Redrumfox schreef:Nogmaals mijn vraag:Redrumfox schreef:Is het jullie dan meer waard om een kind van jezelf te hebben die ziek is, of een gezond kind - in ieder geval niet zeker weten ziek - maar geadopteerd? En dan bedoel ik een adoptie uit een land waar dit kind sowieso geen toekomst heeft in de maatschappij en nu dus wel die mogelijkheid krijgt. Komt in feite op hetzelfde neer als een eigen kind, maar dan - veel grotere kans - gezond, goede mogelijkheden tot ontwikkeling in de maatschappij alleen is het niet iets van jezelf.
Persoonlijk vind ik het meer "waard" om een kind dat al bestaat te nemen. Ik zou het niet uit (persee) een ander land halen, maar dat is weer een andere discussie. Ik heb zoiets van help eerst die in je eigen land maar.
Citaat:Lusitana, ik vind dat je het erg zwartwit stelt dat iedereen wil dat men perfect in de maatschappij past. Maar dat terzijde. Anyway, wat heeft dit te maken met een kind overal tegen beschermen? Jij wil dus zeggen dat het niet uitmaakt dat je een kind op de aarde zet wat én blind is én het syndroom van down heeft - om maar iets te roepen - ? Omdat diegene daar alleen maar sterker van wordt?
Als ik zeg dat er mensen zijn die dat willen, stel ik niet dat iedereen dat wil. Het willen beschermen slaat op het beschermen tegen leed. Waarom? Leed hoort er ook gewoon bij. En ja, ik respecteer de keus van iemand die het niet erg vindt om een blind Down syndroom kind op aarde te zetten. Ook dat kind zal zijn weg vinden en zijn "waarde" hebben. Niet omdat iemand daar zogenaamd sterker van zal worden, maar omdat de ouders daar blijkbaar blij om worden en het kind nu eenmaal gewoon accepteert hoe het is en als de ouders er positief tegenover staan heeft het kind het beste dat het leven kan geven nl liefde. Dat is lang miet voor alle kinderen weggelegd en wel een van de allerbelangrijkste voorwaarden voor "gelukkig zijn".
Een gezond kind blijft niet zo snel over. Als je iets voor een kind wilt doen, dan lijkt het me logisch dat je dan iets doet voor een kind dat een ander niet wil. Ik vind helemaal geen kind ook een prima optie.Citaat:Om maar even op dat adopteren terug te komen..
Waarom kiezen voor een ongezond kind en het diegene moeilijk maken (notabene je eigen kind) ipv een geadopteerd gezond* kind of helemaal geen kind?
Dat is aan elke ouder persoonlijk om te beslissen. Persoonlijk zou ik niet voor een gezond adoptie kind kiezen en ook niet voor een eigen kind, dus voor mij gaat het niet op.Citaat:Is de meerwaarde van iets van jezelf dan zoveel groter dat het ziek mag zijn en een véél moeilijker leven mag leiden, in tegenstelling tot een geadopteerd kindje wat wel gezond* is?
Citaat:* je weet natuurlijk nooit of iemand 100% gezond is, maar jullie begrijpen wel wat ik bedoel neem ik aan.
En dat is juist ook zo belangrijk om mee te nemen.
Je weet niet of het gezond zal zijn, zelfs als je weet dat het gevrijwaard is van erfelijke aandoeningen.
En andersom, als je een erfelijke aandoening hebt, is er toch nog een kans op een gezond kind en in heel veel gevallen is die kans zelfs vrij groot.
En, een erfelijke aandoening is ook niet hetzelfde als "ongezond zijn". Nogmaals, het hebben van een extra vinger is ook erfelijk, om maar wat te noemen.