Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-02-12 18:01

Geplaatst: 24-02-12 18:01

Citaat:
ik probeer te achterhalen wat de reden is dat sommige mensen een algemeen oordeel hebben over een zaak die per concrete situatie anders is.
Ik probeer te analyseren waar die algemene oordelen op gebaseerd KUNNEN zijn. Een mogelijke reden, die hier ook al meerdere malen is onderstreept, dat is dat mensen vanuit hun ervaringen met uitkeringstrekkers die ze persoonlijk kennen reageren. Een reden die IK probeer te belichten, is dat er mogelijk sprake is van projectie, van oordelen op basis van onjuiste veronderstellingen zoals: "werken is niet leuk, als je niet werkt ben je lui, etc."
Mijn persoonlijke opvatting is dat ik het onlogisch vind afgunstig te zijn jegens iemand die van een uitkering leeft. En dat komt door mijn ervaringen, achtergrond, mentaliteit, etc. Een ander vindt het juist logisch om wel afgunstig te zijn. Omdat ik dat niet begrijp, vanuit mijn referentiekader, wil ik graag ontdekken waar dat vandaan komt. Om welke reden zou wie dan ook jaloers kunnen zijn op een uitkeringstrekker.

Maar Gummie, hoe kom je er dan bij dat andere mensen jaloers zouden zijn op uitkeringstrekkers? Ik heb niemand horen zeggen dat ze hier jaloers op zijn en ik denk ook niet dat er uberhaupt veel mensen zijn die jaloers zijn op uitkeringstrekkers. Het is meer een geval van ergernis, niet van jaloezie. Werkende mensen ergeren zich eraan dat er mensen zijn die misbruik maken van de regeling. Maar het gros van de werkende mensen zal het niet erg vinden om belasting te betalen voor de mensen in de samenleving die het echt nodig hebben. Dus ik denk niet dat je kan spreken van jaloezie.

Als ik bijvoorbeeld naar mezelf kijk, ik ben ontzettend blij dat ik een goede vaste baan heb, dat ik van niemand afhankelijk ben, al op jonge leeftijd een koophuis kon veroorloven etc. Maar mocht ik het ooit nodig hebben, dan ben ik wel heel blij dat deze regelingen bestaan en daar wil ik ook best belasting voor betalen. Alleen snap ik niet dat er mensen zijn die er misbruik van willen maken, of die het alleen maar fijn vinden om hun handje op te houden en andere mensen voor zich te laten werken. Maar dat is geen jaloezie, maar ergernis. En ik vind ook dat hier veel beter op gecontroleerd moet worden. En idd de mensen die gezond zijn, maar geen werk kunnen vinden moeten heel veel solliciteren en daarnaast vrijwilligerswerk doen. Al is het maar zwerfafval prikken. Dan doen ze toch nog wat nuttigs voor hun geld en blijven ze in het ritme. En van mensen die zwart bijklussen naast hun uitkering, moeten ze echt meteen hun uitkering stop zetten en ze alles terug laten betalen. Maar gelukkig worden de regels al wat aangescherpt.

En wat betreft het vakantiegeld, mensen die chronisch ziek zijn of gehandicapt en daardoor echt niet kunnen werken, mogen best wat vakantiegeld meekrijgen. Maar mensen die gewoon in de bijstand zitten omdat ze geen werk kunnen vinden hebben daar naar mijn mening geen recht op. Waarom zouden die vakantie nodig hebben?

Een paard naast een langdurige uitkering vind ik ook niet kunnen. Een paard is een luxe die je je dan niet meer kan veroorloven. Voor de ontspanning kunnen deze personen ook bijv. 1x in de week een lesje nemen op de manege of een verzorgpaard nemen. Het geld van een uitkering is bedoeld voor de meest noodzakelijke basisbehoeften. Niet om een paard van te kopen.

Ik denk dat je toch wel snapt dat de meningen van mensen daarmee samen hangen? Niet iedereen scheert uitkeringstrekkers over 1 kam, maar er zijn veel verhalen van mensen die er misbruik van maken. En ja, daar komen negatieve reacties op. Lijkt me niet meer dan logisch. Dat heeft er niks mee te maken of mensen hun baan wel of niet leuk vinden..

Volgens mij heb jij meer een algemeen oordeel en dat is dat werkende mensen jaloers zijn op uitkeringstrekkers omdat ze hun eigen baan niet leuk vinden en daarom maar alle uitkeringstrekkers over 1 kam scheren. Dat is jouw opvatting in 1 zin samengevat. Beetje vreemd om anderen zo stellig te veroordelen op hun evt. opvatting terwijl je zelf je mening al klaar hebt zonder enige onderbouwing...

**Geplaatst**: 24-02-12 18:22

Geplaatst: 24-02-12 18:22

Mickyl schreef:
Een paard naast een langdurige uitkering vind ik ook niet kunnen. Een paard is een luxe die je je dan niet meer kan veroorloven. Voor de ontspanning kunnen deze personen ook bijv. 1x in de week een lesje nemen op de manege of een verzorgpaard nemen. Het geld van een uitkering is bedoeld voor de meest noodzakelijke basisbehoeften. Niet om een paard van te kopen.

