Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
JJJose schreef:Maar je kids willen ook wel tv kijken en als mijn oudste van 6 doodop uit school komt, mag hij van mij best een uurtje tv kijken.
Variatie is ook belangrijk om alles leuk te houden voor zowel beweging als eten. Dat is ook wel het meeste wat je er aan kunt doen volgens mij, want om kleine kinderen al op dieet te zetten moet ik niet aan denken!
xxappiexx schreef:Lusitana en Runningkawa, jullie hebben allebei wel leuke theorieen over het opvoeden van kinderen. Maar waar zijn de kinderen waar jullie die theorieen op toepassen?
Jullie praten er allebei leuk over mee, maar ik vraag me af of jullie ook daadwerkelijk ervaring hebben met kinderen opvoeden vanaf baby tot puber/volwassene?
Jen33 schreef:ik was vanaf mijn 6e bang om te dik te worden.. we was een heeeeel dik meisje vond ik bij mij op zwemles en heb toen tegen mijn moeder gezegt: mama zo wil ik nooit worden. en vanaf toen was ik altijd bang dat ik te dik werd hihi
(kan me het zelf niet herinneren heb het van mn mams)
als alle kinderen nou al heel vroeg beelden van ongezonde dikke mensen te zien krijgen en te horen krijgen hoe slecht het is zullen ze dan niet na gaan denken over wat ze gaan eten?
runningkawa schreef:Ervaring heeft er niet mee te maken.
Hier is nu ook geen bergen snoep in huis
Zou ik een kind krijgen is er nog steeds geen bergen snoep in huis.
Ik kook hier ook bijna elke dag gewoon, geen snelle maaltijden, zou er een kind zijn zou ik dat nog belangrijker vinden en het zeker niet minder doen.
Na school ff bijkomen voor de tv heb ik geen probleem mee.
Glaasje drinken en zelfs 1 snoepje mag van mij.
Maar wij wonen landelijk, na een uurtje uitrusten is het lekker buiten spelen.
Ik ben niet iemand die begint te gillen als het kind eruit ziet als een varken door het spelen, maakt de douche en de wasmachine allemaal wel zuiver.
Dus ik zou echt mijn dagelijkse leven zoals ik het nu heb (en altijd gehad heb vanaf zelf kind zijn)
Niet ineens om gaan gooien. Daarom durf ik die dingen ook makkelijk te zegen, het is namelijk onze normale levenstijl. Die verander je toch niet als je een kind krijgt?
Lusitana schreef:xxappiexx schreef:Lusitana en Runningkawa, jullie hebben allebei wel leuke theorieen over het opvoeden van kinderen. Maar waar zijn de kinderen waar jullie die theorieen op toepassen?
Jullie praten er allebei leuk over mee, maar ik vraag me af of jullie ook daadwerkelijk ervaring hebben met kinderen opvoeden vanaf baby tot puber/volwassene?
Het gaat niet om ervaring, maar om het toetsen van een theorie. Ervaring is maar van een persoon, een gezin, terwijl we meer hebben aan een algemeen beeld, dus wat we om ons heen zien en structueel lijkt.
Opvoeden is niet makkelijk. Dat is juist de hele stelling!!! Mensen zouden graag willen dat het makkelijker kon en daar sluipt dus het gvaar van kinderen tevreden proberen te stellen met snoeperij en toegeven aan hun slechte eetgewoontes, ipv te werken aan bijbrengen waarom dat nu eenmaal niet altijd kan.
Juul schreef:Idd Runningkawa. Ik was zelf toen ik klein was ook een ramp met eten. Maar mijn moeder liet het eten net zo lang staan tot ik honger kreeg en toch ging eten. Okee, ik at niet veel en had ( heb ) ondergewicht, maar ze dacht er niet aan om iets te gaan kopen wat ik wel zou eten. En ik eet nu zelf ook gezond.