Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
SaskiaStar schreef:Ik heb niet het hele topic gelezen en reageer dus puur op op de topicvraag.
Ik vind dat een moeder thuis bij de kinderen hoort, dus een vrouw die werkt vind ik egoistisch.
Waarom neem je kinderen als je liever gaat werken?
De opvoeding van je kinderen is veel belangrijker dan de luxe die je ze kan bieden.
Ik heb geen kinderen maar zou het prima vinden om lekker op de zak van mijn man te teren ofwel het huishouden voor hem doen en lekker paard rijden of ieder maar gedeeltijk werken, zalig, nee loonslaaf zijn das fijn.....
Brainless schreef:@Q
Maar wat is dan nog als er een vrouw NIET wil werken.
Ook al heeft ze geen kinderen en haar man is het daar mee eens?
Brainless schreef:@Q
Maar wat is dan nog als er een vrouw NIET wil werken.
Ook al heeft ze geen kinderen en haar man is het daar mee eens?
Zal ik weer volledig gaan werken als mijn kids het huis uit zijn?
Ik denk het niet, mss een parttime baantje, maar waarschijnlijk moet ik tegen die tijd wel op 1 van de kleinkinderen passen omdat mijn schoondochter wil blijven werken.....
NatasjavE schreef:SaskiaStar schreef:Ik heb niet het hele topic gelezen en reageer dus puur op op de topicvraag.
Ik vind dat een moeder thuis bij de kinderen hoort, dus een vrouw die werkt vind ik egoistisch.
Waarom neem je kinderen als je liever gaat werken?
De opvoeding van je kinderen is veel belangrijker dan de luxe die je ze kan bieden.
Ik heb geen kinderen maar zou het prima vinden om lekker op de zak van mijn man te teren ofwel het huishouden voor hem doen en lekker paard rijden of ieder maar gedeeltijk werken, zalig, nee loonslaaf zijn das fijn.....
Ik zou zeggen...begin toch maar op blz 1 want ik heb echt geen zin om nogmaals in herhaling te vallen.
Quellian schreef:Brainless schreef:@Q
Maar wat is dan nog als er een vrouw NIET wil werken.
Ook al heeft ze geen kinderen en haar man is het daar mee eens?
Dan in elk geval geen subsidies etc. meer, geen toeslagen (huursubsidie, zorgtoeslag, heffingskorting, etc.).
Ik vrees weleens voor die vrouwen, precies als wat Liezel eerder al aangaf.
Mijn moeder scheidde na 19 jaar huwelijk, was altijd thuis gebleven voor de kinderen en dan kom je niet meer zo makkelijk in het arbeidsproces, dan verval je redelijk snel in de bijstand en echt, dat is het laatste wat je wilt. Ik blijf altijd in mijn achterhoofd houden dat niets voor eeuwig is en ben er dan ook heel zeker van dat ik het als alleenstaande moeder prima financieel zou kunnen redden, ik ken mijn plek op de arbeidsmarkt, ik ken mijn plek in de maatschappij.
Maar goed, de discussie 'zijn thuisblijfmoeders egoistisch' is een heel andere smaak, dat is net zoiets als 'ben je aso als je geen donor bent'. Het gaat om je eigen normen en waarden, wat je hebt meegekregen in je opvoeding en wat je zelf aan ervaring hebt opgedaan.
Brainless schreef:Mijn moeder heeft dus wel (meer dan) 100% gewerkt waardoor ik veel alleen was en dit wilde ik niet voor mijn kinderen.
Quellian schreef:MamboBeach schreef:Sorry, maar ik vind dit echt gelul!Jouw oppas doet dat en je huisje blijft opgeruimd en schoon als je kind op KDV is. Ik als huismoeder doe en regel alles zelf.
Wat doet mijn oppas? Ik heb geen oppas.
En mijn huis blijft opgeruimd? Hmmm... heb hier ook nog wat dieren rondlopen, die maken ook genoeg vuil, dus er moet toch echt wel elke dag gezogen (en gesopt) worden.
Ik wil je best een dagschema geven, maar het stofzuigen en poetsen moet toch echt in de avonduren gebeuren, net als de paarden, het koken, de boodschappen, etc. etc.
Quellian schreef:Brainless schreef:@Q
Maar wat is dan nog als er een vrouw NIET wil werken.
Ook al heeft ze geen kinderen en haar man is het daar mee eens?
