Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-09-13 20:59

Geplaatst: 09-09-13 20:59

DezeNaam schreef:
maar op die leeftijd ga je toch lekker op stap, of je leeft je in in je hobby, sommige studeren nog...

Nee, op stap gaan heb ik nooit gedaan, een hobby kun je ook uitoefenen als je kinderen hebt, en ik heb niet gestudeerd (waarom niet? Omdat ik met mijn 16de dakloos werd, en dus gewoon een (goede) fulltime baan nodig had om mezelf in leven te houden.)
Overigens werk ik nu enkel vanuit huis, onze kinderen gaan niet naar de opvang, en hebben hun moeder altijd in de buurt.

**Geplaatst**: 09-09-13 21:03

Geplaatst: 09-09-13 21:03

DezeNaam schreef:
Ik weet het niet, ik vind 20-25 jaar echt vroeg. Ik ken zelf mensen die 20-25 jaar oud zijn, ik zou ze echt niet voor kunnen stellen met een kind. Dat ze zelf nog echt jong zijn zou ik niet zeggen, maar op die leeftijd ga je toch lekker op stap, of je leeft je in in je hobby, sommige studeren nog... Rond 28-30 jaar lijkt mij (ik wil zelf geen kinderen maar oké) een goede leeftijd om er aan te beginnen, maar dat zal wel van persoon tot persoon afhangen.

Als je kinderen hebt is je leven niet voorbij hoor :')

je kunt ook een hobby hebben en kinderen, en je kunt echt wel op stap soms. Hoewel je niet lekker uit kunt slapen erna

**Geplaatst**: 09-09-13 22:19

Re: Een Babyboom! Hellup!

Geplaatst: 09-09-13 22:19

Wat een vooroordelen komen hier voorbij.
Ik ging vanaf mijn 16de al niet meer uit en had daar ook zeker geen behoefte aan.
Ik ben nu zwanger, 27 en toos diplomaloos, ik heb niet eens een diploma van een middelbare school.
Maakt dat mij dom? Of heb ik gewoon pech gehad?
Ik ben nog niet verder op reis geweest als Denemarken en Oostenrijk ook niet de behoefte gehad om de hele wereld te zien.
Koopwoning en vast contract ook niet aanwezig, ik ben nog maar 3 jaar met mijn vriend en we zijn niet getrouwd, maakt ons dat straks slechte ouders?

Waren mijn ouders slechte ouders omdat ze beide slechthorend zijn, niets hebben gezien van de wereld en beide werk op laag niveau doen? Ik vind van niet.
Mijn moeder was altijd thuis voor mij, we gingen elke zomer naar de camping en meer liefde dan een kind zich kan wensen.

**Geplaatst**: 09-09-13 22:24

Geplaatst: 09-09-13 22:24

Als ik eerlijk ben wil ik over 5 jaar mischien ook wel koters, je weet het nooit. dan ben ik 2 jaar aan het werk en heb ik 6 jaar een relatie. Klinkt toch niet gek dan (mocht het allemaal goed voelen en goed gaan natuurlijk)

**Geplaatst**: 10-09-13 00:44

Geplaatst: 10-09-13 00:44

Ik denk dat je het eerder kunt koppelen aan je omgeving.
In bepaalde kringen gebeurt het vaker dat mensen jong kinderen krijgen.

**Geplaatst**: 10-09-13 00:57

Geplaatst: 10-09-13 00:57

Ik denk ook dat het per omgeving scheelt.

Als ik naar mezelf kijk: Ik ben ook 24, woon al jaren op mezelf maar geen relatie, ga vaak naar feesten en veel op vakantie, ben bezig met mijn carriere maar ook met lol maken (heb dan ook een goede baan en een horeca baan

). Ik ben bijna klaar met studeren (hbo) maar wil hierna zeker verder studeren (wo). Mijn vrienden? Die zijn precies hetzelfde. Niemand heeft al kinderen, laat staan dat er vrienden van mij al samenwonen of dat we daar überhaupt plannen voor hebben. Het ligt er maar net aan wat voor leven je wilt hebben. Ik ben dik tevreden en zou voor geen goud al kinderen willen hebben, terwijl iemand van mijn leeftijd met een gezinnetje zoiets heeft van 'Ik zou geen feestende drukke student meer willen zijn'.

**Geplaatst**: 10-09-13 01:29

Re: Een Babyboom! Hellup!

