Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Tieneke schreef:Als hij zulke bijwerkingen heeft en hij vertoont zulk gedrag, vraag ik me af of ADHD wel het enige is wat er scheelt. Een kind van 15 heeft imo niet te kiezen of hij wel of niet medicatie neemt. Ook een grote mond opzetten is toch meer iets dat vanuit opvoeding geremd of ingeperkt kan worden. Dat gezegd wordt "je kan een kind van 15 en 1m85..." impliceert bij mij dat de ouders precies bang lijken van hun eigen kind. Je kind mag langnek zijn, op 15 jaar hoort die gewoon te luisteren. En als geen enkele school je wilt, is er imo toch wel veel meer aan de hand. Ik en ex-collega's zijn op een bepaalde school bedreigd door 3 leerlingen, waarbij één collega van de trap werd geduwd. Eén van die jongens kreeg een enkelband om, zelfs die hebben ze elders toegelaten.
19marjo90 schreef:Ik denk dat het in sommige gevallen voor de school wel moet. Er komen op den duur ouders naar de leerkrachten toe om te klagen. Wat moet je dan als school zeggen: ja, sorry maar dit kind heeft adhd en de ouders willen dat deze medicijnen gaat slikken, dus we moeten er maar mee handelen op deze manier?
Shadow0 schreef:19marjo90 schreef:Ik denk dat het in sommige gevallen voor de school wel moet. Er komen op den duur ouders naar de leerkrachten toe om te klagen. Wat moet je dan als school zeggen: ja, sorry maar dit kind heeft adhd en de ouders willen dat deze medicijnen gaat slikken, dus we moeten er maar mee handelen op deze manier?
Ik denk dat de school zich vooral moet beseffen dat zij geen medisch advies kunnen of mogen geven en dat je het dus als school om moet draaien. Je mag dus niet zeggen 'medicijnen of anders van school' maar wel 'van school tenzij je kunt aantonen dat het gedrag op zeer korte termijn verandert.'
Bij het tweede moet de school bovendien wel echt hard kunnen maken dat ze de leerling anders ook echt van school kunnen sturen, en dus niet iets vaags over wat eventueel zou kunnen gebeuren. Zodat geen ouder/leerling zich onder druk gezet voelt om zomaar mee te doen. Wat wel makkelijk kan gebeuren met vage dreigementen ('als uw zoon/dochter geen medicijnen gaat gebruiken is de kans zeer groot dat het op een bepaald moment niet meer te handhaven is' = klinkt dreigend maar kan voorlopig dus niet hardgemaakt worden.)
En in andere situaties: ja, dan vind ik dat scholen op moeten komen voor hun leerlingen en duidelijk moet maken aan medeleerlingen en ouders dat sommige dingen gewoon zo zijn. Dat geldt niet als het echt onveilig wordt, maar anders... Daar hebben we immers allemaal voor gestemd: minder speciaal onderwijs, mensen meedraaien in de gewone maatschappij. Dat betekent dat we wat meer van elkaar moeten incasseren.
belle_boef schreef:colette40 schreef:dat ritalin alleen werkt als je adhd hebt is onzin.
Scholieren nemen het om zich beter te kunnen concentreren tijdens examen.
Tis gewoon troep ,
Dit roepen is ook onzin
TinekeHorses schreef:Scholen moeten zich meer verdiepen in de begeleiding van leerlingen die extra hulp nodig hebben.
Belachelijk dat scholen deze uitspraak doen.
Shadow0 schreef:TinekeHorses schreef:Scholen moeten zich meer verdiepen in de begeleiding van leerlingen die extra hulp nodig hebben.
Belachelijk dat scholen deze uitspraak doen.
Nou ja, er zit een grens aan de mogelijkheid die scholen hebben om zich daarin te verdiepen. In een aantal gevallen geldt het zeker dat scholen niet om kunnen gaan met leerlingen die niet helemaal standaard zijn en dat ze dat veel beter moeten kunnen... maar er zijn wel grenzen. Je hebt toch 25-30 leerlingen tegelijk in de klas en dus kun je de meeste leerlingen niet de tijd geven die ze verdienen. Als je uren en uren kwijt bent met extra hulp aan 1 van je leerlingen gaat dat ten koste van anderen, en als een leerling medeleerlingen in gevaar brengt door bv regelmatig met stoelen te zwaaien, dan moet je als school op een bepaald moment zeggen dat je er niet voor toegerust bent.
Lautje138 schreef:Het was sowieso een beetje dubbel. het was een werk/leren functie in het ziekenhuis. Dan ben je in dienst van het ziekenhuis en vanuit daar volg je een opleiding. ( en die ging ontzettend goed) Maar doordat ik dus ontslag kreeg heb ik ook mijn opleiding op moeten geven want dat kan niet zonder elkaar.
Maar dit is gewoon weer een duidelijk voorbeeld, evenals het voorbeeld in de toppic op scholen, dat er niet voldoende kennis is over dit medicijn en ADHD in het algemeen. Verdiep je eens in het persoon als individu waarom er nog geen medicatie gebruikt wordt. In veel gevallen zullen er verbazende uitkomsten komen op deze vraag. In mijn geval was het dus zo dat ik destijds niet goed ingesteld kon worden en dat mijn ggz arts mij had afgeraden om medicatie te gaan slikken. Vaak zitten er wel duidelijke en goede redenen achter het niet gebruiken van medicatie en kun je niet zomaar kort door de bocht de eis stellen dat het kind of volwassene aan de medicatie moet gaan of anders van school/werk wordt getrapt.
dwaallicht schreef:Die werking herken ik ook ja bij ritalinIk lees altijd zoveel meningen en onwaarheden over mensen met adhd.
Therapie opzich zal niet helpen bij iemand met adhd. Je kan iemand hoogstens leren omgaan met de emoties die vrijkomen bij het gevoel van falen of mensen tips aanreiken om meer orde in hun leven te brengen.
Op het moment dat je een adhd'er overspoelt met prikkels, bijvoorbeeld in een werk of schoolsituatie, is het een neurobiologisch proces en niet iets wat met wat goede wil op te lossen is. De hersenen weten gewoon niet meer welke prikkel prioriteit heeft en iemand wordt heel druk of raakt compleet de concentratie kwijt of beide. Hoe de maatschappij er op inspeelt werkt natuurlijk ook mee (of tegen.) we moeten tegenwoordig zoveel en er zijn overal prikkels, daar de technologie ook vooruit gaat.
Ik ben er zelf nog niet over uit of ik ritalin aan een kind zou willen geven. Als ik ritalin neem word ik erg fel en scherp en kan ik zeker veel beter prikkels filteren en concentreren, maar als mens word ik er niet leuker van. Als het uitwerkt voel ik me leeg, zinloos of ik kan juist heel geirriteerd raken.
Ook jaagt ritalin je hartslag omhoog, en logischerwijs zal je hart dan eeerderr verslijten. Dat is geen mooi vooruitzicht voor een jong leven.
Ik kies er voor mijzelf bewust voor om op mbo niveau te werken in een rustige omgeving, terwijl ik afgestudeerd ben in een hbo opleiding. Op die manier houd ik mijn werk vol en heb ik naast mijn werk ook nog een leven.
Op mijn werk weet alleen mijn werkbegeleider dat ik adhd heb, de rest niet.
Veel mensen hebben vooroordelen en daar bescherm ik mijzelf graag tegen.