Een begrijpelijk punt, maar niet erg genuanceerd. Hebben we het over een situatie waarin iemand die van de bijstand leeft en nooit een dag gewerkt heeft een paard aanschaft, of hebben we het over iemand die jarenlang full-time gewerkt heeft bij een bedrijf dat buiten zijn schuld failliet gaat. En die toen hij nog werk had vijf paarden had en daar al vier van verkocht heeft. En die alleen z'n oudste paard van 20+, dat hij van z'n opa kreeg toen het dier geboren werd, nog heeft. Moet zo iemand dan dat paard verkopen omdat z'n WW bedoeld is voor 'noodzakelijke basisbehoeften'? En de hond, mag hij die wel houden?

**Geplaatst**: 24-02-12 19:24

Geplaatst: 24-02-12 19:24

Als je jarenlang full-time gewerkt hebt bij een bedrijf wat failliet gaat, is de WW die je krijgt sowieso al een stuk hoger dan een bijstandsuitkering. Vaak heb je als je nog niet lang werkeloos bent ook nog wel wat spaargeld, een koophuis e.d. Dan heb je het de eerste jaren toch wat ruimer.

Maar idd als je je paard al lang had voordat je werkeloos werd is het een lastigere situatie. Maar ook dan blijft het een luxe en ik zou sowieso niet weten waar iemand in de bijstand dat van zou moeten betalen naast zn huur, eten, g/w/l, verzekering e.d. Als dat wel kan, dan krijgt diegene toch echt een te hoge uitkering. Ik zou ook mijn paard verkopen als ik het niet meer kan betalen, ook al heb ik 'm al 7 jaar. Mn huis en eten gaan dan toch echt voor. Andere mensen betalen voor jouw inkomen en dan onderhoud jij daar je paard van ipv jezelf. Dat lijkt me niet de bedoeling.
Voor zover ik weet hoort het UWV ook te kijken of een uitkeringstrekker niet teveel luxe artikelen bezit.

Een paard aanschaffen terwijl je al een uitkering hebt, vind ik helemaal uit den boze. Dat hoort echt niet te kunnen. Ik zou sowieso geen dieren nemen als je van zo'n laag inkomen moet leven. Dat is ook niet eerlijk naar het dier toe, aangezien iemand met een uitkering al helemaal geen geld heeft voor dure medicijnen of operaties e.d.
Als je al een hond hebt en je wordt werkeloos dan is dat natuurlijk wel veel makkelijker te onderhouden dan een paard. Een hond kost wel even heel wat minder aan onderhoud en daarbij leven ze vaak ook minder lang..

**Geplaatst**: 24-02-12 19:35

Geplaatst: 24-02-12 19:35

Duidelijk. En ook al stukken genuanceerder dan wat je eerst schreef. Ik denk dat dat perfect illustreert waar het TS om begonnen is, dat mensen vaak een mening roepen die erg zwart-wit overkomt (en daarmee ook erg pijnlijk kan zijn voor bijvoorbeeld iemand die afhankelijk is van een uitkering), terwijl in tweede instantie die mening een stuk genuanceerder blijkt te zijn.

**Geplaatst**: 24-02-12 21:02

Geplaatst: 24-02-12 21:02

Van een uitkering kun je alleen jezelf voorzien van eerste levensbehoefte en dan nog moet je elke stuiver tellen. Als mensen met een uitkering een paard hebben of aanschaffen is dat vanwege hun partner of ouders die dat voor hun kopen en betalen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-12 21:37

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-12 21:37

Omdat kennelijk maar weinigen de moeite nemen de link aan te klikken die voor mij aanleiding was dit topic te openen, hier een korte samenvatting:

Het topic wordt geopend met het volgende bericht, de volgende vraag:
"Hallo.
ik heb een vraagje..
weet hier iemand hoeveel vakantiegeld je ongeveer krijgt als je een wajong uitkering krijgt, en 23 jaar bent?
Mijn bruto inkomen is 1055 p/m
maar er komt 902 op mn rekening..
ik heb zelf geen idee hoe ik dit moet berekenen."

Reacties die aanleiding zijn om te stellen wat ik stel zijn:
"Ik mag het niet zeggen, maar ik doe het toch.
TS ga werken

"

"Je kunt altijd je kontje verkopen en hier een weekendje centerparcs aan over houden."

"Als je op vakantie kan, kan je ook werken. Als je zo ziek bent dat je niet op vakantie kan, dan mag je van mij part een uitkering krijgen. Echt ik blijf me verbazen over Nederland."

"Je kan beter in de bijstand zitten dan minimumloon hebben. Dat scheelt je 50 euro in de maand, maar je hoeft iig niet je nest elke dag uit ."

"Uitkeringen moeten een vangnet zijn, geen hangmat!"

"Ik ken jouw situatie niet maar het is wel een feit dat een wajong veel te snel wordt gegeven en ik ken in mijn eigen omgeving al redelijk wat voorbeelden van mensen die er absoluut geen recht op zouden moeten hebben. Met een beetje zielig doen mag je al je hand ophouden. Het gros zou gewoon eens een trap onder hun dikke reet moeten krijgen en dat kan je nog veel verder doortrekken met zelfs als netto resultaat dat we geen polen meer nodig hebben. We zijn een verwend poedersuiker geworden."

En als reactie op andere uitkeringstrekkers die reageren:

"Wat een verveling, de hele dag buiten lopen. Een wandelingetje is tot daar aan toe.
Maar anyway, ik trek zo de deur van mijn eigen verdiende huis dicht, stap in mijn eigenverdiende auto en ga naar mijn werk, waar ik mijzelf prima heb opgewerkt.
En wat ga jij doen vandaag? Een hoertje pakken want je hebt geen ene reet te doen?"

