Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-05-06 14:16

Re: ben jij bang voor de dood?

Geplaatst: 07-05-06 14:16

IK ben bang op het moment dat je doodgaat dat je er ineens niet meer bent enzo en ook wat er gebeurd als je dood ben.

**Geplaatst**: 07-05-06 14:30

Re:

Geplaatst: 07-05-06 14:30

Ik heb er geen last van (nu)
heb er wel last van gehad...
toen mijn opa was doodgegaan toen was ik iets van nou.... 4 jaar ofzo en toen heb ik echt nachten niet geslapen omdat ik niet kon slapen omdat ik bang was dat ik ook dood zou gaan (mijn opa was de eerste in de familie die dood was gegaan)

**Geplaatst**: 07-05-06 14:45

Re:

Geplaatst: 07-05-06 14:45

bang voor de dood?
Nee...
ik ben absoluut niet bang voor de dood
als ik dood ga dan is het mijn tijd en heb is mijn avontuur ten einde

op naar het volgende avontuur/het onbekende

om eerlijk te zijn zie ik er soms wel eens naar uit...
de rust , stilte ....

**Geplaatst**: 08-05-06 15:10

Re:

Geplaatst: 08-05-06 15:10

Ben niet bang voor de dood.. Gebeurd toch wel, dus schiet niet op om er jezelf over op tefokken

**Geplaatst**: 08-05-06 15:13

Re: ben jij bang voor de dood?

Geplaatst: 08-05-06 15:13

Leven in angst is geen leven denk ik.
Ik ben niet bang.
Eens komen we allemaal in die situatie.
Wel vind ik het een naar idee om dierbaren te verliezen!

**Geplaatst**: 08-05-06 15:17

Re:

Geplaatst: 08-05-06 15:17

Ik ben niet bang om dood te gaan. Het gebeurt nou eenmaal, ik pieker er niet zo veel over en ben ook niet echt heel benieuwd wat er na de dood komt (als er iets komt).

**Geplaatst**: 08-05-06 21:02

Re:

Geplaatst: 08-05-06 21:02

astridXlaura schreef:
(mijn opa was de eerste in de familie die dood was gegaan)

Dan moet jij ondertussen wel al een heel oude en grote familie hebben zeg

**Geplaatst**: 09-05-06 16:10

Re:

Geplaatst: 09-05-06 16:10

ik vind de dood maar een raar iets. Hoe kan iets dat springlevend is op het andere moment zo volkomen leeg zijn? Zo was dat ook met mijn opa, die in 2003 zijn laatste adem liet.
(raar was dat hij erop stond dat wij,de kleinkinderen,pas de dag erna zouden komen.. toen hij er niet meer was...) sinds dien denk ik er regelmatig over na. Hoe, wanneer, waarom, waarheen?? al die vragen spoken dan in mijn hoofd rond. En best nieuwschierig ben ik wel. Mensenmet een bijnadood-ervaring spreken over 'het licht' en een tunnel van gewichtloosheid.. wat ik opzich wel raar vind.
Een aanrader is het boek de Wijde hemel van Alice Sebolt als het goed is.. een heel mooi boek. (zelf 5x gelezen

)
maar of ik het echt eng vind. soms wel, maar eigenlijk heb ik altijd het gevoel dat het wel goed moet zitten. Waarom zou je anders doodgaan?? iig ben ik ervan overtuigd dat er geen hel bestaat!

**Geplaatst**: 09-05-06 16:25

Re: ben jij bang voor de dood?

Geplaatst: 09-05-06 16:25

Hier heb ik wel een beschrijving van het boek..

Beschrijving:
De veertienjarige Susie Salmon is al in de hemel voordat De wijde hemel goed en wel begint. Het zijn de argeloze jaren zeventig, toen er nog geen foto's van vermiste personen op de televisie werden getoond. In 1973, het jaar waarin ze van de aardbodem verdween, geloofde men niet dat deze dingen werkelijk konden gebeuren, zo vertelt Susie ons.

