Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-06-23 08:21

Geplaatst: 27-06-23 08:21

Ellen_ov schreef:
Ik ben 33j en verpleegkundige en ondanks dat ik absoluut geen doodswens heb; wil ik niet gereanimeerd worden. Zoals gomir zegt; direct gevonden worden en fatsoenlijk starten: nou oké maar gevonden worden en dan ook nog eens halfbakken gereanimeerd worden: nee Dankje.

Hier hetzelfde verhaal.
Geen kasplanten hier..

**Geplaatst**: 27-06-23 08:33

Geplaatst: 27-06-23 08:33

Aan de andere kant ik ken gelukkig meerdere mensen die na een reanimatie weer redelijk goed hersteld zijn. Die zijn oprecht blij dat ze nog leven en kunnen daardoor misschien wel nog intenser genieten van alles. Hun hadden eerder niet bij keuze wel of niet reanimeren nagedacht maar zijn blij dat ze gereanimeerd zijn.

**Geplaatst**: 27-06-23 08:42

Geplaatst: 27-06-23 08:42

moonsparkle schreef:
Aan de andere kant ik ken gelukkig meerdere mensen die na een reanimatie weer redelijk goed hersteld zijn. Die zijn oprecht blij dat ze nog leven en kunnen daardoor misschien wel nog intenser genieten van alles. Hun hadden eerder niet bij keuze wel of niet reanimeren nagedacht maar zijn blij dat ze gereanimeerd zijn.

Maar zijn die mensen meteen gevonden + meteen begonnen, dus met adequate reanimatie door bijv verpleegkundigen of later en matige reanimatie?
Want dat is een groot verschil.

**Geplaatst**: 27-06-23 08:47

Geplaatst: 27-06-23 08:47

ik heb op de vorige pagina de cijfers van de reanimatieraad gedeeld en die zijn echt een stuk rooskleuriger dan hier gedeeld wordt.

Citaat:
De overlevingskans bij een hartstilstand buiten het ziekenhuis is bijna 1 op 4: van de 100 mensen die worden gereanimeerd overleven 20 tot 25 personen.

De meeste mensen die overleven kunnen weer naar huis: 80-90 van de 100 overlevenden heeft een jaar na de reanimatie een goede levenskwaliteit.

Ook kunnen veel mensen weer het werk of de activiteiten oppakken van voor de hartstilstand.
Onderzoek onder patiënten uit Nederland laat dat zien: de gemiddelde score op gebied van participatie in de maatschappij komt dicht in de buurt van de gemiddelde score voor de hartstilstand. Daarnaast is 72% van de patiënten die vóór de hartstilstand nog werkten na een jaar weer terug aan het werk.

En dit gaat dus over reanimaties buiten het ziekenhuis, dus niet met een verpleegkundige en direct bovenop maar familie en/of burgerhulpverlening die de reanimatie start.

Het enige wat je je moet afvragen is of je dat risico durft te nemen. 90% is veel, maar er is dus een kans dat je tot de 10% hoort die geen goede levenskwaliteit heeft en veel restklachten ervaart.

**Geplaatst**: 27-06-23 08:49

Geplaatst: 27-06-23 08:49

Waren ze ook blij geweest als ze er niet goed uitgekomen waren Moonsparkle?
En mensen die er niet over nagedacht hebben kan je denk ik niet vergelijken met mensen die dat wel hebben én gekozen hebben voor niet reanimeren.
Verder merk je er niets meer van als je dood bent dus kan je ook geen spijt hebben.

**Geplaatst**: 27-06-23 08:57

Geplaatst: 27-06-23 08:57

Barbabientje schreef:
moonsparkle schreef:
Aan de andere kant ik ken gelukkig meerdere mensen die na een reanimatie weer redelijk goed hersteld zijn. Die zijn oprecht blij dat ze nog leven en kunnen daardoor misschien wel nog intenser genieten van alles. Hun hadden eerder niet bij keuze wel of niet reanimeren nagedacht maar zijn blij dat ze gereanimeerd zijn.

