Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-10-17 13:45

Re: ouders van misdadigers

Geplaatst: 19-10-17 13:45

Ja die mensen zijn enoviceh. Kop in het zand steken en dader hand boven het hoofd houden. Is in mijn eigen fam gebeurt. Neef heeft iets gedaan bij nicht toen ze klein was. Nu nadat zij volwassen is heeft ze het verteld en vervolgens krijgt ze de schuld van de fam problemen die nu door haar zijn ontstaan en dat het haar schuld is dat de fam uit elkaar ligt. En dat die neef er ook onder te lijden heeft.

Dus ja die mensen zijn er zeker. Wagelijk

**Geplaatst**: 19-10-17 13:56

Geplaatst: 19-10-17 13:56

In 40-45 had je kampen waar misdadigers te werk werden gesteld. Deden ze nog nuttige dingen voor de maatschappij en kwamen nooit meer uit het kamp.
Tegenwoordig zijn we zo bang om maar in de kleinste mate geassocieerd te worden met die periode dat we door zijn geslagen de andere kant op.

**Geplaatst**: 19-10-17 14:00

Geplaatst: 19-10-17 14:00

Het valt mij heel vaak op dat alles een reden moet hebben bij veel mensen, waarschijnlijk omdat je dan kunt beredeneren waarom iemand zo is, zo doet. Geeft blijkbaar toch een veilig gevoel, als je iets niet kunt beredeneren, niet weet waarom iets is gebeurd, kan het ieder moment weer gebeuren, dat geeft een onveilig gevoel, als je wel weet waarom heb je het gevoel dat je er controle over hebt.

Het is bijna net zoals met paarden, als een paard op hol geslagen is willen we allemaal weten waarom, als we daar niet achter kunnen komen, bedenken we wel iets waardoor het waarvan het paarde geschrokken kan zijn. Een vliegje, een geluidje wat wij niet kunnen horen, enz., zonder reden is moeilijk te accepteren, maar soms is er gewoon geen reden te vinden, hoe we ook zoeken, dan is het gewoon, nou ja gewoon, het is best moeilijk, accepteren dat het zo is.

Ik maak mij nu weer zorgen over die ouders, kun je nog wel van zo'n kind houden als je zelfs zijn zusjes tegen hem moet beschermen. Dan moet ik weer denken aan die jongen in Friesland die ervan verdacht wordt dat hij zijn vader en moeder vermoord heeft. Het heeft misschien allemaal niets met elkaar te maken, maar volgens mij is het verstandig om zo'n jongen uit huis te plaatsen, want als ouders ga je er zelf ook aan onderdoor en de jongen zelf wordt er ook niets beter van.

**Geplaatst**: 19-10-17 14:01

Geplaatst: 19-10-17 14:01

Marit schreef:
Ik heb ooit een boek gelezen over een gezin dat zo'n kind had. In dat boek werd beschreven hoe een jongen van 8 allerlei dingen deed die in theorie onschuldig zouden kunnen zijn, maar je wist dondersgoed dat dat niet zo was. Hij staarde snachts uren naar zijn moeder, soms veranderde hij iets kleins in de kamer, enkel om te laten weten dat hij geweest was. Stopte spinnen en andere gevaarlijke beesten in haar bed, schroefde leuningen los zodat iemand van de trap zou vallen, vermoordde dieren en knipte haren af van andere kinderen, stak dingen in brand en misleidde alles en iedereen. Tot hij bij de psycholoog kwam. Hij manipuleerde alle hulpinstanties en wist precies hoe hij alle testen moest invullen om er als normaal kind uit te komen. Na afloop kijk hij dan z'n moeder uren lang trots in de ogen, hij had weer gewonnen.
Uiteindelijk heeft die moeder haar zoon in de auto gestopt en zijn ze samen het kanaal ingereden, omdat ze geen enkele uitweg meer zag.

Dat boek heeft me zo veel gedaan, het gevoel wat je na afloop had was zo intens en ik kan daardoor nu zo ontzettend goed begrijpen dat veel mensen vinden dat deze kinderen beter een spuitje kunnen krijgen. Sterker nog, de moeder heeft het heft in eigen handen genomen.

Voor sommige kinderen is geen hoop meer. En dat is niet hun schuld en daar kunnen ze niets aan doen, maar sommige kinderen zijn een gevaar voor werkelijk iedereen. Zelfs bij verplichte opsluiting houd het gevaar nooit op. Het gevaar is enkel 100% uit te sluiten als deze persoon niet meer leeft. Schrijnend, maar wel waar..

