Bokt.nl

Lusitana schreef:

maar mijn antipathie tegen de kerk als instituut zit zeer diep.

Lusitana schreef:

(Ik heb niks tegen persoonlijk geloven.)

Iriscope schreef:

Ja, wij hebben gedoneerd. We zitten er hier bovenop, ons land is ook een bende op het moment met extreme droogte en 65.000 dieren die elke maand sterven daardoor.

De ramp in Mozambique is overigens wel degelijk in het nieuws geweest. En daarbij, het is algemeen bekend dat er in Afrika constant geld nodig is, ook voor de orkaan in Mozambique en Zimbabwe.
Iedereen is er alleen zo aan "gewend" dat het geen urgent nieuws meer is en er minder gedoneerd wordt.

Never mind hoeveel mensen er dakloos zijn, als die kerk er maar weer staat.

Lusitana schreef:

Maar het blijft wonderlijk dat ze doneren aan een iets waar niet om gevraagd is, en waarvan de Franse staat en de kerk als instituut de wederopbouw prima voor kan bekostigen....

Vjestagirl schreef:

Het herstel van Cathédrale Notre-Dame de Paris is een van die zaken die je perfect met geld op kunt lossen. Het is een eenmalig incident, waar ook een eenmalige oplossing voor nodig is.

Aan de andere kant heb je problemen die veel slepender van aard zijn; plastic in de oceanen bijvoorbeeld. Je kunt alles nu eruit vissen (en ik ben het ermee eens dat dat ook moet gebeuren) maar in feite schiet je daar weinig mee op als je vervolgens ladingen plastic per jaar blijft produceren, wat in andere delen van de wereld (Europa en Amerika vallen wel mee qua vervuiling) net zo hard weer in rivieren wordt gegooid.
Nog zoiets slepends is hongersnood. Op plekken waar hongersnood heerst zie je vaak ook grote gezinnen, onvruchtbare grond, grote droogtes etc. Allemaal zaken waar prima wat aan te doen is, maar als je er geld tegenaan blijft gooien in de vorm van voedselhulp, melkpoeder etc. dan wordt dat nooit wat.

Komt nog eens bij dat het vaak ook een vorm van 'onbekend maakt onbemind' is. Als mensen dat ene kindje in Afrika wat bijna van de honger omkomt persoonlijk zou kennen, zouden ze veel meer hen best doen om dat kind te helpen dan als het gaat om een 'anonieme' groep kinderen. Vandaar bijvoorbeeld de opzet van organisaties als 'plan' (voorheen Foster Parents Plan) wat 1 kind aan 1 donateur koppelt en brieven etc van dat kind naar die donateurs stuurt.
Veel Fransen (en in mindere mate Europeanen) kennen Cathédrale Notre-Dame de Paris, en het voelt als 'eigen' voor veel mensen. Het is iets waar ze zich verbonden aan voelen, danwel door geloof, door een verbintenis met kunst, cultuur of architectuur, doordat ze er tijdens hun vakantie geweest zijn, ofwel door iets 'sufs' als de bijenkorven die op het dak staan en hun eigen facebookpagina hebben. Doordat mensen het kennen zijn ze bereid eraan bij te dragen.

Alles bij elkaar vind ik het helemaal niet zo gek dat mensen sneller doneren aan iets 'tastbaars' als het herstel van Cathédrale Notre-Dame de Paris dan aan het opruimen van plastic uit een oceaan die ze nog nooit gezien hebben.

Vjestagirl schreef:

Het herstel van Cathédrale Notre-Dame de Paris is een van die zaken die je perfect met geld op kunt lossen. Het is een eenmalig incident, waar ook een eenmalige oplossing voor nodig is.

Aan de andere kant heb je problemen die veel slepender van aard zijn; plastic in de oceanen bijvoorbeeld. Je kunt alles nu eruit vissen (en ik ben het ermee eens dat dat ook moet gebeuren) maar in feite schiet je daar weinig mee op als je vervolgens ladingen plastic per jaar blijft produceren, wat in andere delen van de wereld (Europa en Amerika vallen wel mee qua vervuiling) net zo hard weer in rivieren wordt gegooid.
Nog zoiets slepends is hongersnood. Op plekken waar hongersnood heerst zie je vaak ook grote gezinnen, onvruchtbare grond, grote droogtes etc. Allemaal zaken waar prima wat aan te doen is, maar als je er geld tegenaan blijft gooien in de vorm van voedselhulp, melkpoeder etc. dan wordt dat nooit wat.

Komt nog eens bij dat het vaak ook een vorm van 'onbekend maakt onbemind' is. Als mensen dat ene kindje in Afrika wat bijna van de honger omkomt persoonlijk zou kennen, zouden ze veel meer hen best doen om dat kind te helpen dan als het gaat om een 'anonieme' groep kinderen. Vandaar bijvoorbeeld de opzet van organisaties als 'plan' (voorheen Foster Parents Plan) wat 1 kind aan 1 donateur koppelt en brieven etc van dat kind naar die donateurs stuurt.
Veel Fransen (en in mindere mate Europeanen) kennen Cathédrale Notre-Dame de Paris, en het voelt als 'eigen' voor veel mensen. Het is iets waar ze zich verbonden aan voelen, danwel door geloof, door een verbintenis met kunst, cultuur of architectuur, doordat ze er tijdens hun vakantie geweest zijn, ofwel door iets 'sufs' als de bijenkorven die op het dak staan en hun eigen facebookpagina hebben. Doordat mensen het kennen zijn ze bereid eraan bij te dragen.