Susie - een luchthartige maar vroegrijpe tiener - beschrijft de gebeurtenissen rond haar dood, en de vreemde nieuwe wereld waarin ze zich bevindt ('Ik wil u graag vertellen dat het hier prachtig is en dat ik voor eeuwig veilig ben, net als u ooit zult zijn. Maar in deze hemel speelt veiligheid geen rol, evenmin als, hoe aangenaam ook, de droge werkelijkheid.').

Met pijn en verlangen ziet Susie vanuit de hemel toe hoe ontreddering haar achterblijvende familie treft: terwijl haar vader ronddoolt om de vermeende moordenaar van zijn dochter op te sporen, verzint haar broertje in alle eenzaamheid een imaginair zusje en glijdt Susie's moeder langzaam weg van haar gezin. Maar gaandeweg blijkt dat er in Susie's afwezigheid ook een nieuwe kracht schuilt, die de breekbare familiebanden opnieuw en voorgoed met elkaar verbindt.

**Geplaatst**: 09-05-06 23:24

Re:

Geplaatst: 09-05-06 23:24

in zekere zin ben ik bang voor de dood, vooral als je al weet waaraan je waarschijnlijk dood zult gaan. Bij mij in de familie is hart en vaat ziekte het hoogst genoteerd.
Ik heb altijd respect gehad voor mijn oma, die heeft zoveel dingen meegemaakt in het leven en toch bleef ze ervoor vechten totdat het door ziektes niet meer ging. Ik hoop voor mezelf dat ik dat niet ga meemaken, anders ben ik er bang voor.
Sinds mensen jong of oud je gaan verlaten, ga je zelf ook veel meer nadenken over de dood. Ik ben enkele vrienden kwijt geraakt, niet alle door ziekte, maar veelal door onmacht en je hoopt voor jezelf, dat je dan de volgende ochtend je ogen weer open doet! Daarom zeg ik maar zo, pluk de dag, want het kan zo ineens je laatste zijn!

**Geplaatst**: 10-05-06 08:59

Re:

Geplaatst: 10-05-06 08:59

Ik hoop wel dat als ik dood ga dat het dan gewoon rust is. Daarom ben ik er ook niet bang voor, ik hoop eigenlijk niet dat ik in een ander leven terecht kom, of juist weer wel.. Ik weet het niet

**Geplaatst**: 10-05-06 09:45

Re:

Geplaatst: 10-05-06 09:45

Ik hoop stiekum van wel

**Geplaatst**: 10-05-06 10:01

Re:

Geplaatst: 10-05-06 10:01

ik ben niet bang voor de dood zelf, wel voor de manier waarop ik dood zal gaan.
ik heb bijv een enorme angst om stikkend te sterven,

maar de dood zelf? nee daar kan ik vrede mee hebben

**Geplaatst**: 10-05-06 16:46

Re:

Geplaatst: 10-05-06 16:46

Neen, alleen voor manier waarop ik sterf.
Ik wil niet sterven door verdrinking, moord, of door een dier (een giftige slang, de steek van een wesp in mijn keel,...)

**Geplaatst**: 10-05-06 22:59

Re:

Geplaatst: 10-05-06 22:59

Ik ben ook absoluut niet bang voor de dood.
Ik ben ook alleen maar bang voor de manier waarop ik doodga.
Maargoed, als ik ga, ga ik, en ja, wat kun je er aan doen, het is je lot.
Het is het enige wat zeker is.

**Geplaatst**: 14-05-06 18:07

Re:

Geplaatst: 14-05-06 18:07

Ik heb er ooit een theorie over bedacht... zal 'm wel eventjes kort uitleggen...

Ik geloof niet in de hemel of dat ik een engel wordt of dat mijn ziel reincarneert, ik geloof ik het geheel, het stoffelijke. Tijd bestaat alleen bij de gratie van een waarnemer, dus als je niet waarneemt, kan een miljoen jaar lijken duren als een secconde. Op aarde gaat er geen atoom van je verloren, in het heelal ook niet, je leeft dus gewoon voort, zonder dat je waarneemt. Maar ik geloof niet dat waarnemen een groot goed is. En misschien over een paar miljoen jaar zijn een deel of alle atomen die ooit "jou" zijn geweest weer bij elkaar gekomen, en reincarneer je dus letterlijk lichamelijk weer in een nieuw wezen. Maar voor je gevoel zal dat dus nog geen één secconde duren, want tijd bestaat alleen bij de gratie van een waarnemer.

