Bokt.nl

eefj33 schreef:

zoals bij een wilde kudde, daar heb je toch ook een leider? die bepaalt waar de kudde heengaat, leid de kudde naar drinkplaatsen ed?
natuurlijk zou het moeilijk zijn, aangezien mensen lang niet zo snel zijn als paarden, mensen geen gras eten ed, maar toch zou ik het wel doen

daNiielle_ schreef:

Logisch gezien staat er bij.
Denk niet dat je vooraf kan bedenken hoe je in zon situatie gaat handelen.
Maar een dier laten zitten vind ik even zielig als een mens.

Juul schreef:

@ hierboven: Honden en mensen zijn niet hetzelfde qua voedselbehoefte he. Mensen hebben variatie nodig, de meeste dieren hebben juist baat bij een zo sober mogelijk menu...

riannhuh schreef:

Vraag aan de mensen die dieren boven de mens/zichzelf zetten;
Als het om een kwestie van leven of dood gaat, zou je dan voor een dier kiezen of voor jezelf? Met andere woorden: zou jij voor een dier sterven?

JunkDeLuxe schreef:

daNiielle_ schreef:

Logisch gezien staat er bij.
Denk niet dat je vooraf kan bedenken hoe je in zon situatie gaat handelen.
Maar een dier laten zitten vind ik even zielig als een mens.

Ik moet er gewoon even op reageren. Je hebt hartstikke gelijk.
Een dik jaar geleden stond het appartementsgebouw waar ik woonde in brand.
Ik en mijn vriend zijn toen als enigen wakker geworden, en hebben de brandweer gebeld. Zijn onmiddellijk beginnen evacueren.
Toen iedereen 5 minuten later buiten stond, begonnen onze buren te zeuren dat hun honden nog binnen zaten..

Kom op! Dat doe je toch niet! De rook was ontzettend, en het café op de begane grond brandde lustig verder. En die arme dieren zaten dus nog boven. Gelukkig was de brand meteen geblust, maar kom op!

Ik probeer trouwens mijn paard als mijn gelijke te behandelen. Ik probeer er ook steeds aan te denken dat mijn honden ook een eigen wil hebben, en misschien liever een keertje niet spelen. Ofzo, je begrijpt me wel. We proberen af te wisselen qua voeding -wij eten ook niet elke dag hetzelfde- en ik probeer niks te doen waarvan m'n hond in de stress schiet. Ik ga elke dag trouw naar m'n paard, al is het maar om dr te poetsen.

Maar daar schuilt het gevaar net een beetje in, denk ik. De honden, die worden door ons gevoederd. Wij beslissen wanneer we uit wandelen gaan, en wanneer ze geborsteld worden. Wij hebben als het ware een groot deel van de controle over hen in onze handen. Wij verzorgen hen. En daardoor plaatsen we onszelf misschien boven hen. Hetzelfde met mijn paard. Ik wil haar niet vals, gemeen, oneerlijk, ... wat dan ook behandelen, maar op het einde van de dag ben ik haar eigenaar. Ze is van mij. Net zoals mijn auto van mij. Ik bekijk het zelf niet zo afstandelijk, maar veel mensen doen dit wél. Tel daarbij het feit, dat je je paard letterlijk de baas moet zijn - hoe eerlijk je haar ook behandeld, jij moet de leider zijn - en daardoor vind een deel deel van de maatschappij de mens belangrijker als het dier.

Wij doden dieren. Eten ze op. Veel mensen hebben ook niet echt een band met dieren. Een groot deel van de bevolking heeft een huisdier; een hond, een kat, ... Maar veel mensen moeten niets weten van dieren, vinden dat ze te hard ruiven, je er te vaak mee naar buiten moet, vinden de DA een geldrover, of houden er gewoonweg niet van. Ik zet mezelf niet boven een paard, maar als ik een spin op m'n been zie kruipen, mep ik die wel ontzettend weg (vieze beesten!). Dus zet ik mezelf in feite wel boven een spin (soms letterlijk dan ) En als je dus met geen enkel dier een band hebt, en ze alleen maar bekijkt als 'een dier' ipv 'een vriend', denk ik dat je jezelf sneller belangrijker vind dan een dier.

Over het brandvoorbeeld trouwens nog eens. Als mijn huis in brand staat, haal ik eerst m'n moeder er uit, en dan de hond. Maar ik zal wel alles doen wat ik kan, om de hond er ook uit te halen. Maar m'n moeder gaat natuurlijk wel voor. Want ja, m'n moeder is belangrijker. Maar als ik moet kiezen, tussen een vreemde of mijn hond.. Het hangt er maar vanaf wat je belangrijker vind.

Edit; typo.

Moontje1991 schreef:

riannhuh schreef:

Vraag aan de mensen die dieren boven de mens/zichzelf zetten;
Als het om een kwestie van leven of dood gaat, zou je dan voor een dier kiezen of voor jezelf? Met andere woorden: zou jij voor een dier sterven?

Ik vindt het in vele gevallen eerder egoistisch om te kiezen om zelf dood te gaan en het dier te laten leven.
Want ja als je dier overlijdt dan heb je daar als het goed is veel verdriet van.
Maar als jij overlijdt wat gebeurt er dan met het dier?
Ik heb 3 katten zitten die dan de rest van hun leven in een asielhokje mogen slijten.
Er zit er 1 bij die heel mischien nog een huis vindt maar die andere 2 wil echt niemand hebben.
Ik heb er zelfs eentje die door het grootste deel van de mensen afgemaakt zou worden.
Dus dan leef ik liever met het verdriet van het dier dat ik heb verloren dan dat mijn dieren de rest van hun leven in een hokje moeten slijten.
Liever dat er een overlijdt dan dat het dier een rot leven heeft en doodongelukkig is.

riannhuh schreef:

Vraag aan de mensen die dieren boven de mens/zichzelf zetten;
Als het om een kwestie van leven of dood gaat, zou je dan voor een dier kiezen of voor jezelf? Met andere woorden: zou jij voor een dier sterven?

Juul schreef:

@ hierboven: Honden en mensen zijn niet hetzelfde qua voedselbehoefte he. Mensen hebben variatie nodig, de meeste dieren hebben juist baat bij een zo sober mogelijk menu...

joostvangestel schreef:

Is heel simpel: als ik ooit voor de keuze kom of ik een dier moet redden of een mens, dan is de keuze echt vreselijk simpel: De mens wordt gered.

Dus staat de mens boven het dier. Er zijn nog wel een heleboel andere redenen waardoor het zo is, maar ik denk dat het zinnetje hierboven aangeeft waar het over gaat.