Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-04-17 09:40

Geplaatst: 08-04-17 09:40

Cer schreef:
Ik vind sowieso dat een ieder zelf moet bepalen wat ie met zn leven doet. Het is van jou en van niemand anders. Het is eigenlijk heel raar dat je niet door eigen keus hier gekomen bent en dan ook niet door eigen keus mag gaan. Dan is alleen het middelste stuk een beetje van jezelf. Geeft te denken over vrijheid, eigenlijk... ?

Met lichamelijk lijden moet het mogelijk zijn en met geestelijk lijden ook. Dat iemand zie hier niet meer wil zijn, daar misschien op een ander moment anders over denkt en daarom nog jaren door zou moeten gaan (want misschien wordt ie wel weer een keer blij) vind ik een lastige reden. De persoon zelf heeft er geen last van als ie te vroeg uitstapt. Die weet dat niet meer wat er had kunnen komen dus die mist er niets aan.

Dat zei een vrouw ook maar dan met euthanasie in een andere situatie. Ik ben hier niet vrijwillig gekomen maar ik wil er wel voor kiezen om te beslissen wanneer ik wil gaan.
Maar ook in andere situaties ben ik voor euthanasie

**Geplaatst**: 08-04-17 09:47

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 09:47

Ik ben er ook voor.

**Geplaatst**: 08-04-17 09:48

Geplaatst: 08-04-17 09:48

Even getwijfeld of ik erover zou schrijven omdat het nogal "vers" is....ja van mij mogen mensen zelf beslissen of ze bij psychisch lijden er uit willen stappen. Vorige maand heeft mijn zus zelfmoord gepleegd. Wij hebben dit niet zien aankomen, ze was wel depressief maar was zo'n harde tante dat we allemaal dachten dat ze er wel boven op zou komen. Haar vriend en dochter hebben haar op de bank gevonden, ze had pillen ingenomen. Voor ons is dit een nachtmerrie en heel moeilijk om mee te leven, maar wat mij het meeste pijn doet is dat zij deze beslissing in alle eenzaamheid heeft genomen....omdat het niet mag en geaccepteerd word. Had zij maar gewoon een pil mogen nemen in alle openheid, dan waren haar laatste uren niet zo eenzaam en hadden haar kinderen, vriend en familie afscheid kunnen nemen en waren er misschien wat van onze vragen beantwoord.....

**Geplaatst**: 08-04-17 09:50

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 09:50

Sterkte tinkermuts.
Wat verschrikkelijk.

Maar precies dat is het, als het wel mocht had ze niet alleen hoeven gaan en jullie je voor kunnen bereiden, in hoe verre dat kan dan, en nog kunnen praten.

**Geplaatst**: 08-04-17 10:01

Geplaatst: 08-04-17 10:01

Pfff, in theorie zounik voor zijn, maar de haken en ogen er aan.

- wanneer mag iemand dan gaan? Bij een flinke dip met woorden van zelfmoord (wat sommigen makkelijker doen dan anderen), of na jarenlange strijd waarbij alles is geprobeerd?
- daar op volgend kun je zeggen dat iedereen dat zelf mag beslissen, maar een arts moet er wel ana meewerken en met zichzelf kunnen blijven leven. Een arts is geen werktuig maar een mens met gevoel. Iemand doden gaat behoorlijk tegen alles in wat je leert.
- Kan iemand in een depressie nog wel beslissen wat goed voor hem of haar is? En zo niet, wie dan?

In de praktijk lijkt het me niet haalbaar, zoals eerder gezegd, bij iets lichamelijks is het het onvermijdelijke op korte termijn voorspoedigen. Bij osychisch lijden zit dat echt heel anders.

**Geplaatst**: 08-04-17 10:16

Geplaatst: 08-04-17 10:16

Betteke schreef:
Bijzonder hoe bijna iedereen levensbeeindiging van mensen normaal vindt, maar zodra het over een oude hond of paard gaat dat met veel medicatie op de been gehouden kan worden, dan moet je eindeloos doorgaan met behandelingen, operaties etc. Behoorlijk schokkend naar mijn mening.

