Bokt.nl

_San87_ schreef:

LWDaisy schreef:

Dus.. wat dan? Dan laten we het maar gebeuren?

Ik breek er mijn hoofd over, en kom er niet uit.

Ik snap wel wat je zegt, maar mijn hart begrijpt het niet.
We doen hetzelfde als tijdens WOII na de verovering van Polen. We doen geen reet, want we willen oorlog vermijden. Die oorlog is al bezig hoor.

Nee, we laten het niet zomaar gebeuren. Er worden veel sancties opgelegd, banden worden verbroken, sponsoringen worden stopgezet, er worden goederen geleverd, er wordt humanitaire hulp opgezet er worden wapens geleverd. Er wordt alleen niet met manschappen gevochten.

Jis_ schreef:

Loretta schreef:

Inmiddels zijn er ook al Russische verkeersregels ingevoerd in de Oekraine

https://twitter.com/AlchevskUA/status/1 ... 3531239439

De militairen zijn net zo erg als hun baas.

Kon me niks voorstellen bij jouw tekst en nieuwsgierig....helaas....Bizar...

Filmpje verder zag ik dat de man het heeft overleefd en werd geholpen, hopelijk ook zonder gewond te zijn, arme man

_San87_ schreef:

melissac schreef:

Maar hebben wij de tijd om te wachten tot die sancties effect gaan hebben? Niemand weet of het hem echt alleen gaat om Oekraïne.

Ik ben vooral benieuwd wie deze man kan tegenhouden, wij blijkbaar niet. Deze man is meedogenloos, hij zal inderdaad ook echt niet bang zijn om kernwapens te gebruiken. Zal dat het gene zijn waar hij op doelt zodra er een ander land zich er mee gaat bemoeien?

De NAVO stuurt niet voor niets versterking naar de Baltische Staten, natuurlijk. Er wordt niks afgewacht, er wordt gedaan wat mogelijk is met de info die nu beschikbaar is.

Vergeet niet dat de NAVO een defensief pact is, geen offensief.

_San87_ schreef:

Kookaburra schreef:

Ook jongens uit Oekraïne rond de 16 die (terug gaan en) tegen Rusland gaan vechten. Ik weet niet of ze enige ervaring hebben met wapens of militaire training... Maar ik ben ergens in de 20, maar durf het ze niet na te doen. Zoveel respect.

Ik moet zeggen dat ik de hele situatie persoonlijk wel lastig vind. Ook de rol die de Europese Unie of NAVO kan hebben, en wat de consequenties zijn als het wél escaleert.
Ik weet nog dat ik een paar jaar geleden een dagje bij de luchtmacht was. En die gaven al aan dat je vliegend zo bij Rusland bent, en dat geldt natuurlijk ook vica versa. Dus ik ben voor mijn eigen gezondheid mooi aan het struisvogelen en kijk zo af en toe op nos.nl of bokt.

Kiev is slechts 1900 km hemelsbreed.

LWDaisy schreef:

Mag ik hier even komen uithuilen over de ontzettend egoïstische en kortzichtige reacties die ik de afgelopen dagen heb aangehoord/gelezen?

Jongens, ik kan er echt niet met mijn verstand bij hoe mensen met een uitgestreken smoel "dat is niet mijn/ons probleem" zeggen.
Ik kijk naar het nieuws, zie beelden van slachtoffers in Oekraïne - en ik huil. En dan hoor ik mensen verontwaardigd zeggen "ja, nu wordt ons brood wel duurder he!!"

Of deze dan: "Rusland zal zich snel overgeven, wij importeren wel peren naar daar he!"
Ik kon wel huilen van frustratie. Denk je dat Putin zich zal overgeven omdat hij een fruitsalade wilt?

Facebook staat vol met oerdomme grapjes: "ik ben wel bereid een knappe Oekraïnse op te vangen hoor!"
Ik kots ervan. Hou op met grappen maken, ER GAAN MENSEN DOOD.

Ik merk en voel dat ik veel te idealistisch ingesteld ben. Ik ben niet gemaakt voor de wereld zoals die nu is. Mensen halen het onderwerp aan, en ik kan mijn mond niet houden. Ik dram door over helpen, over het niet toelaten van misdaden tegen de mensheid. En ik loop keer op keer met mijn hoofd tegen de muur, het onbegrip is groot, en ik begrijp. het. niet.