Maar zijn die mensen meteen gevonden + meteen begonnen, dus met adequate reanimatie door bijv verpleegkundigen of later en matige reanimatie?
Want dat is een groot verschil.

Plus wat de reden van hartstilstand/ aanval is scheelt ook voor de uiteindelijke uitkomst na reanimatie.

De bewoners die ik kende was één een jonge vrouw met gezin (2 hele jonge kinderen <10) ze kreeg rond haar 30ste een hartstilstand.
Is gereanimeerd, liep daarbij zowel schade aan haar hersenen op dat ze bedgebonden werd. Ze zag slecht, riep de hele dag GVD, als je haar aanraakte gilde ze het uit van de pijn, lag te liggen en 1 keer per dag werd ze eruit gehaald om een uurtje in de rolstoel te zitten. Het enige waar ze ietwat zachter van werd was als je de namen van haar kinderen zei.

Kom je daar als man met je kids op bezoek bij iemand die in de verste verte niet meer op de vrouw lijkt met wie je trouwde en een gezinnetje was gestart. Wat een hel voor haar man en de kinderen.
Hun leven staat voor altijd stil, zo lang als dat zij 'leeft'.

Nee laat mij maar gaan in zo'n situatie, vraag me dan ook af of ze niet te lang zijn doorgegaan met reanimeren vanwege haar leeftijd.

**Geplaatst**: 27-06-23 09:11

Geplaatst: 27-06-23 09:11

Er waren omstanders dus wel gelijk actie maar als je alleen iemand vind kan het denk ik soms ook lastig zijn te bepalen of het net is gebeurd. Ik weet niet of je bijvoorbeeld dan zou kunnen zien of het 2 minuten terug is gebeurd of 20. De reanimaties waren voor zover mij bekend eerst gestart zonder zorg professional

**Geplaatst**: 27-06-23 09:18

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 27-06-23 09:18

Jemig, wat ontzettend heftig.
Wat deze dame zichzelf heeft aangedaan is vreselijk.
Dit is niet zo maar een keer “ krassen “ om te zien wanneer het pijn gaat doen.

Ik snap haar keuze, en als dit haar de rust geeft is dat prima.
Voor eventuele hulpverleners lijkt het me lastiger.

Zou ik het doen?
Nee.
Maar in leven blijven omdat dat kan is ook weer zoiets.
Een kastplantje zou ik ook niet willen zijn.
Voor dood liggen tussen de levende al helemaal niet.

**Geplaatst**: 27-06-23 09:23

Geplaatst: 27-06-23 09:23

Ik vind het wel een hele slechte zaak eigenlijk als er gezegd wordt dat Jan Boerenfluitjes met zijn BHV of andere cursus, zelf mag bepalen of die doorgaat met reanimatie op het moment dat die er achter komt dat degene met de hartstilstand een ketting of tattoo heeft. Je hebt die wens dan gewoon te respecteren, hoe lastig dat voor jezelf ook is in die situatie.

Het is nogal een heftig iets wat je bij iemand doet als je diegene reanimeert. Iemand die gewoon rustig in de dood weg wil zakken op die heftige manier verstoren gaat eigenlijk gewoon heel zwaar over de schreef. NEE = NEE geldt zeker ook in zo'n situatie. GEEN toestemming dus je blijft er af zodra je dat te weten komt.

Halfbakken doorgaan is dan ook heel respectloos. Zowel tegenover het slachtoffer, als tegenover de omstanders als tegenover jezelf. Goede kans dat je daarmee juist gezeik krijgt want als ze zien dat je het halfbakken doet worden ze ook boos. En dat je doorgaat terwijl slachtoffer het niet wilde is ook reden om er een slecht gevoel over te hebben. I.m.o. bewijs je niemand een dienst met doorgaan op welke manier dan ook.

Ik kan me best iets voorstellen bij een veiligheidsoverweging voor jezelf, maar jijzelf en de omstanders zullen gewoon die tattoo of ketting moeten respecteren.