Nah, zo ben ik alvast niet.
Ik wil best kijken voor mijn oude dier of het met een pilletje of dieet oid verbeterd maar gebeurd dat niet dan is de afspraak snel gemaakt.
Er gebeuren geen grote ingrepen meer en als het einde daar is mag het dier ook waardig sterven.

Wb euthanasie bij psychisch lijden; daar ben ik voor maar ik denk wel dat het met een drempel moet (bijv door gesprek met mw/arts oid) om impulsieve euthanasie te voorkomen en dat het niet vrij verkrijgbaar moet zijn bij apotheek/drogist om te voorkomen dat men onder dwang geëuthanaseerd wordt of bijv door een pilletje in je drankje oid.

**Geplaatst**: 08-04-17 10:24

Geplaatst: 08-04-17 10:24

Psychisch lijden willen we oplossen, want alles is te genezen en het is een "ziekte". Althans zo gaan we er mee om. Gooi er nog maar wat pillen in en dan gaat het beter en dan allemaal therapietjes...

Op het moment dat iemand daarvoor kiest, er voor openstaat en al die dingen prima... Maar ik vind dat mensen zelf ook wel kunnen zeggen wanneer het genoeg is geweest. En dan liever op een nette menswaardige manier dan zelfmoord en weet ik veel hoeveel omstanders meeslepen (bij het springen van/voor iets.. maar ook voor degene die ze vind... en in welke staat etc.).

In hoeverre je nog in staat bent om te beslissen... Persoonlijk denk ik dat iemand die zelfmoord pleegt, evenmin goed in staat is dat te beslissen. Dan liever alles schriftelijk vastleggen dat het allemaal echt "binnenkomt" dan in een opwelling... (Ok.. sommige plannen het wel echt... maar denk dat het voor sommige ook een dieptepunt is..)

Ik vind de opmerking pilletje/drankje bij de apotheek geweldig

wat zou ik dan veel mensen uitnodigen voor een drankje :')

(ja sorry, dat kwam even het eerste in me op :p)

**Geplaatst**: 08-04-17 10:47

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 10:47

In de periode van de romantiek kwam veel zelfmoord voor onder jonge mensen vanwege liefdesverdriet.Dat is ook psychisch lijden. Zie de roman van Goethe: Die Leiden des jungen Werthers.Dat boek had toen een grote zelfmoordgolf tot gevolg.Nou zullen de meeste iets ouderen het toch wel met me eens zijn dat het heel jammer is om om zo'n reden uit het leven te stappen.

**Geplaatst**: 08-04-17 10:48

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 10:48

Maar je ziet wel, als mensen willen doen ze het toch wel. Dat maakt met een nieuwe euthanasiewet dus niet uit.

**Geplaatst**: 08-04-17 10:52

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 10:52

En als ze het doen, dan liever "netjes" dan op een voor de omgeving vervelendere manier....

**Geplaatst**: 08-04-17 11:47

Geplaatst: 08-04-17 11:47

laetitia schreef:
Ik denk niet dat mensen impulsief overgaan tot de dood. Het oerinstinct is toch om te leven, te overleven desnoods. Het innemen van zo'n pil is onomkeerbaar en heeft een enorme impact op jouw omgeving en jouw naasten. Als je écht dood wilt, kan je makkelijk aan een pistool komen en een kogel door je slaap heen schieten.

Dat kan vies tegenvallen... er bestaan impulsieve mensen die je niet met zo'n pil (of een vuurwapen) in 1 huis moet laten omdat ze bij een tegenslag zichzelf om zeep brengen... terwijl ze, hebben ze niet de beschikking tot zo'n pil ofvuurwapen, de volgende dag of een week of wat later het leven weer helemaal zien zitten. Hoeveel mensen dat er precies zijn, weten we niet, maar ze zijn er. Ik heb meegelopen met hulpverlening in een wijk met veel achterstandsgezinnen waar je dat tegenkwam, "Jantje lacht, Jantje huilt" noemden we dat.

**Geplaatst**: 08-04-17 12:37

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 12:37

Het blijft moeilijk,want idd,wat met de impulsreacties.

