Bokt.nl

avanti4ever schreef:

bangheid begrijp ik wel hoor en erg lief van je vriendin.... hoop dat je je snel lichamelijk beter voelt..

@shirley A ik heb haar er niet om veroordeeld ik zeg alleen dat ik persoonlijk t laat vindt.......

avanti4ever schreef:

OKTOBER:
Vandaag is mijn leven begonnen. Mijn ouders weten het nog niet, maar ik ben er al. Ik word een meisje. Ik krijg blond haar en blauwe ogen. Bijna alles staat al vast, zelfs dat ik van bloemen zal houden.

19 OKTOBER:
Sommigen zeggen dat ik nog niet echt een persoon ben, en dat alleen mijn moeder maar bestaat. Maar ik ben wèl echt een persoon, net zoals een kruimeltje brood toch werkelijk brood is. Mijn moeder bestaat. En ik ook.

23 OKTOBER:
Mijn mond begint zich nu te openen. Denk je eens in, over een jaar of zo zal ik al kunnen lachen en later zal ik gaan praten. Ik weet wat mijn eerste woordje zal zijn: MAMMA.

25 OKTOBER:
Vandaag begon mijn hart helemaal uit zichzelf te kloppen. Van nu af aan zal het mijn hele leven rustig blijven kloppen, zonder ook maar één keer stil te staan om uit te rusten! En na vele jaren zal het moe worden. Het zal ophouden met kloppen, en dan zal ik sterven.

2 NOVEMBER:
Ik groei nu elke dag een beetje. Mijn armen en benen beginnen vorm aan te nemen. Maar ik moet nog heel lang wachten voordat ik op die kleine beentjes overeind kan gaan staan om naar mijn moeders armen te reiken, en voordat ik met deze kleine armpjes bloemen zal kunnen plukken en mijn vader zal kunnen omhelzen.

12 NOVEMBER:
Er beginnen zich heel kleine vingertjes aan mijn handen te vormen. Wat zijn ze grappig klein! Met die vingertjes zal ik mijn moeders haar kunnen strelen

20 NOVEMBER:
Vandaag pas heeft de dokter aan mamma verteld dat ik hier onder haar hart leef. O, wat zal ze gelukkig zijn! Ben je gelukkig, mamma?
25 NOVEMBER:
Mijn pappa en mamma zijn waarschijnlijk al een naam voor mij aan het bedenken. Maar zij weten niet eens dat ik een meisje ben. Ik wil Kathy genoemd worden. Ik word al zo groot.

10 DECEMBER:
Mijn haar groeit al. Het is zacht en licht en glanzend. Wat voor haar zou mamma hebben?

13 DECEMBER:
Ik begin nu net te kijken. Het is donker om mij heen. Als mamma mij ter wereld brengt, zal die wereld vol zonneschijn en bloemen zijn. Maar wat ik het allerliefst wil zien, is mijn mamma. Hoe zie je eruit, mamma?

24 DECEMBER:
Zou mamma het zachte kloppen van mijn hart horen? Sommige kinderen zijn een beetje ziek als zij geboren worden. Maar mijn hart is sterk en gezond. Het klopt zo regelmatig: tik-tik, tik-tik. Je zult een gezonde dochter krijgen, mamma!

28 DECEMBER:
Vandaag kwam er een eng, koud en hard ding binnen in mijn mamma.
Vandaag heeft mijn mamma mij gedood.

Marleen_ schreef:

ik ben tegen abortus, het is je eigen verantwoordelijkheid en onvoorzinnigheid en dan vind ik dus dat je verantwoording moet afleggen voor je gemaakte fouten en niet een kindje doden!!
Behalve als je zwanger raakt d.m.v verkrachting etc dan heb ik begrip voor abortus, dan zou ik het ook laten weghalen denk ik!!!

celticpony schreef:

Baas in eigen buik!!!!!!!!Maar dan wel met medisch en morele verantwoordelijkheid. Goede voorlichting en begeleiding over alle consequenties is erg belangrijk. Ik werk te lang in de jeugdzorg om voorstander te zijn. Er zijn zoveel ouders te zien die de verantwoordelijkheid voor de zorg van hun kind niet nemen.Uiteindelijk zijn daar de zich van het leven bewustzijnde kinderen (de geboren)er de dupe van.

Laura schreef:

avanti4ever schreef:

OKTOBER:
Vandaag is mijn leven begonnen. Mijn ouders weten het nog niet, maar ik ben er al. Ik word een meisje. Ik krijg blond haar en blauwe ogen. Bijna alles staat al vast, zelfs dat ik van bloemen zal houden.

19 OKTOBER:
Sommigen zeggen dat ik nog niet echt een persoon ben, en dat alleen mijn moeder maar bestaat. Maar ik ben wèl echt een persoon, net zoals een kruimeltje brood toch werkelijk brood is. Mijn moeder bestaat. En ik ook.

23 OKTOBER:
Mijn mond begint zich nu te openen. Denk je eens in, over een jaar of zo zal ik al kunnen lachen en later zal ik gaan praten. Ik weet wat mijn eerste woordje zal zijn: MAMMA.

25 OKTOBER:
Vandaag begon mijn hart helemaal uit zichzelf te kloppen. Van nu af aan zal het mijn hele leven rustig blijven kloppen, zonder ook maar één keer stil te staan om uit te rusten! En na vele jaren zal het moe worden. Het zal ophouden met kloppen, en dan zal ik sterven.