"Denk je nou echt dat je de enige bent die een moeilijke jeugd heeft gehad? Je verdiend een schop onder je aars, misschien realiseer je dan dat je niet in het verleden leeft en dat je nog een toekomst hebt zodat je voor jezelf kan zorgen ipv je handje op te houden en hè eigen geweten hoef te praten door te zeggen dat je 4 uur per week vrijwilligerswerk doet. Want in die 4 uur had je ook kunnen werken om de maatschappij te kunnen ontzien."

"Het is bijna ironisch hoe hard je moet 'werken' om in de WAJONG te moeten komen. Maar lets face it, als je er eenmaal inzit heb je het wel gemaakt. Graties geld zonder te hoeven werken, ideaal toch?"

etc....

Dat zijn dus opvattingen van mensen over Wajongers. En aangezien TS niets over haar eigen situatie heeft vermeld, ga ik mij afvragen wat dan de aanleiding is voor deze reacties. En aangezien die niet te vinden is in wat TS zelf schrijft, MOET het ergens anders vandaan komen. Zelfs als het komt vanuit ervaringen met andere uitkeringstrekkers die misbruik maken van het systeem, zijn deze reacties het bewijs dat deze mensen niet in staat zijn te reageren op concrete situaties, maar doen aan algemene beeldvorming waarvan ook nog eens niet duidelijk is op die op juiste andere feiten gestoeld zijn. En dit zijn de mensen/ de reacties waarop mijn topic zich richt.

**Geplaatst**: 24-02-12 22:02

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 24-02-12 22:02

Gadverdamme, ik kots er bijna van, wat een nare negatieve oordelende mensen.

**Geplaatst**: 24-02-12 22:15

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 24-02-12 22:15

je vergeet wel effe dat het fok is hè.... :')

Dat is zo negatief( en ongenuanceerd )als de pest, niet te vergelijken met bokt. Dat moet je relativeren, dan is het soms best grappig ( dit nou niet per se, maar in het algemeen)... Anders kun je er beter niet komen. Het niveau is elders op dat forum, niet veel hoger :')

. Gewoon niet te serieus nemen,

en door het op een forum als bokt te zetten, waar je bij iedere zucht een mod op je dak hebt, wordt het wel een beetje uit z'n context gehaald, denk ik zo

......

**Geplaatst**: 24-02-12 22:25

Geplaatst: 24-02-12 22:25

De reacties van Fok die je geplaatst hebt zijn idd niet erg netjes. Maar ik heb een aantal pagina's uit het topic doorgelezen en een aantal reacties waren wel goed onderbouwd en die kon ik best begrijpen. De Wajong is een uitkering waar ontzettend veel misbruik van wordt gemaakt en ik ben er persoonlijk ook erg op tegen. De jongeren die er in zitten hebben geen arbeids-of sollicitatieplicht en daarbij loopt het gewoon bijna levenslang door tot aan de AOW-gerechtigde leeftijd. Deze uitkering kost handen vol geld en het aantal mensen dat erin terecht komt met vage klachten verdubbeld constant. Het zijn er nu geloof ik al rond 200.000. Zie ook het volgende stukje uit de Elsevier van 2007:

In tegenstelling tot bij andere uitkeringen loopt het gebruik van de Wajong-uitkering – een soort levenslange WAO-uitkering voor jongeren – de laatste jaren snel op. Er zijn nu 160.000 'Wajongers'. Vorig jaar groeide de instroom met 30 procent en als er niets verandert, zal het aantal binnen enkele decennia verdubbeld zijn. Extra verontrustend is dat slechts een kwart van de Wajongers werkt, meestal in een sociale werkplaats.

De Wajong is bedoeld voor jonggehandicapten of voor wie als studerende arbeidsgehandicapt wordt. De uitkering is ongeveer even hoog als een bijstandsuitkering, maar anders dan voor wie een bijstandsuitkering heeft, is er voor 'Wajongers' geen arbeids- of sollicitatieplicht. De Wajong-uitkering loopt in principe door tot de AOW-gerechtigde leeftijd.

De snelle stijging van het Wajong-gebruik riekt naar misbruik. Die stijging kan voor een klein deel worden verklaard doordat bij steeds meer jongeren ADHD, autisme en gedragsproblemen worden vastgesteld. Maar de belangrijkste oorzaak is de grotere bekendheid van de aantrekkelijke Wajong-uitkering.

Sinds 1 januari 2004 mogen gemeenten het geld houden dat zij 'verdienen' als ze minder bijstandtrekkers hebben. Daarom zijn veel gemeenten hun bijstandsbakken gaan doorvlooien op de mogelijkheid bijstandstrekkers door te schuiven naar de Wajong, die het Rijk betaalt. Voor betrokkenen is de Wajong ook aantrekkelijker dan de bijstand. Bovendien is de Wajong aantrekkelijker dan een basisbeurs, wat eveneens tot een aanzuigend effect leidt.
Bron: http://www.elsevier.nl/web/Artikel/1765 ... Wajong.htm

**Geplaatst**: 24-02-12 22:31

Geplaatst: 24-02-12 22:31

Stamina schreef:
Van een uitkering kun je alleen jezelf voorzien van eerste levensbehoefte en dan nog moet je elke stuiver tellen. Als mensen met een uitkering een paard hebben of aanschaffen is dat vanwege hun partner of ouders die dat voor hun kopen en betalen.

