Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-12-20 22:23

Geplaatst: 05-12-20 22:23

Arnyek schreef:
verootjoo schreef:
Oh je bedoelt echt aiossen

Mijn grens lag lager, ik wil alleen echt geen coassistenten. In het zkh van m’n eerste bevalling lieten ze die los werken, echt wat een niveau was dat

Dat kan echt niet. Niet naar jou als bevallende vrouw, maar ook niet naar de co. Die mist de ervaring en dat kan snel traumatisch worden als er iets gebeurt. Voor beide partijen.

Was niet tijdens de bevalling hoor, ik lag al twee weken ter observatie en een coassistent moest bloedprikken. Ze prikte het verkeerde vat aan dus ik zei dat dit niet ging lukken zo maar ze prutste nog wat door en toen ze zelf ook vond dat het niet ging zei ze; ik haal even m’n collega. Dus ik vroeg nog; is dat iemand die het goed kan anders heb ik liever dat je de mensen van het lab gewoon even belt. Maar ze zei; die is al 5e jaar dus die kan het wel :')

Ging natuurlijk ook niet want zij doen dat niet zo vaak. Snap echt niet dat ze niet gewoon bij de bloedbank daarmee gaan oefenen ofzo. Lag daar met een bloeddruk van 200 en zij maken er zo’n potje van.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 22:24

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 22:24

@babiiveeraa : Ik ken eigenlijk nauwelijks vrouwen die een “insta-waardige” bevalling willen hebben.
De vrouwen die willen bevallen volgens de insta-normen (thuis, in bad, met zoutlampje en muziekje, dat soort dingen) doen dat volgens mij vooral omdat ze geloven dat een bevalling een natuurlijk proces is en primair in dat natuurlijke proces willen blijven.

Het is een beetje een flauw en ergens ook hilarisch filmpje, maar ik ga hem toch delen omdat ik de boodschap wel sterk vind, ook al is hij nogal uitvergroot. “Wat als seks als bevallen was”
https://youtu.be/lZG0T7xHy6A
Samenvatting: in het filmpje wordt een stel in een kamer gebracht om seks te hebben. Iedere zoveel minuten komt er iemand binnen lopen, lichten aan gegooid en kritiek geleverd en daarna mogen ze weer verder gaan. Je snapt, het gaat niet echt lukken met dit stel

uiteindelijk moeten ze dus maar voor IVF gaan, maar toch goed geprobeerd

vooral die “natural conception is wonderfull, it’s always done” vond ik hilarisch en schrijnend tegelijkertijd en zo spot on.

Hoewel er verschillen zijn tussen seks en bevallen (

) is het beide een natuurlijk proces en ik geloof ook wel dat constant een bak licht die kamer in, artsen die met elkaar overleggen en discussieren en het verbreken van de bubbel de kansen op een goede uitkomst verslechterd. Bij paarden vinden we het doodnormaal dat ze stoppen met bevallen als je luid de stal binnen komt en alle lichten aangooit, in het zkh gebeurt dat om de haverklap.

Ik hoor dan ook vooral van vrouwen die een “insta-waardige” bevalling nastreven dat ze een intieme sfeer willen waarmee ze in hun bubbel kunnen blijven. En niet per sé voor het mooie plaatje. Een soort “zachtjes en zonder lampen de stal binnen komen” zeg maar.

Laatst bijgewerkt door secricible op 05-12-20 22:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-12-20 22:29

Geplaatst: 05-12-20 22:29

Ik ben zelf twee keer bevallen zonder bevalplan, allebei de keren in het ziekenhuis. De eerste keer moest er met spoed een gynaecoloog bij en (zonder overleg) met een knip en de vacuümpomp is mijn zoon gehaald. Tja dat wilde ik liever ook niet, maar ik ga er toch vanuit dat de arts en de verloskundige op dat moment maar een doel hebben: het kind er gezond uithalen.

Bevallen is gewoon het meest pijnlijke wat je moet ondergaan. En al die mooie plannen van tevoren.. tja, het is goed om te bedenken hoe je het wilt hebben maar op het moment zelf telt denk ik maar 1 ding.