2 NOVEMBER:
Ik groei nu elke dag een beetje. Mijn armen en benen beginnen vorm aan te nemen. Maar ik moet nog heel lang wachten voordat ik op die kleine beentjes overeind kan gaan staan om naar mijn moeders armen te reiken, en voordat ik met deze kleine armpjes bloemen zal kunnen plukken en mijn vader zal kunnen omhelzen.

12 NOVEMBER:
Er beginnen zich heel kleine vingertjes aan mijn handen te vormen. Wat zijn ze grappig klein! Met die vingertjes zal ik mijn moeders haar kunnen strelen

20 NOVEMBER:
Vandaag pas heeft de dokter aan mamma verteld dat ik hier onder haar hart leef. O, wat zal ze gelukkig zijn! Ben je gelukkig, mamma?
25 NOVEMBER:
Mijn pappa en mamma zijn waarschijnlijk al een naam voor mij aan het bedenken. Maar zij weten niet eens dat ik een meisje ben. Ik wil Kathy genoemd worden. Ik word al zo groot.

10 DECEMBER:
Mijn haar groeit al. Het is zacht en licht en glanzend. Wat voor haar zou mamma hebben?

13 DECEMBER:
Ik begin nu net te kijken. Het is donker om mij heen. Als mamma mij ter wereld brengt, zal die wereld vol zonneschijn en bloemen zijn. Maar wat ik het allerliefst wil zien, is mijn mamma. Hoe zie je eruit, mamma?

24 DECEMBER:
Zou mamma het zachte kloppen van mijn hart horen? Sommige kinderen zijn een beetje ziek als zij geboren worden. Maar mijn hart is sterk en gezond. Het klopt zo regelmatig: tik-tik, tik-tik. Je zult een gezonde dochter krijgen, mamma!

28 DECEMBER:
Vandaag kwam er een eng, koud en hard ding binnen in mijn mamma.
Vandaag heeft mijn mamma mij gedood.

Als dat soort onzin al uitgekraamd wordt voordat t uberhaupt al geboren is is dat koude harde ding misschien wel een goede oplossing geweest....


JONGEJONGEJONGE
Wat een belachelijk stukje zeg. Daar wordt ik echt misslijk van. GATVER. SGP propaganda

beantsje schreef:

Maar omdat iedere vrouw snel genoeg weet dat ze zwanger is, vind ik dat ze dan ook snel een beslissing moet nemen. En dat is eerder dan na 24 weken. Na een maand of 3 (13 weken) kan je dat toch ook wel weten?

ShirleyA schreef:

Je hebt alleen t recht iets te vinden over je eigen lijf. Wat een ander doet gaat je niets aan en mag je ook niet over oordelen. Laat iedereen zelf beslissen of ze abortus neemt of niet. Geloof heeft daar niets mee te maken als buitenstaander. Ook een gelovig iemand mag niet oordelen over de abortus v aan ander.
Het is en blijft voor de meeste vrouwen een moeilijk keus, en al die negatieve meningen zijn niet prettig.
Bedenk dat een angewenst kind een moeilijk leven heeft ook als t geadopteerd is, zullen er daardoor moeilijk periodes zijn. En misswil een zwangere vrouw helemaal geen kind afstaan, dat is toch nog even een paar stappen erger, emorioneel gezien. Niemand heeft t recht te zeggen dat ze haar kind dan maar ter adoptie moet afstaan: het is geen broodje kaas! Je krijgt gevoelens voor je ongeboren kind, zeker de laatste maanden. Adoptie is toch iets heel anders dan abortus!

runningkawa schreef:

Tegen

Ben je oud genoeg om grote mensen spelletjes te spelen, draag je ook maar de consequenties ervan.

Verkrachting vind ik de enige uitzondering.

Ik ben overigens 32

mirgino schreef:

ShirleyA schreef:

Je hebt alleen t recht iets te vinden over je eigen lijf. Wat een ander doet gaat je niets aan en mag je ook niet over oordelen. Laat iedereen zelf beslissen of ze abortus neemt of niet. Geloof heeft daar niets mee te maken als buitenstaander. Ook een gelovig iemand mag niet oordelen over de abortus v aan ander.
Het is en blijft voor de meeste vrouwen een moeilijk keus, en al die negatieve meningen zijn niet prettig.
Bedenk dat een angewenst kind een moeilijk leven heeft ook als t geadopteerd is, zullen er daardoor moeilijk periodes zijn. En misswil een zwangere vrouw helemaal geen kind afstaan, dat is toch nog even een paar stappen erger, emorioneel gezien. Niemand heeft t recht te zeggen dat ze haar kind dan maar ter adoptie moet afstaan: het is geen broodje kaas! Je krijgt gevoelens voor je ongeboren kind, zeker de laatste maanden. Adoptie is toch iets heel anders dan abortus!

dit klopt dus niet he,volgens de wet!!

beantsje schreef:

Ik ben ervan overtuigd dat je een abortus nooit meer vergeet. Het beschadigt de moeder ook. Ik weet uit ervaring dat dingen die je op je 20ste lichtzinnig doet, tientallen jaren van diepe spijt kunnen geven (nee, ik heb zelf geen abortus ondergaan maar er zijn ook minder erge lichtzinnigheden).

Overigens denk ik dat de meeste vrouwen die een abortus ondergaan, dit heel goed beseffen, maar dat ze geen andere keuze voor zichzelf zien.


!