Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-01-14 14:57

Re: Is de dood beter dan een beperkt leven?

Geplaatst: 09-01-14 14:57

Ik hoop dat je de ernst van je reactie inziet. Een mens met adhd of een astma patient zou volgens jou dus niets voor de maatschappij betekenen en alleen maar geld kosten... ik hoop van harte dat als je ooit kinderen mag krijgen dat deze dan ook helemaal gezond zijn... of dat je zelf geen ongeluk krijgt want tja dan zou je geld gaan kosten en hebben we niets aan je.

**Geplaatst**: 09-01-14 15:13

Geplaatst: 09-01-14 15:13

Poiuytrewq schreef:
Simpel, in de natuur gaan de zwakken ook snel dood.
Een gehandicapt/beperkt mens voegt niks toe aan de maatschappij en kost alleen maar geld.
Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk om zelf een gehandicapt kind te krijgen. Het verschil tussen mensen en dieren is dat je een dier kan laten inslapen, en dat zou ik ook zeker doen als het niet zonder allerlei tierelantij en behandelingen kan leven.

Zo dan! Ik kan hier kwaad of verdrietig om worden, maar eigenlijk heb ik meer medelijden met je (als je werkelijk zo ongenuanceerd denkt althans). Wat moet jouw leven beperkt zijn als je alleen maar economische meerwaarde ziet! Er bestaat meer in het leven dan geld! Als je je bestaansrecht laat afhangen van hoeveel je economisch hebt bijgedragen, moet je leven wel erg miserabel en beperkt zijn. Veel sterkte hiermee!

**Geplaatst**: 09-01-14 15:23

Geplaatst: 09-01-14 15:23

Poiuytrewq schreef:
Simpel, in de natuur gaan de zwakken ook snel dood.
Een gehandicapt/beperkt mens voegt niks toe aan de maatschappij en kost alleen maar geld.
Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk om zelf een gehandicapt kind te krijgen. Het verschil tussen mensen en dieren is dat je een dier kan laten inslapen, en dat zou ik ook zeker doen als het niet zonder allerlei tierelantij en behandelingen kan leven.

Zeldzaam kortzichtig en blijkbaar weinig meegemaakt in het leven. Ik vraag mij af wat er gebeurt als je van je hoge troon valt en zelf met een handicap te maken krijgt; aan eigen lijf of bij iemand om wie je veel geeft.
Of lijkt het je onmogelijk om van iemand te blijven houden die niets meer toevoegt aan de maatschappij; schuif je zo iemand makkelijk aan de kant?
Maak je een einde aan je eigen leven, als je een handicap oploopt waardoor je niet meer in staat bent alles te doen wat je nu doet?

**Geplaatst**: 09-01-14 16:37

Geplaatst: 09-01-14 16:37

Mijn vriend heeft adhd. Dit is echter geen beperking, sterker nog .. het is net een normaal mens

Ik doel op verstandelijk gehandicapte mensen, met het downsyndroom bijvoorbeeld. Dat was niet zo duidelijk volgens mij, het ging toch ook om dieren en mensen met een aangeboren beperking? Niet om een ongeluk oid.
Toevallig ben ik zwanger. Alles ziet er goed uit. Mocht er iets uitkomen wt niet gezond is betekend dat niet dat ik er minder van zal houden, maar mocht ik er met de echo's achter zijn gekomen dat het niet in orde is had ik het meteen weg gehaald.

Ik zie de ernst er niet van in eigenlijk. Ik vind het eigenlijk zelfs dierenmishandeling (afhankelijk van de situatie natuurlijk) om een dier koste wat het kost in leven te houden, terwijl het dood waarschijnlijk veel beter af is.

Maar goed ieder zijn meug.

pipo schreef:
Ik hoop dat je de ernst van je reactie inziet. Een mens met adhd of een astma patient zou volgens jou dus niets voor de maatschappij betekenen en alleen maar geld kosten... ik hoop van harte dat als je ooit kinderen mag krijgen dat deze dan ook helemaal gezond zijn... of dat je zelf geen ongeluk krijgt want tja dan zou je geld gaan kosten en hebben we niets aan je.

**Geplaatst**: 09-01-14 16:43

Geplaatst: 09-01-14 16:43

Lastig onderwerp. Je kunt hier zoveel argumenten voor en tegen voor bedenken.