**Geplaatst**: 05-12-20 22:31

Geplaatst: 05-12-20 22:31

Ha, zo kwam er bij mij ook ineens een vrouw met een karretje binnenlopen om te vragen of er nog iemand wat wilde eten. Ik zat midden in een weeënstorm dus heb niet bepaald aardig gereageerd. Maar ik snap dat niet hoor, dat zo iemand doodleuk binnen kan komen en dat er niet iets van een "niet storen" bord op een deur hangt ofzo.

**Geplaatst**: 05-12-20 22:37

Geplaatst: 05-12-20 22:37

Natuurlijk telt maar 1 ding echt

, maar het is ook heel belangrijk om goed op je bevalling terug te kunnen kijken. Bevallen is waarschijnlijk een van de heftigste/bijzonderste dingen die ik in mijn leven ga mee maken, het kan in een vingerknip ook een traumatische ervaring worden. Ik denk niet dat ik op een ander moment in mijn leven zo kwetsbaar ben geweest of misschien zal zijn, dus het is des te belangrijker dat er ook naar mijn wensen wordt geluisterd.

Overigens, ik had ook geen bevalplan. Wel wat voorkeuren.

DiantaM schreef:
Ik ben zelf twee keer bevallen zonder bevalplan, allebei de keren in het ziekenhuis. De eerste keer moest er met spoed een gynaecoloog bij en (zonder overleg) met een knip en de vacuümpomp is mijn zoon gehaald. Tja dat wilde ik liever ook niet, maar ik ga er toch vanuit dat de arts en de verloskundige op dat moment maar een doel hebben: het kind er gezond uithalen.

Bevallen is gewoon het meest pijnlijke wat je moet ondergaan. En al die mooie plannen van tevoren.. tja, het is goed om te bedenken hoe je het wilt hebben maar op het moment zelf telt denk ik maar 1 ding.

**Geplaatst**: 05-12-20 22:39

Geplaatst: 05-12-20 22:39

Ik had een vreselijk aardige verpleegster die elk uur naar binnen kwam om te vragen of ze nog iets kon beteken voor me. Daar had ik echt geen behoefte aan, ik zat zo in mijn bubbel en wilde inderdaad rust om mij heen om me te concentreren op die weeen.

Ts, ik voelde mij tijdens mijn bevallingen juist niet kwetsbaar maar sterker dan ooit tevoren.

**Geplaatst**: 05-12-20 22:45

Geplaatst: 05-12-20 22:45

secricible schreef:
@babiiveeraa : Ik ken eigenlijk nauwelijks vrouwen die een “insta-waardige” bevalling willen hebben.
De vrouwen die willen bevallen volgens de insta-normen (thuis, in bad, met zoutlampje en muziekje, dat soort dingen) doen dat volgens mij vooral omdat ze geloven dat een bevalling een natuurlijk proces is en primair in dat natuurlijke proces willen blijven.

Het is een beetje een flauw en ergens ook hilarisch filmpje, maar ik ga hem toch delen omdat ik de boodschap wel sterk vind, ook al is hij nogal uitvergroot. “Wat als seks als bevallen was”
https://youtu.be/lZG0T7xHy6A
Samenvatting: in het filmpje wordt een stel in een kamer gebracht om seks te hebben. Iedere zoveel minuten komt er iemand binnen lopen, lichten aan gegooid en kritiek geleverd en daarna mogen ze weer verder gaan. Je snapt, het gaat niet echt lukken met dit stel uiteindelijk moeten ze dus maar voor IVF gaan, maar toch goed geprobeerd vooral die “natural conception is wonderfull, it’s always done” vond ik hilarisch en schrijnend tegelijkertijd en zo spot on.

Hoewel er verschillen zijn tussen seks en bevallen ( ) is het beide een natuurlijk proces en ik geloof ook wel dat constant een bak licht die kamer in, artsen die met elkaar overleggen en discussieren en het verbreken van de bubbel de kansen op een goede uitkomst verslechterd. Bij paarden vinden we het doodnormaal dat ze stoppen met bevallen als je luid de stal binnen komt en alle lichten aangooit, in het zkh gebeurt dat om de haverklap.