"Wij zijn de Navo, wij mogen ons niet moeien!"
Gisteren een videocall gehad met mijn schoonouders (wonen in Spanje). Natuurlijk ging het over Rusland-Oekraïne. Oh, wat wens ik dat het dan over voetbal kon gaan... Ik werd er moedeloos van, heb het onderwerp afgekapt omdat ik wel kon huilen. Wanneer zijn we zo egoïstisch geworden dat we dit kunnen aanzien?
Schoonmoeder zij dat zij dat beeld van het huilende kind op het nieuws zo erg vond, het kind dat zei "ik wil niet dood". Ik reageerde daarop - niemand wilt dood, hoezo vind je het alleen maar erg als het over kinderen gaat? Hun moeders en vaders die sterven, dat vind je niet erg?

Ik dacht dat Covid een discussiepunt was dat voor ruzie en vervreemding zorgde. Ik had het mis.
Ik voel dat ik een aantal mensen niet meer recht in de ogen kan kijken, omdat ik ZO boos word van hun reacties. Van de naïviteit, van ikstonderbijenkeekernaar en hetkanmijnietschelen want hetisvervanmijnbed.

Waar is de menselijkheid? Hoezo kunnen mensen hun schouders ophalen bij het aanschouwen van zoveel misdaden tegen de mens? "Ja, geen lid van de Navo he". Nee, maar wel MENSEN. MENSEN. We leven onder dezelfde hemel. Is het omdat het woord "Oekraïne" niet Europees genoeg klinkt? Zou het anders zijn als het bijvoorbeeld om Portugal ging?

Ik heb ook niet zo 1-2-3 een oplossing. Ik zit ook niet op WOIII te wachten. Ik wil de oorlog ook niet naar hier halen.
Maar - kijken we dan om die reden gewoon de andere kant op? "Laat maar doen, na Oekraïne houdt hij wel op". HOEZO vinden we het daarom oké, dat een land gebombardeerd wordt en duizenden mensen dakloos worden, gewond raken, sterven? Hoezo gaan we daarmee akkoord?
Stel dat hij ophoudt na Oekraïne, stel dat hij daarna niet nog meer landen wilt veroveren - kloppen we onszelf dan op de borst, "goed dat we geen vinger hebben uitgestoken"?
Stel dat hij niét ophoudt na Oekraïne en nog meer landen wilt veroveren - blijven we de andere kant opkijken tot het leger aan onze grens staat? Dan huiliehuilie doen in de hoop dat andere landen ons komen redden (jeweetwel, zoals tijdens WOII)? Of zeggen we dan "nou nee, we verwachten geen hulp hoor, die hebben wij ook bewust niet willen bieden uit schrik de oorlog naar hier te halen"?

"Ja maar Oekraïne was ooit deel van Rusland, hij wilt alleen maar terugpakken wat ooit van hen was".
Congo werd ooit veroverd door België, zullen wij dan bommen daarheen gooien? Doe normaal.

Ik voel me zo beschaamd om mens te zijn. Ik ben zo ontzettend verdrietig. Ik walg van de reacties en voel de moed in mijn schoenen zinken. Arme, arme wereld.


Is het omdat ik sowieso iemand ben die over (te) veel empathie beschikt?
Is het omdat ik de voorbije 9 maanden zo intens in WOII gegraven heb? Is het omdat mijn overgrootvader een militair was die ook actief was in het verzet, die NN-gevangene was en stierf in een concentratiekamp in veroverd gebied doordat hij opkwam voor zijn idealen?
Is het omdat ik rondleidingen in een Nationaal Fort geef, en daardoor de helft van de tijd in 1940-1945 leef in gedachten? Is het omdat ik daardoor bijna dagelijks met de gruwelen van een oorlog geconfronteerd word?

Ik begrijp het niet. Ik lees en hoor zo veel koude, onverschillige reacties. Ik word helemaal lamgeslagen door het egoïsme waarmee ik constant geconfronteerd word, ik heb er letterlijk nachtmerries van. Mijn hart doet pijn - hebben we dan niets geleerd van de geschiedenis? Is WOII te lang geleden, zijn de gevolgen uit ons collectieve geheugen verdwenen? Of zijn we gaandeweg onze empathie verloren, en hebben we stenen in plaats van harten? Hoe kan iemand die beelden bekijken, en zijn schouders ophalen? Ik loop al dagen te huilen - en niemand die dat begrijpt. Ik huil om wat ik daar zie, en ik huil om de reacties daarop die ik in mijn omgeving, mijn land, zie. En geen mens die me begrijpt.

