Wanneer mag mijn kind sterven?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Mungbean

Berichten: 36233
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 22:33

Je begrijpt heus wel wat ik bedoel.
Dat is net als een zeer ervaren hondentrainer van 1 km afstand al kan inschatten of het dier gaat bijten of niet.

Waar de een met exact dezelfde opmerking zich perfect begrepen voelt kan een ander zich totaal onbegrepen voelen.
Een goede arts weet gewoon goed aan te voelen wat voor soort mens er voor hem/haar zit. Net zo goed als een verkoper dat haarfijn weet aan te voelen.

Ik vind het boeiend hoe sommige mensen in hun voordeel vechten (er het beste uithalen), sommige mensen tegen zichzelf vechten en weer anderen gewoon zich totaal apatisch schikken en weer een andere groep de zorg zelfs actief naar zich toetrekt.

Zo kan het voorkomen dat iemand die fysiek gewoon kàn lopen toch nooit meer probeert te lopen omdat het lastig is en iemand die fysiek niet meer kan lopen toch maar blijft proberen.

ElineS
Berichten: 5507
Geregistreerd: 10-03-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-16 00:03

Gillbo schreef:
Sammy_xxs schreef:
Ok dat wist ik niet, maar wat als het kind wel kan leven maar geen normaal leven kan leiden, dus geestelijk en lichamelijk gehandicapt, maar wel zodanig "gezond" dat ze het gewoon overleven met zorg? Maar niet het leven wat jij in gedachte had voor je kind...

Dan is de lijn heel dun, waar trek je de lijn.Als blijkt dat je kind vuilnisman wordt ipv advocaat? of dat het met een klein beetje hulp van begeleid wonen wel kan functioneren.
Of 24/7 afhankelijk is van zorg maar wel gelukkig is (omdat het niet weer hoe het is om te functioneren zonder begeleiding)
Of wanneer jij als ouder het niet ziet zitten of niet aan kan om je kind zo te zien?

Ik denk dat al dit soort gevallen individueel bekeken moet worden en dat er niet 1 standaard antwoord op is.
Dat die wet bekeken moet worden ben ik het wel mee eens



Maar die lijn moet wel bespreekbaar zijn en nu is dat helemaal niet. Het gaat hier trouwens niet om gehandicapten die nog enigszins iets begrijpen of wat kunnen, maar om kinderen die niets, helemaal niets zelf kunnen, niet eten, drinken, praten, goed bewegen... Zelfs spelen. Kinderen met de gedachtegang van een peuter. Kinderen met elke dag meerdere keren pijnlijke epilepsie aanvallen. Dat vind ik wel lijden en ja, ik vind dat dat iets aan gedaan mag worden. Het gaat hier niet om 'gewoon gehandicapt' en dingen niet meer kunnen, het gaat hier om pijn en zelf nergens begrip van hebben, ook niet van vreugde en verdriet.

Als het behandelen gestopt mag worden zoals stoppen met sondevoeding en sederen om het lijden te 'verzachten' terwijl ze dagenlang aan het doodhongeren zijn, als dat mag, waarom mag er dan niet wat actievers worden ondernemen? Waarom is dat meteen moord?

Zijn we zo anders dan het dier waarover we beslissen om ze te laten gaan? Die kinderen kunnen net zo goed als je konijn niet over zichzelf beslissen.. En jij als baas van het dier en hier als ouder van het kind, moet toch met de dokter een deurtje kunnen openen over andere beslissingen? Ipv meteen te worden neergeschoten want 'het mag gewoon niet, het is moord, punt.' Ik zeg niet geef de ouders/voogden alle macht om te beslissen, nee, want vaak zien ouders het heel gekleurd. Maar ze moeten wel kunnen overleggen met een arts en hun mening is verdomde belangrijk en vind ik zwaarder wegen dan de arts zijn gevoel om alles en maar ook alles te willen kunnen redden en laten voortleven, ook al lijden kind en ouder eronder. De dokter hoeft het kind niet mee naar huis en elke dag vast te houden als er weer een epileptische aanval komt, dus dat is 'makkelijk' beslissen voor hen.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 00:40

Sizzle schreef:
Omdat ik dat uit betrouwbare bronnen mee krijg.
Ik weet dat sommige mensen liever sterven dan hulp aannemen.
Daarnaast zijn bijvoorbeeld workaholics genetisch gevoelig voor het ontwikkelen van drankverslaving als ze niet kunnen werken.

