Tango1979 schreef:Ik vind dat hier een taak ligt voor de artsen. Er wordt echt overbehandeld, mede doordat artsen niet opgeleid worden om niet te behandelen. Terwijl juist door eerlijk het gesprek aan te gaan, de patiënt een eigen afweging kan maken. Dit geldt natuurlijk ook voor jongeren.
Het hele maakbare van onze maatschappij, het idee dat het leven gerekt moet worden, behandeling na behandeling die praktisch gezien niet veel oplevert. Ik denk dat we daar eens goed naar zouden moeten kijken. En in de opleiding voor artsen daar meer aandacht voor hebben.
Zoals BigOne het zo mooi zegt: ik hoop dat ik waardig uit mag stappen, op het moment dat ik het genoeg vind. Ook al ben ik nog niet uitbehandeld.
Mee eens. Goed verwoord, beide.