Dit blijf ik vreemd vinden. Waarom zou je uberhaubt een paard willen als je al niet voor jezelf kan zorgen. Alles moet al door anderen voor je betaald worden, dan laat je toch niet ook nog de aanschaf + complete verzorging en medische kosten van je paard door een ander betalen als volwassene! En het lijkt me ook erg zwaar om voor een paard te zorgen als je chronisch ziek of gehandicapt bent. Ik vind het al zwaar soms om mn paard te hebben en ik mankeer niks.
Zoals ik al zei een verzorgpaard of les op de manege is wat anders. Dat kost veel minder geld en tijd en brengt minder verantwoordelijkheid met zich mee.

**Geplaatst**: 24-02-12 22:48

Geplaatst: 24-02-12 22:48

Mickyl schreef:
Stamina schreef:
Van een uitkering kun je alleen jezelf voorzien van eerste levensbehoefte en dan nog moet je elke stuiver tellen. Als mensen met een uitkering een paard hebben of aanschaffen is dat vanwege hun partner of ouders die dat voor hun kopen en betalen.

Dit blijf ik vreemd vinden. Waarom zou je uberhaubt een paard willen als je al niet voor jezelf kan zorgen. Alles moet al door anderen voor je betaald worden, dan laat je toch niet ook nog de aanschaf + complete verzorging en medische kosten van je paard door een ander betalen als volwassene! En het lijkt me ook erg zwaar om voor een paard te zorgen als je chronisch ziek of gehandicapt bent. Ik vind het al zwaar soms om mn paard te hebben en ik mankeer niks.
Zoals ik al zei een verzorgpaard of les op de manege is wat anders. Dat kost veel minder geld en tijd en brengt minder verantwoordelijkheid met zich mee.

Persoonlijk zou ik ook pas een paard nemen als ik er zelf de tijd en het geld voor heb hoor, tot die tijd lekker verzorgpaarden voor mij!

Maar dit dus geldt niet voor iedereen, genoeg mensen blijkbaar die daar anders in staan en graag een paard aannemen van partner of ouder, want je kan het als uitkeringstrekker niet zelf betalen. Op mijn vorige stal was er een vrouw die een uitkering had en een eigen paard en nog wat andere huisdieren, die is uiteindelijk toch part-time gaan werken omdat het moest van haar uitkeringsinstantie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-12 23:17

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-12 23:17

Mickyl schreef:
De reacties van Fok die je geplaatst hebt zijn idd niet erg netjes. Maar ik heb een aantal pagina's uit het topic doorgelezen en een aantal reacties waren wel goed onderbouwd en die kon ik best begrijpen. De Wajong is een uitkering waar ontzettend veel misbruik van wordt gemaakt en ik ben er persoonlijk ook erg op tegen. De jongeren die er in zitten hebben geen arbeids-of sollicitatieplicht en daarbij loopt het gewoon bijna levenslang door tot aan de AOW-gerechtigde leeftijd. Deze uitkering kost handen vol geld en het aantal mensen dat erin terecht komt met vage klachten verdubbeld constant. Het zijn er nu geloof ik al rond 200.000. Zie ook het volgende stukje uit de Elsevier van 2007:

In tegenstelling tot bij andere uitkeringen loopt het gebruik van de Wajong-uitkering – een soort levenslange WAO-uitkering voor jongeren – de laatste jaren snel op. Er zijn nu 160.000 'Wajongers'. Vorig jaar groeide de instroom met 30 procent en als er niets verandert, zal het aantal binnen enkele decennia verdubbeld zijn. Extra verontrustend is dat slechts een kwart van de Wajongers werkt, meestal in een sociale werkplaats.

De Wajong is bedoeld voor jonggehandicapten of voor wie als studerende arbeidsgehandicapt wordt. De uitkering is ongeveer even hoog als een bijstandsuitkering, maar anders dan voor wie een bijstandsuitkering heeft, is er voor 'Wajongers' geen arbeids- of sollicitatieplicht. De Wajong-uitkering loopt in principe door tot de AOW-gerechtigde leeftijd.

De snelle stijging van het Wajong-gebruik riekt naar misbruik. Die stijging kan voor een klein deel worden verklaard doordat bij steeds meer jongeren ADHD, autisme en gedragsproblemen worden vastgesteld. Maar de belangrijkste oorzaak is de grotere bekendheid van de aantrekkelijke Wajong-uitkering.

Sinds 1 januari 2004 mogen gemeenten het geld houden dat zij 'verdienen' als ze minder bijstandtrekkers hebben. Daarom zijn veel gemeenten hun bijstandsbakken gaan doorvlooien op de mogelijkheid bijstandstrekkers door te schuiven naar de Wajong, die het Rijk betaalt. Voor betrokkenen is de Wajong ook aantrekkelijker dan de bijstand. Bovendien is de Wajong aantrekkelijker dan een basisbeurs, wat eveneens tot een aanzuigend effect leidt.
Bron: http://www.elsevier.nl/web/Artikel/1765 ... Wajong.htm