Je kunt de maarschappij van alles wel de schuld geven, maar wij zijn de maatschappij. En de maatschappij en dus wij staan zeer gemengt in het leven.


Nu gooi je wel een aantal dingen op een hoop.
Verslavingen zijn geen karakterdingen maar ziektes, deels genetisch, deels opvoeding, vaak is er sprake van co-verslaving en dan heb je nog het stuk erbinnen wat de pychiatrische/persoonlijkheidsstoornis is.

Geen hulp aan willen nemen, is imo ook niet helemaal de goede benaming, dan ga je uit van onwil en niet van niet inzien dat. Dus dan heb je het over de blinde vlek van mensen.
En dan ga je ook gemakshalve voorbij aan: het is een enorm grote stap om uit je bekende wereld te stappen en naakt zonder je verslaving verder te gaan. Daar moeten mensen naar toe groeien.

Dus liever sterven, omdat ze bv niet het idee hebben dat er hulp mogelijk is.

Vanuit de zijlijn af is het heel gemakkelijk om te roepen, je hebt hulp nodig.
Maar vanaf de zijlijn hoef je het niet te doen, uiteindelijk moet die persoon het zelf doen en moet dus rijp zijn ervoor.

Shadow0

Berichten: 44365
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 09:19

Sizzle schreef:
Een goede arts weet gewoon goed aan te voelen wat voor soort mens er voor hem/haar zit.


Een goede arts hoort te weten dat 'ie maar mens is, en dus net als alle anderen met regelmaat fouten maakt. Een goede arts is in staat om hun inzichten en inschattingen nog eens te bekijken, te nuanceren, aan te passen, open te staan voor de ander. Jouw 'goede arts' is duidelijk de mijne niet.


Laat ik het dan weer wat meer naar het onderwerp trekken. Ik heb veel ouders gesproken met kinderen met flinke beperkingen, ik heb ook veel ervaringen gelezen en gehoord. Iets wat echt heel veel gebeurt: ouders krijgen bij een diagnose van iets ernstigs vaak ook een lijstje mee met dingen die hun kind nooit zal kunnen. (Zal nooit kunnen praten, nooit kunnen lopen.)
In veel gevallen blijkt dat onjuist te zijn, en blijken kinderen nog heel wat te ontwikkelen en te leren. Een open houding 'kijken hoever we komen' is veel beter dan het idee dat het toch allemaal niks wordt en kan.

Het punt is dat die verwachtingen van de arts de mogelijkheden kleuren. Het kleurt wat ouders durven, het kleurt hoe de omgeving de ouders en kinderen steunt, en het kleurt al helemaal voor welke deskundige hulp je in aanmerking komt. Zo heeft dat rechtstreeks gevolgen voor de kwaliteit van leven van het kind, zeker op langere termijn.

Hoe makkelijker we denken 'oh, dat is niks en dat wordt niks' hoe lastiger het wordt om de mogelijkheden te zien. En dan is het ook weer makkelijker om te constateren dat het dus inderdaad niks is, dus laat maar dood gaan. Voor ons als maatschappij is dat schadelijk - beschaving gaat om hoe je omgaat met je zwakkeren, niet om de mensen die zichzelf prima weten te redden.

En die omgang met de zwakkeren, die is te vaak slordig, zonder te weinig oog voor de situatie, gebaseerd op vooroordelen zonder de bereidheid die aan te passen. Als wij geen moeite doen om de situatie te verbeteren, maar in plaats daarvan mensen die zorg nodig hebben zoveel mogelijk als last wegzetten, en daarna (in hun eigen bestwil uiteraard) die mensen dood laten gaan, dan schuiven die grenzen wel makkelijk op.

Ik vind dat een beslissing over leven en dood alleen genomen kan worden door mensen die uit liefde handelen, maar die bovendien genuanceerd kunnen kijken en zichzelf bewust zijn dat ze mens zijn en fouten maken en niet altijd alles weten. Niet door mensen die denken dat ze het allemaal wel weten, op basis van een tv-uitzending van 10 minuten, of een enkel intakegesprek met een patient, of een paar grove criteria zoals wel/niet afhankelijk van 24-uurszorg.

pien_2010

Berichten: 47967
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 10:00

Shadow0 schreef:
Ik vind dat een beslissing over leven en dood alleen genomen kan worden door mensen die uit liefde handelen, maar die bovendien genuanceerd kunnen kijken en zichzelf bewust zijn dat ze mens zijn en fouten maken en niet altijd alles weten. Niet door mensen die denken dat ze het allemaal wel weten, op basis van een tv-uitzending van 10 minuten, of een enkel intakegesprek met een patient, of een paar grove criteria zoals wel/niet afhankelijk van 24-uurszorg.