Als iemand jaren en jaren aanmoddert met depressie en andere psy stoornissen,denk ik dat het door veel mensen te begrijpen is,maar bv een relatiebreuk niet kunnen verwerken en een week na de breuk zelfmoord plegen.

Wat daarmee?

Is dat lijden?voldoende om uit het leven te mogen stappen en hier zelf voor te kiezen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-04-17 13:07

Geplaatst door de TopicStarter : 08-04-17 13:07

@ Tinkermuts, jeetje meis wat vreselijk voor jullie. En ook voor jouw neefjes/nichtjes. Wil jullie heel veel sterkte wensen en kracht om dit te verwerken :(:)

. Hoop voor jouw zus dat ze nu de rust heeft gevonden waar ze zo naar verlangde, en hoop dat jullie hier vrede mee kunnen krijgen in de toekomst.

@ Tengeltje, als er voor euthanasie gekozen wordt in zo'n situatie wordt dit toch een traject. Dat gaat echt niet over 1 nacht ijs.
En daarnaast, wie bepaalt wanneer iemand genoeg lijdt om dood te mogen? Wie weet was die breuk die ene druppel waardoor diegene alle zin in het leven heeft verloren. Wie zijn wij om te bepalen dat diegene dan in leven móet blijven?

**Geplaatst**: 08-04-17 13:18

Geplaatst: 08-04-17 13:18

Ik heb het topic nog niet gelezen (ga ik nog wel doen) zodat ik eerst even ongeremd kan reageren.

Ik ben absoluut voor euthanasie. Lichamelijk of psychische ziekte. Of je nu ziek bent door je lever of door je hersenen, moet niets uitmaken (ook voor andere zaken niet. Ziek is ziek).

Ik vind het eerlijk gezegd belachelijk dat anderen vinden dat ze er iets van mogen vinden. Het is je eigen leven. Wil je er mee stoppen? Dan is dat aan jou. Niet aan een hele lading doktoren (en mensen) die even mogen bepalen of iemand werkelijk ziek genoeg is om het te kunnen inzetten.
Maar dat zeggende ben ik ook geen fan van het woord "zelfmoord". In mijn ogen is dat een "zelfgekozen vervroegd levenseinde". Geen moord. Iemand bepaald zelf of het klaar is of niet (uiteraard hoop je op zeer goede psychische begeleiding zodat diegene een wel overwogen keuze kan maken, voor zover dat in die gevallen nog kan).

Ik ben hier vrij stellig over. Dat komt vast deels door mijn verleden. Mijn vader heeft euthanasie aangevraagd toen ook hij de strijd met kanker verloor. Uiteindelijk zelf overleden omdat de arts op vakantie was en het niet had overgegeven op een ander.
Deels door mijn karakter, en deels omdat ik zelf veel tegen het "niet meer willen" aanhang. Maar niet zo erg dat ik het ook zou doorzetten. Maar ik ben me daardoor heel eg bewust van het bureaucratische gedoe en de lading oliebol die iemand over zich heen krijgt als je zelfmoord wel doorzet.
Die mensen worden neergezet als gek. Gestoord. Zielig. Niemand die ook maar iets zegt over de keuze van het mens. Iemand wil/kan niet meer. Ongelofelijk triest voor de nabestaanden maar voor de persoon zelf is dit misschien de enige manier op rust. (Even een heel gegeneraliseerde reactie hoor. Het ligt veel gecompliceerder. Dat weet ik ook).

**Geplaatst**: 08-04-17 14:01

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 14:01

Dankjewel bruintje en laetitia

**Geplaatst**: 08-04-17 15:06

Geplaatst: 08-04-17 15:06

Allereerst heel veel sterkte voor jou Tinkermuts! Ik begrijp precies wat je schrijft, helaas...

Ook ik ben voor.

Misschien is er een gevaar dat mensen "te snel" of impulsief de keuze maken, maar dat kan sowieso. Dat gebeurt nu ook, op manieren die voor de omgeving niet fraai zijn. Natuurlijk moet het niet zo zijn als het aanvragen van anticonceptie oid bij de huisarts, maar bijvoorbeeld bedenktijd en inderdaad de mogelijkheid om goede psychische hulp te krijgen.

