
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
djuno schreef:als het die jongen is....dan voor hem is het alleen maar beter!
Beschuldig hem absoluut nergens van.....eerst maar eens afwachten wat het onderzoek uitwijst. Maar ookal komt daar uit dat hij onschuldig is en dit "gewoon" een heel naar ongeluk is geweest dan nog zou dit voor hem onverteerbaar zijn geweest (lijkt mij) en een loodzware last voor zijn verdere leven. Hier kom je, volgens mij, nooit overheen!
MissHIS schreef:Nou dat is voor die jongen ook echt het beste. Ik hoorde dat ze inmiddels alle vijf zijn overleden trouwens.
Welshcobfan schreef:MissHIS schreef:Nou dat is voor die jongen ook echt het beste. Ik hoorde dat ze inmiddels alle vijf zijn overleden trouwens.
hmm lekker wilde verhalen weer.
hoeze beter voor die jongen? stel dat hij onschuldig was? en bovendien gun ik schuldig of onschuldig dit niet toe. 19 is ook veel te jong om te sterven! arme arme arme arme nabestaanden...
Bas232 schreef:Ik vind jou verhaal eerlijk gezegd nergens op slaan.Jongeren rijden harder....da's waar dus heb je meer dodelijke ongevallen....ook waar.....
Maar hoeveel ouderen gaan de fout in?
HEEEEEEEEEEEL veel, dodelijk, vaak niet.....
Rijden ze daarom beter....denk het niet.
Ze rijden op andere uren.....ouderen rijden meestal overdag.
Laat ze eens net zovaak als jongeren 's avonds of 's nachts rijden....domweg verplichten, wedden dat het net zo slecht afloopt?
Trouwens, uit geen enkel statistiek (die ik gezien heb) blijkt het aantal ongevallen per gereden kilometer.
Zou je zoiets zien, dan denk ik dat bv vertegenwoordigers er het slechste uit komen![]()
Ik zou eens een statistiek willen zien waar je uit kan opmaken zoiets als ongevallen per gereden kilometer naar leeftijd.
Citaat:Zuidbroek: De bittere harde werkelijkheid doet pijn
Drie doden, twee zwaargewonden. Jonge mensen met een fataal onbevangen enthousiasme. Daar sta je dan Gert Brouwer... als journalist van het Dagblad van het Noorden. Een verschrikkelijk ongeluk. Ben je trots op je werk? Nee. Wat er zaterdagavond in Zuidbroek gebeurd is is zo verschrikkelijk. Op het moment zelf schakel je al je gevoelens uit en probeer je geconcentreerd zorgvuldig je journalistieke werk te doen. Feitelijk, informatief. Sensatie is niet gepast. Toch opereer je als journalist op de grens van respect en fatsoen. Waarom?
Als de videoreportage gemonteerd is en het artikel geschreven begin je te piekeren. Het gebeurde blijft door je hoofd spoken. Het laat je niet los. Zoals zo velen die erbij stonden. Zoals heel Zuidbroek, Noordbroek, familie, buren, vrienden, kennissen, school. Zoals iedereen die af en toe zijn hart vasthoudt als jonge mensen in al hun spontaniteit en naitiviteit door gebrek aan levenservaring onverantwoorde risico's nemen. Het condoleanceregister van de website www.zuidbroekonline.nl spreekt voor zich.
Net als de buren, hulpverleners, politie, de burgemeester, vrienden heb ik met eigen ogen gezien en gevoeld welk hartverscheurend leed zich afspeelt in de harten van nabestaanden. Ouders die wanhopig bij het wrak van de auto willen komen om hun kinderen te zien. Kinderen die dan al dood zijn. Politiemensen die dat weten duwen de huilende nabestaanden met zachte hand en kalmerende woorden bij de plaats des onheils vandaan. Ze doen goed werk, maar hebben een verschrikkelijke taak.
Vele mensenlevens zijn verwoest. Een man komt aangefietst om te kijken wat er wel niet is gebeurd. Op dat moment arriveert een vierde ambulance. De fietser rijdt in de weg en moet uitwijken. Hij doet dat tergend traag en roept "ach, het is toch maar een oefening'. Sommige mensen weten niet wat ze zeggen. Weten niet wat ze aanrichten.
Een jongen reageert kwaad als hij me met de camera ziet lopen. "Schandalig dat je dit durft te filmen", roept hij dreigend. Ik zeg niets en loop weg richting de politiewoordvoerster die een persverklaring gaat leggen. De reactie van de jongen is begrijpenlijk. Ik voel me ook niet gelukkig. Aan de andere kant ben ik kwaad op hem vanwege onbegrip voor mijn journalistieke taak. Alsof ik een rampentoerist ben. Een sensatiejournalist? Waarom doe ik dit eigenlijk? Net als de jongen ben ik woedend. Waarom is dit gebeurd? Hoe kon dit gebeuren? Hoe kan ik onbesuisde automobilisten tonen dat hen dit ook had kunnen overkomen? Als mijn video en artikel over het Zuidbroekster drama een aantal doorgaans roekeloze mensen aan het nadenken zet om hun gedrag aan te passen heeft mijn werk tenminste iets bijgedragen. Helaas heb ik ijdele hoop. Ik loop al te lang mee. Net als veel hulpverleners.
Zaterdagavond 22.50 uur. Opnieuw alarm. De hulpverleningsdienst meldt op mijn pieper een ongeval met beknelling op de Unikenlaan in Stadskanaal. Ter plaatse blijkt er een auto op de zijkant aan de rand van het Stadskanaal te liggen. Een boom en een lantaarnpaal zijn geknikt. De chauffeur blijkt er toch zonder kleerscheuren vanaf te zijn gekomen. Ik maak videoopnamen. De weg ligt bezaaid met gereedschap dat uit zijn auto is geslingerd. Even verderop staat de bus naar Ter Apel te wachten. De passagiers staan buiten te kijken hoe de brandweer de straat aanveegt. Stel dat de auto frontaal op deze bus was gebotst? Je moet er niet aan denken. Maar nadat ik de video van Zuidbroek heb gemonteerd heb ik even geen zin om ook deze beelden nog te bewerken. Wat voor zin heeft het?
De volgende dag meldt de politie dat de 33-jarige chauffeur uit Nieuwediep onder invloed van 1,25 promille alcohol in zijn bloed heeft gereden. De man is al vaker voor rijden onder invloed aangehouden. Sommige mensen leren het nooit. Bij de motorkap van de auto die in Zuidbroek verongelukte stond een krat Heineken bier. De politie meldt dat ook van deze 19-jarige chauffeur uit Slochteren een bloedproef is afgenomen. Hier wordt de uitslag niet meteen vermeld. Waarom niet? Ik wil niet speculeren. Ik wil objectief blijven. Maar het is o zo moeilijk.
Gert Brouwer @ Nieuwslokaal.net