Hier ben ik het helemaal mee eens.

De kinderen in de documentaire leden veel. Een meisje ging bijna van de ene eleptische aanval naar de andere totdat ze uitgeput in slaap viel. Kon helemaal niets meer. Zo diep tragisch. De ouders deden alles om haar lijden te verzachten. Hun vraag om te kijken of in dit specifieke geval euthanasie een optie zou kunnen zijn werd als not done van de hand gewezen. Of anders gezegd, deze zeer lieve mensen, die 24 uur per dag met dit meisje haar lijden bezig waren werden dus gewoon niet gehoord. Zo treurig.

Zelf ken ik deze problematiek van zeer dichtbij. Wij hebben enorm geluk gehad. Zowel met eigen kindje als met eigen zusje.
Over de eerste wil ik niets schrijven want dat ligt te gevoelig (nog steeds te verdrietig na al die jaren).

Mijn diep verstandelijk autistisch gehandicapt zusje daar wil ik over schrijven, dat ze naast alle geestelijke ongemakken die ze heeft gehad in haar leven opeens ook kanker kreeg en meer. Ze had gelukkig het voorrecht dat ze na het badderen en het ontbijt zeer rustig opeens overleed zittend in haar stoel luisterend naar een muziekje, paar weken geleden. We hadden het niet beter voor kunnen regelen. Dat is prachtig en ondanks ons verdriet zijn we vooral zo dankbaar dat ons zeer moeilijke keuzes bespaart is gebleven en zij zo vredig ongemerkt is weggegleden.

Helaas geldt dit niet voor deze mensen waarover de documentaire ging. Stuk voor stuk ging het om zeer tragische lijdende mensen. Ik hoop dat n.a.v. deze documentaire minister Schippers iets gaat doen richting de kamer om dit onderwerp te bespreken en wetgeving voor te gaan maken.

Let wel, het gaat om ouders die zielsveel van hun kinderen houden. Die willen niet eventjes gemakkelijk van een probleem af. De mensen inde reportage zijn murf, uitgeput, en maken zich erg veel zorgen over het zware lijden dat hun geliefde kind moet ondergaan. Het ging echt wel ergens over. Ik heb er met tranen in mijn ogen naar gekeken en had het zeer te doen met deze lieve geweldige mensen.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 10:20

pien_2010 schreef:
Shadow0 schreef:
Ik vind dat een beslissing over leven en dood alleen genomen kan worden door mensen die uit liefde handelen, maar die bovendien genuanceerd kunnen kijken en zichzelf bewust zijn dat ze mens zijn en fouten maken en niet altijd alles weten. Niet door mensen die denken dat ze het allemaal wel weten, op basis van een tv-uitzending van 10 minuten, of een enkel intakegesprek met een patient, of een paar grove criteria zoals wel/niet afhankelijk van 24-uurszorg.


Hier ben ik het helemaal mee eens.

De kinderen in de documentaire leden veel. Een meisje ging bijna van de ene eleptische aanval naar de andere totdat ze uitgeput in slaap viel. Kon helemaal niets meer. Zo diep tragisch. De ouders deden alles om haar lijden te verzachten. Hun vraag om te kijken of in dit specifieke geval euthanasie een optie zou kunnen zijn werd als not done van de hand gewezen. Of anders gezegd, deze zeer lieve mensen, die 24 uur per dag met dit meisje haar lijden bezig waren werden dus gewoon niet gehoord. Zo treurig.

Zelf ken ik deze problematiek van zeer dichtbij. Wij hebben enorm geluk gehad. Zowel met eigen kindje als met eigen zusje.
Over de eerste wil ik niets schrijven want dat ligt te gevoelig (nog steeds te verdrietig na al die jaren).

Mijn diep verstandelijk autistisch gehandicapt zusje daar wil ik over schrijven, dat ze naast alle geestelijke ongemakken die ze heeft gehad in haar leven opeens ook kanker kreeg en meer. Ze had gelukkig het voorrecht dat ze na het badderen en het ontbijt zeer rustig opeens overleed zittend in haar stoel luisterend naar een muziekje, paar weken geleden. We hadden het niet beter voor kunnen regelen. Dat is prachtig en ondanks ons verdriet zijn we vooral zo dankbaar dat ons zeer moeilijke keuzes bespaart is gebleven en zij zo vredig ongemerkt is weggegleden.