Ik vind dat we bij een dier soms moeten afwegen wat belangrijker is. Kwantiteit of kwaliteit. Puur omdat zij niet aan kunnen geven wat zij willen. Een mens kan dit zelf aangeven.
Van de andere kant, naar mensen gekeken, vind ik dat we dat soms ook voor mensen 'kunnen'. Mensen die bijvoorbeeld niks meer meekrijgen van de wereld etc. Al staan we daar helemaal anders tegenover. Wat eigenlijk best raar is maar van de andere kant ook heel logisch.

Eigenlijk weet ik niet goed wat ik er van vind. Congrats! Normaal weet ik me wel een mening te vormen, maar nu eigenlijk niet zo. Vind dat beide goede en minder goede punten hebben eigenlijk.

**Geplaatst**: 09-01-14 16:47

Geplaatst: 09-01-14 16:47

In grote lijnen ben ik het met Poiuytrewq eens. Ik zou dan niet een kindje met down syndroom weg laten halen, ik vind een verstandelijke beperking helemaal geen probleem. Maar als ik een meervoudig gehandicapt kindje zou dragen dat veel medische zorg nodig zal hebben, de rest van zijn leven, zou ik een abortus ernstig overwegen. Dan heb ik het niet over systic fybrose, om maar even een nare ziekte aan te halen, maar echt laag niveau, veel pijn, niet kunnen communiceren.

**Geplaatst**: 09-01-14 16:52

Geplaatst: 09-01-14 16:52

Tja, maar zelfs mensen met het syndroom van down zijn mensen en hebben recht op een leven.. sterker nog zijn vaak meer mens als de meeste van ons met hun gemaakte vriendelijkheid en interesses ed. Ik zou toch eens flink gaan denken over wat nu wel en wat nu geen recht op leven heeft volgens jou.
Want volgens je eigen uitspraken mag je eigen vriend eigenlijk niet leven. Je uitspraken maken mij ook erg kwaad eigenlijk. Wie bepaald wat een nuttig iets is voor de maatschappij ? Jij?
Mijn man kreeg diabetes op leeftijd van 45 jaar, ik had een aangeboren hartafwijking, nu al 2 x geopereerd en mijn kids hebben beide astma en de 1 is autist en de ander pdd-nosser met adhd.. eigenlijk moesten we hier niet meer zijn volgens jou want we kosten de gemeenschap kapitalen. En tja we voegen ook geheel niks toe aan de maatschappij.... -O-

Maar we waren allemaal gezonde babys in de buik hoor.... dus hoop echt voor je dat je eigen kind gezond ter wereld komt en gezond blijft, net als jij.
Ik zeg ook niet dat als je de mogenlijkheid heb als er iets zou zijn met je kindje in je buik de zwangerschap niet mag afbreken.. maar ik zeg wel dat je voorzichtiger moet zijn met je uitspraken. Je kwetst hele volksstammen die niet gevraagd hebben om hun beperking/ aandoening.

**Geplaatst**: 09-01-14 17:09

Geplaatst: 09-01-14 17:09

Lief dat je voor me hoopt. Volgens mij begrijp je mij alleen niet en neem je het veel te persoonlijk op.

**Geplaatst**: 09-01-14 17:22

Re: Is de dood beter dan een beperkt leven?

Geplaatst: 09-01-14 17:22

Nee hoor ik trek me er weinig van aan wat jij denkt, maar vind je uitspraken erg kwetsend en niet eens voor ons als geldzuigers van de maatschappij. Jij komt over als een zeer onnadenkend persoon. Maar hoe erg kwets je dus de mensen die wel iets hebben met je uitspraken? Laat het voor de gein je vriend eens lezen.. en dan je 1e opmerking graag. en dan uiteraard de 2e. Humor heb ik heus wel, maar niet over dit soort dingen.

**Geplaatst**: 09-01-14 17:29

Geplaatst: 09-01-14 17:29

Mijn vriend denkt er hetzelfde over

.
Het is (imo) geen mening dat 'ze' (mensen met het downsyndroom) weinig tot niks toevoegen, maar jij mag me wel van gedachten proberen te veranderen?
Overigens heeft dat niks te maken met het recht op leven, hoor. Mocht je denken dat ik ze liever dood als levend zie. Dat is namelijk niet zo, iedereen heeft recht om te leven.
Alleen met dieren denk ik er iets anders over, gekeken naar een bepaalde situatie zou jebij een dier kunnen overwegen om het in te laten slapen. En dat zou ik dus ook zeker doen als dat het beste lijkt.