Voor alle geïnteresseerden: het boek heette Zonder Jou van Chantal van Gastel!

**Geplaatst**: 19-10-17 14:02

Geplaatst: 19-10-17 14:02

Grainey schreef:
Het is bijna net zoals met paarden, als een paard op hol geslagen is willen we allemaal weten waarom, als we daar niet achter kunnen komen, bedenken we wel iets waardoor het waarvan het paarde geschrokken kan zijn. Een vliegje, een geluidje wat wij niet kunnen horen, enz., zonder reden is moeilijk te accepteren, maar soms is er gewoon geen reden te vinden, hoe we ook zoeken, dan is het gewoon, nou ja gewoon, het is best moeilijk, accepteren dat het zo is.

Ja maar staatsgevaarlijke paarden mag je wel afschieten. En bijtgrage honden ook.
Er zijn nog steeds heel veel mensen tegen de doodstraf in Amerika en andere landen. Toch denk ik dat het niet eens zo'n slecht idee is. Maar het gevaar is altijd dat je iemand doodmaakt die onschuldig is. Maar als je daarmee honderden andere onschuldige redt? Heiligt het doel de middelen?

**Geplaatst**: 19-10-17 14:09

Geplaatst: 19-10-17 14:09

bruintje123 schreef:
En zelfs dan komt het met psychopaat nog niet goed is mijn mening.

En de mijne ook, ondanks tbs en weet ik wat voor hulpprogramma's er ook zijn, iemand zonder geweten die rustig het leven van dieren en mensen neemt omdat het hem/haar niet zint , gewoon zijn eigen zus verkracht omdat hij dat nu eenmaal wil , daar is niets tegenop gewassen. Alleen vastzetten en de sleutel weggooien. Ik snap dat het geen oplossing is maar het zal je kind/broer/zus/moordenaar maar zijn.

Wat dat betreft , ik ben absoluut tegen de doodstraf maar voor dit soort mogen ze het weer invoeren. De vader van Michael P heeft al jaren aangegeven dat zijn zoon gestoord is , gevolg, scheiding en zijn handen er af getrokken. Mams bleef achter hem staan ondanks alles wat hij al vanaf zeer jonge leeftijd uitvrat.
In het hier besproken stuk gaat het om twee ouders die precies weten dat het na zijn achttiende echt compleet fout zal aflopen met hun zoon. Nu al laten ze zijn zus niet met hem alleen. Hij accepteert geen nee, weet door zijn intelligente en charmante gedrag iedereen te manipuleren. Wat moet je dan als ouders in hemelsnaam doen om hem van de straat te houden?? Laten verkrachten en moorden en dan hopen dat hij nooit meer vrijkomt maar ondertussen word je wel aangezien voor de ouders en zus van een verkrachter en moordenaar. En hebben we weer een meisje met levenslang trauma of haar nabestaanden. Een volgende Anne.

**Geplaatst**: 19-10-17 14:14

Geplaatst: 19-10-17 14:14

CharmingS schreef:
Stille meelezer komt onder steen vandaan..

Vraag me af wat opvoeding hiermee te maken heeft? Het kind heeft geen geweten, dat ligt niet aan zijn opvoeding! Dat is een aangeboren afwijking, waar je volgens mij weinig aan kan doen.

De ouders zullen waarschijnlijk ook ten einde raad zijn en dacht te lezen dat ze al meerdere instanties om de tuin heeft geleid.

Opvoeding en dan vooral omgeving kan zeker wel meespelen. Er zijn aangeboren afwijkingen of aangeboren grotere kans op een stoornis, maar in hoe dit ontwikkeld speelt omgeving mee. Dit kan thuissituatie zijn (misbruik, verkeerd straffen, enz.) of daarbuiten (drugs, verkeerde vrienden, e.d.) of tijdens zwangerschap/geboorte (zoals zuurstoftekort). Helaas is hiervan nog lang niet alles bekend, ook het samenspel niet.

**Geplaatst**: 19-10-17 14:36

Geplaatst: 19-10-17 14:36

Eske_B schreef:
CharmingS schreef:
Stille meelezer komt onder steen vandaan..

Vraag me af wat opvoeding hiermee te maken heeft? Het kind heeft geen geweten, dat ligt niet aan zijn opvoeding! Dat is een aangeboren afwijking, waar je volgens mij weinig aan kan doen.

De ouders zullen waarschijnlijk ook ten einde raad zijn en dacht te lezen dat ze al meerdere instanties om de tuin heeft geleid.

