texelse schreef:ik durf het haast niet te zeggen, maar ik ben mijn kind ook een keer vergeten.......
Ze was 4 weken en ik was voor het eerst met haar op pad om verschillende dingen te doen, boodschappen, de bank etc. Naast de bank was een smal straatje, daar heb ik de kinderwagen gezet omdat je toen nog niet met een rolstoel, kinderwagen etc de bank in kon. Je moest een trappetje op van een treetje of 4 en dan een draaideur door (bijna 30 jaar geleden dus). Bij het weggaan niet met m'n gedachten er bij, en als je het trappetje afliep keek je niet het straatje in waar de kinderwagen stond. Kortom, ik ben verder gegaan met mijn boodschappen, tot ik een minuut of 5 later tot de ontdekking kwam dat ik toch wat miste. Op een draf terug en gelukkig stond alles er nog, en lag dochterlief heerlijk te slapen. Stom, ik weet het. Maar het gebeurde gewoon. Dus ik kan best begrijpen dat iemand z'n kind vergeet, zeker als het lekker rustig ligt te slapen in het stoeltje achterin en je bent op weg naar je werk, en het wegbrengen zit verder niet in de ochtendroutine, dan kan ik me wel voorstellen dat het gebeurt.
Maar het is en blijft een afschuwelijk drama!!
daar heb jij toch wel een punt bij vind ik! Er wordt niet duidelijk uitgelegd hoe de situatie was. Als de man gehaast was en zijn kindje lag lekker te slapen... kan gebeuren, maar het is natuurlijk vreselijk!!
Zo gingen wij een keer naar een familiedag, gingen we een familiefoto maken. Wij stapten uit de auto( Mijn ouders en ik) en niet in de gaten gehad dat we de auto te snel op slot deden, dus zo zat mijn broer er nog in. Gelukkig was het toen niet warm. Maar het blijkt dat hij op de ramen geklopt heeft en alles, maar we hadden hem gewoon niet gehoord! Toen we bij die plek aankwamen kwamen we erachter dat we hem miste!
Heel stom van ons, maar het werd zo automatisch gewoon, dat iedereen gewoon altijd uit de auto stapt en dat je dan achter je ouders aan loopt.