Citaat:
Wilders verslaan? Doe een Kamala-tje.
Tweeënhalve pagina zet de Volkskrant in om het voor de 100ste keer te hebben over“Geert Wilders die de politiek domineert”. Tsja.
Wilders is er niet op uit om problemen op te lossen. Een normale regering heeft een agenda om de maatschappij “beter” te maken, ook al kun je van mening verschillen over wat “beter” is. Wilders niet. Het maakt hem niet uit dat zijn plannetjes mislukken, want dan kan hij de schuld geven aan links. Hij kijkt naar Orban in Hongarije, die noodwet na noodwet heeft ingesteld en nu regeert als dictator. Daarom wil Wilders zo ontzettend graag zijn noodwet. Want als je die eenmaal een keer hebt, wordt het de volgende keer steeds makkelijker. Het doel van Wilders is dictatorschap, zoals hij ook dictator is in zijn eigen partij.
Ophef
Ophef is Wilders’ instrument. Met die ophef zorgt hij er niet alleen voor dat alles om hem draait, maar ook dat zijn denkbeelden worden genormaliseerd.
Zijn tegenstanders daarentegen komen er niet meer toe aan hun eigen idealen te formuleren en uit te dragen. Ze zijn immers de hele tijd bezig met ballonnetjes van Wilders en zijn adjudanten.
Het gevaar is dat goed bestuur, rechtvaardigheid en fatsoen zo steeds abnormaler worden, omdat het er niet meer over gaat. En dat is precies zijn bedoeling.
Moet je dus elke keer reageren op elk stuk rood vlees dat Wilders de arena in gooit? Nee. Het allerbelangrijkste op dit moment is het weer normaal maken van fatsoen.
De vraag is: hoe ga je dan om met zo’n pestkop, want dat is ie?
Kamala-tje
De oplossing is eenvoudig. Je zag het in het debat van Kamala Harris met Trump. Trump leek onaantastbaar omdat de media zijn leugens en gebrabbel niet doorprikten; sterker, ze betitelden dat als “zeggen wat de gewone man denkt”.
Maar Harris doorbrak dat. Elke keer als Trump weer met onsamenhangend gebrabbel kwam of een klinkklare leugen, keek Kamala Harris hem medelijdend aan, met een blik van: “denk je nu echt dat we dit nog geloven?” En vervolgens begon ze over haar eigen plannen. Meesterlijk.
Wilders ego groeit, elke keer als hij succesvol kan pesten. Dus ga niet verontwaardigd met hem in debat, want dat maakt hem sterker. Ook Wilders heeft een zwakke plek, en die laat zich zien als mensen níet op hem reageren, als hij níet in het middelpunt staat. Maak hem onbelangrijk. Je gaat immers ook niet steeds in discussie met je dreinende kleuter van twee. En dan wordt het voor zijn achterban, die zich graag wentelt in slachtofferschap en woede, ook minder leuk.
Dus doe een Kamala-tje, elke keer als Wilders met een ballonnetje komt. Kijk even met een medelijdende glimlach naar de pestkop, haal je schouders op van “wie gaat daar nog in mee?” En heb het weer over je fatsoenlijke plannen en idealen. Over goed bestuur en sociale rechtvaardigheid. En over empathie als maatschappelijke kracht.
Want de meerderheid in Nederland gelooft in normaal met elkaar omgaan. En in een fatsoenlijke toekomst. Bekrachtig dat.
Deze post zag ik op Linkedin voorbij komen, vond het wel een erg treffende.