Ik hoor dan ook vooral van vrouwen die een “insta-waardige” bevalling nastreven dat ze een intieme sfeer willen waarmee ze in hun bubbel kunnen blijven. En niet per sé voor het mooie plaatje. Een soort “zachtjes en zonder lampen de stal binnen komen” zeg maar.

Klopt, ben ik zeker met je eens! Bevallen is een natuurlijk proces en ik heb ook altijd gedacht “vrouwen doen dit al eeuwen, mijn lijf weet wat het moet doen”.

Maar ik bedoel meer te zeggen je kan een “insta-waardige” bevalling willen met in je achterhoofd als het niet lukt, kunnen artsen me met hun kennis en kunde helpen/begeleiden, of kosten wat het kost die badbevalling met zoutlampje eisen terwijl het op dat moment voor jou en/of baby echt beter is om wat anders te doen.

Mijn schoonzus bijvoorbeeld wilde persé vaginaal bevallen van haar tweeling. Verschillende artsen hebben aangegeven dat ze twijfelen of dat de juiste keuze is met daarbij hun motivatie. Maar nee, ze wilde persé vaginaal. Is uiteindelijk gelukt, met vacuümpomp, later verlostangen en 3 man op haar buik duwend om ze er maar uit te krijgen. De kindjes zijn nu 2, mijn schoonzus kan nog steeds amper lopen van de bekkenpijn.
Natuurlijk weet je niet wat de uitkomst was geweest als ze wel naar het advies (ks) had geluisterd, maar achteraf heeft ze er echt wel spijt van dat ze dat advies niet heeft gevolgd.

**Geplaatst**: 05-12-20 22:48

Geplaatst: 05-12-20 22:48

Bij de eerste wilde ik in het zkh bevallen (toen kon dat nog niet zomaar, kon alleen als er plek was), ik belandde met zwangerschapsvergiftiging in het ziekenhuis dus mocht/moest wel daar bevallen.
Nou.. na die bevalling en zkh ervaring wilde ik absoluut nooit en te nimmer meer in het ziekenhuis bevallen.

**Geplaatst**: 05-12-20 23:00

Geplaatst: 05-12-20 23:00

Mijn bevallingen gingen uitstekend.

Maar ik heb akelige herinneringen aan zaken als uitstrijkjes maken - en vooral het complete gebrek aan
zowel kennis
als respect
dat artsen wordt geleerd.

Dwz. : artsen leren dat wie pijn heeft bij een vaginaal toucher
per definitie bang is
(ipv te onderzoeken of er een ontsteking zit)
dus moet je om pedagogische redenen doorgaan
ook als de vrouw 'nee' of 'stop' zegt.
Bij een bevalling kan er een leven van afhangen, maar bij een toucher is stoppen en/of pijnstilling heel goed mogelijk.

Horror, maar het komt nog voor in de 21ste eeuw.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 05-12-20 23:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 23:04

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 23:04

BabiiVeeraa schreef:
Klopt, ben ik zeker met je eens! Bevallen is een natuurlijk proces en ik heb ook altijd gedacht “vrouwen doen dit al eeuwen, mijn lijf weet wat het moet doen”.

Maar ik bedoel meer te zeggen je kan een “insta-waardige” bevalling willen met in je achterhoofd als het niet lukt, kunnen artsen me met hun kennis en kunde helpen/begeleiden, of kosten wat het kost die badbevalling met zoutlampje eisen terwijl het op dat moment voor jou en/of baby echt beter is om wat anders te doen.

Mijn schoonzus bijvoorbeeld wilde persé vaginaal bevallen van haar tweeling. Verschillende artsen hebben aangegeven dat ze twijfelen of dat de juiste keuze is met daarbij hun motivatie. Maar nee, ze wilde persé vaginaal. Is uiteindelijk gelukt, met vacuümpomp, later verlostangen en 3 man op haar buik duwend om ze er maar uit te krijgen. De kindjes zijn nu 2, mijn schoonzus kan nog steeds amper lopen van de bekkenpijn.
Natuurlijk weet je niet wat de uitkomst was geweest als ze wel naar het advies (ks) had geluisterd, maar achteraf heeft ze er echt wel spijt van dat ze dat advies niet heeft gevolgd.