Deze informatie is niet helemaal correct: er wordt een participatieplan opgesteld samen met de jongere. Dat plan is gebaseerd op wat de jongere mankeert en dus nu of in de toekomst kan. Er zijn verschillende categorieen. Een participatieplan kan gericht zijn op terugkeer op de werkvloer, of in de studie. Het is dus niet zo dat alle Wajongers geen arbeidsplicht hebben voor de rest van hun leven. Het is zo dat Wajongers, vanwege handicap of chronische ziekte, en afhankelijk daarvan, al dan niet een arbeids/ sollicitatieplicht hebben.
Mijn participatieplan is allereerst gericht op het volledig herstellen, mits dat mogelijk is, en daarna op terugkeer op de arbeidsmarkt in een sector die past bij mij als persoon. Dat laatste om nogmaals arbeidsongeschiktheid te voorkomen. Dat is afhankelijk van de reden dat je een Wajong-uitkering ontvangt. Als je chronisch ziek bent of gehandicapt, en een studie volgt, ontvang je 25% van het minimumloon.
Als je niet studeert, is het participatieplan gericht op terugkeer op de arbeidsmarkt, mits mogelijk.
Sommigen ontvangen een deel van een Wajong-uitkering naast het loon dat ze met enkele uren per week werken verdienen. Omdat ze niet meer dan dat kunnen werken en daarmee onvoldoende verdienen om in hun levensonderhoud te voorzien, als gevolg van chronische ziekte of handicap.

Last but not least: er staat dat de stijging van het aantal Wajong-uitkeringen riekt naar misbruik. Dat is een mogelijkheid. Maar dit topic heb ik nu juist gestart omdat die uitspraak door sommigen wordt toegepast op de mensen die wel te goede trouw zijn en goede reden hebben om niet, slechts gedeeltelijk, of tijdelijk niet te kunnen werken.

Dat de opmerkingen van fok komen, neemt niet weg dat er door sommigen dus zo gedacht wordt. Ook ben ik benieuwd wat men bedoelt met 'vage klachten", want met "vage klachten" krijg je geen uitkering. Het lijkt er echter op dat de niet deskundigen het oordeel van wel deskundigen bij voorbaat al in twijfel trekken.

**Geplaatst**: 24-02-12 23:36

Geplaatst: 24-02-12 23:36

@Stamina: Hier op bokt is naar mijn gedacht nog eens een groot half-rel topic geweest over uitkering en paard.
Daar waren toch echt verschillende mensen die een of zelf meerdere paarden onderhielden op hun uitkering als ik me niet vergis.
Ga het topic ff zoeken, even geduld.

Volgens mij is het deze:
[LZP] 100% afgekeurd (wajong) En op je zelf wonen en paard houden.

@Gummi: Je gigantische lappen tekst maken het moeilijk om je punt eruit te halen. Ik begrijp je argumentatie, ben het er wel niet helemaal mee eens.
Ik denk wel dat vele uitspraken uit frustratie zijn geuit.

Het is nu eenmaal zo dat het errug zuur is als jij elke dag om 5.30 uit je bed moet om poep te gaan opkuisen in het ziekenhuis, terwijl je buur zich nog eens lekker kan omdraaien terwijl hij/zij geld ontvangt die jij ziet verdwijnen van je brutoloon.
En nee, die gedachtengang is niet correct en eerlijk, en ook niet goed onderbouwd. Maar het blijft zuur voor veel mensen. Kun je dat begrijpen?

Laatst bijgewerkt door BraveSpots op 24-02-12 23:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-12 23:40

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-12 23:40

Ik kan me de frustratie voorstellen.... Misbruik van allerlei regelingen maakt mij ook pissig. Dat dat even helder is

Maar kun je je ook voorstellen dat het voor een echte zieke die wel wil maar niet kan net zo frustrerend is om te lezen dat "die zieke zich nog eens even lekker kan omdraaien in bed". Omdat dat door die echte zieke niet zo ervaren wordt.

De een vindt het dus frustrerend dat de ander niet hoeft te werken, terwijl de ander het frustrerend vindt dat de een wel kan werken...

Dus ja, ik begrijp het zeker wel

Als het gaat om misbruik.

Ik heb idd de neiging lappen tekst te plaatsen, zal er op letten!!

**Geplaatst**: 25-02-12 00:34

Geplaatst: 25-02-12 00:34

weet je wat het ook is,
ik denk zeker dat je twijfels kunt hebben over de kunde van deskundigen, Ik heb ooit wat vragenlijstjes ingevuld en toen had ik ook ineens ADHD... Dusja, hoeveel waarde moet je daaraan hechten. En als je dan ziet, hoeveel kinderen/adolescenten ineens zoiets mankeren, dan vind ik wel dat de waarde van die diagnose daarmee minder is. Het zegt minder over de ernst van de situatie, bedoel ik.

punt is, dat iedereen met een uitkering, zelf vindt dat zij tot de 'serieuze' 'ernstige' gevallen behoren, terwijl er met een beetje meer doorzettingsvermogen nog heel wat bereikt kan worden. Ik denk dat het heel vaak ook echt zo erg is hoor, begrijp niet verkeerd... Ik vind niet alle uitkeringsgerechtigden slappe bankhangers ofzo. Maar vrees dat het wel meer dan 1% is, die gewoon een goede skup onder z'n derriere nodig heeft

En ik vind dat sommige mensen ook wel een kampioen in zichzelf in een slachtofferpositie praten. Mss komt dat uit de drang om te verdedigen, maar irritant vind ik dat wel.
Een begrafenis/uitvaartsceremonie is een gelegenheid waar je bij moet zijn, dus logisch dat je vrij krijgt als je één van je ouders moet begraven... Verder is het echt niet te vergelijken met een depressie, vind ik. Net zoals je een lichte vorm van CVS ( want ja, er zijn wel degelijk verschillende
gradaties ) niet kunt vergelijken met een griep met 40 graden koorts ( halleluja :')

ik heb uberhaupt nog nooit van mijn leven 40 graden koorts gehad :))

)

En dan heb je ook nog de mensen die de boel gewoon bewust naaien omdat ze er zelf beter van worden :')

Maarja, die weten zelf ook wel dat ze slecht bezig zijn...