Laatst bijgewerkt door Poiuytrewq op 09-01-14 17:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-01-14 17:31

Geplaatst: 09-01-14 17:31

liljebo schreef:
Poiuytrewq schreef:
Simpel, in de natuur gaan de zwakken ook snel dood.
Een gehandicapt/beperkt mens voegt niks toe aan de maatschappij en kost alleen maar geld.
Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk om zelf een gehandicapt kind te krijgen. Het verschil tussen mensen en dieren is dat je een dier kan laten inslapen, en dat zou ik ook zeker doen als het niet zonder allerlei tierelantij en behandelingen kan leven.

Zeldzaam kortzichtig en blijkbaar weinig meegemaakt in het leven. Ik vraag mij af wat er gebeurt als je van je hoge troon valt en zelf met een handicap te maken krijgt; aan eigen lijf of bij iemand om wie je veel geeft.
Of lijkt het je onmogelijk om van iemand te blijven houden die niets meer toevoegt aan de maatschappij; schuif je zo iemand makkelijk aan de kant?
Maak je een einde aan je eigen leven, als je een handicap oploopt waardoor je niet meer in staat bent alles te doen wat je nu doet?

Als iemand die lang in de gehandicaptenzorg heeft gewerkt wil ik hier even op reageren.
Van alle cliënten waar ik mee heb gewerkt (hoog niveau, laag niveau, lichamelijk en geestelijk beperkt), zijn er maar weinig cliënten waarvan de familie echt in beeld was. De meeste werden in de instelling geplaatst en werden zagen hun familie een paar keer per jaar (als ze geluk hebben).
Pas als de cliënt bijna dood was kwamen ze ineens kijken, vooral omdat ze hun geld wilden hebben. Veel cliënten werden dus ook opgelicht en mishandeld door hun eigen familie.

Ik denk niet dat jij beseft hoe het is om een gehandicapt kind te hebben. Ouders gaan door een rouw proces heen en kunnen hun oude leven gedag zeggen. Als je een gehandicapt kind krijgt dan ben je daar je leven lang mee bezig, omdat ze nooit helemaal zelfstandig zullen worden en je er altijd zorgen aan zult hebben.

Ik heb op verschillende woningen gewerkt en de dingen die ik daar heb mee gemaakt doe je je ergste vijand nog niet aan. (voor details stuur maar een pb)
De cliënten die daar zaten hadden geen waardig bestaan door hoe er met hun werd omgegaan. Ook hadden de meeste geen eens besef dat ze leefden.

Nog erger was het voor de mensen die vroeger nog 'normaal' waren en een ongeluk hadden gehad. De pijn die ze hadden omdat ze niet meer met de maatschappij mee konden draaien, dat hun lijf niet meer deed wat ze wilden en ze geen contacten meer hadden, want tja de eerste tijd komen mensen nog wel op bezoek, maar daarna haken de meeste echt wel af.

Gelukkig is nu de wet er doorheen dat er bij baby's euthanasie mag worden gedaan als ze geboren worden met meervoudige handicaps en een normaal leven niet mogelijk is.
(En dan nog een arts vinden die het wil doen..)

**Geplaatst**: 09-01-14 17:36

Geplaatst: 09-01-14 17:36

pipo schreef:
Tja, maar zelfs mensen met het syndroom van down zijn mensen en hebben recht op een leven.. sterker nog zijn vaak meer mens als de meeste van ons met hun gemaakte vriendelijkheid en interesses ed.

Je weet dat dit aangeleerd gedrag is en dat ze niet de sociale vaardigheden bezitten om dit uit zichzelf te doen?

Mensen zouden echt eens verder moeten kijken dan de mooie verhaaltjes over gehandicapten die altijd vrolijk zijn en altijd lachen.
Je wilt niet weten hoeveel blauwe plekken, schrammen en bijtwonden ik over heb gehouden omdat iemand iets niet begreep of niet lekker in zijn vel zat..

**Geplaatst**: 09-01-14 17:53

Geplaatst: 09-01-14 17:53

Poiuytrewq schreef:
Mijn vriend denkt er hetzelfde over .
Het is (imo) geen mening dat 'ze' (mensen met het downsyndroom) weinig tot niks toevoegen, maar jij mag me wel van gedachten proberen te veranderen?
Overigens heeft dat niks te maken met het recht op leven, hoor. Mocht je denken dat ik ze liever dood als levend zie. Dat is namelijk niet zo, iedereen heeft recht om te leven.
Alleen met dieren denk ik er iets anders over, gekeken naar een bepaalde situatie zou jebij een dier kunnen overwegen om het in te laten slapen. En dat zou ik dus ook zeker doen als dat het beste lijkt.