Helaas geldt dit niet voor deze mensen waarover de documentaire ging. Stuk voor stuk ging het om zeer tragische lijdende mensen. Ik hoop dat n.a.v. deze documentaire minister Schippers iets gaat doen richting de kamer om dit onderwerp te bespreken en wetgeving voor te gaan maken.

Let wel, het gaat om ouders die zielsveel van hun kinderen houden. Die willen niet eventjes gemakkelijk van een probleem af. De mensen inde reportage zijn murf, uitgeput, en maken zich erg veel zorgen over het zware lijden dat hun geliefde kind moet ondergaan. Het ging echt wel ergens over. Ik heb er met tranen in mijn ogen naar gekeken en had het zeer te doen met deze lieve geweldige mensen.


In principe ben ik het er wel mee eens dat alleen mensen die vanuit liefde handelen dit kunnen doen.
Maar handelen we niet allemaal vanuit liefde?

Er vanuigaande dat veel artsen niet meewerken aan euthenasie en kennelijk ouders dat ook niet zelfstandig aandurven. Is er dus een situatie ontstaan waarin je moet roeien met de riemen die je hebt.

Het is en blijft lastig....maar....en sorry als ik gevoelige plekken raak, dat is zeker niet de bedoeling.....
maar is het in deze tijd haast niet meer onmogelijk geworden om alleen de mantelzorg voor je kind op je te nemen? We leven nauwelijks meer in een tijd dat de buurvrouw nog even komt helpen als er iets is.
Daarnaast worden we allemaal, ook de lichamelijk, geestelijk gehandicapte mensen steeds ouder.

Ook denk ik dat er meer naar alternatieve hulp/medicatie moet worden gekeken, dit kan zo enorm behulpzaam zijn naast het reguliere. Denk aan Reiki ea voor de gehandicapte en familie (wordt tot bepaald bedrag vergoed door sommige verzekeringen in aanvullende verzekering) als je niet in het riedel eromheengeloofd, het is iig heerlijk ontspannend maar ook bv wietolie.

Mungbean

Berichten: 36233
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 10:30

A3a1, ik denk dat we last hebben van non-verbale miscommunicatie.
Ik ben het namelijk gewoon helemaal met je eens.

Wat ik probeer te zeggen is dat je niet op basis wat de een allemaal mogenlijk acht de ander mag beoordelen of hij al dood mag of nog niet.

Mijn opa had absoluut liever doodgegaan dan dat hij in een verzorgingstehuis kwam. Dat heeft hij altijd luidruchtig verkondigd.
Deze hebben ze gelukkig ook niet intensief gereanimeerd toen het zo ver was.

Er zijn mensen die meteen een afspraak maken bij een zelfmoord kliniek als ze een bepaald diagnose krijgen ondanks dat ze nog niet fysiek lijden.
Andere mensen proberen alles om elke minuut te rekken ook al lijkt het voor de buitenstaander ondraaglijk.

In geval van mensen die niet kunnen communiceren ben je dus afhankelijk van naasten en beheleiding die de persoon voor zich moeten kunnen inschatten om zijn potentiele wens.
Wat voor persoon heb je voor je, een vechter of iemand die geen nut meer ziet.

Hopelijk zeg ik het zo wat duidelijker?

Shadow0

Berichten: 44365
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 10:34

A3a1 schreef:
Maar handelen we niet allemaal vanuit liefde?


Nee, dat denk ik niet. Je kunt ook handelen vanuit arrogantie, overtuiging, haast, angst en nog een heleboel andere zaken, en combinaties daarvan.

Citaat:
maar is het in deze tijd haast niet meer onmogelijk geworden om alleen de mantelzorg voor je kind op je te nemen?


Maar dat is precies de verwarring die ik eng vind.
Iemand laten gaan omdat die persoon intrinsiek lijdt, is iets heel anders dan iemand laten doodgaan omdat wij als maatschappij gewoon geen zin hebben om goede zorg te regelen. Dat eerste vind ik invoelbaar, dat tweede vind ik heel eng.