**Geplaatst**: 27-06-23 09:28

Geplaatst: 27-06-23 09:28

Mellow schreef:
Dus er zijn mensen die toch doorgaan met reanimeren als ze zo'n tatoeage of ketting vinden?
Voor wie doe je het dan?

Ook die "schijnreanimatie" in het ziekenhuis wat iemand aangaf vind ik echt heel bijzonder.

Zelf jarenlang in een verpleeghuis gewerkt en ook daar zag ik dat soms familie kostte wat het kost hun familielid in leven wilde houden terwijl de cliënt zelf de wilskracht niet meer had en palliatief was. En dan moest je soms toch nog dingen proberen terwijl ook aangegeven werd door een arts dat het misschien niet verstandig was.
Comfortabel maken zou dan het doel moeten zijn maar dan was je soms meer bezig met wat familie dan allemaal nog wilde om hun geliefde maar bij zich te houden.
En ik begrijp het heus. Maar het leven is eindig en dat einde kun je heel veel nog mee doen om het ook een fijn einde te laten worden.

En ja ik heb het zelf mee gemaakt van heel dichtbij.
En voor mij was toch echt het comfort van mijn moeder belangrijker dan dat ik haar zou verliezen. En nog elke dag mis ik haar en heb ik er verdriet van maar haar laatste dagen zijn wel comfortabel geweest ipv allerlei toeters en bellen.

Dus in geval van reanimatie zou ik stoppen als ik een ketting of tatoeage zou tegen komen. Ook als ik al begonnen ben.
Wie ben ik om door te gaan en de wens van iemand die ik niet ken te negerend (ga er even vanuit dat het dan een onbekende is).

Ik denk dat het soms idd gebeurt door reacties van omstanders.
De broer van een vriendin bergt overledenen. Nu komen ze ook vaak ter plaatsen bij ongelukken.
Een paar jaar terug ook bij een ongeluk in een dorp waarbij 3 personen om het leven kwamen.
Ondertussen waren de ouders ook ter plaatsen en hebben best heftig gereageerd. Nu was dit vanuit de ouders echt wel pure wanhoop op de hele situatie en dat kan ik best begrijpen. De ene verstijft en de ander gaat flink over de flos.
Maar voor de hulpverleners wel enorm heftig.

**Geplaatst**: 27-06-23 09:47

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 27-06-23 09:47

Het zou voor mij denk ik verschil uitmaken of ik meer achtergrond informatie heb van diegene.

Stel, het is iemand die bepaalde issues heeft, hiervoor bij een psych geweest is, alles heeft uitgezocht etc..
Dan is dat voor mij gewoon anders dan iemand die denkt, f*ck die oliebol, ik heb geen zin in een reanimatie en de kans dat ik er dan niet oké uitkom, ik zet zo'n tattoo.

Als we allemaal zeggen, iemand is volwassen dus mag alles zelf bepalen en je moet zijn/haar keuzes respecteren... Zouden we dan ook een (op het uiterlijk) gezonde meid van 18 die bovenaan een gebouw staat om zelfmoord te plegen niet willen redden? Al is het met geweld?

Het is niet zwart wit

**Geplaatst**: 27-06-23 09:50

Geplaatst: 27-06-23 09:50

Barbabientje schreef:
Maar zijn die mensen meteen gevonden + meteen begonnen, dus met adequate reanimatie door bijv verpleegkundigen of later en matige reanimatie? Want dat is een groot verschil.

Een ‘geslaagde’ reanimatie is van meerdere factoren afhankelijk. Zo ken ik een vijftiger met een topconditie die ten gronde stortte op een hele koude dag. Omstanders hebben direct hulp ingeroepen, maar zijn niet gestart met reanimeren. Ondanks dat dit pas werd opgestart toen de hulpdiensten arriveerden, is hij weer volledig hersteld. Maar uiteraard kan ook een adequate reanimatie bijdragen aan succes.
Ik wordt op mijn werk (vpk seh) altijd blij van patiënten die hun reanimatiewens kenbaar hebben gemaakt. Ongeacht leeftijd, aandoeningen, oid. In mijn ogen zijn er te weinig mensen die hier goed over nadenken. Voor veel patiënten staat ‘niet reanimeren’ gelijk aan ‘niet behandelen’, wat natuurlijk klinkklare onzin is.
Delilah vind ik een stoer mens. Goed dat zij er over nagedacht heeft en haar wens kenbaar maakt!