Opvoeding en dan vooral omgeving kan zeker wel meespelen. Er zijn aangeboren afwijkingen of aangeboren grotere kans op een stoornis, maar in hoe dit ontwikkeld speelt omgeving mee. Dit kan thuissituatie zijn (misbruik, verkeerd straffen, enz.) of daarbuiten (drugs, verkeerde vrienden, e.d.) of tijdens zwangerschap/geboorte (zoals zuurstoftekort). Helaas is hiervan nog lang niet alles bekend, ook het samenspel niet.

Maar een geweten krijg je niet dmv therapie, en dat verlies je ook niet door een slechte opvoeding of slechte vrienden. Want als jij zonder enig gevoel een dier of mens pijn doet omdat het je even niet zint heb je geen geweten of emotie. En zijn ouders geven ook aan dat hij iedereen om z'n vinger wikkelt en instanties zelfs voor de gek houd.

**Geplaatst**: 19-10-17 14:38

Geplaatst: 19-10-17 14:38

Suzanne F. schreef:
Grainey schreef:
Het is bijna net zoals met paarden, als een paard op hol geslagen is willen we allemaal weten waarom, als we daar niet achter kunnen komen, bedenken we wel iets waardoor het waarvan het paarde geschrokken kan zijn. Een vliegje, een geluidje wat wij niet kunnen horen, enz., zonder reden is moeilijk te accepteren, maar soms is er gewoon geen reden te vinden, hoe we ook zoeken, dan is het gewoon, nou ja gewoon, het is best moeilijk, accepteren dat het zo is.

Ja maar staatsgevaarlijke paarden mag je wel afschieten. En bijtgrage honden ook.
Er zijn nog steeds heel veel mensen tegen de doodstraf in Amerika en andere landen. Toch denk ik dat het niet eens zo'n slecht idee is. Maar het gevaar is altijd dat je iemand doodmaakt die onschuldig is. Maar als je daarmee honderden andere onschuldige redt? Heiligt het doel de middelen?

Nee vind ik in dit geval niet. Dan is er namelijk óók een onschuldige de dupe. Levenslange opsluiting vind ik beter. Ook al kost dat de maatschappij veel geld.

Wat betreft het uit huis plaatsen, dan zou het wel een gesloten inrichting oid met 24/7 surveillance moeten zijn, anders kan een dergelijk persoon alsnog zijn of haar gang gaan.

Interessante links in dit topic trouwens. Dank je wel.

**Geplaatst**: 19-10-17 14:45

Geplaatst: 19-10-17 14:45

CharmingS[quote="Eske_B schreef:
CharmingS schreef:
Stille meelezer komt onder steen vandaan..

Vraag me af wat opvoeding hiermee te maken heeft? Het kind heeft geen geweten, dat ligt niet aan zijn opvoeding! Dat is een aangeboren afwijking, waar je volgens mij weinig aan kan doen.

De ouders zullen waarschijnlijk ook ten einde raad zijn en dacht te lezen dat ze al meerdere instanties om de tuin heeft geleid.
[/quot

Opvoeding en dan vooral omgeving kan zeker wel meespelen. Er zijn aangeboren afwijkingen of aangeboren grotere kans op een stoornis, maar in hoe dit ontwikkeld speelt omgeving mee. Dit kan thuissituatie zijn (misbruik, verkeerd straffen, enz.) of daarbuiten (drugs, verkeerde vrienden, e.d.) of tijdens zwangerschap/geboorte (zoals zuurstoftekort). Helaas is hiervan nog lang niet alles bekend, ook het samenspel niet.

Maar een geweten krijg je niet dmv therapie, en dat verlies je ook niet door een slechte opvoeding of slechte vrienden. Want als jij zonder enig gevoel een dier of mens pijn doet omdat het je even niet zint heb je geen geweten of emotie. En zijn ouders geven ook aan dat hij iedereen om z'n vinger wikkelt en instanties zelfs voor de gek houd.

Dat is waar

Het ligt aan de stoornis ook en de symptomen. Empathie is in de hersenen. Maar iets als schizofrenie combi van omgeving en genen. Omgeving speelt mee, maar dit zijn lang niet altijd de ouders.