Geplaatst: 10-09-13 01:29

Er is idd een babyboom hoor.. Ben zelf 3,5 maand geleden bevallen van onze 1e, en de gynacholoog moest steeds weg om bij andere te kijken, en we konden na de bevalling niet op zaal omdat die stampvol lag! Ik ben zelf een maand voor de geboorte van m'n zoon 24 geworden, en ben juist blij dat ik een jonge mamma ben

Heb het idee dat je het dan lichamelijk wat beter aan kan, en het lijkt me voor kinderen ook leuker om wat jongere ouders te hebben. Zo zijn de ouders van een vriendin van mij al dik in de 60.. Vond ze vroeger echt niet leuk!

Maar vind wel dat het ook erg ligt aan je situatie. Mijn man en ik wonen 3,5 jaar samen, zijn 5,5 jaar samen en hebben allebei een fulltime baan (ben nu wel 20 uur gaan werken) Dus bij ons kon het ook. Maar als we financieel niet goed hadde gezeten, of als er enige twijfel in onze relatie had geweest had ik er ook niet aan begonnen

**Geplaatst**: 10-09-13 01:35

Geplaatst: 10-09-13 01:35

Ik wil kinderen als ik ben afgestudeerd, uitgefeest en uitgereisd. Ik ben nu 26... Al mijn MBO vriendinnen hebben op hun 20e, 21e kinderen gekregen en zitten nu thuis of werken parttime op een KDV. Van mijn HBO vriendinnen heeft niemand kinderen, is ook nog helemaal niet aan de orde.

Mensen moeten lekker doen waar ze blij van worden. Ik denk ook dat mijn achtergrond hier wel mee te maken heeft, hoewel mijn ouders jong waren dat ik kwam waren ze allebei wel afgestudeerd en de wereld rond geweest. Daardoor heeft het mij als kind nergens aan ontbroken en dat wil ik ook voor mijn kinderen. Gewoon lekker een eigen paard en op hockey oid.

**Geplaatst**: 10-09-13 06:49

Geplaatst: 10-09-13 06:49

zonnebloem18 schreef:
Wat een vooroordelen komen hier voorbij.
Ik ging vanaf mijn 16de al niet meer uit en had daar ook zeker geen behoefte aan.
Ik ben nu zwanger, 27 en toos diplomaloos, ik heb niet eens een diploma van een middelbare school.
Maakt dat mij dom? Of heb ik gewoon pech gehad?
Ik ben nog niet verder op reis geweest als Denemarken en Oostenrijk ook niet de behoefte gehad om de hele wereld te zien.
Koopwoning en vast contract ook niet aanwezig, ik ben nog maar 3 jaar met mijn vriend en we zijn niet getrouwd, maakt ons dat straks slechte ouders?

Waren mijn ouders slechte ouders omdat ze beide slechthorend zijn, niets hebben gezien van de wereld en beide werk op laag niveau doen? Ik vind van niet.
Mijn moeder was altijd thuis voor mij, we gingen elke zomer naar de camping en meer liefde dan een kind zich kan wensen.

Vooroordelen heb ik niet, als je mijn post even goed leest.

DezeNaam schreef:
Rond 28-30 jaar lijkt mij een goede leeftijd om er aan te beginnen, maar dat zal wel van persoon tot persoon afhangen.

Ik heb ook nergens gezegd dat je dom bent, waar je dat vandaan haalt weet ik niet. Of je of vroeg zwanger wilt zijn is je eigen keuze, maar er zijn mensen die vroeg zwanger zijn en uiteindelijk niet voor hun kind kunnen zorgen, en nee ik zeg niet dat ze allemaal zo zijn.

**Geplaatst**: 10-09-13 07:58

Geplaatst: 10-09-13 07:58

_Nadia_ schreef:
DezeNaam schreef:
maar op die leeftijd ga je toch lekker op stap, of je leeft je in in je hobby, sommige studeren nog...

Nee, op stap gaan heb ik nooit gedaan, een hobby kun je ook uitoefenen als je kinderen hebt, en ik heb niet gestudeerd (waarom niet? Omdat ik met mijn 16de dakloos werd, en dus gewoon een (goede) fulltime baan nodig had om mezelf in leven te houden.)
Overigens werk ik nu enkel vanuit huis, onze kinderen gaan niet naar de opvang, en hebben hun moeder altijd in de buurt.

Ik ben ook geen stapper, en heb ruim voldoende tijd voor mijn hobby, heb twee pony's. Het was alleen even moeilijk toen ze nog heel klein waren, maar de oudste zit op school en de jongste gaat me een vind het geweldig op stal.