**Geplaatst**: 27-06-23 09:54

Geplaatst: 27-06-23 09:54

FiveSports schreef:
Het zou voor mij denk ik verschil uitmaken of ik meer achtergrond informatie heb van diegene.

Stel, het is iemand die bepaalde issues heeft, hiervoor bij een psych geweest is, alles heeft uitgezocht etc..
Dan is dat voor mij gewoon anders dan iemand die denkt, f*ck die oliebol, ik heb geen zin in een reanimatie en de kans dat ik er dan niet oké uitkom, ik zet zo'n tattoo.

Als we allemaal zeggen, iemand is volwassen dus mag alles zelf bepalen en je moet zijn/haar keuzes respecteren... Zouden we dan ook een (op het uiterlijk) gezonde meid van 18 die bovenaan een gebouw staat om zelfmoord te plegen niet willen redden? Al is het met geweld?

Het is niet zwart wit

Niet met geweld, wel met praten. Als die meid zegt 'blijf met je poten van me af.' Dan blijf ik met m'n poten van haar af.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:02

Geplaatst: 27-06-23 10:02

FiveSports schreef:
Het zou voor mij denk ik verschil uitmaken of ik meer achtergrond informatie heb van diegene.

Stel, het is iemand die bepaalde issues heeft, hiervoor bij een psych geweest is, alles heeft uitgezocht etc..
Dan is dat voor mij gewoon anders dan iemand die denkt, f*ck die oliebol, ik heb geen zin in een reanimatie en de kans dat ik er dan niet oké uitkom, ik zet zo'n tattoo.

Als we allemaal zeggen, iemand is volwassen dus mag alles zelf bepalen en je moet zijn/haar keuzes respecteren... Zouden we dan ook een (op het uiterlijk) gezonde meid van 18 die bovenaan een gebouw staat om zelfmoord te plegen niet willen redden? Al is het met geweld?

Het is niet zwart wit

Maar wie ben jij om te bepalen wanneer iemand "mag" sterven. Als iemand duidelijk aangeeft niet gereanimeerd te willen worden heb jij toch geen enkele inspraak daarop?

Daarnaast wil je een punt maken met een scenario dat een (op het uiterlijk) gezonde meid van 18 zelfmoord wil plegen en dat het blijkbaar belachelijk is dat je daarbij niet mag ingrijpen? Weer een aanname dat iemand niet genoeg lijdt om te mogen sterven. Het zou fijn zijn als mensen niet gelijk oordelen en kunnen inleven in een ander.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:30

Geplaatst: 27-06-23 10:30

Kinke schreef:
Snadrem, hoe komt die info bij ambulancemedewerkers terecht? Ben ff nieuwsgierig

Naar mijn weten via de meldkamer van de ambulance zelf, maar ik zit niet in dat systeem.

Laatst bijgewerkt door Snadrem op 27-06-23 10:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-06-23 10:30

Geplaatst: 27-06-23 10:30

Ik kan me voorstellen dat je bij een reanimatie niet eerst een ketting gaat zoeken maar direct begint met reanimeren. En het over laat nemen door de hulpdiensten die uiteindelijk besluiten om wel of niet door te gaan.
Hoe het precies zit weet ik niet.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:32

Geplaatst: 27-06-23 10:32

FiveSports schreef:
Het zou voor mij denk ik verschil uitmaken of ik meer achtergrond informatie heb van diegene.