**Geplaatst**: 25-02-12 00:46

Geplaatst: 25-02-12 00:46

BraveSpots schreef:
@Stamina: Hier op bokt is naar mijn gedacht nog eens een groot half-rel topic geweest over uitkering en paard.
Daar waren toch echt verschillende mensen die een of zelf meerdere paarden onderhielden op hun uitkering als ik me niet vergis.
Ga het topic ff zoeken, even geduld.

Volgens mij is het deze:
[LZP] 100% afgekeurd (wajong) En op je zelf wonen en paard houden.

Heb het gelezen. Ik vind het knap dat er mensen zijn die van 740 - 940 euro zonder hulp van ouder of partner zichzelf en een paard kunnen financieren. Dan werken ze er zwart naast, of krijgen ze toch gewoon financiele steun. Even globaal vaste lasten per maand voor alleen jezelf:

Gemiddelde woning huur 300/400,-
Gemiddelde besteding eten en cosmetica, wasmiddelen 250/300,-
Ziektenkosten verzekering inc tandarts 130,-
Telefoonrekening en internet geschat 30,-

Zit al over de 740. Heb je niet eens meer geld voor kleding. Mocht je dan een uitkering van 940,- zit je nog te krap. Daar moet je dus naast deze vaste lasten ook nog incidentele kosten, kleding en een paard van betalen? Tenzij ze ergens kunnen stallen voor 50 euro en hun paard nooit geënt, ontwormt en gekeurd hoeft te worden, nooit ziek is en en geen ijzers nodig heeft, en ook nog eens niet eet.

Een paard betalen van een wajong lijkt me gewoon niet mogelijk zonder hulp van partner of ouders, of lening of zwart werken ernaast.

EDIT: Wat wel zou kunnen is dat ze er voor kiezen op een mini kamertje te wonen van 225,- alleen maar brood eten en noodles, kleding kopen bij de zeeman, en dan redelijk goedkoop stallen zonder het paard te verzekeren of hoefsmid te laten komen. Dan redden ze het wel, maar klopt het niet vind ik. Dan zorgen ze niet goed voor zichzelf en ook niet voor het paard, dat paar verdient ijzers en een dierenartsbehandeling als het dat nodig heeft. En dan is er ook nog, zadel hoofdstel, lessen enz. Het lijkt mij gewoon niet mogelijk op een juist manier in ieder geval, een paard te onderhouden met een wajong.

**Geplaatst**: 25-02-12 01:05

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 25-02-12 01:05

@Menino. Je hebt nog nooit 40 graden koorts gehad schrijf je. Heb je wel eens een goeie depressie gehad? Waarschijnlijk niet anders zou je daar niet zo licht over denken.

Ik ben 40 jaar lang structureel over mijn grenzen heen gegaan met werken. En dan niet een beetje maar kilometers. Gevolg was idd een aantal maal een zware depressie e/o burnout. Uiteindelijk is na de een na laatste depressie de diagnose ADHD gesteld. Dit overigens wel na uitvoerig, langdurig en gedegen onderzoek door een gespecialiseerd psychiater. Dus zeker niet door een testje in te vullen.

Het steekt mij dan ook zeer dat sommigen iemand met een uitkering zien als profiteur. Jarenlang heb ik me ingezet voor de veiligheid van de maatschappij. Na een van mijn depressieve periodes ben ik minder gaan werken. Ik heb voor 8 uur per week ontslag genomen en dus vrijwillig salaris ingeleverd. Veel heeft het niet geholpen. Ik maakte nog steeds dagen van 15 uur of meer.

Ik zit nu 3 jaar thuis en ben inmiddels aan de situatie gewend. De eerste 2 jaar waren echter een complete hel. Ik had echt het gevoel dat me alles afgepakt was: mijn werk, mijn waardigheid, mijn ontspannings(!)mogelijkheid en mijn plaats in de maatschappij. Ergste was dat dat ook nog de schuld was van mijn eigen hoofd.....

En Gummie.... die lappen tekst zijn idd niet te lezen. Ik maak me er waarschijnlijk ook schuldig aan dus absoluut geen verwijt. Voor mij is het gewoon moeilijk mijn concentratie vast te houden op lange lappen. Je bent overigens niet de enige die hier lange stukken geschreven heeft hoor.

**Geplaatst**: 25-02-12 01:11

Geplaatst: 25-02-12 01:11

Een depressie is een klinische/mentale ziekte. De mensen met wie ik werk en overigens ook vrienden en kennissen van me hebben hieronder te lijden. Het is niet voor niks dat er mensen zijn die voor een trein springen. Is niet omdat ze lui zijn hoor, maar continue lijden. Een depressie is geen grapje.