Wow...
Down syndroom komt ook in verschillende gradaties voor; van milde mozaïek, tot ernstig. Variërend van volledig zelfstandig en gewoon goed meedraaien in de maatschappij tot 24/7 begeleiding. Het ligt niet zo zwart/wit als je denkt. Genen zijn daar te complex voor.
Maar instellingzorg is inderdaad duur. (Wat dat betreft is oud worden ook gewoon duur :')

al is dat aan banden gelegd nu en wordt er nog meer aan banden gelegd. Waar je vroeger al je aanmeldde bij het bejaardentehuis als je met pensioen ging en gewoon lekker verzorgd kon worden en van je oude dag kon genieten, is dat nu alleen als het echt echt echt niet meer thuis kan)

(En ik zou ook voor abortus kiezen als blijft dat het kindje down syndroom heeft of edwards syndroom of patau syndroom. Hoewel een kind met down syndroom wel grote kans op overleven heeft itt tot de andere 2. Maar ik wil niet afwachten hoe de genenpool bedeeld is... Ik zie mijn hele leven de gevolgen van down syndroom en ja, er zitten mooie kanten aan maar het zwaar en happy de peppy is mevrouw echt niet als het even tegenzit. Bovendien is het syndroom een enorme aanslag op haar lichaam en gezondheid)

Dieren vind ik ook een ander verhaal. Als een dier wordt geboren met een behoorlijke afwijking, dan kies ik wel voor inslapen. Een dier dat niet zelfstandig meer kan eten, laat ik ook gaan. Omdat het gelukkig kan.

**Geplaatst**: 09-01-14 18:27

Re: Is de dood beter dan een beperkt leven?

Geplaatst: 09-01-14 18:27

ik heb ook nooit beweerd dat alle "mongooltjes" lief, nuttig en hiephoi zijn.
het gaat me om de uitspraak
Een gehandicapt/beperkt mens voegt niks toe aan de maatschappij en kost alleen maar geld. Het verschil tussen mensen en dieren is dat je een dier kan laten inslapen, en dat zou ik ook zeker doen als het niet zonder allerlei tierelantij en behandelingen kan leven.

Zo kan je niet zorgen, liefhebben en waarderen en acceptatie, ook met een gebrek. Welke dan ook. Medische zorg onthouden, euthanasie.. ben ik echt niet tegen, maar eenieder afmaken omdat ze wat hebben ... hee hoi Dolfje

**Geplaatst**: 09-01-14 18:54

Geplaatst: 09-01-14 18:54

Oef, en jij hebt twee kinderen? gelukkig zegt dit meer over jou, dan over mij. Je laatste zin dan hè, (los gezien van het feit dat je slecht begrijpend leest)

**Geplaatst**: 09-01-14 22:02

Geplaatst: 09-01-14 22:02

pipo schreef:
ik heb ook nooit beweerd dat alle "mongooltjes" lief, nuttig en hiephoi zijn.
het gaat me om de uitspraak
Een gehandicapt/beperkt mens voegt niks toe aan de maatschappij en kost alleen maar geld. Het verschil tussen mensen en dieren is dat je een dier kan laten inslapen, en dat zou ik ook zeker doen als het niet zonder allerlei tierelantij en behandelingen kan leven.

Zo kan je niet zorgen, liefhebben en waarderen en acceptatie, ook met een gebrek. Welke dan ook. Medische zorg onthouden, euthanasie.. ben ik echt niet tegen, maar eenieder afmaken omdat ze wat hebben ... hee hoi Dolfje

Zou je die referentie aan Adolf Hitler weg willen halen? Ik vind dit smakeloos, echt afschuwelijk. Ga je schamen.

**Geplaatst**: 09-01-14 22:38

Geplaatst: 09-01-14 22:38

pipo schreef:
ik heb ook nooit beweerd dat alle "mongooltjes" lief, nuttig en hiephoi zijn.
het gaat me om de uitspraak
Een gehandicapt/beperkt mens voegt niks toe aan de maatschappij en kost alleen maar geld. Het verschil tussen mensen en dieren is dat je een dier kan laten inslapen, en dat zou ik ook zeker doen als het niet zonder allerlei tierelantij en behandelingen kan leven.