**Geplaatst**: 19-10-17 15:29

Geplaatst: 19-10-17 15:29

Ik ben tamelijk verbaasd over de reacties in dit topic.... Spuitje geven? Kom op zeg. Kunnen we als maatschappij echt niet beter dan dat?
Zelfs al gaat het om iemand waarvan we 100% zeker weten dat hij niet te helpen is en nooit normaal zal kunnen leven. Blijkbaar vergeten we allemaal dat die persoon daar zelf ook niet kan aan doen, dat hij psychopatisch is. Nu zeg ik natuurlijk niet dat ze dan hun gang maar moeten gaan, uiteraard niet. Opsluiten in een instelling is tot nu toe de enige mogelijkheid die hen tegenhoudt.
Maar ik vind het vreemd om te zeggen: spuitje erin. Dat is voor mij zoals zeggen: Fysiek gehandicapte mensen: ze kunnen niet werken, ze hebben overal hulp bij nodig, ze kosten alleen maar geld, spuitje erin? Beiden kunnen niets doen aan hun 'handicap', maar bij de ene is het geaccepteerd, en bij de andere niet. (En dan bedoel ik niet acceptatie als in, we laten hen hun gang maar doen, voor alle duidelijkheid.)

Het jammere is dat het brein zo moeilijk te doorgronden is, en we nog zo goed als niets weten over psychische ziektes.

Maar volgens mij valt er met onze huidige kennis toch nog heeeeeel veel vooruitgang te boeken. Niet iedereen wordt geboren als een moordenaar, bij de meesten is het 'aangeleerd'. Opvoeding, omstandigheden,... noem maar op. Triggers die waarvan de meeste mensen niet gaan verkrachten of moorden, maar sommigen wel.
Ik kan mij dan alleen maar afvragen: wat als deze persoon wel in goede omgeving was opgegroeid (+ met de nodige psychische begeleiding).
Aan de andere kant is het natuurlijk makkelijk om achteraf te bedenken wat anders had gemoeten. Het is sowieso niet makkelijk om te ontcijferen wat er precies voor gezorgd heeft dat die persoon is gaan moorden, en diens zus bijvoorbeeld niet.
Ik denk wel dat we er nog steeds te lichtzinnig mee omgaan, die randfactoren. Ik denk dat een ogenschijnlijk onbenullige gebeurtenis toch een grote invloed op een persoon kan hebben.
Ik vraag me af in hoeverre veel van dit gedrag werkelijk toe te schrijven is aan de persoon zelf. We gaan steeds uit van de rationele persoon die instaat voor zijn eigen daden, omdat hij er zelf voor gekozen heeft, en iets anders had kunnen kiezen. Volgens mij is dat een beetje een utopie.
Wat nu als 1 gebeurtenis zorgt voor een switch in iemand zijn brein waardoor hij niet meer in staat is een andere keuze te maken? Moeten we dan niet met alle macht die gebeurtenissen proberen te doorgronden, en voorkomen, in plaats van gewoon maar die persoon op te sluiten of een spuitje te geven?

Twee voorbeeldjes:
Mijn moeder is opgegroeid in een welgesteld gezin.Van de buitenwereld zag het er waarschijnlijk een perfect gezinnetje uit.
Helaas was mijn oma niet zo goed in psychologie (en denken in het algemeen

). Zelf was ze opgegroeid als een echt mamaskindje. Daar ondervond ze zelf last van, en ze had er niets beter op gevonden om mijn moeder totaal het tegengestelde op te voeden: zo weinig mogelijk affectie laten tonen, zeker niet zeggen dat je kind houdt enzovoort. Kan je je voorstellen hoe dat moet voelen als kind? Mijn moeder dacht dat haar moeder haar haatte en dat ze ongewenst was.
Nu is mijn moeder goed terechtgekomen, daar niet van. Maar ik kan me maar al te goed voorstellen dat mocht toevallig een ander kind in die situatie opgevoed worden, dat onherstelbare schade kan veroorzaken die zich zou kunnen uiten in verkeerd gedrag. (Al moet ik erbij vermelden dat zelfs mijn moeder er ook heel veel last van heeft gehad hoor, maar ze is geen crimineel of zo geworden

)

Ander voorbeeld, juist gelezen in de krant:
Er is deze week een uitzending geweest over enkele levenslang veroordeelden in België. Nu plaatste VRT NWS een stukje uit het boek van iemand, dat de jeugd van zo een veroordeelde beschrijft.( hij heeft die vrouwen verkracht en gewurgd)

"Zijn vader liet vrouw en kinderen in de steek, nam dienst bij het vreemdelingenlegioen en maakte in Algerije een eind aan zijn leven.