Nogmaals - ik heb zo snel ook geen oplossing. Ik ben politiek gezien zeer onwetend, dat onderwerp heeft nooit mijn interesse gehad. Maar ik ben een mens, en is dat niet voldoende om te kunnen zeggen "dit mag niet"? Ik heb de oplossing niet - maar wel de empathie. Waarom voelt het alsof ik zowat de enige ben? Waarom krijgen niet meer mensen het ijskoud bij het zien van die beelden? Waarom kan het niemand wat schelen? Er zijn uitzonderingen hoor, en die maken dat ik me niet helemaal compleet gestoord voel - maar ik vind het zo eng, dat de meerderheid van de mensen die met mijn deze discussie aangaan totaal geen medeleven kunnen opbrengen, en van mening zijn dat we maar achterover moeten leunen en toelaten dat dit vandaag gebeurt. Ik begrijp het niet

Pandora2 De militairen op Slangeneiland. Dankjewel. Echt waar. Je bent de eerste die zegt wat ik ook zei. Volgens mijn naaste omgeving hadden ze zich moeten overgeven om te overleven. Toen ik vroeg of ze wisten wat dit betekende - leven onder het juk van de onderdrukker - kreeg ik een nietsziende blik toegeworpen. "Idioten". Nee verdomme, hélden!!


Ik hoop zo ontzettend hard dat ik ook hier niet onderuit gehaald word voor mijn mening, mijn angst om de mensheid, mijn verdriet. Ik sta op het punt social media eruit te gooien en elke discussie over het onderwerp af te kappen voor die op gang komt, want ik voel me zo onbegrepen. Ik word zo bang van de onverschilligheid, en schaam me dood "mens" te zijn. Ik vind hier niks menselijks aan.

LWDaisy schreef:

Ik kan ook niet stoppen met eraan te denken. Ik snap niet hoe anderen dat wel doen.
Ik snap dat mensen zeggen "het leven gaat door", want ja, dat is ergens ook wel zo, maar ik kan het niet. Ik blijf maar denken aan al die slachtoffers, ik vind het zo verdomd verknipt dat ik met een koffietje naast me achter de laptop zit, terwijl er daar mensen vluchten, gebombardeerd worden of de wapens opnemen. Hoe kunnen we...

Mijn schoonmoeder zei gisteren "je kan niet het leed van de hele wereld op je schouders nemen".
Dat weet ik. Maar waar zit verdomme heel die wereld dan? Waarom neemt niet heel de wereld het leed op de schouders?

Ik weet dat ik niks kan veranderen. Ik weet dat ik heel snel moet leren loslaten, want het doet zo veel pijn. De frustratie is ontzettend groot, ik ben ontzettend teneergeslagen en verdrietig, en mijn hoofd doet zeer van hierover na te denken.

Maar - als ik loslaat, ben ik net zo'n hersenloze champignon als de rest van de oelewappers die vrolijk carnaval vieren, en een oorlog zonder blikken of blozen van tafel vegen onder het mom "niet mijn probleem". Dat kan ik niet. Ik ben een moraalridder - en dat breekt me nu heel zuur op.

tamary schreef:

Focus op wat je wel kan doen, of dat nu de straat vegen is of minder gas gebruiken (15% van ons gasgebruik in nederland is Russisch), of iets anders kleins wat je directe omgeving helpt. Maar investeer in wat je wel kan ipv fixeren op waar je hulpeloos/machteloos over bent, want dan wordt de wereld zeker niet beter.

LWDaisy schreef:

En denken we dat Putin zich hier iets van aan trekt?
Ik begrijp het niet, sorry

_San87_ schreef:

Oekraïne... .

hoofdredacteur VPRO schreef:

Veel programma’s over Oekraïne dezer dagen bij de VPRO. Een overzicht voor wie dit weekend het een en ander wil kijken en luisteren (draadje):

https://twitter.com/WillemvZeeland/stat ... 1035168772

_San87_ schreef:

Ayasha schreef:

sh*t thx!
geen flauw ide hoe ik daar bij kwam. ofja half, was vlak hiervoor een nieuwsbericht aan het lezen over wat plaatselijke roemenen die gevochten hadden hier in het dorp. Mijn hersenen dachten blijkbaar "close enough".

Roemenië, Oekraïne, ze hebben genoeg letters gemeen .

tamary schreef:

Zelfbescherming. Jezelf ziekmaken met zorgen over het lijden van anderen help je niemand mee. Om te kunnen helpen moet je redelijk gezond kunnen functioneren en dat betekent soms ook je emoties opzij zetten of in dit soort gevallen het nieuws sterk doseren en voor wat deze ellende betekent je afsluiten. Focus op wat je wel kan doen, of dat nu de straat vegen is of minder gas gebruiken (15% van ons gasgebruik in nederland is Russisch), of iets anders kleins wat je directe omgeving helpt. Maar investeer in wat je wel kan ipv fixeren op waar je hulpeloos/machteloos over bent, want dan wordt de wereld zeker niet beter.