**Geplaatst**: 25-02-12 01:14

Geplaatst: 25-02-12 01:14

Dta kan ik alleen maar beamen.
Ik treed ivm mijn eigen privacy niet in detail maar het is lijden dat op sommige momenten uitzichtloos lijkt.
Mensen die voor de trein springen (bijvoorbeeld) doen dat idd niet omdat ze dat grappig vinden. Ze zien geen andere uitweg meer.

edit: jammer dat sommige mensen een depressie zien als aanstellerij. Als iemand met een depressie zijn of haar bed niet uitkomt, is dat niet omdat diegene lui is maar echt ziek. Met 40 graden koorts is het heel normaal als je je bed niet uitkomt.....

**Geplaatst**: 25-02-12 01:22

Geplaatst: 25-02-12 01:22

robeer schreef:
Dta kan ik alleen maar beamen.
Ik treed ivm mijn eigen privacy niet in detail maar het is lijden dat op sommige momenten uitzichtloos lijkt.
Mensen die voor de trein springen (bijvoorbeeld) doen dat idd niet omdat ze dat grappig vinden. Ze zien geen andere uitweg meer.

edit: jammer dat sommige mensen een depressie zien als aanstellerij. Als iemand met een depressie zijn of haar bed niet uitkomt, is dat niet omdat diegene lui is maar echt ziek. Met 40 graden koorts is het heel normaal als je je bed niet uitkomt.....

Ja het is heel erg hoe sommige mensen het bachetaliseren. Maar we kunnen er vanuit gaan dat ze gewoon niet weten wat het inhoud, hoe ernstig het is.

**Geplaatst**: 25-02-12 01:27

Geplaatst: 25-02-12 01:27

robeer schreef:
@Menino. Je hebt nog nooit 40 graden koorts gehad schrijf je. Heb je wel eens een goeie depressie gehad? Waarschijnlijk niet anders zou je daar niet zo licht over denken.

Ik ben 40 jaar lang structureel over mijn grenzen heen gegaan met werken. En dan niet een beetje maar kilometers. Gevolg was idd een aantal maal een zware depressie e/o burnout. Uiteindelijk is na de een na laatste depressie de diagnose ADHD gesteld. Dit overigens wel na uitvoerig, langdurig en gedegen onderzoek door een gespecialiseerd psychiater. Dus zeker niet door een testje in te vullen.

Hmm die snap ik even niet.. 40 jaar lang gewerkt en in je profiel staat dat je 43 bent? Typfoutje neem ik aan?

**Geplaatst**: 25-02-12 01:53

Geplaatst: 25-02-12 01:53

Werkgerelateerd heb ik best veel met mensen te maken die in een uitkeringssituatie terecht zijn gekomen en de meeste zijn gewoon normale mensen die (tijdelijk) met een tegenslag te maken. Niks mis mee en goed mee te praten, soms ook echt schrijnende gevallen waarbij ik me weleens maatschappelijk werkster voel en hun een klein stukje op weg kan helpen door ze de weg te wijzen naar de juiste instanties of gewoon uitleg te geven over de mogelijkheden.

Maar soms heb je die rotte appel aan de lijn die al scheldend en vloekend aan de lijn hangt waar wij in godsnaam het gore lef vandaan halen om zijn betalingsregeling te ontbinden omdat hij een keertje niet had kunnen betalen omdat hij anders zijn vakantie niet kon betalen..... Alsof vakantie een eerste levensbehoefte is...... :roll:

Het kost me in dat laatste geval heel veel moeite om zo'n gesprek netjes te blijven. Helaas zijn zulke voorbeelden wel degene die blijven hangen bij de meeste mensen en zorgen voor de negatieve beeldvorming.

**Geplaatst**: 25-02-12 02:19

Geplaatst: 25-02-12 02:19

Mickyl schreef:
robeer schreef:
@Menino. Je hebt nog nooit 40 graden koorts gehad schrijf je. Heb je wel eens een goeie depressie gehad? Waarschijnlijk niet anders zou je daar niet zo licht over denken.

Ik ben 40 jaar lang structureel over mijn grenzen heen gegaan met werken. En dan niet een beetje maar kilometers. Gevolg was idd een aantal maal een zware depressie e/o burnout. Uiteindelijk is na de een na laatste depressie de diagnose ADHD gesteld. Dit overigens wel na uitvoerig, langdurig en gedegen onderzoek door een gespecialiseerd psychiater. Dus zeker niet door een testje in te vullen.

Hmm die snap ik even niet.. 40 jaar lang gewerkt en in je profiel staat dat je 43 bent? Typfoutje neem ik aan?

Nou oke dan. Met werken en school. Eigenlijk door gewoon te leven.
Ik had waarschijnlijk beter kunnen schrijven ' over mijn grenzen heen gegaan met onder andere werken'. Of tot mijn 40 kun je ook lezen.

En ik zal niet ontkennen dat er rotte appels zijn hoor. Het stoort me alleen dat er zo vaak over 1 kam geschoren wordt. Maar wat Anne ook al zegt, de rotte appels blijven beter hangen.

**Geplaatst**: 25-02-12 02:45

Geplaatst: 25-02-12 02:45

robeer schreef:
@Menino. Je hebt nog nooit 40 graden koorts gehad schrijf je. Heb je wel eens een goeie depressie gehad? Waarschijnlijk niet anders zou je daar niet zo licht over denken.

Ik ben 40 jaar lang structureel over mijn grenzen heen gegaan met werken. En dan niet een beetje maar kilometers. Gevolg was idd een aantal maal een zware depressie e/o burnout. Uiteindelijk is na de een na laatste depressie de diagnose ADHD gesteld. Dit overigens wel na uitvoerig, langdurig en gedegen onderzoek door een gespecialiseerd psychiater. Dus zeker niet door een testje in te vullen.