Stel, het is iemand die bepaalde issues heeft, hiervoor bij een psych geweest is, alles heeft uitgezocht etc..
Dan is dat voor mij gewoon anders dan iemand die denkt, f*ck die oliebol, ik heb geen zin in een reanimatie en de kans dat ik er dan niet oké uitkom, ik zet zo'n tattoo.

Als we allemaal zeggen, iemand is volwassen dus mag alles zelf bepalen en je moet zijn/haar keuzes respecteren... Zouden we dan ook een (op het uiterlijk) gezonde meid van 18 die bovenaan een gebouw staat om zelfmoord te plegen niet willen redden? Al is het met geweld?

Het is niet zwart wit

Met als verschil dat die jonge meid in een opwelling daar op die flat beland kan zijn. Terwijl je niet in een opwelling ineens zo'n niet reanimeren penning in huis hebt. Dat vraagt nadenken en bewust handelen. Je moet je legitimeren, papieren insturen, een pasfoto in huis hebben (of zelfs nog laten maken), betalen en dan wachten tot hij komt. En dan nog een keer de beslissing nemen hem daadwerkelijk te dragen. Elke keer dat je hem af gedaan hebt weer.

Bovendien is er nog het verschil tussen niet gereanimeerd willen worden en zelf actief je leven beëindigen. Het dragen van een niet-reanimeren penning geeft, zeker bij een fysiek gezond persoon, nou niet direct een ernstig verhoogde kans op overlijden. Van een flat af springen wel.
Dus je vergelijking is wat mij betreft niet appels met peren vergelijken maar appels met, ik weet niet, een stofzuiger? Twee dingen die echt niks met elkaar te maken hebben, behalve dat ze beiden leiden tot afval (Klokhuis en stofzuigerzak vol troep). Maar, als het mij bewuste en weloverwogen keuze is er een einde aan te maken, ja, laat me dan alsjeblieft ook gewoon gaan. Mijn leven, mijn keuze.

Er is een reden dat burgerhulpverlener geleerd wordt dat ze de keuze hebben. Namelijk dat ze het niet fout kunnen doen. En zeker met alleen borstcompressies, wek je iemand niet weer tot leven. Je kan maar 1 keer starten, stoppen kan altijd nog. Aed en reanimatie zorgen voor (aanmerkelijk) betere overlevingskansen, mits het gevolgd wordt door adequate medische hulp. Zonder die medische hulp is de kans op overleven echt heel, heel klein. En die medische hulp, die bekijkt dan wel of ze stoppen of niet. Dat kan dan namelijk alsnog gewoon en overlijdt iemand gewoon alsnog. Dus je doet niet zoveel fout met starten. Je doet wel heel veel fout met niet starten. Want zo herkenbaar is zon tag nou ook weer niet. Er zijn andere penningen die er erg op lijken, bijvoorbeeld sommige sos-penningen. En daarom wordt geleerd, bij twijfel, of als je het voor jezelf te moeilijk vond om te stoppen, gewoon starten/doorgaan. Je doet er echt weinig kwaad mee. Je doet wel heel veel kwaad met niet starten of te lang twijfelen of half aan de slag gaan. Want laten we wel wezen, de overgrote meerderheid van de mensen wil gewoon gered worden. Of dat men een poging doet te redden.
Nogmaals, ik vind het echt anders als je zeker weet dat iemand niet gereanimeerd wil worden, je dan wel gaat reanimeren. Maar dat is maar zeer zelden de realiteit buiten het ziekenhuis.

Wat betreft die icd penning: ik denk dat hij voor burgerhulpverlener en bhv niet interessant is. Net als een sos hanger voor epilepsie en ernstige allergieën. Dus de waarde ervan is voor professionals, niet voor leken.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:44

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 27-06-23 10:44

Precies,
En het gevoel dat je het niet fout kunt doen is extreeeeeeeeem belangrijk.

Ik ben niet bang om te handelen, dat weet ik inmiddels echt heel zeker.
En heb een paar keer verschil kunnen en mogen maken.