Ohzo bedoel je. Maar dat staat toch los van insta-waardig of niet? Ik denk dat het altijd gevaarlijk is om een plan te maken dat in beton gegoten is. En ik denk ook niet dat dat het doel van een bevalplan moet zijn.
Voor mij is het een manier om te delen wat ik nodig heb qua coaching en verder een beginpunt om te bewegen met elkaar.
Ik denk dat heel veel “betonnen bevalplannen” voortkomen uit vorige angstige beval- of zkh-ervaringen en gebrek aan continuïteit (het feit dat er een wildvreemde naast je bed staat). En dan ben ik weer rond bij mijn eerdere posts dat ik denk dat communicatie en zorgcontinuïteit de oplossing zijn.

Vooral dat laatste is nog echt een ding. Een tijd terug discussie over doulas die zich bemoeien met medische zaken. Conclusie: doula’s springen in een gat omdat er een gebrek is aan zorgcontinuïteit. Vrouwen weten niet wie hun bevalling gaat begeleiden en de verloskundigen blijven pas bij je als je bevalling vergevorderd is. Barenden zoeken een vertrouw gezicht.
Oplossing die bedacht wordt door de geboortezorg: vervang de doula voor een kraamverzorgende die wel de hele bevalling kan blijven, want die is medische geschoold.
Dan heb je toch nog steeds een wildvreemde aan je bed? Hoe begrijp je dan niet waar het om draait?

**Geplaatst**: 05-12-20 23:06

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 05-12-20 23:06

Ik snap ook niet hoe ze denken dat een kraamverzorgende medisch geschoold is? Dat is mbo3 niveau, en niet dat dat slecht is ofzo, maar dat is in de verste verte geen medische opleiding

**Geplaatst**: 05-12-20 23:08

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 05-12-20 23:08

Wat voor opleiding heeft een doula gehad?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 23:09

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 23:09

verootjoo schreef:
Ik snap ook niet hoe ze denken dat een kraamverzorgende medisch geschoold is? Dat is mbo3 niveau, en niet dat dat slecht is ofzo, maar dat is in de verste verte geen medische opleiding

Nee, maar wel meer dan een doula en daar ging het om volgens mij.

https://www.ad.nl/binnenland/kraamverzo ... ~a239abf6/
Dit artikel hoorde erbij. Maar het slaat de plank dus zo ongelooflijk volledig mis...

dromertje2 schreef:
Wat voor opleiding heeft een doula gehad?

Geen medisch relevante opleiding nodig. Een doula is een coach, iemand die je mentaal support. Niet iemand die zich met medische zaken mag bezig houden.
Er zijn kraamverzorgende die ook doula zijn, en mijn vk fungeert ook als soort doula als mijn bevalling overgenomen moet worden door de tweede lijn bijvoorbeeld. Maar er is geen medische opleiding nodig.

**Geplaatst**: 05-12-20 23:11

Geplaatst: 05-12-20 23:11

dromertje2 schreef:
Wat voor opleiding heeft een doula gehad?

Dat is een coach, een vrij beroep. Een totaal andere functie dan een kraamverzorgende. Het is iemand die je coacht bij je bevalling.

Dus vind het raar dat ze een kraamverzorgende als vervanging zien voor een doula. Twee totaal verschillende functies.

Laatst bijgewerkt door verootjoo op 05-12-20 23:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-12-20 23:11

Geplaatst: 05-12-20 23:11

dromertje2 schreef:
Wat voor opleiding heeft een doula gehad?

Nou ja.. weinig denk ik.

Citaat:
De rol van de doula wordt gevormd door de persoonlijke wensen van de ouders. Ze kent het medisch protocol, geeft mentale en praktische hulp. Ze geeft bijvoorbeeld tips hoe je je weeën kunt opvangen en de ontsluiting kunt bevorderen, ondersteunt door het geven van massages, verkoelende washandjes, drinken etc. Een doula geeft geen medische ondersteuning, ze begeleidt uitsluitend vanuit haar kunde en ervaring.