Zijn moeder hertrouwt met Pierre, een bruut met losse handen. Het klikt niet tussen Staf en zijn stiefvader. Meer dan eens horen we hem van in onze hof (die min of meer aan de hof van de Van Eykens grensde) huilen van pijn en ellende als hij weer eens door Pierre wordt afgeranseld. Met de broeksriem. “Nee, vake, niet doen!”
Zijn moeder krijgt multiple sclerose. Het stiefzusje Kristel dat uit het tweede huwelijk geboren is, wordt noodgedwongen ondergebracht bij de buren, zelf al bejaarde mensen. Ze sterven door koolstofmonoxidevergiftiging, de stille doder. Zijn moeder sterft in de gespecialiseerde kliniek van Vilvoorde.
(...)
Ineens verdween Staf Van Eyken uit de Pruimelaarstraat. Hij was door de jeugdrechter in een verbeteringsgesticht geplaatst, zoals dat toen nog heette. Voor aanranding van de eerbaarheid van een meisje van elf. Staf was toen veertien.

Ik ontmoette vele jaren later een van zijn kompanen van toen, die me toevertrouwde dat niet Staf maar hijzelf de hoofdrol had gespeeld in de aanranding.

“Maar ja,” zei de kompaan, “ik ging mijzelf natuurlijk niet aangeven.” Zijn hoogbejaarde vader die erbij zat, knikte instemmend. “Ha ja, natuurlijk niet.”
Hoe dan ook, Staf gaat van instelling naar instelling en van daaruit naar het leger. En na zijn legerdienst verschijnt hij opnieuw in de Pruimelaarstraat en trekt in bij zijn stiefvader. Alsof er nooit iets gebeurd was. Hij vond werk bij de spoorwegen, sjotte in een caféploeg, kreeg verkering, had zelfs trouwplannen.

Hij sprak op de letter, zoals ze in Mechelen zeggen. Hij droeg zijn haar modieus lang. Ik hoor het mijn ouders nog tegen elkaar zeggen: “Dat is de eerste keer dat we weten dat er iemand als een betere mens uit een instelling komt.”

Ze zaten ernaast. Iedereen zat ernaast. De hele straat. De hele wijk. In maart van 1972 pleegt Staf Van Eyken zijn derde en laatste moord.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2017/10/19 ... an-muizen/

Ik kan me alleen maar afvragen, wat als deze persoon ergens anders was opgegroeid?
En aan de andere kant natuurlijk ook... waarom hebben ze in die instelling niet ingezien wat hij was?

**Geplaatst**: 19-10-17 16:17

Re: ouders van misdadigers

Geplaatst: 19-10-17 16:17

@Damned, de voorbeelden die jij geeft hebben niks te maken met het artikel uit de OP. Daarbij is het dus echt zo dat dit kind geen geweten heeft of enig emotie toont waar ieder ander (met welke aandoening dan ook) wel emotie zou tonen. Dit kind mist dit deel in zijn hersenen, en iets wat er niet zit zal er ook nooit komen, kun je in therapie gaan tot je een ons weegt maar dit kind manipuleert daarbij ook nog eens en blijkt iedereen om de tuin te lijden.
Ja ik zou dan ook voor iedereen zijn of haar kiezen om wel forse maatregelen te nemen, voor hij echt dramatisch de fout in gaat. Vind het ook een heel erg naar idee om dan maar te zeggen "geef hem maar een spuitje", maar de rest van zijn leven opgesloten zitten omdat hij een gevaar is voor de samenleving wil je iemand ook niet aan doen.

Dus dit is wel een dilemma en ben blij dat ik die keuzes niet hoef te maken.

**Geplaatst**: 19-10-17 16:25

Geplaatst: 19-10-17 16:25

benangelique schreef:
Omdat er zoveel meer mogelijk is dan een spuitje. Daarom. Dát spuitje lost namelijk niets op. Na dát spuitje staan er weer nieuwe jongeren op die potentieel zeer gevaarlijk zijn. Allemaal maar dát spuitje geven? En waar ligt dan de grens? Wanneer bepaal je of iemand dát spuitje krijgen moet?

Dit en plus wat als het je eigen kind zou betreffen, zou je dan nog zo makkelijk denken? Doe er maar een spuitje in?
Ik ben het me je eens benangelique

**Geplaatst**: 19-10-17 16:29

Re: ouders van misdadigers

Geplaatst: 19-10-17 16:29

Vind het ook kort door de bocht om te zeggen dat psychopaten, en andere mensen met persoonlijkheids stoornissen niks te zoeken hebben in deze maatschappij.
Honderden duizenden mensen leven in deze maatschappij met zo 'n stoornis zonder iemand te verkrachten of te vermoorden. Ik denk dat er een hele hoop mensen rondlopen zonder diagnose.