Zo kan je niet zorgen, liefhebben en waarderen en acceptatie, ook met een gebrek. Welke dan ook. Medische zorg onthouden, euthanasie.. ben ik echt niet tegen, maar eenieder afmaken omdat ze wat hebben ... hee hoi Dolfje

En daar is Godwin's law. Gadverdamme, wat een walgelijke insinuatie naar aanleiding van een slechte interpretatie van wat er gezegd wordt. Schaam je. En diep.

**Geplaatst**: 09-01-14 23:03

Geplaatst: 09-01-14 23:03

pipo schreef:
Medische zorg onthouden, euthanasie.. ben ik echt niet tegen, maar eenieder afmaken omdat ze wat hebben ... hee hoi Dolfje

Het gaat hier om een ongeboren foetus, niet om iemand die al volwassen is en een deel uitmaakt van de maatschappij, 2 verschillende dingen denk ik..
Ook probeer je haar nu woorden in de mond te leggen die ze niet heeft gezegd. Tuurlijk gaat het nu niet om mensen met kleine 'afwijkingen' zoals ADHD en astma, maar echt grote beperkingen, waardoor het leven niet meer leefbaar is.

En om even te reageren over wat er werd gezegd over dat er verschillen zijn bij mensen met down. Het grootste verschil is de opvoeding. Als ik voor het eerst een familie van een cliënt leerde kennen, vielen alle puzzelstukjes op hun plek qua gedrag van de cliënt.
Veel van wat een cliënt bereikt in het leven en veel gedragsproblemen zijn allemaal terug te leiden naar hoe ze zijn opgevoed en hoe de ouders stonden tegen over mensen met een handicap.

**Geplaatst**: 10-01-14 08:31

Re: Is de dood beter dan een beperkt leven?

Geplaatst: 10-01-14 08:31

Okee , ik ben fout had die opmerking niet moeten maken.
Maar het feit dat er keihard gezegd wordt dat :"Een gehandicapt/beperkt mens voegt niks toe aan de maatschappij en kost alleen maar geld. Het verschil tussen mensen en dieren is dat je een dier kan laten inslapen, en dat zou ik ook zeker doen als het niet zonder allerlei tierelantij en behandelingen kan leven
". Gaat er bij mij niet in. Punt uit. Trouwens, Elise_oo, alles is bij de mens aangeleerd.. wij zijn zelfs zo "dom" dat we na de geboorte niet eens zelfstandig de borst kunnen vinden. Iedereen heeft het recht op leven, maar ook recht op de dood als het niet gaat of als het mens onwaardig zou zijn. Het is alleen erg moeilijk om menswaardig in een standaard handleiding te gieten. Dus wie beslist?

**Geplaatst**: 10-01-14 08:42

Geplaatst: 10-01-14 08:42

Mijn god, wat is er mis met jou? Je zegt namelijk precies hetzelfde een paar berichten eerder; :')

namelijk dat ze niet erg nuttig zijn, of iig dat je dat vindt. Ik zeg niet dat ze dood moeten. Als jij denkt van wel, mag jij het voor mij quoten. Mijn geheugen zegt namelijk iets heel anders. Een dier zou ik misschien wel laten inslapen, omdat ik goed nadenk over het belang en de situatie van een dier. Over mensen beslis ik niet. Niemand niet

Je loopt alleen maar te roepen dat dat er niet in gaat, maar WAT gaat er dan niet in? Wàt is er zo mis daar mee?! Nu weet ik even niet of ik moet lachen of huilen
:')

**Geplaatst**: 10-01-14 09:01

Geplaatst: 10-01-14 09:01

Dat zijn dan gewoon vooroordelen.
Ik bedoelde meer.... Hoe weet jij dat de dood fijn is?
Hoe weet je dat het na je zelfmoord beter zal zijn?
Ja je zegt dat je niks meer voelt, maar dat heeft niemand na kunnen vertellen.

Ik vindt het persoonlijk dubbel, tuurlijk als mijn paard heel erg ziek zou zijn zou ik ook daarna handelen, maar ik zou wel in mijn achterhoofd houden dat nooit is bewezen dat de dood pijnloos en voelloos is. Je kan immers nooit na gaan hoe het is na de dood. Als je in reïncarnatie geloofd krijgt de ziel een ander lichaam, dan is het makkelijker aan te nemen dat het dier in een beter lichaam terug komt. Als je in de hemel gelooft is het een hele mooie gedachte dat je dier in de hemel komt en verder geen pijn meer heeft. Als je in niks geloofd, zal de geest gewoon verdwijnen. Maar dit is allemaal nooit bewezen, niemand heeft dit kunnen bevestigen. Je kunt nooit 100 procent zeggen wat er met een ziel gebeurd.[/quote]

Ben het hier helemaal mee eens.
De meeste willen niet dood en zijn bang voor de dood.
Mensen die zelfmoord plegen zoeken bevrijding.
Maar vinden ze die bevrijding wel?