Horseloverl
Berichten: 2286
Geregistreerd: 27-03-13

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 10:46

Ik vind niet dat je het recht hebt om een gehandicapt kind euthanasie te laten ondergaan. Ze zeggen zelf in de docu dat ze niet weten wat er in het kind omgaat, persoonlijk ben ik bang voor euthanasie omdat dit eigenlijk (mijn mening) van hitlers plannen afkomt: de übermensch. Gehandicapten mogen niet meer leven daar komt het op neer. Ik ben van mening dat elk mens Eem tijd van komen en een tijd van gaan heeft. Dit word bepaald door God en niet door mensen zelf. Ik kan het me goed voorstellen hoor dat je graag euthanasie wil hebben als je elke dag lijd. Maar voor mij als christen is dit het lijden voordat het beter word. ik vind dat gehandicapten ook recht van leven hebben. En door die docu heb ik het idee dat de ouders hun kind liever arm als rijk zijn

Mungbean

Berichten: 36233
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 10:49

Francieen, als je niet zelfstandig in leven blijft maar enkel door intensief medisch ingrijpen, is het dan nog steeds God die je in leven houdt?

Horseloverl
Berichten: 2286
Geregistreerd: 27-03-13

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 10:54

Ik geloof er wel in dat de medische middelen gegeven zijn voor een reden, dus ja

future_vet
Berichten: 2678
Geregistreerd: 01-05-10

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 10:57

Ik kijk nu de docu, want een respect voor die ouders... Al zoveel jaren zo leven en je kind zien lijden. En wat als die ouders overlijden, wie zorgt dan ineens voor ze ?

Ik vind het mooi dat er zoiets als euthanasie is, laat ouders in zulke gevallen daar voor mogen kiezen. je ziet hoeveel ze van ze houden maar ze gunnen ze rust..

Lalidan
Hoofd Wiki
Zeg maar Lila-Dan!
Of toch Heidepaars?

Berichten: 19405
Geregistreerd: 17-05-06
Woonplaats: TellentotdatPOEF-topic

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 11:01

Maar als god de medische hulpmiddelen heeft gegeven, heeft hij ons dan niet net zo goed de middelen gegeven om het lijden te beëindigen? Waarom is het een wel van god afkomstig en het ander niet? Het leven is aan god zeg je, maar de mens mag het met medische technologie wel verlengen, blijkbaar dus tegen gods wil in, maar het niet verkorten. Sorry, maar dat kan ik niet met elkaar rijmen.

Euthanasie van Hitlers plannen afkomstig, nee, absoluut niet. Tenzij we de kant op gaan die Shadow ook aanhaalt, dat we euthenasie gaan plegen omdat mensen te veel kosten, te lastig zijn, niks opleveren. Een kant die inderdaad beangsitgend is, maar wel een kant waar we met onze steeds verder verhardende maatschappij naar toe gaan.
Maar dat is in deze documentaire niet aan de orde. Het gaat de ouders er niet om dat ze hun kinderen zat zijn, dat de kinderen te veel tijd en energie kosten. Het gaat ze er wel om, dat in hun ogen de kinderen ernstig lijden.

De scheidslijn is dun, die blijft dun. Het enige wat je kan doen, is elke situatie nauwkeurig bekijken en beoordelen. Niet langs standaard richtlijnen leggen, maar echt per situatie opnieuw een afweging maken. In alle openheid, waarin alle aspecten benoemd kunnen, mogen én moeten worden. Ook dat de zwaarte van de verzorging meespeelt, ook alle minder 'sociaal wenselijke' aspecten.

bakkabouter

Berichten: 5298
Geregistreerd: 01-03-03
Woonplaats: Antwerpen - België

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 11:02

Francieen schreef:
Maar voor mij als christen is dit het lijden voordat het beter word.


En hoe ga je dat aan die kinderen uitleggen? Wat voor boodschap hebben zij daar aan? Zij hebben pijn, véél pijn, hier en nu, en 0.0 besef van abstracte concepten zoals welke god dan ook.

gohya

Berichten: 33013
Geregistreerd: 25-03-07
Woonplaats: Ermelo.