Niet iedere psychopaat is een moordenaar, en niet iedere moordenaar is een psychopaat.

**Geplaatst**: 19-10-17 16:35

Geplaatst: 19-10-17 16:35

wemkelover schreef:
benangelique schreef:
Omdat er zoveel meer mogelijk is dan een spuitje. Daarom. Dát spuitje lost namelijk niets op. Na dát spuitje staan er weer nieuwe jongeren op die potentieel zeer gevaarlijk zijn. Allemaal maar dát spuitje geven? En waar ligt dan de grens? Wanneer bepaal je of iemand dát spuitje krijgen moet?

Dit en plus wat als het je eigen kind zou betreffen, zou je dan nog zo makkelijk denken? Doe er maar een spuitje in?
Ik ben het me je eens benangelique

Wat zou er in je omgaan als dit JOU kind was???
En het gaat nu idd echt om een aangeboren hersendefect!
Als jij als moeder weet in je diepste ziel, dat alles wat jij doet (liefhebben tot op het bot, alle instanties om hulp vragen, alles maar dan ook alles op alles zetten om een oplossing te vinden) niet gaat helpen en dat JOU kind in jou ogen door gaat slaan als hij zijn "zin" niet krijgt. En dat hij al bewezen heeft geen emphatie te hebben na het doden van een dier. Er armen (jongens een arm breek je toch niet zo even!? )gebroken zijn + een zes mappen lang dossier. Jij als moeder en vader nu nog recht hebt hem in het oog te houden , maar als hij 18+ is kan je niets meer doen om hem tegen te houden.
Wat zou jij dan willen???

Ik weet wel wat ik zou willen......
(wees gerust ik heb geen kinder wens)

**Geplaatst**: 19-10-17 16:36

Geplaatst: 19-10-17 16:36

Ik geloof daarnaast dat (bijna) iedereen in staat is tot doden van anderen. En dan bedoel ik geen koelbloedige moord, maar een breekpunt, een grens die wordt overschreden(en die grens kan natuurlijk heel ver liggen). En bij sommige stoornisen is die grens weer niet zo ver.

Iedereen met psychopathie een spuitje geven is onmenselijk. Waar leg je de grens? Met therapie is veel te bereiken. Maar niet voor iedereen helaas.

**Geplaatst**: 19-10-17 16:50

Geplaatst: 19-10-17 16:50

olijf schreef:
Wat zou er in je omgaan als dit JOU kind was???
En het gaat nu idd echt om een aangeboren hersendefect!
Als jij als moeder weet in je diepste ziel, dat alles wat jij doet (liefhebben tot op het bot, alle instanties om hulp vragen, alles maar dan ook alles op alles zetten om een oplossing te vinden) niet gaat helpen en dat JOU kind in jou ogen door gaat slaan als hij zijn "zin" niet krijgt. En dat hij al bewezen heeft geen emphatie te hebben na het doden van een dier. Er armen (jongens een arm breek je toch niet zo even!? )gebroken zijn + een zes mappen lang dossier. Jij als moeder en vader nu nog recht hebt hem in het oog te houden , maar als hij 18+ is kan je niets meer doen om hem tegen te houden.
Wat zou jij dan willen???

Ik weet wel wat ik zou willen......
(wees gerust ik heb geen kinder wens)

Gelukkig niet nee...
Ik zou mijn kind indd geen spuitje toe wensen. Ik denk ook niet dat ik ooit zou voelen hoe het is, teminste niet met het kind dat ik nu heb. Die is te zachtaardig naar de wereld toe.

Ik zou willen dat er goede begeleiding is voor die jongen, en nee niet in de maatschappij. Er zullen heus wel maatregelen kunnen worden genomen om te er voor te zorgen dat hij niks kan doen bij zichzelf en andere. Voor zijn 18e kan het toch ook, daarna dan ook. Maar dat ligt bij de overheid en instanties. En ja uit mijn eigen ervaring weet ik dat op dat gebied ook nog veeeeel verbeterd kan worden.

**Geplaatst**: 19-10-17 17:19

Geplaatst: 19-10-17 17:19

Ik vind het altijd vooral interresant te lezen dat ook in dit topic mensen altijd maar zoeken naar de oorzaak. Naar omstandigheden en trauma's die de oorzaak wel moeten zijn van zo'n 'zieke' geest.

Dan denk ik altijd aan een hele tijd geleden toen men hetzelfde deed bij bijvoorbeeld homo's. Daar moest toch wel iets mee aan de hand zijn, dat kon genezen. Misschien in een ander gezin of andere setting.