Alles bij elkaar vind ik het helemaal niet zo gek dat mensen sneller doneren aan iets 'tastbaars' als het herstel van Cathédrale Notre-Dame de Paris dan aan het opruimen van plastic uit een oceaan die ze nog nooit gezien hebben.

Janine1990 schreef:

Lusitana schreef:

Maar het blijft wonderlijk dat ze doneren aan een iets waar niet om gevraagd is, en waarvan de Franse staat en de kerk als instituut de wederopbouw prima voor kan bekostigen....

Doneren ze is het ook weer niet goed...

Vjestagirl maakt een waanzinnig sterk punt wat betreft de eenmaligheid van dit incident en de haalbaarheid van wederopbouw met enkel geld, ten opzichte van andere wereldproblematiek.

Een ontzettend leuk doel in Afrika vind ik dan ook dat graven voor water... Regelmatig op tv. Door meer relief in het landschap, krijg je meer begroeiing en we weten allemaal dat dit zorgt voor een ander klimaat.
Ik denk dat vele landen in Afrika hier baat bij hebben. Hiermee kan worden opgeklommen, gestaag. We kunnen niet allemaal zo snel als onze multimediawereld in het westen.

Lusitana schreef:

Daar zeg ik toch niks over?
Ik heb het over het feit dat het NIET NODIG is, dus waarom zou je dan doneren?
Dat konden ze dan ook wel doen toen er nog niks aan de hand was om te laten zien hoeveel ze om dat gebouw geven. Lekker geld op de grote hoop gooien.

Jenara schreef:

Ik blijf het schrijnend vinden dat in een land waar dagdagelijks mensen op straat komen vanwege te veel armoede, er letterlijk met geld gegooid wordt naar een oud gebouw dat nu nooit meer authentiek zal zijn..
En dat staat los van het feit dat rijke mensen en bedrijven hun geld mogen uitgeven aan wat ze willen,
je moet maar net die Fransman zijn die zijn auto moet verkopen omdat hij hem niet meer kan betalen,
maar hey, hij zal wel terug naar de Notre Dame kunnen gaan kijken, als hij er geraakt ...

Lusitana schreef:

... een instituut dat groot is geworden met doodslag en plundering. Al het goud in kerken komt uit de Amerikas en is gewoon geroofd van de indianen die het met hun leven moesten bekopen. En vooral het volk er maar onder houden met je angst aanjagen over de hel. Oude kerken zijn om te KOTSEN. Niks dan leed. En toeristen maar kwijlen omdat het zo mooi is.

enzino schreef:

Lusitana schreef:

... een instituut dat groot is geworden met doodslag en plundering. Al het goud in kerken komt uit de Amerikas en is gewoon geroofd van de indianen die het met hun leven moesten bekopen. En vooral het volk er maar onder houden met je angst aanjagen over de hel. Oude kerken zijn om te KOTSEN. Niks dan leed. En toeristen maar kwijlen omdat het zo mooi is.

Ach, je woont zelf in een land dat een groot deel van haar rijkdom te danken heeft aan die plunderingen waar je zo om moet kotsen, en hoogst waarschijnlijk zit je dit te lezen op een mobieltje die gemaakt is met grondstoffen uit een arm land waar slavenarbeid aan de orde van de dag is zodat er genoeg materiaal gemaakt kan worden dat slaven in China je telefoon in elkaar kunnen zetten. En maar kwijlen als de nieuwe iPhone in de winkel ligt...

BelgenGek schreef:

Ik ga hier verder niet op reageren maar ik denk dat als iedereen nou van een ander zijn geloof en geld 'afblijft' het een betere wereld zou zijn!

Asciugamano schreef:

Ja? Ook als jij niks te vreten hebt, buiten moet slapen en je ziekte chronisch lijkt, terwijl je buurman in een kast van een huis, iedere dag z’n eten in de kliko gooit omdat veel te veel heeft gekocht?
Ik vind t dan niet zo raar dat iemand even ‘achterom’ loopt om te zien of er iets te halen is, als de buren niet thuis zijn.

Lusitana schreef:

Maar het blijft wonderlijk dat ze doneren aan een iets waar niet om gevraagd is, en waarvan de Franse staat en de kerk als instituut de wederopbouw prima voor kan bekostigen....

En meteen maar met tientallen miljoenen tegelijk per persoon. De en nog meer dan de ander, elkaar aftroevend.
Ik zie dat als een vleugel aan een ziekenhuis laten bouwen zodat je naam er aan verbonden wordt en je "eeuwige roem" hebt. (En voorrang, uiteraard.)

Want ik denk wel dat ze op z´n minst een gedenktegel verwachten. En er mee op lopen scheppen. Terwijl die N D ook wel hersteld zou worden als ze niet hun geld er in hadden gestoken.

Je zou het als een door de strot duwen kunnen zien.

sanso schreef:

Nabster schreef:

Aan geen 1 goed doel? Je doet ook geen vrijwilligerswerk oid?

Nee. En daar mag jij van vinden wat jij vind.
Ik help mensen op andere manier. Dierbare mensen. Zo heb ik een tijd gekookt voor een naaste die het nodig had.
Ik werk hard voor mijn geld, soms wel 60 uur in de week, dat doe ik niet voor een ander maar voor mijzelf en mijn toekomst.
Noem mij maar egoistisch