Maar als ik het risico zou lopen om bijvoorbeeld aangeklaagd te worden als ik een ketting mis en reanimeer, of ik zou de kans lopen om aangeklaagd te worden als ik als goedwillende niet proffesional in een stresssituatie doorga met reanimeren terwijl het slachtoffer dat eigenlijk niet had gewild,

Dan gaat helpen dus gevaar voor mijzelf opleveren...

En dat kan nooit de bedoeling zijn.
Het zou kunnen betekenen dat nóg minder mensen adequaat durven te handelen.

En dat betekent nogal wat voor het meerendeel van de mensen die niet zo'n 'niet reanimeren' tag draagt.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:52

Geplaatst: 27-06-23 10:52

Snadrem schreef:
Kinke schreef:
Snadrem, hoe komt die info bij ambulancemedewerkers terecht? Ben ff nieuwsgierig

Naar mijn weten via de meldkamer van de ambulance zelf, maar ik zit niet in dat systeem.

Zoals ik het geb begrepen zoekt ambulance/meldkamer contact met de HAP die het huisartsendossier inkijken.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:56

Geplaatst: 27-06-23 10:56

Heb alleen de OP gelezen.

Tijdens mijn BHV- en EHBO-lessen is ons verteld dat je zelf mag kiezen of je iemand met zo'n tag of tattoo wilt reanimeren. Als het voor jou goed voelt om het toch te doen, dan houdt niemand je tegen. Zodra de ambulance-medewerkers arriveren, dan nemen ze het reanimeren niet over als ze de tag of tattoo zien.
Thuis heb ik met iedereen (en op mijn werk) afgesproken dat als ik (ik noem maar wat) een hartstilstand krijg, dat ze me dan gewoon mogen laten liggen. Je weet niet hoe je er uit komt en ik wil niet een blok aan het been van iemand anders worden. Het maakt mij niet uit welke keuze iemand omtrent dit onderwerp zelf maakt, maar voor mijzelf heb ik besloten dat ik dus niet gereanimeerd wil worden. Ik help een ander graag, doe ik echt mijn best voor, maar laat mij maar.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:57

Geplaatst: 27-06-23 10:57

purny schreef:
Ik kan me voorstellen dat je bij een reanimatie niet eerst een ketting gaat zoeken maar direct begint met reanimeren. En het over laat nemen door de hulpdiensten die uiteindelijk besluiten om wel of niet door te gaan.
Hoe het precies zit weet ik niet.

Met reanimeren begin je gewoon.
Jas rist je nog wel open, maar een shirt/blouse laat je gewoon aan, daar kun je prima mee reanimeren.

Pas als er een aed komt knip je kleding kapot.
En dan zie je bijvoorbeeld ook pas een ketting want belangrijk dat je daar ook geen electrode op plakt.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:58

Geplaatst: 27-06-23 10:58

Zij heeft alle recht om dit te willen, het is haar keuze, vol respect voor haar.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:58

Geplaatst: 27-06-23 10:58

Nog even een aanvulling op de titel van dit topic: ik heb er alle begrip voor als iemand op die leeftijd (of welke leeftijd ook) deze keuze maakt.

**Geplaatst**: 27-06-23 10:59

Geplaatst: 27-06-23 10:59

secricible schreef:
Zoals ik het geb begrepen zoekt ambulance/meldkamer contact met de HAP die het huisartsendossier inkijken.

Wat alleen lukt als men daar toestemming voor heeft gegeven.
Als behandelwensen door de huisarts besproken worden en door patiënt en huisarts ondertekend zijn worden die wel actief doorgestuurd naar de HAP.

Helaas zijn er nog steeds heel veel mensen die geen toestemming hebben gegeven om het dossier open te stellen voor collega hulpverleners

**Geplaatst**: 27-06-23 11:01

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 27-06-23 11:01

Ik heb inderdaad alles dicht zitten. De reden is dat het anders zomaar op straat kan liggen. Dat is bij mij al een paar keer gebeurd helaas. Dus niets mag doorgegeven worden zonder toestemming.