Inmiddels zijn we gelukkig zover dat we inzien dat het daar niets mee te maken heeft. Ik ben benieuwd hoe lang het nog duurt voordat we accepteren dat we lang niet altijd een 'schuldige' aan kunnen wijzen in de vorm van ouders/levenservaringen/trauma's e.d. Ik denk dat veel mensen dat graag willen geloven omdat je bij een schuldige de zaak ver van je af kunt houden. Het:dat overkomt mij niet verhaal.

Soms moet je accepteren dat er geen oorzaak is, maar dat je enkel moet dealen met de gevolgen.

Imo moet de maatschappij beschermt worden tegen dit soort mensen en dienen die opgesloten te worden.

**Geplaatst**: 19-10-17 17:24

Re: ouders van misdadigers

Geplaatst: 19-10-17 17:24

Maar het feit is dat het niet alleen genen zijn, ook omgeving. En dit kan van alles zijn: geboorte, zwangerschap, vriendschappen, school, ouders....

Kijk maar eens naar tweelingonderzoeken: er zijn veel genoeg eeneiige tweelingen waarbij er 1 homo is, of 1 psychopatisch, 1 schizofreen, enz. Het is een samenspel van genen en omgeving, maar bij veel is niet bekend hoe en wat precies de bijdrage van wat is.

Maar dat betekent niet dat ouders altijd schuldig zijn of dingen te 'genezen' zijn. Wel te verminderen of beter mee om te gaan.

**Geplaatst**: 19-10-17 17:35

Geplaatst: 19-10-17 17:35

Eske_B schreef:
Maar het feit is dat het niet alleen genen zijn, ook omgeving. En dit kan van alles zijn: geboorte, zwangerschap, vriendschappen, school, ouders....

Kijk maar eens naar tweelingonderzoeken: er zijn veel genoeg eeneiige tweelingen waarbij er 1 homo is, of 1 psychopatisch, 1 schizofreen, enz. Het is een samenspel van genen en omgeving, maar bij veel is niet bekend hoe en wat precies de bijdrage van wat is.

Maar dat betekent niet dat ouders altijd schuldig zijn of dingen te 'genezen' zijn. Wel te verminderen of beter mee om te gaan.

Geboorte en zwangerschap vallen imo onder 'aangeboren'..

Verder tonen psychopaten vaak al op zeer jonge leeftijd (2/3 jaar) duidelijk afwijkend gedrag ten opzichte van leeftijdsgenoten. (Dan kan er veel misgegaan zijn, maar ik denk niet dat we het dan over 50/50 hebben in de verdeling)

En het argument eeneigen tweeling begrijp ik niet helemaal. Ondanks het feit dat ze in principe 'hetzelfde zijn' kan er prima ergens een kleine 'afwijking' zijn in de hersenen of een verbinding anders liggen. We hebben lang niet genoeg kennis van de hersenen om te stellen dat dat geen optie is bij tweelingen.

**Geplaatst**: 19-10-17 17:42

Re: ouders van misdadigers

Geplaatst: 19-10-17 17:42

Eeneiige tweelingen hebben precies dezelfde genen. Alles onder genen hoort bij aangeboren. Als iets afwijkt, heb je dus omgevingsinvloeden.

Zwangerschap en geboorte horen bij omgeving, omdat deze inderdaad net wat anders kunnen zijn. Als je naar tweeling kijkt, kan de een bijvoorbeeld meer ruimte gehad hebben dan de ander. Of een had zuurstoftekort en de ander niet. Daarom hoort dit tot omgeving ("nurture"), niet bij aangeboren.

**Geplaatst**: 19-10-17 17:44

Geplaatst: 19-10-17 17:44

wemkelover schreef:
benangelique schreef:
Omdat er zoveel meer mogelijk is dan een spuitje. Daarom. Dát spuitje lost namelijk niets op. Na dát spuitje staan er weer nieuwe jongeren op die potentieel zeer gevaarlijk zijn. Allemaal maar dát spuitje geven? En waar ligt dan de grens? Wanneer bepaal je of iemand dát spuitje krijgen moet?