**Geplaatst**: 10-01-14 12:44

Re: Is de dood beter dan een beperkt leven?

Geplaatst: 10-01-14 12:44

Ik denk dat dat voor een ieder is om zelf te beslissen. Ik geloof niet in leven na de dood, dus als iemand zelfmoord heeft gepleegd dan hoop ik, en ga ik er vanuit, dat diegene rust heeft gevonden.

**Geplaatst**: 10-01-14 12:51

Geplaatst: 10-01-14 12:51

Maartje1990 schreef:
Een dier weet niet dat hij dood gaat weet ook niet wat het is. Wij mensen weten wat het betekend. En dan nog wordt het mensen te lastig gemaakt om te kiezen voor de dood zelfmoord is zelfs strafbaar.

Een dier weet niet dat de dood een eind aan de pijn is. In de natuur zouden ze uiteindelijk toch wel hieraan sterven. Moeten wij die dieren dan willens en wetens levend houden terwijl ze anders zouden sterven en verlost zouden zijn van de pijn? We besparen ze gewoon een lijdensweg.

Zelfmoord plegen is niet strafbaar hoor

Iemand HELPEN met zelfmoord plegen is WEL een strafbaar feit! Ik spreek helaas uit ervaring want mijn broer heeft zelf een eind aan zijn leven gemaakt.

**Geplaatst**: 10-01-14 13:02

Geplaatst: 10-01-14 13:02

Even puur reageren op de titel dood beter dan een beperkt leven.
Voor mij wel.
I.v.m. diabetes heb ik kan op problemen met m'n ogen. Wanneer ik daadwerkelijk niets meer zou kunnen zien, hoeft het voor mij niet meer (en dit meen ik serieus!)
Een vriend van m'n ouders heeft 2 hersenbloedingen over elkaar gehad. Hij kan werkelijk niets meer. Zit in een verpleegtehuis en moet zijn bed uitgetakeld worden..... Kan niet meer praten (waar hij zó ontzettend veel moeite mee heeft) is grotendeels verlamd. De man is net 60. Voor mij (dus niet bij hem he!!) mogen ze er dan een einde aan maken
Bij mijn collega hebben ze jaren terug een hersentumor ontdekt. Bestralingen/chemo en operatie hielpen niet, maar een bepaald middel heeft de groei van de tumor compleet stilgezet. Helaas heeft het middel ook nadelen. Hij heeft o.a. een hersenbloeding gehad, maar erger nog epileptische aanvallen en als gevolg daarvan is zijn kortetermijn geheugen weg. Hij zit nu in een verpleegtehuis en iedere dag weer pakt hij zijn spullen en is overtuigd dat hij naar huis mag omdat alles weer in orde is

(schade aan de hersenen, dit wordt dus nooit meer beter)
Dan hoeft het voor mij niet meer

**Geplaatst**: 10-01-14 13:18

Re: Is de dood beter dan een beperkt leven?

Geplaatst: 10-01-14 13:18

Mijn moeder had longkanker met uitzaaiingen naar de hersenen en meer. Zij heeft samen met mij geregeld dat er euthanasie zou worden gepleegd als ze uitval van functies kreeg. Arts wou zijn medewerking geven. en geregeld bij de euthanasievereninging met verklaringen enzo en een hanger "reanimeer mij niet". Als zij door een bloeding of iets niet meer kon wat ze "normaal" deed zouden we haar helpen. Dan zou ik dat in gang moeten zetten. Gelukkig heb ik niet hoeven beslissen en is ze door een slagaderlijke longbloeding snel overleden, maar ik had het gedaan voor haar. Na haar dood heb ik me pas gerealiseerd tegen welke emotionele achtbaan je aanloopt als je inderdaad over leven en dood mag/moet beslissen. Het is mij bespaard gebleven en ik hoop ook dat ik nooit meer voor zo'n moeilijke beslissing kom te staan. Maar toch zou ik het zo weer beloven als je iemand kan helpen. Maar alleen als je weet dat de persoon zo'n leven echt niet wil/aankan.