**Geplaatst**: 05-12-20 23:13

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 05-12-20 23:13

Meestal zijn het van die mensen die ook yogacursussen geven en klankschaaltherapie. Maar dat is mijn persoonlijke associatie daarbij.

**Geplaatst**: 05-12-20 23:20

Geplaatst: 05-12-20 23:20

secricible schreef:
BabiiVeeraa schreef:
Klopt, ben ik zeker met je eens! Bevallen is een natuurlijk proces en ik heb ook altijd gedacht “vrouwen doen dit al eeuwen, mijn lijf weet wat het moet doen”.

Maar ik bedoel meer te zeggen je kan een “insta-waardige” bevalling willen met in je achterhoofd als het niet lukt, kunnen artsen me met hun kennis en kunde helpen/begeleiden, of kosten wat het kost die badbevalling met zoutlampje eisen terwijl het op dat moment voor jou en/of baby echt beter is om wat anders te doen.

Mijn schoonzus bijvoorbeeld wilde persé vaginaal bevallen van haar tweeling. Verschillende artsen hebben aangegeven dat ze twijfelen of dat de juiste keuze is met daarbij hun motivatie. Maar nee, ze wilde persé vaginaal. Is uiteindelijk gelukt, met vacuümpomp, later verlostangen en 3 man op haar buik duwend om ze er maar uit te krijgen. De kindjes zijn nu 2, mijn schoonzus kan nog steeds amper lopen van de bekkenpijn.
Natuurlijk weet je niet wat de uitkomst was geweest als ze wel naar het advies (ks) had geluisterd, maar achteraf heeft ze er echt wel spijt van dat ze dat advies niet heeft gevolgd.

Ohzo bedoel je. Maar dat staat toch los van insta-waardig of niet? Ik denk dat het altijd gevaarlijk is om een plan te maken dat in beton gegoten is. En ik denk ook niet dat dat het doel van een bevalplan moet zijn.
Voor mij is het een manier om te delen wat ik nodig heb qua coaching en verder een beginpunt om te bewegen met elkaar.
Ik denk dat heel veel “betonnen bevalplannen” voortkomen uit vorige angstige beval- of zkh-ervaringen en gebrek aan continuïteit (het feit dat er een wildvreemde naast je bed staat). En dan ben ik weer rond bij mijn eerdere posts dat ik denk dat communicatie en zorgcontinuïteit de oplossing zijn.

Ik denk dat mijn term “insta waardig” om de hoek kwam kijken omdat ik in mijn omgeving meekrijg dat eigenlijk vooral de vrouwen die van te voren heel duidelijk het bad-kaars-zoutsteen ambiëren moeite hebben met dat loslaten wanneer het niet mogelijk blijkt. Komt wellicht nogal generaliserend over met die term en dat was niet mijn bedoeling, maar dus puur wat ik in mijn omgeving zie en hoor.

En opzich is dat ook wel logisch. Mijn hele plan kwam eigenlijk neer op “hij moet eruit en liefst met zo min mogelijk ingrepen maar wat moet dat moet, bespreek het dan wel eerst even”. Dat is een veel minder concreet plan dan “ik wil in die kamer in bad met die en die muziek” en daardoor denk ik ook makkelijker los te laten.

**Geplaatst**: 05-12-20 23:21

Geplaatst: 05-12-20 23:21

Napie schreef:
Het is trouwens onzin dat er geknipt wordt om tijd besparing. Je wint er maar enkele minuten hooguit mee bij de geboorte want je knipt pas als het hoofd staat en het perineum optimaal gespannen staat. De wee erna wordt het kind geboren. Een knip hechten kost vaak meer tijd als een scheur hechten. We knippen dus echt niet omdat onze koffie koud dreigt te worden.