Dit en plus wat als het je eigen kind zou betreffen, zou je dan nog zo makkelijk denken? Doe er maar een spuitje in?
Ik ben het me je eens benangelique

Een paar pagina's terug vertelde iemand dat een moeder met haar empathieloze kind het kanaal in is gereden, zij had vast ook liever gehad dat er een spuitje in kon zodat ze zelf niet hoefde te sterven. (al zou je dat misschien wel willen nadat je je kind hebt laten gaan)
Wees blij dat er ouders zijn die wel het licht hebben gezien en een permanente oplossing hebben bedacht, want iemand 24/7 in de isoleercel laten leven tot hij 80 is is ook geen doen.

**Geplaatst**: 19-10-17 17:45

Geplaatst: 19-10-17 17:45

Ik heb het stuk gelezen uit de link van de OP. Dapper dat de ouders daar mee naar buiten treden. Wat zullen zij zich ongehoord voelen en wat moeten zij wanhopig zijn!

Volgens mij gaat hier een stukje mis in de (jeugd)hulpverlening. De moeder geeft aan 6 dikke dossiers te hebben van o.a. een psychiater. Waarom wordt zo'n kind niet gedwongen in een observatiekliniek opgenomen en niet lichamelijk (oa hersenscan) en psychisch helemaal onderzocht? Dit is totaal niet mijn vakgebied, maar bij mij gaan alle alarmbellen al rinkelen. Van te voren bedenken iemands arm te breken, uit jalousie een kitten dooddrukken, stelen, 's nachts zusjes filmen en bespieden en met 9 jaar al een voorkeur hebben voor verkrachtingsporno.
Zo'n kind moet uit de maatschappij gehaald worden ter bescherming van de maatschappij. Nu valt er misschien nog iets aan te doen met zeer intensieve therapie en medicatie.

Het komt er nu gewoon op neer dat ze de komende 4 jaar af moeten wachten tot er iets ernstigs gebeurt en dan hopen dat ze hem verplicht op gaan nemen. En als hij 18 is dan is het wachten op iets zeer ernstigs waardoor hij opgepakt wordt en dan misschien TBS erbij opgelegd krijgt.
Pffff in wat een angst moeten die ouders leven....

**Geplaatst**: 19-10-17 17:48

Geplaatst: 19-10-17 17:48

Eske_B schreef:
Eeneiige tweelingen hebben precies dezelfde genen. Alles onder genen hoort bij aangeboren. Als iets afwijkt, heb je dus omgevingsinvloeden.

Zwangerschap en geboorte horen bij omgeving, omdat deze inderdaad net wat anders kunnen zijn. Als je naar tweeling kijkt, kan de een bijvoorbeeld meer ruimte gehad hebben dan de ander. Of een had zuurstoftekort en de ander niet. Daarom hoort dit tot omgeving ("nurture"), niet bij aangeboren.

Precies dezelfde genen geloof ik meteen, maar er kan prima iets in het koppie (hersenen) anders gegaan zijn bij de opbouw. Gezien we een groot gedeelte van de hersenen niet kennen is dat lastig achterhalen.

Want hoe je het nu stelt is homoseksualteit dus ook aangeleerd onder invloed van nurture en af te leren.

**Geplaatst**: 19-10-17 17:49

Geplaatst: 19-10-17 17:49

Delphi schreef:
Ik heb het stuk gelezen uit de link van de OP. Dapper dat de ouders daar mee naar buiten treden. Wat zullen zij zich ongehoord voelen en wat moeten zij wanhopig zijn!

Volgens mij gaat hier een stukje mis in de (jeugd)hulpverlening. De moeder geeft aan 6 dikke dossiers te hebben van o.a. een psychiater. Waarom wordt zo'n kind niet gedwongen in een observatiekliniek opgenomen en niet lichamelijk (oa hersenscan) en psychisch helemaal onderzocht? Dit is totaal niet mijn vakgebied, maar bij mij gaan alle alarmbellen al rinkelen. Van te voren bedenken iemands arm te breken, uit jalousie een kitten dooddrukken, stelen, 's nachts zusjes filmen en bespieden en met 9 jaar al een voorkeur hebben voor verkrachtingsporno.
Zo'n kind moet uit de maatschappij gehaald worden ter bescherming van de maatschappij. Nu valt er misschien nog iets aan te doen met zeer intensieve therapie en medicatie.

Het komt er nu gewoon op neer dat ze de komende 4 jaar af moeten wachten tot er iets ernstigs gebeurt en dan hopen dat ze hem verplicht op gaan nemen. En als hij 18 is dan is het wachten op iets zeer ernstigs waardoor hij opgepakt wordt en dan misschien TBS erbij opgelegd krijgt.
Pffff in wat een angst moeten die ouders leven....

Ouders geven ook aan dat zijn toekomst gevangenis, tbs of de dood is.