Daar troost ík me mee, en als er wel een ziel bestaat... dan is dat mooi meegenomen, maar het lijkt me heel erg stug, dat is volgensmij alleen maar iets waar mensen zich mee troosten om de vergankelijkheid dragelijk te maken. Bovendien bestaan wij uit dezelfde celletjes als dieren en planten, alles is één geheel, dus als wíj reincarneren en een ziel hebben, dan heeft een slak dat ook, en een kat, en een boom, en een steen. Ik stel niets en niemand boven niets en niemand.

En één ding is inderdaad zeker, we gaan allemaal dood... vreemd hé, dat dat het enige zekere in je leven is....

**Geplaatst**: 14-05-06 19:43

Re:

Geplaatst: 14-05-06 19:43

niet alleen tijd bestaat bij gratie van de waarnemer, wijzelf ook. Met dat verschil dat we denken ons eigen waarnemers te kunnen zijn.
Het idee dat onze atomen voortleven in de massa waarin we ons sowieso bevinden, vind ik een troostend idee.
Echter een besef, een geheugen en een wil is blijkbaar niet in een combinatie van atomen te vatten, en dat is mijn grootste angst, dat kwijt te raken.

Je hebt een mooie zienswijze vind ik

**Geplaatst**: 14-05-06 19:49

Re:

Geplaatst: 14-05-06 19:49

Ik ben er best bang voor.
Het gevoel dat je er niet meer bent, ook al leef je in de gedachten van je nabestaanden door.
In mijn leven heb ik nog zoveel wensen ; Zoals een eigen pony bij elkaar zien te sparen, op vakantie naar prachtige landen, geld uitgeven.. Die dingen kunnen allemaal maar 1x.. In de tijd dat je leeft dus

**Geplaatst**: 14-05-06 19:49

Re:

Geplaatst: 14-05-06 19:49

jup, ik ben doodsbang om dood te gaan.niet alleen de manier waarop, maar ook omdat niemand weet wat er met je gebeurt nadat je dood bent.

**Geplaatst**: 14-05-06 19:57

Re:

Geplaatst: 14-05-06 19:57

lowara schreef:
jup, ik ben doodsbang om dood te gaan.niet alleen de manier waarop, maar ook omdat niemand weet wat er met je gebeurt nadat je dood bent.

Daar ben ik ook heel bang voor ja!

**Geplaatst**: 14-05-06 19:59

Re: ben jij bang voor de dood?

Geplaatst: 14-05-06 19:59

ik ben niet bang voor de dood *voor mijn eigen dood dan*
maar wel in de zin van mensen die veel voor mij beteken...ik zou dus echt niet weten wat ik dan zonder ze zou moeten
dus ja...eigenlijk ben ik wel bang voor de dood in zekere zin

**Geplaatst**: 14-05-06 22:52

Re: ben jij bang voor de dood?

Geplaatst: 14-05-06 22:52

Totaal niet.

iedereen gaat ooit, of dat nou natuurlijk is of dat je om wordt gelecht.
Mijn eigen dood ben ik dus totaal niet bang voor.

Wel voor dat mijn vrienden doodgaan enz.

**Geplaatst**: 15-05-06 12:42

Re:

Geplaatst: 15-05-06 12:42

Hahaha nee hoor!

**Geplaatst**: 15-05-06 12:43

Re: ben jij bang voor de dood?

Geplaatst: 15-05-06 12:43

Gezellig onderwerp om de week mee te beginnen... :S

Ik bene r niet bang voor maar ik verheug me er ook niet echt op.
Ik geniet van het leven

**Geplaatst**: 15-05-06 12:45

Re:

Geplaatst: 15-05-06 12:45

Gurly14 schreef:
lowara schreef:
jup, ik ben doodsbang om dood te gaan.niet alleen de manier waarop, maar ook omdat niemand weet wat er met je gebeurt nadat je dood bent.

Daar ben ik ook heel bang voor ja!

same here