Dan in elk geval geen subsidies etc. meer, geen toeslagen (huursubsidie, zorgtoeslag, heffingskorting, etc.).
Ik vrees weleens voor die vrouwen, precies als wat Liezel eerder al aangaf.
Mijn moeder scheidde na 19 jaar huwelijk, was altijd thuis gebleven voor de kinderen en dan kom je niet meer zo makkelijk in het arbeidsproces, dan verval je redelijk snel in de bijstand en echt, dat is het laatste wat je wilt. Ik blijf altijd in mijn achterhoofd houden dat niets voor eeuwig is en ben er dan ook heel zeker van dat ik het als alleenstaande moeder prima financieel zou kunnen redden, ik ken mijn plek op de arbeidsmarkt, ik ken mijn plek in de maatschappij.
Maar goed, de discussie 'zijn thuisblijfmoeders egoistisch' is een heel andere smaak, dat is net zoiets als 'ben je aso als je geen donor bent'. Het gaat om je eigen normen en waarden, wat je hebt meegekregen in je opvoeding en wat je zelf aan ervaring hebt opgedaan.
Leorah schreef:Bij ons is het precies andersom..ik werk volledig en mijn vriend is thuis bij ons dochtertje. Niet geheel vrijwillig, want hij is momenteel volledig afgekeurd door een chronische spierziekte. Maar ik denk, al zou hij dat niet hebben...dan nog zou hij misschien maximaal 2 of drie ochtenden in de week werken. Ik wil mijn dochter niet naar een creche hebben en kan oma ook niet de hele week met ons kind "opzadelen". Anyway..ik zou het niet voelen dat mijn vriend dan op mijn zak teert...dit is onze manier van taakverdeling
NatasjavE schreef:Ja die liggen op dat moment in bed als het goed is
maikeltje schreef:NatasjavE schreef:Ja die liggen op dat moment in bed als het goed is
Precies, en wanneer zie je ze dan vraag ik me af.
Heb zelf ook bijna fulltime gewerkt omdat dat financieel noodzakelijk was. Dan kwam ik om kwart voor 7 thuis en had m'n partner ze van de BSO gehaald en alvast met ze gegeten. Dan had ik nog een uurtje met ze en in dat uurtje waren ze stikvervelend en oververmoeid en dan kun je dus niet van qualitytime spreken.
's Morgens was het stressen om de kinderen op tijd klaar te krijgen omdat wij allebei vroeg de deur uit moesten terwijl ze eigenlijk nog best een uurtje hadden kunnen slapen. Ik heb het volgehouden tot ik een keer enorm tegen ze uitgevallen ben 's morgens. Daar schrok ik zelf zo van dat we gelijk alles drastisch hebben veranderd. Ik werk nu 3 dagen waarvan maar 1 tot 5 uur. De andere dagen ben ik gewoon om half 4 op het schoolplein om ze op te halen. Mijn kinderen zijn helemaal opgebloeid en ik ook. Ik zou niet meer terug willen naar de situatie waar ik mijn kinderen er ergens voor mijn gevoel tussen moest proppen. Vooral mijn jongste leed hier onder. Dan maar wat minder financiele armslag. Voor ons werkt het niet wanneer wij beiden zoveel werken. En als het financieel haalbaar is dan stop ik acuut helemaal. Dan hoef ik niet meer achter de feiten aan te rennen, kan ik mijn paarden op mijn gemakje doen en ben ik er voor de kinderen als ze uit school komen zonder dat daardoor mijn eigen dingen in de knel komen. Lijkt me heerlijk, ook voor mijn partner. En ik zal zeker niet in een isolement komen zitten, sterker nog, ik kan weer makkelijker de sociale contacten bijhouden en zou mijn studie weer op kunnen pikken. Ik zou het wel weten.
MamboBeach schreef:Maikeltje, zoals jij het schrijft zo zie ik het ook. In de ochtend haasten, haasten en thuiskomen in het donker en de kids moesten alweer naar bed. Kinderen zijn dan moe van de dag en worden vervelend. Buiten dat, al is het 1 uur qualitytime... Moet ik daar serieus van genieten? Wordt dat serieus genomen?
Als ik bedenk dat ik me nu als moeder inzet om regelmatig voor school te rijden, daar kan iki van genieten. Moet je mijn kinderen eens zien!Als juf jarig is heb ik alle tijd om haar aan te kleden als een prinses en haar haar te doen. DAT is voor mij echt genieten!
En dat doe ik nog even zo lang als dat kan...