Joachim Stiller →
![Roze wolk <3](https://boktimg.nl/s/rozewolk.gif)
wat prachtig, is zelfs nog een film gemaakt.
Ik vind het heel erg herkenbaar en nee het ligt niet aan de digitalisering. Ik las ook alles wat los en vast zat en nu inmiddels ook weer.
Ik zat op het VWO en ik las met heel veel genoegen alle boeken van Ciske de Rat (ik praat over 45 jaar geleden) maar ook bv de boeken van Anna Blaman→ eenzaam avontuur. De 1ste boeken mochten niet op de lijst want waren te licht van niveau en de tweede mocht niet want zou te moeilijk zijn geweest
Toen vond ik er niets meer aan en heb met moeite een lijst bij elkaar kunnen schrapen en het heeft minstens 20 jaar geduurd voordat ik lezen weer erg leuk vond.
Dat ik een zeer hoog eindcijfer had voor Nederlands was puur geluk. Ik had nl de gedichtenbundel snikken en grimlachjes van Godfried Bomans op de lijst staan iets dat verwondering wekte bij de examinatoren. Waarom was de vraag
![Duivel }>](https://boktimg.nl/s/devil.gif)
. Tja dat wist ik natuurlijk ook niet waarom ik dat boekje zo grappig vond. Dus toen heb ik van pure ellende een paar gedichten uit het boekje voorgedragen met als uitsmijter de zin: "dit zijn toch prachtige en grappig gedichtjes". En toen ging ik weer zitten en had een 10 te pakken en mocht vertrekken
Voor jongeren vind ik zelf de avonden van Reeve en dan ook de film een aanrader. Toen begreep ik veel meer van het bekrompen en donkere van die tijd + het maakt heel zichtbaar (de film) hoe de wereld enorm is veranderd in een vrij korte tijd.
Dus ik ben het eens met de openingspost. Begeleid als docent een beetje diegene die boeken verslinden en stuur niet teveel. Laat het vrij, want die lezers komen er echt wel en zorg vooral dat je ze niet in de weg zit.
En die jongeren die de schurft hebben aan lezen geef ze eens een boek wat ze wel graag lezen. Bv mijn zoon heb ik aan het lezen gekregen (hij heeft dyslexie) op de lagere school, door met stripboeken te komen uit de bieb die hij erg leuk vond. Dat mocht toen eigenlijk niet, maar hij vond de plaatjes heel erg leuk en werd zo nieuwsgierig naar de zinnetjes.
Nu zag ik onlangs biografieën bij hem liggen zoals van Holleeder, en voetballers die hij helemaal uitgelezen heeft. Ik wist niet wat ik zag, want dyslexie is natuurlijk voor het leven, ook al schrijft hij nu toch vele male minder fonetisch dat komt denk ik door al dat appen van tegenwoordig en lezen. Dat hele gedoe van niveau oordelen vind ik echt niet leuk en erg afremmend voor het plezier aan lezen dat mensen kunnen hebben. Als je als docent iedereen in zijn waarde kunt laten dan zijn er misschien jongetjes en meisjes die nooit een boek zouden pakken, die de biografie van een beroemde voetballer/ voetbalster gaan lezen. Dat is toch prachtig, missie geslaagd!