Ik las ergens over dat een moeder geen eind aan het leven zou mogen maken als zij nog kinderen heeft die afhankelijk van haar zijn. Dit vind ik behoorlijk krom en ook wel kwetsend eigenlijk...

Morgen is het precies 15 jaar geleden dat mijn moeder uit het leven is gestapt, ik was toen 10, met een alcoholistische vader en daarom behoorlijk afhankelijk van mijn moeder. Mijn moeder was al langere tijd depressief, is 2x opgenomen geweest (waarvan 1x op dezelfde afdeling waar haar zus zich een jaar eerder heeft opgehangen...) en heeft er echt voor willen vechten. Ze hield heel veel van ons, was altijd een levensgenieter, maar op een gegeven moment ging het niet meer. Tijdens haar laatste opname heeft ze 2 pogingen gedaan en de laatste is gelukt, van de voren uitgedacht, dagen van te voren al dingen laten regelen zodat het huis er netjes uit zou zien bijvoorbeeld. Absoluut niet impulsief dus.

Hoe veel fijner zou het zijn geweest als zij in het bijzijn van de mensen waarvan zij zoveel hield, waarvoor zij zich zo lang zo groot heeft gehouden, afscheid zou kunnen nemen van het leven. In plaats van eenzaam en alleen in een vreemde omgeving.

Die documentaire die genoemd wordt, heb ik ook gezien en ik kan me erg vinden in het verhaal van de dochters. Toen mijn moeder overleed was in natuurlijk te jong om het zo te zien, maar ik besef me heel goed dat mensen die op zo'n manier uit het leven stappen, die er zo goed erover na hebben gedacht, zich zo ontzettend ellendig moeten voelen dat dat nog de enige uitweg is. Dat zou gewoon bespaard kunnen blijven!

**Geplaatst**: 08-04-17 15:14

Geplaatst: 08-04-17 15:14

nikilover schreef:
Betteke schreef:
Bijzonder hoe bijna iedereen levensbeeindiging van mensen normaal vindt, maar zodra het over een oude hond of paard gaat dat met veel medicatie op de been gehouden kan worden, dan moet je eindeloos doorgaan met behandelingen, operaties etc. Behoorlijk schokkend naar mijn mening.

Hier juist niet..
Ik ben heel blij dat ik de mogelijkheid heb om mijn dieren het lijden te besparen.
Aanpoten met medicijnen en behandelingen etc waardoor mijn dier geen fijn en waardig bestaan heeft zou ik dus ook niet voor kiezen.

Ik ben ook blij dat ik die keuze kan maken voor mijn dieren. Mijn moeder heeft vier dagen, met euthanasieverklaring, liggen te creperen, echt creperen. En ik vind levensbeeindiging voor mensen niet zomaar normaal. Ik vind dat mensen die keuze moeten krijgen, en meestal word een levensbeeindiging pas in gang gezet bij uitzichtloos lijden, dan zijn er vaak al heel wat therapieen en behandelingen aan vooraf gegaan. Wat betreft dementie en opgenomen moeten worden in een verpleegtehuis, daar hebben mijn man en ik(door alle ellende die we hebben meegemaakt, niet alleen met mijn moeder) afspraken over gemaakt.

**Geplaatst**: 08-04-17 17:14

Geplaatst: 08-04-17 17:14

Mendel schreef:
Ik heb het topic nog niet gelezen (ga ik nog wel doen) zodat ik eerst even ongeremd kan reageren.

Ik ben absoluut voor euthanasie. Lichamelijk of psychische ziekte. Of je nu ziek bent door je lever of door je hersenen, moet niets uitmaken (ook voor andere zaken niet. Ziek is ziek).

