Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
SuperAssie schreef:Cerilene_ schreef:U klinkt voor mij afstandelijk. Mijn ouders en grootouders benoem ik met jij. Kinderen die hun eigen ouders met u moeten benoemen vind ik daarom zelfs een beetje zielig. Afstandelijk en ongelijk in benadering van je eigen kinderen...
U is voor onbekende mensen die ouder zijn of een bepaalde rol bekleden, waardoor u gepast is.
De opa en oma van mijn man zijn wat afstandelijker en meer van de oude stempel. Die noem ik dan automatisch weer u.
Ik heb jaren in een winkel gewerkt en daardoor aangeleerd iedereen met u aan te spreken. Maar toen ik dat steeds bij ouders op mijn dochters school deed (van ongeveer mijn leeftijd, of evt iets ouder dus en in de casual omgeving van school) werd dat maar raar gevonden. Dus daar ben ik mee gestopt.
Mijn dochter probeer ik het wel aan te leren naar vreemde volwassenen toe, maar die haspelt het nog wel veel door elkaar. Komt wel, het is zelfs voor volwassenen lastig inschatten wanneer wat te gebruiken in sommige gevallen.
Wat is hier eigenlijk zielig aan?
Pure interesse hoor, ik heb dat namelijk nooit als erg, vervelend of als "moetje" ervaren. Misschien woon ik nog in een ouderwets deel van NL hoor, maar ik had erg weinig klasgenootjes die je/jij of zelfs de voornaam van hun ouders gebruikten.
Ja op de middelbare school en zeker op het mbo veel meer, maar dat is ook de invloed van leeftijd, grotere stad etc geweest denk ik.
Boras schreef:Bedoel je daarmee te zeggen dat een kind dat standaard geen u hoeft te zeggen minder respectvol, beleefd en een mindere opvoeding krijgt?
Ik denk het niet, want anders zou je jezelf tegenspreken.
Maar het lijkt er wel een beetje op.
Lusitana schreef:Ik heb geen kinderen maar zou ze zeker leren om u te zeggen tegen iedereen die geen kind is. De aangesproken persoon kan dan zelf wel zeggen dat het kind "jij" mag zeggen als dat zo is.
Boras, het zegt natuurlijk niets over de gehele opvoeding, en dus ook niet dat een kind dat geen u zegt slecht is opgevoed, maar het is wel een automatisch onderdeeltje van een opvoeding waarbij respect en beleefdheid belangrijk zijn.
Het komt in elk geval altijd respectvol en beleefd over, wat je van je en jij niet kunt zeggen....
Boras schreef:Die laatste opmerking is denk ik wel erg van belang voor de discussie.
Ik vind helemaal niet dat wie dan ook boven me staat. Daar krijg ik kriebels van![]()
Voor mij zijn alle mensen gelijk.
Wat helemaal niet wil zeggen dat ik gezag niet accepteer en respecteer! Zeker wel. Of dat ik hiërarchische structuren ontken, nee hoor.
Maar oudere, docent, baas, agent of minister-president, zij zijn allemaal mijn gelijken en staan zeker niet boven of onder mij. Het respect moet er over en weer zijn en in gelijke mate vind ik. U en omgekeerd je vind ik daarom niet prettig. U en u is dan beter, maar dat past me niet. Je en je heeft mijn voorkeur.
Natuurlijk heb je voor sommigen meer respect en gezag, boven op de portie basisrespect en -gezag. Maar dat moeten mensen verdienen, daar moet je mensen voor kennen.
Jessix schreef:Voor kinderen vind ik U zeggen tegen vreemde volwassen is wel netjes. Bij bekende en familie hoeft dat voor mij niet.
Wat ik zelf al jaren grappig vind is dat oude mensen nog wel eens beledigd kunnen zijn wanneer ik je en jij zeg terwijl zij dat zelf ook tegen mij doen. Ik ben 39 jaar en vind dat het wel twee kanten op moet werken.