Om het wat inzichtelijker te maken even het laatste stukje van zijn column in de Maarten hier geplakt.
Maarten van Rossum schreef:Het wordt, kortom, tijd voor een rationeler en humaner drugsbeleid. Dat begint ermee dat we erkennen dat de oplossing niet bestaat. Mensen hebben nu eenmaal de behoefte om zich te bedwelmen. Je kunt wel proberen om het in goede banen te leiden, te reguleren en waar nodig te ontmoedigen.
Legalisering betekent niet hetzelfde als vrijgeven: het is goed dat alcohol en tabak verboden zijn voor minderjarigen, en dat moet voor de nu nog illegale drugs ook gaan gelden. De legalisering van cannabis is een goed begin. Daarmee wordt het THC-gehalte controleerbaar, zoals bij alcohol. XTC, mits zuiver en met een controleerbare dosering, is niet erg riskant en kan dus ook gelegaliseerd worden.
Tegenstanders zeggen dat we dan ruzie krijgen met het buitenland. Wellicht, maar het is goed te bedenken dat we jarenlang zijn voorgelogen dat cannabis niet gelegaliseerd kon worden vanwege internationale verdragen. Nu de Verenigde Staten cannabis gewoon legaliseren blijkt dat dus wel te kunnen.
Natuurlijk zal het kleine Nederland diplomatiek en omzichtig moeten opereren, maar angst voor de reactie van onze buurlanden mag geen excuus zijn door te blijven gaan met slecht beleid. Ook een klein land als Uruguay heeft cannabis gelegaliseerd, terwijl de war on drugs in Latijns-Amerika heel wat heftiger is dan bij ons.
Een ander veelgehoord argument tegen legalisering is dat criminaliteit niet zal verdwijnen, omdat drugscriminelen iets anders gaan doen. Dit is een klassieke denkfout: deze oplossing neemt niet alle problemen weg, dus is het geen oplossing. Natuurlijk zullen sommige drugscriminelen andere misdaden gaan plegen, maar een groot deel niet. Na het einde van de Drooglegging nam de misdaad zichtbaar af. En zelfs al zou de criminaliteit rond wiet en pillen slechts halveren, dan is dat al enorme winst.
Voor harddrugs als heroïne en cocaïne is een legaal scenario vooralsnog niet erg realistisch. Het heeft ook niet de hoogste prioriteit. In een intelligent drugsbeleid is schadelijkheid het belangrijkste criterium.
Alcohol is maatschappelijk de meest ontwrichtende drug, met honderdduizenden probleemdrinkers, honderden verkeersdoden en talloze vechtpartijen per jaar. De meest schadelijke drug is in Nederland tabak, met 20.000 doden per jaar. Het is dus logisch om alle prioriteit van de overheid daar te leggen. Niet door verboden, wel door roken en drinken te ontmoedigen en de verslaafden te helpen