**Geplaatst**: 10-09-13 10:03

Re: Een Babyboom! Hellup!

Geplaatst: 10-09-13 10:03

Iedereen moet gewoon doen hoe je het wilt, het is je eigen leven en eigen keuze snap nooit zo goed waarom mensen over dat soort dingen denken te moeten oordelen of beslissen wat een ander doet.

**Geplaatst**: 10-09-13 10:19

Geplaatst: 10-09-13 10:19

Ik ben 21 en 6 week geleden bevallen van ons eerste kindje. Mijn vriend en ik zijn nu 2,5 jaar samen en niet van plan de relatie te gaan verbreken.. :Y)

Ons mannetje heeft niets te kort, niet op gebied van materiaal/voeding dan wel liefde. Overigens is mijn vriend wel 31 en zelfstandig ondernemer, ik ben werkzaam op een zorgboerderij.

**Geplaatst**: 10-09-13 10:31

Geplaatst: 10-09-13 10:31

He!

Ik ben nu 23, en heb mijn dochter gekregen toen ik 20 was.
Ik woonde toen al 2 jaar samen en zijn getrouwd voor de kleine kwam.
Uiteraard geen groot feest, dat hebben we paar maand geleden over gedaan!
Wij zijn nu bezig voor een 2de, maar we zien wel wanneer het moment daar is.
Ik wou altijd jong kinderen en geen moment spijt gehad. Zolang je maar de juiste man bent tegen gekomen, lijkt me dat geen probleem.

**Geplaatst**: 10-09-13 10:39

Geplaatst: 10-09-13 10:39

Ben zelf 24 en net tante geworden. Zelf werk ik met kinderen en dat vind ik geweldig, maar om zelf nu al een kleintje te hebben? Nee....

Mijn vriend heeft een vaste baan, ik nog niet. Dan zouden we erg op moeten letten met geld uitgeven. Bovendien vind ik mezelf te jong en wil mijn vriend (28) ook nog geen kind.

Dit komt allemaal wel!

Over vier jaar vind ik ook prima

**Geplaatst**: 10-09-13 18:07

Geplaatst: 10-09-13 18:07

Sizzle schreef:
xSlvna schreef:
een eigen huis...

I wish....

Zou mooi zin dat je vanzelf een huis krijgt als je ouder bent. Helaas zijn dit soort zaken gewoon niet voor iedereen weggelegd.
Gelukkig worden kinderen in een huurwoning ook gewoon groot hoor

Ik doelde op een eigen plekje, dus niet meer bij mam/pap wonende.

**Geplaatst**: 10-09-13 18:12

Re: Een Babyboom! Hellup!

Geplaatst: 10-09-13 18:12

Vind het overigens wel geestig dat ze zeggen dat wij vooroordelen hebben omdat we dingen zouden hebben gezegd die we niet gezegd hebben

Het is inderdaad niet leeftijd gerelateerd, maar ieder gezond denkend persoon snapt wel dat het om 'het idee' gaat en niet direct om de getallen. Moet iedereen nu serieus bij iedere uitspraak schrijven "het gros van de ..." of "het grootste deel van" om de rest te laten begrijpen dat het niet over die hele groep gaat?

**Geplaatst**: 10-09-13 21:32

Geplaatst: 10-09-13 21:32

Ik riep al op mijn 18e dat ik graag moeder wilde worden, maar helaas had ik toen nog niet de man gevonden.
Op mijn 20e leerde ik mijn huidige vriend kennen en eigenlijk vrijwel direct al gebruikten we geen voorbehoedsmiddelen enz.

Helaas zit er een spontane zwangerschap er bij mij niet in dus liep ik bij een gynaecoloog. Uiteindelijk ruim 3.5 jaar erover gedaan om zwanger te raken van onze eerste, toen was ik 25. En op mijn 28e werd ik nogmaals moeder van kind nummer 2, van nu bijna 1 jaar alweer.

Onze kinderen krijgen alles wat hun hartje begeert maar ook leren we ze wel dat soms iets ook niet kan of even niet lukt, vinden we niets geks aan.

Ik werk niet, ben fulltime huismoeder dus ben er altijd voor ze (net als mijn moeder er ook altijd voor ons was).
Mijn vriend verdiend genoeg om ons van te onderhouden incl. onze hypotheek, sparen, uitjes, sparen voor de kids.