Ik vind het eerlijk gezegd belachelijk dat anderen vinden dat ze er iets van mogen vinden. Het is je eigen leven. Wil je er mee stoppen? Dan is dat aan jou. Niet aan een hele lading doktoren (en mensen) die even mogen bepalen of iemand werkelijk ziek genoeg is om het te kunnen inzetten.
Maar dat zeggende ben ik ook geen fan van het woord "zelfmoord". In mijn ogen is dat een "zelfgekozen vervroegd levenseinde". Geen moord. Iemand bepaald zelf of het klaar is of niet (uiteraard hoop je op zeer goede psychische begeleiding zodat diegene een wel overwogen keuze kan maken, voor zover dat in die gevallen nog kan).

Ondanks je laatste woorden (die ik voor de leesbaarheid even heb verwijderd) vis ik die van jou er even uit ter illustratie, maar ik zie hier nog veel meer mensen die vinden dat het puur bij de "lijder" ligt.
Ik ben met je eens dat deze moet kunnen kiezen, maar realiseer je wel dat je als arts met jezelf moet kunnen leven. Als we iedereen die keuze zelf geven en artsen dus die euthanasie uit moeten voeren in een "u vraagt, wij draaien" cultuur, dat kan toch gewoon niet? Zonder enig gedegen onderzoek, diegene zelf maar laten beslissen?

Ja, die mensen doen het nu ook, maar daarmee besluiten ze zelf, zonder dat een ander de doding hoeft uit te voeren. Dat is heel wat anders dan dat de actie, die verantwoordelijkheid bij een arts neer wordt gelegd! Hoe kan je van een arts verwachten dat ze een soort lopende band op verzoek-moordenaar worden. Hoe zie je het voor je?

**Geplaatst**: 08-04-17 17:18

Geplaatst: 08-04-17 17:18

secricible schreef:
Mendel schreef:
Ik heb het topic nog niet gelezen (ga ik nog wel doen) zodat ik eerst even ongeremd kan reageren.

Ik ben absoluut voor euthanasie. Lichamelijk of psychische ziekte. Of je nu ziek bent door je lever of door je hersenen, moet niets uitmaken (ook voor andere zaken niet. Ziek is ziek).

Ik vind het eerlijk gezegd belachelijk dat anderen vinden dat ze er iets van mogen vinden. Het is je eigen leven. Wil je er mee stoppen? Dan is dat aan jou. Niet aan een hele lading doktoren (en mensen) die even mogen bepalen of iemand werkelijk ziek genoeg is om het te kunnen inzetten.
Maar dat zeggende ben ik ook geen fan van het woord "zelfmoord". In mijn ogen is dat een "zelfgekozen vervroegd levenseinde". Geen moord. Iemand bepaald zelf of het klaar is of niet (uiteraard hoop je op zeer goede psychische begeleiding zodat diegene een wel overwogen keuze kan maken, voor zover dat in die gevallen nog kan).

Ondanks je laatste woorden (die ik voor de leesbaarheid even heb verwijderd) vis ik die van jou er even uit ter illustratie, maar ik zie hier nog veel meer mensen die vinden dat het puur bij de "lijder" ligt.
Ik ben met je eens dat deze moet kunnen kiezen, maar realiseer je wel dat je als arts met jezelf moet kunnen leven. Als we iedereen die keuze zelf geven en artsen dus die euthanasie uit moeten voeren in een "u vraagt, wij draaien" cultuur, dat kan toch gewoon niet? Zonder enig gedegen onderzoek, diegene zelf maar laten beslissen?

Ja, die mensen doen het nu ook, maar daarmee besluiten ze zelf, zonder dat een ander de doding hoeft uit te voeren. Dat is heel wat anders dan dat de actie, die verantwoordelijkheid bij een arts neer wordt gelegd! Hoe kan je van een arts verwachten dat ze een soort lopende band op verzoek-moordenaar worden. Hoe zie je het voor je?

Dan zouden er dus manieren gevonden moeten worden waarbij de zelfdoding alsnog door de patiënt zelf volbracht moet worden. Dit wil niet zeggen dat de middelen maar bij de kruidvat verkrijgbaar moeten zijn, integendeel zelfs, maar dat bespaart artsen op hun beurt weer psychische littekens als ze telkens een patiënt moeten "doden".