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 11:11

Ik lees hier dat ze [artsen] vaak koste wat kost een kind in leven willen houden,maar dat is dus niet zo.
Het gebeurt vaak genoeg dat ze al heel snel de stekker eruit [willen] trekken,heb het 2 x zelf mee gemaakt.
Mijn dochter werd geboren met een ernstige aangeboren afwijking,ze had bijna geen longen,waren 2 kleine stukjes [veroorzaakt door een Hernia Diafragmatica].Ze heeft meerdere malen een hartstilstand gehad,bloedvergiftiging,stuipen,en nog meer dingen,waarvan de artsen dachten dat ze het niet ging redden.Ze lag aan de beademing,en na 2 mnd. vonden de artsen het te lang duren dat ze zelf kon ademen.Ze wilde de stekker eruit trekken,na 2mnd. al! uiteraard heb ik Nee gezegd,ook al wisten we niet hoe ernstig de beschadiging zou zijn aan de hersens.Dat moest de toekomst uitwijzen,niemand die dat toen al kon zien.Na 3mnd. kon ze zelf ademen en ging ze met sprongen vooruit en mocht ze naar huis.Ze is nu een gezonde meid van 26 en de enige afwijking is haar korte geheugen,dat is zeer laag.

Mijn schoonzus kreeg een hartstilstand op een zondag,is gelijk gereanimeerd en aan de apperatuur gelegd in het ziekenhuis.Ze werd in slaap gebracht en het ging langzaam aan beter,ze ging ook zelf ademen.
De volgende dag [maandag] vonden ze dat ze wakker had moeten worden zelf,ze was n.l. nog niet wakker geworden.Ze zeiden dat ze de stekker eruit gingen trekken,want ze werd niet wakker! ik zei nog tegen me broer,doe het niet,geef haar lichaam de tijd.Maar hij ging akkoord en dezelfde dag is ze overleden. Ik ben nog steeds kwaad op die artsen,waarom kreeg ze geen tijd om te herstellen?

Kinderen die echt zwaar gehandicapt zijn,die zelf niet eens weten dat ze leven,daar zou ik idd. wel de stekker eruit trekken,mits ik weet dat ze lijden.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 11:23

Shadow0 schreef:
A3a1 schreef:
Maar handelen we niet allemaal vanuit liefde?


Nee, dat denk ik niet. Je kunt ook handelen vanuit arrogantie, overtuiging, haast, angst en nog een heleboel andere zaken, en combinaties daarvan.

Citaat:
maar is het in deze tijd haast niet meer onmogelijk geworden om alleen de mantelzorg voor je kind op je te nemen?


Maar dat is precies de verwarring die ik eng vind.
Iemand laten gaan omdat die persoon intrinsiek lijdt, is iets heel anders dan iemand laten doodgaan omdat wij als maatschappij gewoon geen zin hebben om goede zorg te regelen. Dat eerste vind ik invoelbaar, dat tweede vind ik heel eng.




Is het slechts arrogantie, angst, beter weten etc?
Ik denk dat er gewoon maar een handje vol mensen is die die verantwoording kan en wil nemen om euthenasie te plegen. In mijn omgeving zijn dat er overigens best veel.
Enkelen niet maar ik zal niet beweren dat die niet uit liefde handelen, hoe schrijnend ik de gevallen ook vind, waarin zij die keuze maken het niet te doen.

Ik ga het even heel zwart-wit trekken, dus speel advocaat van de duivel.
Waarom doen de ouders of verzorgers het dan niet zelf?
Er zijn zelfmoordkits te koop, waardoor je op een "schone manier" zelf euthenasie kunt plegen.
Waarom die niet kopen en het zelf bij je kind doen?

Waarom is het geen liefde als een arts het niet kan/wil doen?
Maar liefde als de ouders verzorgers dat niet kunnen/willen?

Ik denk, wie het ook doet, je moet verder met je geweten, die moet dat kunnen dragen.

( wat overigens niet wegneemt dat ik vind dat er meer bereidheid mag zijn )

En heeft de maatschappij geen zin om de zorg te verbeteren?
Als ik zo links en rechts lees, is de overgrote deel voor een betere zorg, alleen kiezen ze beroerd als het om zorg gaat, zodra ze in het stemhokje staan. Dan hebben de meeste mensen andere prioriteiten.

En moet het perse de zorgsector zijn?
Buren van nu, gezinnen van nu, zijn niet meer de gezinnen die dat pakweg 50 jaar geleden waren.
Er wordt meer mantelzorg gevraag maar we hebben ons daar gewoon nog niet op ingesteld.
De jongeren van nu, die vreselijk materialistisch zijn opgevoed, zullen het knap zwaar krijgen om terug te draaien.
Het is een jarenlange tendens heen, toen terug en moet straks weer heen.