Wat betreft de verloskundige uit de eerste lijn: deze mag in overleg altijd de bevalling blijven begeleiden met de tweede links verloskundige op de achtergrond. Echter kiezen ze er meestal voor om het werk over te dragen omdat ze dan weer op bed kunnen, naar een andere patiënt kunnen of simpelweg dat ze er niet meer voor betaald krijgen.

Ik pak even jouw quote eruit om wat toe te lichten vanuit de kant van de eerstelijns verloskundige. Was het maar waar dat we er altijd bij mogen blijven in overleg. Steeds vaker gaat dat wel in goed overleg, maar soms worden we ook echt weg gekeken. Dat verandert gelukkig wel steeds meer.

En helaas werken we in Nederland nog vooral in grote praktijken en met een hoge caseload. Als waarneemster ook wel in dergelijke grote praktijken gewerkt. En dan ga je na overdracht inderdaad vaak weg want je weet dat de kans heel groot is dat je straks naar de volgende baring mag.
In kleinere praktijken is dat anders. Dan kun je er veel vaker bij blijven en ken je je cliënten vaak ook veel beter.

Voor het geld hoef je niet te blijven nee. Als we als eerstelijns verloskundige bij een baring betrokken zijn geweest,dan mogen we deze declareren. Ongeacht of je er 2 of 22 uur naast zit. Er wordt weleens geroepen dat verloskundigen niet over willen dragen omdat dat hen geld kost. Het tegenovergestelde zou dan eerder waar zijn. We verdienen het meest als we alle baringen doorsturen. Maar gelukkig is dat niet hoe het in de praktijk gaat.

Ik vind echt dat ik het mooiste vak van de wereld heb. Ondanks de onregelmatigheid, de nachten, de soms verschrikkelijk drukke diensten en de soms verdrietige kanten van het beroep, zou ik niks anders willen doen. Om mensen bij te mogen staan bij deze intieme en bijzondere fase in hun leven is echt heel mooi.
De intenties van iedereen in dit vakgebied zijn goed, de uitvoering niet altijd. Helaas zijn veel verhalen uit de genoeggezwegen actie herkenbaar.

Als zwangere het helaas zelf ook mee gemaakt dat ik niet gehoord werd en me weg gezet voelde als iemand die de ervaring boven de veiligheid van haar kinderen plaatste. En dat omdat ik de weeën in bad op wilde vangen. De afspraken die er over de bevalling gemaakt waren met de gynaecoloog werden richting het einde van de zwangerschap volledig van tafel geveegd. Het leidde tot onmacht, verdriet en ik voelde me heel onveilig. En dat in een ziekenhuis waar ik als verloskundige regelmatig kom voor bevallingen. Bij 35 weken overgestapt naar een ander ziekenhuis en daar werd er wel geluisterd en mee gedacht. De tweeling is niet in bad geboren en bij de geboorte van de tweede van de tweeling waren er wat complicaties. Door de goede begeleiding en communicatie kan ik er echter wel heel goed op terugkijken. Natuurlijk had ik het leuker gevonden als het ongecompliceerde was gegaan zoals mijn eerste bevalling die thuis en in bad plaats vond, maar ook op deze baring kan ik met veel liefde en trots terugkijken doordat ik er alles aan heb gedaan om mijn kinderen op een plek ter wereld te brengen die veilig was voor hen en voor hun moeder (zoals iedere moeder dat voor haar kinderen wil, op welke wijze dan ook). Ik heb een fikse knauw gekregen van hoe ik ben behandeld tijdens de zwangerschap, maar ben psychisch ongeschonden mijn bevalling door gekomen. Iets wat niet gebeurd zou zijn als ik mee was gegaan in de eisen van het eerste ziekenhuis.

Laatst bijgewerkt door Jollyjoy op 05-12-20 23:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-12-20 23:24

Geplaatst: 05-12-20 23:24

Wat een interessant onderwerp! Ik heb me hierover ook erg verbaasd na mijn 1e bevalling. Ook zonder medische noodzaak weeënopwekkers gekregen en een VK van het ziekenhuis die amper betrokken was. Hier best wat last van gehad en m'n 2e bevalling grotendeels met de meest geweldige 1e lijns VK kunnen doen. Uiteindelijk kind gehaald met vacuümpomp maar dat was noodzakelijk en ik werd ook betrokken bij dat besluit, dus was prima.