**Geplaatst**: 08-04-17 17:22

Geplaatst: 08-04-17 17:22

secricible schreef:
Ja, die mensen doen het nu ook, maar daarmee besluiten ze zelf, zonder dat een ander de doding hoeft uit te voeren. Dat is heel wat anders dan dat de actie, die verantwoordelijkheid bij een arts neer wordt gelegd! Hoe kan je van een arts verwachten dat ze een soort lopende band op verzoek-moordenaar worden. Hoe zie je het voor je?

Dus iemand die voor een trein springt waar 100 passagiers plus machinist getuige van zijn dat is beter dan een arts die iemand een pil of een drankje voorschrijft? Aparte redenering.
Ik vind het nogal respectloos dat het woord moordenaar hier wordt geschreven, daar is imo geen sprake van als iemand zelf kiest voor de dood.

**Geplaatst**: 08-04-17 18:04

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 18:04

Iedereen die vindt dat er eerst gedegen onderzoek moet komen voordat iemand uit het leven mag stappen!

Stel: Ik ben 75 jaar.
In goede gezondheid (met hier en daar een stram plekje).
Ik heb een mooi leven gehad en ben er eigenlijk wel klaar mee.
Nee; geen vervelende dingen, geen ernstige ziektes of geestelijke dingen.

Gewoon; ik ben er wel klaar mee.
Waarom zou ik dan niet (bij volle verstand) mogen kiezen voor euthanasie?
Waarom mag het alleen bij ernstig lijden?
Waarom niet gewoon als het leven klaar is?

**Geplaatst**: 08-04-17 18:13

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 18:13

Eens met jou Brainless... Als ik op mijn 75 mijn dierbaren allemaal verloren heb, geen doelen meer en het gevoel heb dat het klaar is, waarom zou ik dan moeten wachten op een lijdensweg voor ik 'mag' gaan?

**Geplaatst**: 08-04-17 18:29

Re: Euthanasie bij psychisch lijden

Geplaatst: 08-04-17 18:29

Dat zou van mij ook mogen brainless.
Maar dat heeft denk ik nog een langere weg te gaan dan een wet vereenvoudigen bij lijden.

Inderdaad Mars, nu worden er mensen mee opgescheept die er ook niet om gevraagd hebben.
En misschien kan er wel een nieuw beroep gevormd worden. Niet compleet opgeleide artsen maar mensen die stervens begeleider zijn maar dan dus met meer mogelijkheden.

**Geplaatst**: 08-04-17 19:34

Geplaatst: 08-04-17 19:34

Ik heb nog niet alles gelezen in dit topic, maar wilde in ieder geval deze docu met jullie delen.
Gaat over jongeren en euthanasie. Vond 'm zelf erg aangrijpend en heftig. Toch ook interessant hoe artsen denken over euthanasie bij jonge mensen. Eveneens vond ik het dubbel om te zien dat bij de ene jongere het verzoek wel wordt ingewilligd en bij de andere niet en welke consequenties dit heeft.

Link naar de docu: https://www.vice.com/nl/article/wat-zij ... -problemen

Zal zelf op een later moment nog uitgebreider reageren.

**Geplaatst**: 08-04-17 19:43

Geplaatst: 08-04-17 19:43

Cococo schreef:
NadjaNadja schreef:
Ik begrijp jullie punt wel hoor Bruintje en Janine, maar tegelijk zit hem daar ook de moeilijkheid in. Ergens moet er een grens komen, maar waar? En hoe? Of moet iedereen vrij zijn om euthanasie te kunnen plegen?

Ik ga het even heel bot stellen....
Maar iedereen kan ook gewoon zelfmoord plegen, behalve wanneer hij dat niet meer zelfstandig kan doen.
Of wanneer hij het netjes wil doen met fatsoenlijk afscheid nemen van zijn naasten.

Dan opeens komen er regeltjes....

Ja, en aangezien mensen zelfmoord kunnen plegen, kun je ook besluiten dat dat op een nette manier kan.
Zelfbeschikking, betekent ook dat je netjes afscheid kunt nemen van je naasten, een pilletje slikt en rustig heen gaat.
Dat is uiteindelijk voor iedereen vele malen beter, dan de stukjes later bij elkaar moeten gaan schrapen.