Bokt.nl

Pinda_Dipje schreef:

Ik ben 22 en ben voor het eerst moeder geworden met mijn 19de levensjaar. Geen seconde spijt van gehad, en voel me zeer vereerd al op zo'n jonge leeftijd moeder te mogen zijn. Wij hebben het toevallig gisteravond gehad over onze kinderwens, en besloten na ons trouwen in september voor een 2de te gaan. Ik geef onszelf maximaal 3 jaar de tijd (zonder medische poespas) als het dan niet gelukt is, dan is het simpelweg jammer.
Na mijn 25ste wil ik geen kinderen meer, mijn vriend niet na zijn 30ste. En voor mij gelden ook medische bezwaren zodra ik de 25 gepasseerd ben (vanwege een zwangerschapsvergiftiging en de kans op herhaling).

Ik vind voor zowel man als vrouw +- 30 jaar echt de max. Puur vanwege de leeftijdsverschillen met je kind en bijbehorende gezondheidsrisico's (syndroom van down o.a.)

Pinda_Dipje schreef:

Ik ben 22 en ben voor het eerst moeder geworden met mijn 19de levensjaar. Geen seconde spijt van gehad, en voel me zeer vereerd al op zo'n jonge leeftijd moeder te mogen zijn. Wij hebben het toevallig gisteravond gehad over onze kinderwens, en besloten na ons trouwen in september voor een 2de te gaan. Ik geef onszelf maximaal 3 jaar de tijd (zonder medische poespas) als het dan niet gelukt is, dan is het simpelweg jammer.
Na mijn 25ste wil ik geen kinderen meer, mijn vriend niet na zijn 30ste. En voor mij gelden ook medische bezwaren zodra ik de 25 gepasseerd ben (vanwege een zwangerschapsvergiftiging en de kans op herhaling).

Ik vind voor zowel man als vrouw +- 30 jaar echt de max. Puur vanwege de leeftijdsverschillen met je kind en bijbehorende gezondheidsrisico's (syndroom van down o.a.)

Wendy schreef:

Er worden soms wel heel makkelijk conclusies getrokken. Zelf heb ik trouwens geen kinderwens, maar ik heb er geen moeite mee als mensen pas laat aan kinderen beginnen. Oke, de vrouw van 62 is wel erg laat, maar goed.

Je kunt er zeker niet vanuit gaan dat het kind van die vrouw al jong geen moeder meer zal hebben, mensen worden immers steeds ouder, en worden ook steeds gezonder oud.

Mijn eigen vader is al overleden op zijn 43e. Ik was toen 15 jaar.
Mijn opa was 47 jaar toen mijn moeder geboren werd en zelfs 49 toen zijn jongste zoon geboren werd. Mijn oma was trouwens 10 jaar jonger, maar voor die tijd waren ze toch best uitzonderlijk. Maar alle kleinkinderen hebben hun opa en oma bewust gekend. Mijn opa is uiteindelijk 96 jaar oud geworden, mijn oma 85. Ik was 21 toen zij overleden.
Mijn moeder heeft het trouwens nooit als een probleem ervaren dat ze zulke relatief oude ouders had. Ze hadden modernere denkbeelden dan veel mensen die 10 of 20 jaar jonger waren dan zijzelf.

Het is allemaal heel afhankelijk van de situatie volgens mij, er zijn voor mij geen uitspraken te doen die op dit gebied voor iedereen van toepassing zijn.

idefix4 schreef:

Als je maar grenzeloos van je kinderen houdt is dat voor het kind al voldoende.

Chubby schreef:

Suuskipje, je wéét niet wat je doet en voelt als je er middenin zit. De reacties die je zou krijgen zijn dan ook een soort sprookjesantwoorden..

idefix4 schreef:

En laat ik eens eerlijk zijn: Ik ken ook moeders die met 18 al moeder waren en dat zijn ook voorbeeldige moeders. Op dat vlak is moeder zijn ook een kunst en niet leeftijdgebonden. Als je maar grenzeloos van je kinderen houdt is dat voor het kind al voldoende.

Suuskipje schreef:

Toch jammer dat niemand mijn vraag beantwoord, zeker de mensen die 30 als bovengrens houden.
Wat nu als je al sinds begin 20 bezig bent, maar het wil niet en je krijgt steeds miskramen, moet je dan maar stoppen met proberen ondanks je grote kinderwens zodra je 30 bent?

Edit: teveel typo's in 1 post haha

Suuskipje schreef:

Dit vind ik wel hard om te zeggen van je. Zoals ik al eerder aangaf wat als het je niet gegunt is snel zwanger te worden?
Stel je hebt een enorme kinderwens maar het wil gewoon niet, hebt meerdere miskramen en je bent inmiddels de 30 gepasseerd, zou je dna je kinderwens zo uit het raam gooien?

Suuskipje schreef:

Chubby schreef:

Suuskipje, je wéét niet wat je doet en voelt als je er middenin zit. De reacties die je zou krijgen zijn dan ook een soort sprookjesantwoorden..

Daarom vind ik niet dat je kan zeggen dat je voor je 30e je kindjes wil hebben gekregen
Dat is dan ook een sprookjesantwoord en eigenlijk he is het best beledigend naar de mensen toe die na hun 30e kinderen ehbben gekregen. De een als keus de ander omdat het eerder niet lukte.

1Boefje schreef:

Goh, ik vind als je boven de 30 komt met je eerste kind dat je zelf onnodige risico gaat lopen voor je kind, zeker als je al een hele tijd een ´stabiele´ relatie heb.
Ik ken echt mensen die eerst aan zichzelf denken en dan is zij opeens 30 en denkt; oh f ik moet ook nog even kinderen krijgen. Vervolgens komt de ooievaar niet 1,2,3 aangewaaid en zitten ze onder grote druk. Zo werkt het dus niet. Het komt als het komt

1Boefje schreef:

Goh, ik vind als je boven de 30 komt met je eerste kind dat je zelf onnodige risico gaat lopen voor je kind, zeker als je al een hele tijd een ´stabiele´ relatie heb.
Ik ken echt mensen die eerst aan zichzelf denken en dan is zij opeens 30 en denkt; oh f ik moet ook nog even kinderen krijgen.

laetitia schreef:

@pindadipje: dus als jij nooit een vaste relatie hebt gehad (kunnen krijgen) in je 'jonge' jaren en eindelijk op je 33e toch eindelijk na vele hobbels het geluk van de liefde hebt mogen ontmoeten dan zou jij niet meer aan kinderen beginnen met je partner? Omdat je dan te oud bent?

(PS ik heb (voor alsnog) geen kinderwens, maar stel dat ik die wel had gehad dan was ik in jouw mening te oud geweest?).