De verloskundige erkent ook dat een bevalling voor een vrouw altijd in het geheugen gegrift staat. Dus ook al is het voor hem 1 van de vele, voor de vrouw is dat niet zo. En dat lijken ze in het ziekenhuis te vergeten door de druk(te).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-20 23:26

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-20 23:26

@verootjoo Ik snap wel wat je zegt. Er zijn totale geitenwollen sokken doula's die daarna placebtasmoothies voor je maken en weet ik wat. Maar ook gewoon doula's die fungeren als je hele ervaren vriendin in het proces.
Juist doordat het een vrij beroep is heb je ze in alle vormen en maten.

@babiiveeraa en ik denk dat ik getriggert werd omdat mijn bevalwensen dit keer best instawaardig zijn denk ik

kom niet echt op instagram maar schat het xo in: eigen muziek, een bad en gedimd licht met een intieme sfeer. Maar mijn bevalplan is ook reeel over een CTG of elektrode plaatsen en wat als het toch een ks wordt.
Maar ik snap wel wat je zegt nu!

**Geplaatst**: 05-12-20 23:43

Geplaatst: 05-12-20 23:43

Wat een heftig topic vind ik dit. Ik heb gelukkig alleen maar positieve ervaringen van alle 4 de bevallingen. Zowel in het ziekenhuis bij de specialist → die er alles aan deed om me niet in te laten scheuren en ook niet geknipt heeft terwijl ik een gedeeltelijke vacuüm bevalling had. Dit omdat het kind zich terug trok en niet de inwendige spildraai wilde maken. Hij heeft heel even meegeholpen, toen vacuüm losgemaakt en vertelde mij dat het beter voor mij en de baby was als we zelf de rest deden. Dat vond ik zo vreselijk lief. Hij wist dat het met de eerste fout was afgelopen en hij wist dat ik heel natuurlijk mijn leven in richt en hij heeft er alles aan gedaan opdat de verloskundige en ik zoveel mogelijk samen konden doen en hij is maar heel even er geweest toen het fout dreigde te gaan. Dus daardoor heb ik gewoon een hele toffe ervaring gehad.
De twee andere bevallingen waren thuis met de verloskundige en die waren ook tof (eentje ging zo snel dat ze de baby gelukkig nog net op tijd kon aanpakken→ korte navel streng rondom de nek→ waardoor ook dat goed is afgelopen).

Ik heb begrepen dat er tegenwoordig ook verloskundigen zijn die vanaf het begin bij de moeder blijft tot aan het einde van de bevalling zelfs als er naar het ziekenhuis gegaan moet worden. Het is wat duurder, maar de vrouw die dit gedaan heeft vond het zeer de moeite waard. Want zij is zo van een tweeling ook heel tof bevallen→ ook al kwam het bad er niet bij te pas→ want ging te snel allemaal. Dank zij die verloskundige die ook erg veel ervaring had met tweeling bevallingen is de bevalling in het ziekenhuis ook goed verlopen zonder medisch ingrijpen. De specialist werkte gewoon heel tof samen met deze zeer ervaren vrouw.

**Geplaatst**: 06-12-20 00:07

Geplaatst: 06-12-20 00:07

Ik had niet eens door wie er, behalve mijn vriend, naast het bed stonden en dat kon me geen moer schelen, zolang ze me er maar doorheen loodste. Maar ik ben dan ook een persoon die liever alles zelf doet, niet er niet aan denken om m'n moeder er bijvoorbeeld bij te hebben, terwijl ik echt een hele goede band met haar heb.

Na aanleiding van dit topic begrijp ik ineens wel alle belletjes die ik naderhand vanuit verschillende afdelingen van het ziekenhuis en de verloskundigen heb gehad. Ook een aantal anoniem in te vullen vragenlijsten per mail over hoe ik het had ervaren. Nu ik dit allemaal lees vind ik dat heel goed.