Het steekt mij dan ook zeer dat sommigen iemand met een uitkering zien als profiteur. Jarenlang heb ik me ingezet voor de veiligheid van de maatschappij. Na een van mijn depressieve periodes ben ik minder gaan werken. Ik heb voor 8 uur per week ontslag genomen en dus vrijwillig salaris ingeleverd. Veel heeft het niet geholpen. Ik maakte nog steeds dagen van 15 uur of meer.

Ik zit nu 3 jaar thuis en ben inmiddels aan de situatie gewend. De eerste 2 jaar waren echter een
complete hel. Ik had echt het gevoel dat me alles afgepakt was: mijn werk, mijn waardigheid, mijn ontspannings(!)mogelijkheid en mijn plaats in de maatschappij. Ergste was dat dat ook nog de schuld was van mijn eigen hoofd.....

En Gummie.... die lappen tekst zijn idd niet te lezen. Ik maak me er waarschijnlijk ook schuldig aan dus absoluut geen verwijt. Voor mij is het gewoon moeilijk mijn concentratie vast te houden op lange lappen. Je bent overigens niet de enige die hier lange stukken geschreven heeft hoor.

ik ben genoeg bekend met depressies naar mijn mening, om er een oordeel over te kunnen vellen. Ik weet dat het een hele ernstige aandoening is/kan zijn. Maar het vergt een totaal andere benadering dan een fysiek probleem en is daarbij een stuk moeilijker vast te stellen. Ik weet dat ik me niet
geliefd ga maken met deze uitspraak; maar ik denk dat de scheidslijn tussen een depressie en
zeldmedelijden soms erg dun is en ook niet altijd te herkennen is door hulpverleners. Daarmee denk ik ook dat er nog wel eens (onbewust) misbruik van wordt gemaakt door mensen die zelf allemaal denken dat ze behoren tot de meest schrijnende gevallen. Ik vind de vergelijking met de begrafenis
van één van je ouders overigens ook niet helemaal gepast omdat er een verschil is tussen verdriet en
een depressie. Dat zijn imo twee totaal andere dingen. Na de crematie van mijn stiefpa, was ik alleen maar blij dat ik kon werken omdat ik dan afleiding had........

mss is het wel waar dat de rotte appels beter blijven hangen, maargoed. Als ik even kijk in mijn omgeving durf ik toch te zeggen dat het percentage 'rotte appels' hier wel hoger dan 1 op 100 is

En in feite is het al heel slecht voor de beeldvorming natuurlijk, dat het uberhaupt zo makkelijk is om er misbruik van te maken. Dan is het niet gek, imo, dat mensen denken dat dat ook door veel mensen gebeurt.

buiten dat, moet ik zeggen dat de extreme wijze van verdedigen door sommige, voor mij een beetje riekt naar zelfmedelijden en slachtofferrol enzo. Ik snap ook niet zo dat je het idee hebt ( als je oprecht in jezelf en je uitkering gelooft) dat je je zo moet verdedigen nav een topic op fok ( dat
bedoel ik niet persoonlijk. Ik heb fok gewoon niet zo hoog zitten :')

) Als ik het gevoel zou hebben da ik terecht een uitkering zou verkrijgen, zou het me echt geen barst uit zou kunnen maken, wat gemiddelde fokker van mij zou vinden. Op fok ben je sowieso alleen awesome als je universitair
geschoold bent, er uit ziet als Brad Pitt, een fotomodel als vriendin hebt, en een salaris hebt die de
balkenendenorm ver ontstijgt :')

. Kansloos dus.

ooh, ik ben overigens ook een talent lange nietszeggende vehalen schrijven

Het talent om samen te kunnen vatten, zit er dan weer helaas niet in bij mij, Sorry daarvoor :')

.

**Geplaatst**: 25-02-12 03:03

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 25-02-12 03:03

Fok kom ik niet op dus daar kan ik geen oordeel over vellen.

Bedankt dat je me door mezelf in de slachtofferrol laat plaatsen en laat overlopen van zelfmedelijden. Daarnaast vind ik mezelf absoluut niet schrijnend hoor.

Duidelijk is wel dat je, ondanks dat je zelf het tegendeel denkt, niets tot weinig van depressies afweet. Ach en zo moeilijk is het niet vast te stellen hoor. Mijn omgeving weet het vaak eerder dan ikzelf. Ik denk dat het meer iets is van: het is niet zichtbaar dus zal het allemaal wel niet zo erg zijn cq niet bestaan. Daarnaast is een depressie een neurobiologische stoornis. Dus toch ook wel fysiek aan een kant. Er ontbreekt een stofje in het lichaam, net als bij suikerziekte bijvoorbeeld. Alleen werkt dit stofje in op de hersenwerking en niet op de glucosestofwisseling.

Ook ik ben heel snel weer aan het werk gegaan na het overlijden van mijn moeder. Ze is op donderdag begraven en op maandag ben ik weer gewoon gaan werken. Heerlijk. Mijn werk was mijn ontspanning, altijd al. Helaas werd ik er wel keer op keer ziek van omdat ik het niet kon dosseren. Vergelijk het maar met iets te snoepen wat je heel lekker vindt. Je eet ervan totdat je letterlijk ziek en misselijk wordt. Echter, als je de volgende keer dat snoep voor je neus hebt staan, ga je toch weer voor de bijl.