Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Cowboy55 schreef:Riddershow schreef:Wat ze bedoeld is dat er 1 week in de zomer, in een natuurgebied, in heumensoord een kamp voor de 4-daagse soldaten gemaakt wordt. Die week kun niet vergelijken met zelfs een week vluchtelingen ookal is het maar 3/5 van de soldatenbevolking (en dan heb ik het nog niet eens over de impact van het verschil in opbouwen van de beide kampen).
Je hebt andere weersomstandigheden (modder, regen), het is met een soldaten kamp beter georganiseerd, het is korter dus kleinere impact op het gebied, er zit zomers geen verwarming in de tenten, eten/drinken en douchegelegenheid is anders geregeld. En zitten geen gangen overal tussen. Nouja en zo kan je vast nog een hoop meer verzinnen.
Dat bedoelde HIJ dus.
ravellie schreef:'Het is niet echt goed hier'.....
Zijn dus net in NL...veilig land...krijgen alles aangeboden!
En dan komen er nog ik weet niet hoeveel van die mensen deze kant op![]()
Sammie schreef:Maar ze klagen over de tenten, die zijn te koud (of te warm). Als die tenten wel hetzelfde zijn, maakt de infrastructuur op opbouw van het kamp toch niet uit? Puur even over de 'hitte/koudheid' van zo'n tent (gebouw). Niet over de privacy en of je wel of niet kan krikken.
Sammie schreef:Het lijken mij iig geen tenten te zijn van waaiboomhout die je bij een gemiddelde kampeerwinkel haalt. Ik heb het echt een hekel aan slapen in dat soort tenten. Hoe de situatie daar is weet ik niet. Ik moet af gaan om wat zij zeggen. En de een zegt te koud, de andere te warm, een derde zegt weer niks. Kijk, die waaiboomtentjes die worden superklam. Zeker in de ochtenden met dit weer. Dus dat men daar niet blij mee is snap ik, maar een hongerstaking? Tja ik weet niet.. Als ik kan kiezen tussen zo’n witte tent annex gebouw en veilig slapen en af en toe is het frissig of in een land waar je je leven niet zeker bent vanwege vaatbommen en tochtgaten vanwege andere kogels en bommen die daar ingeslagen zijn hoop ik toch vooral dat ik niet ga klagen over de kou of over het eenzijdige eten of het gebrek aan seks. En mocht ik dat wel doen dan zou ik mij vervolgens diep schamen, dan hoop dat ook iemand zegt joh alles beter dan Syrië. Wees blij dat je veilig zit, een dak boven je hoofd heb en eten hebt. Om nog maar te zwijgen over het klagen over de slechte wifi.
storrum schreef:chanicha schreef:Vluchtelingen protesteren tegen 'slechte' opvang Heumensoord http://telegraaf.nl/e/24610642
Zo blij zijn ze met hun veilige plek.
En EISEN onmiddelijke betaling van uitkeringen :
http://www.elsevier.nl/Buitenland/achte ... _deelstaat
Tcm62 schreef:Er zulken er zat bij zijn met wel degelijk een bankrekening...hoe ga jij duizenden kmters reizen zonder een cent op zak? En aankomen met schone nette moderne kleren?
EskeGirl schreef:Gras, blaadjes, iets in die richting.
Sammie schreef:Ik hield die details expres achterwege
(maw om Michael Jackson te quoten You are not alone)EskeGirl schreef:Gras, blaadjes, iets in die richting.
maakt niet uit..Ik wil best geloven dat die man gras of blaadjes of voor mij part takken heeft gegeten, maar dat zal hooguit een of enkele dagen zijn geweest. Zeker geen drie maanden. Dan was ie echt morsdood geweest.
Citaat:The island we landed on was called Samothrace. We were so thankful to be there. We thought we’d reached safety. We began to walk toward the police station to register as refugees. We even asked a man on the side of the road to call the police for us. I told the other refugees to let me speak for them, since I spoke English. Suddenly two police jeeps came speeding toward us and slammed on the brakes. They acted like we were murderers and they’d been searching for us. They pointed guns at us and screamed: ‘Hands up!’ I told them: ‘Please, we just escaped the war, we are not criminals!’ They said: ‘Shut up, Malaka!’ I will never forget this word: ‘Malaka, Malaka, Malaka.’ It was all they called us. They threw us into prison. Our clothes were wet and we could not stop shivering. We could not sleep. I can still feel this cold in my bones. For three days we had no food or water. I told the police: ‘We don’t need food, but please give us water.’ I begged the commander to let us drink. Again, he said: ‘Shut up, Malaka!’ I will remember this man’s face for the rest of my life. He had a gap in his teeth so he spit on us when he spoke. He chose to watch seven people suffer from thirst for three days while they begged him for water. We were saved when they finally they put us on a boat and sent us to a camp on the mainland. For twelve days we stayed there before walking north. We walked for three weeks. I ate nothing but leaves. Like an animal. We drank from dirty rivers. My legs grew so swollen that I had to take off my shoes. When we reached the border, an Albanian policeman found us and asked if we were refugees. When we told him ‘yes,’ he said that he would help us. He told us to hide in the woods until nightfall. I did not trust this man, but I was too tired to run. When night came, he loaded us all into his car. Then he drove us to his house and let us stay there for one week. He bought us new clothes. He fed us every night. He told me: ‘Do not be ashamed. I have also lived through a war. You are now my family and this is your house too.’”