ik vind het een goed stuk blue-eyes.
ben het zo eens met dat we zijn doorgeschoten in dat gelijk willen zijn.
gelijkwaardig zijn is iets heel anders dan hetzelfde moeten zijn.
vrouwen hebben hun talenten, mannen hebben hun talenten..
en waarom zouden wij 'mannelijke' vrouwen moet worden en dat waar wij goed in zijn minderwaardig laten worden? het is juist zo prachtig hoe wij verschillende sexen elkaar kunnen aanvullen.
ik ben al 10 jaar zelfstandig, onhankelijk etc.
ik weet wat het is om te moeten werken, eindjes aan elkaar te knopen, alles zelf te rooien. allemaal heel leerzaam en vooral nodig als je alleen bent.
maar als ik heel eerlijk ben? ik zie geen uitdagingen in mijn werk, doe het enkel voor de rekeningen en om een paar leuke dingen te kunnen betalen.
als ik mocht kiezen, dan werkte ik stukken minder. ik voel mij gelukkiger in een traditionele rolverdeling waarin ik zorg dat het huis aan kant is, boodschappen gedaan worden, er een lekkere prak voor mijn man klaar staat en zijn pantoffeltjes en biertje bij de bank. ik hou van zorgen, daar ben ik goed in en ik word er gelukkig van. gelukkiger dan de hele dag brieven versturen en afspraken inplannen. met zorgen investeer ik in mijn relatie, mijn woonomgeving. met werken investeer ik vooral in geld (voor mijn gevoel, ik snap ook wel dat dat geld nodig is). en het is dat dat geld nodig is, want echt.. dat hele carriére gedoe, het interesseert me bal! (de feministes zullen spontaan flauwvallen hierbij

)
bovenstaande toe geven tegenwoordig.. oei. zo denken is bijna verboden voor de vrouw tegenwoordig.
zou het feminisme van tegenwoordig niet beter de richting kunnen gaan dat je als vrouw zélf mag kiezen wat je doet met je leven?
vroeger moest je achter het aanrecht, tegenwoordig moet je achter een bureau zitten. nog steeds wordt voor ons bepaald wáár we moeten zijn en wat we moeten doen met onze tijd. en het ergste is, dat wij vrouwen vooral elkaar beoordelen, op welk van de 2 plekken we ook zitten...