Wij zijn niet getrouwd, hebben een koophuis maar wel alweer ruim 9 jaar heel gelukkig samen en nog net zo verliefd op en met elkaar, en ons leven maakt het helemaal compleet/af met onze 2 kinderen daarbij

.

Wij zijn allebei geen feestgangers! En onze oudste heeft nu pas sinds dit jaar een keer of 3a4x gelogeerd bij opa. Ik laat ze het liefste niet logeren, maar mijn oudste vind het juist nu (3.5 jaar) erg leuk dat laat ie ook echt zien aan ons. Onze jongste is bijna 1 jaar en heeft nog geen een keer gelogeerd, vinden wij ook niet nodig wij willen anderen niet met slapeloze nachten opzadelen ook al is het ons wel paar keer aangeboden maar nee vonden we niet nodig.

We hebben heus nog wel de dingen die we met zijn 2en doen en deden zoals uiteten of naar de bios enz. In december van dit jaar hebben we een weekendje weg voor ons samen zonder kinderen geboekt, ik zelf vind dat nu al heel spannend

. Ben niet zo ervan om mijn kinderen uit handen te willen geven

.

Ook als de kinderen straks naar school gaan (oudste gaat volgend jaar) zal ik er altijd zijn als ze even thuis komen uit school, ik zie hier in de omgeving veel ouders die hun kind(eren) liever over laten blijven i.p.v. thuis te zijn om samen even tijd te maken om te lunchen. En s'middags als ze uit school komen gezellig samen even na kletsen met een kopje thee en een biscuitje enz.

**Geplaatst**: 11-09-13 09:31

Re: Een Babyboom! Hellup!

Geplaatst: 11-09-13 09:31

Ik had het blijkbaar verkeerd opgevat, maar er werd ook keer op keer over te jonge/jonge ouders gesproken, vandaar dat jonge ouders zich op een gegeven moment aangesproken gaan voelen.

**Geplaatst**: 26-09-13 13:11

Geplaatst: 26-09-13 13:11

Ik heb persoonlijk ook totaaaaal geen moedergevoelens nog. Maar ik denk dat dat meer komt in mijn wantrouwen in het mannelijk geslacht als het gaat om het opvoeden van kinderen.
Door eigen ervaringen met vader die kindlief en vrouwlief in steek laat en vervolgens niets meer laat horen, niet meer wil betalen en een rechtzaak aan zijn dochter haar broek hangt op haar 18e verjaardag omdat ie het betalen meer dan beu is..

Een man kan nog zo hard roepen dat ie anders is dan alle vaders die hun kind in de steek laten, maar dat zei mijn vader ook met mijn geboorte. en 1,5 jaar later was ie weg.
Bovendien denk ik ook aan het feit : stel dat we uit elkaar gaan en beide een nieuwe relatie krijgen. Ik wil absoluut niet dat er met mijn kind gesleept gaat worden. dus ene weekend bij pappa andere bij mamma. Zelf heb ik dat gehad dat ik het ene weekend bij de vriend van mn moeder sliep(daar was mijn moeder uiteraard bij) en door de weeks sliep ik vaak bij oppas, en het andere weekend was ik thuis etc.
Dan weer bij oma etc. heel irritant.
Gelukkig was ik niet moeilijk als kind. maar toch.
Daarnaast, heb ik totaal geen vertrouwen in de opvoedkundige talenten van mijn vriend. Ik zeg nee, hij zegt ja. zeg maar. dat zie ik nu al met de opvoeding van dieren. Hij houdt gedrag in stand, lijkt me niet goed voor een kind, maar goed.
En ik word echt helemaal gek als mijn vriend en ik uit elkaar zouden gaan, hij een niuewe vriendin krijgt die fotos van haar en mijn kind gaat maken en op fb oid zet. dan ga ik echt door het lint.
Daarnaast nog het wantrouwen in de maatschappij. tegen die tijd dat mijn kind naar school gaat, moet ie een kogelvrijvest aan en moet ie telkens over zn schouder kijken of zn ipad niet gejat wordt.
Zoals het er nu uitziet wordt het er allemaal niet veel beter op.. in de maatschappij.

Hoe ik er nu tegenaan kijk, zou ik echt geen kinderen willen. Maar goed, misschien veranderd dat ooit nog. Ik ken wel mensen die bij me in de klas hebben gezeten die kindjes hebben nu al, en dat ziet er altijd heel leuk uit, maar je ziet natuurlijk alleen de leuke fotos voorbij komen op fb en niet zozeer de problemen die ontstaan.