**Geplaatst**: 06-12-20 00:14

Geplaatst: 06-12-20 00:14

Bij mij was dat niet het ziekenhuis maar mijn huisarts, daar verbaasde ik me ook over. Die heeft mij om de dag gebeld voor een week lang, om te checken hoe het met ons ging en dat we laagdrempelig mochten bellen/langskomen. Dat was heel fijn!

**Geplaatst**: 06-12-20 00:43

Geplaatst: 06-12-20 00:43

Napie schreef:
Volgens mij wordt er best wel licht gedacht over een keizersnede. Het is een grote buikoperatie dus als je het allemaal niet pathologisch wil dan is een keizersnede wel het toppunt van pathologie. Een kind geboren laten worden op een kille OK met 10 man om je heen en een heel hoog risico op longproblemen bij je kind als je geen weeen heb gehad. Dan heb je vervolgens ook nog een lang herstel periode. Ik heb heel veel bevallingen gezien in de afgelopen 20 jaar. Daar zaten ook een heel aantal bij met complicaties. Toch zou ikjes risico van een geplande keizersnede niet nemen. Een mes in je buik is gewoon niet niks. (Hoewel ik wel heel blij ben dat we deze noodoplossing hebben)

Jammer dat ik hier best veel dingen lees wat met uitleg opgehelderd kan worden.

Tsja. De dienstdoende gynaecoloog wilde mij vaginaal laten bevallen toen ik ingestuurd werd met beginnende weeen en een kind dat ineens weer in een stuit lag. Ze wisselde tussen stuit en dwarsligging, ze was klein en mijn vierde kind en de gynaecoloog vond een vaginale bevalling daarom best verantwoord.
Hij had geen boodschap aan mijn bezwaren; eerdere bevallingen waren geindigd in een totaal- en subtotaalruptuur met blijvende schade en een verzakking, het kind lag meer overdwars dan in stuit. Ik vond de risico’s voor mezelf en mijn kind te groot.
Gynaecoloog was woest, ik dwong hem tot een keizersnede volgens hem.
Andere gynaecoloog deed gelukkig de keizersnede en dochter lag er dusdanig raar bij dat vaginaal bevallen nooit goed was afgelopen volgens hem.

Het grote buikoperatie-verhaal kreeg ik ook te horen, met alle vreselijke risico’s.
Ik ben nog nooit zo snel hersteld van een bevalling. De impact van inscheuren tot in je anus met de bijbehorende restschade die blijvend is, is best groot kan ik je vertellen, ik vond de wond van de keizersnede daarbij eigenlijk een eitje.

Omdat ik mijn poot stijf heb kunnen houden zijn mijn dochter en ik er goed uitgekomen, ook al was dat op een kille ok met een hoop mensen om me heen en dat was anders niet het geval geweest. Het interesseert me sowieso niet wie er bij me staat als ik aan het bevallen ben, al stond de Koning naast mijn bed. Bevallen is een noodzakelijk kwaad, niet meer en niet minder wat mij betreft. Ik vind er niets prachtigs of romantisch aan.

Laatst bijgewerkt door MairiMacBran op 06-12-20 00:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-12-20 00:45

Geplaatst: 06-12-20 00:45

Mijn eerste bevalling was een droombevalling, thuis in bad met playlist. Van eerst wee tot geboorte 5 uur. Ik had niet echt een klik met mijn verloskundige maar ze hield zich gelukkig erg op de achtergrond, ik heb het echt met m'n partner en moeder gedaan.

Mijn tweede bevalling was wat aan de vroege kant met bijna 29 weken maar net zo fijn. Ben in het AMC bevallen, had de leukste arts-assistent ooit en elke handeling werd besproken inclusief consequenties en alternatieven.

Ik had 2 keer een geboorteplan, de tweede keer is er voor mijn bevalling gekeken wat kon en niet. (Het licht werd niet gedempt maar ik had wel mijn eigen muziek mee, mijn partner en ouders waren erbij). De eerste keer konden we ons volledig aan het plan houden.

Ik vind het verschrikkelijk dat niet iedere vrouw zulke fijne bevallingen heeft, je bent op je kwetsbaarst op zo'n moment...