Ik zie dat niet als: heeft geen zin in maar gewoon, hoe hebben WIJ opgevoed of hoe ZIJN we opgevoed. En zijn we flexibele mensen die mee kunnen bewegen en creatief zijn?
Dat vraagt aanpassing en dat duurt meestal wel een fix aantal jaren.

We komen in een tijd waarin steeds meer robotten taken over gaan nemen.
Tijd zat om de mantelzorg over te gaan nemen.
Dat vraagt alleen wel een behoorlijke denkomslag van degene die nu jong zijn.

Excuses, behoorlijk offtopic
Laatst bijgewerkt door A3a1 op 19-06-16 11:25, in het totaal 1 keer bewerkt

future_vet
Berichten: 2678
Geregistreerd: 01-05-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 11:23

Ik denk dat het vooral ook zo zwaar is omdat er geen toekomstperspectief is, ze zijn niet terminaal, maar een toekomst is er ook niet...

pien_2010

Berichten: 47967
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 11:25

Francieen schreef:
Ik ben van mening dat elk mens Eem tijd van komen en een tijd van gaan heeft. Dit word bepaald door God en niet door mensen zelf. Ik kan het me goed voorstellen hoor dat je graag euthanasie wil hebben als je elke dag lijd. Maar voor mij als christen is dit het lijden voordat het beter word. ik vind dat gehandicapten ook recht van leven hebben. En door die docu heb ik het idee dat de ouders hun kind liever arm als rijk zijn


Ook ik ben een christen Francieen en ik vind als je A zegt dan moet je ook B zeggen. Daarmee bedoel ik: "of je zegt God bepaalt alles", OK maar dan moet je ook niet ingrijpen als arts. Dat lijkt me geen wenselijke situatie.

Dus geaccepteerd is dat artsen ingrijpen ook door christenen (meestal).
Meestal terecht met goede resultaten.

Alleen is de andere kant van die medaille dat als er zoveel is ingegrepen, lees kind kan niet meer zelfstandig eten, beademen etc, gaat van de ene epileptische aanval over in de anderen. Dat je dan ook moet durven zeggen, nu zijn we zo ver gegaan dat in plaats van leven (heb ik het niet eens meer over kwaliteit van leven) praten we hier over ondragelijk lijden.
Dan heb je als arts al zo op de stoel van God gezeten, dat je dan ook de "ballen" moet hebben om de vraag naar beëindigen van ondragelijk lijden eerlijk met elkaar binnen een team waar ook ouders in zitten, te bespreken en bij consensus het kind te helpen te komen overlijden.

Gelukkig doen ouders het niet zelf A3A1. Want dat is strafbaar, tegen de wet en MOORD! Verschrikkelijk als we ze ook nog eens richting die keuze zouden dwingen vanwege falende wetgeving.

Shadow0

Berichten: 44365
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 11:33

A3a1 schreef:
Ik ga het even heel zwart-wit trekken, dus speel advocaat van de duivel.
Waarom doen de ouders of verzorgers het dan niet zelf?
Er zijn zelfmoordkits te koop, waardoor je op een "schone manier" zelf euthenasie kunt plegen.


Dat is moord.

Lalidan
Hoofd Wiki
Zeg maar Lila-Dan!
Of toch Heidepaars?

Berichten: 19405
Geregistreerd: 17-05-06
Woonplaats: TellentotdatPOEF-topic

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 11:38

Als we het legaal zouden maken dat ouders het zelf zouden moeten doen, met alle zorgmaatregelen er omheen die ook gelden bij euthanasie door een arts, dan denk ik dat deze ouders het nog zelf zouden doen ook. Maar ook dat mag niet....

MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 12:36

Francieen schreef:
Dit word bepaald door God en niet door mensen zelf. Ik kan het me goed voorstellen hoor dat je graag euthanasie wil hebben als je elke dag lijd. Maar voor mij als christen is dit het lijden voordat het beter word. ik vind dat gehandicapten ook recht van leven hebben. En door die docu heb ik het idee dat de ouders hun kind liever arm als rijk zijn

woest wordt ik hier van echt woest.
Omdat jij liever gelooft in iets ongrijpbaars en die ouders elke dag, dag in dag uit, 24/7, bezig zijn het allerbeste uit zichzelf en uit de zorg voor hun kinderen te halen.
Waar haal jij het recht vandaan om iemand zo te veroordelen.
Mensen met zo'n ernstig meervoudige beperking worden niet beter doordat ze lijden of christen zijn.
Of euthenasie toestaan moet zijn laat ik in het midden maar kom niet aan met dat die toevallen al doe medische zaken, al die ziekenhuis bezoeken, de pijn en het verdriet er zijn zodat deze gehandicapten beter worden.
Weet je uberhaupt wel waar je overpraat

Horseloverl
Berichten: 2286
Geregistreerd: 27-03-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 13:21

Gillbo schreef:
Francieen schreef:
Dit word bepaald door God en niet door mensen zelf. Ik kan het me goed voorstellen hoor dat je graag euthanasie wil hebben als je elke dag lijd. Maar voor mij als christen is dit het lijden voordat het beter word. ik vind dat gehandicapten ook recht van leven hebben. En door die docu heb ik het idee dat de ouders hun kind liever arm als rijk zijn

woest wordt ik hier van echt woest.
Omdat jij liever gelooft in iets ongrijpbaars en die ouders elke dag, dag in dag uit, 24/7, bezig zijn het allerbeste uit zichzelf en uit de zorg voor hun kinderen te halen.
Waar haal jij het recht vandaan om iemand zo te veroordelen.
Mensen met zo'n ernstig meervoudige beperking worden niet beter doordat ze lijden of christen zijn.
Of euthenasie toestaan moet zijn laat ik in het midden maar kom niet aan met dat die toevallen al doe medische zaken, al die ziekenhuis bezoeken, de pijn en het verdriet er zijn zodat deze gehandicapten beter worden.
Weet je uberhaupt wel waar je overpraat



Ik geloof in een God en het is mijn mening. Ik begrijp jouw kant ook, tuurlijk. mijn geloof is mij heel dierbaar, ik heb zat meegemaakt in m'n leven en kan goed begrijpen wanneer er van euthanasie gebruik kan worden gemaakt dat dat gebeurd. Waar ik bang voor ben is dat de wereld zo verrot word dat als er ook maar iets met je aan de hand is dat het dan op iedereen word toegepast, daarom ben ik er tegen. Ik snap dat de zorg voor die kinderen enorm zwaar is, maar wat als je kind geniet van sommige momenten in het leven, is het dan waard om je kind euthanasie te laten ondergaan? Dit bedoelde ik met het bovenstaande
Misschien had ik het verkeerd verwoord en ik hoop dag mijn standpunt zo duidelijker word

dromertje2
Berichten: 7541
Geregistreerd: 25-01-08

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 13:26

Maar wat als een kind niet kan genieten op sommige momenten? Of dat de slechte momenten zo erg zijn dat ze niet opwegen tegen de uitzonderlijke goede?

gohya

Berichten: 33013
Geregistreerd: 25-03-07
Woonplaats: Ermelo.

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 13:27

Gillbo schreef:
Francieen schreef:
Dit word bepaald door God en niet door mensen zelf. Ik kan het me goed voorstellen hoor dat je graag euthanasie wil hebben als je elke dag lijd. Maar voor mij als christen is dit het lijden voordat het beter word. ik vind dat gehandicapten ook recht van leven hebben. En door die docu heb ik het idee dat de ouders hun kind liever arm als rijk zijn

woest wordt ik hier van echt woest.
Omdat jij liever gelooft in iets ongrijpbaars en die ouders elke dag, dag in dag uit, 24/7, bezig zijn het allerbeste uit zichzelf en uit de zorg voor hun kinderen te halen.
Waar haal jij het recht vandaan om iemand zo te veroordelen.
Mensen met zo'n ernstig meervoudige beperking worden niet beter doordat ze lijden of christen zijn.
Of euthenasie toestaan moet zijn laat ik in het midden maar kom niet aan met dat die toevallen al doe medische zaken, al die ziekenhuis bezoeken, de pijn en het verdriet er zijn zodat deze gehandicapten beter worden.
Weet je uberhaupt wel waar je overpraat


_/-\o_ _/-\o_ _/-\o_
Helemaal met jou eens Gillbo.

Horseloverl
Berichten: 2286
Geregistreerd: 27-03-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-16 13:34

chanel1985 schreef:
Maar wat als een kind niet kan genieten op sommige momenten? Of dat de slechte momenten zo erg zijn dat ze niet opwegen tegen de uitzonderlijke goede?


Het ligt er gewoon heel erg aan, als het kind hele kleine momenten van geluk heeft, dan vind ik wel dat er euthanasie ondergaan mag worden