Bokt.nl

chevax schreef:

Als je je eigen leven op dezelfde waarde schat als dat van je konijnen, moet je toch even op je hoofd krabben hoor...

Mindim schreef:

Als je het gewoon nou nuchter bekijkt, is de mens ook maar een dier,

bello2005 schreef:

Mindim schreef:

Als je het gewoon nou nuchter bekijkt, is de mens ook maar een dier,

ik vind een mens geen dier, de mens is een BEEST en vreselijk beest.

Mindim schreef:

chevax schreef:

Als je je eigen leven op dezelfde waarde schat als dat van je konijnen, moet je toch even op je hoofd krabben hoor...

Als je je zelf boven elke vorm van leven stelt, dan is het tijd om jezelf eens achter de oren te krabben.

chevax schreef:

Als je je zelf boven elke vorm van leven stelt, dan is het tijd om jezelf eens achter de oren te krabben.

_Saar schreef:

Wat denken sommige mensen hier raar over. Zouden jullie het dan ook accepteren als het een familielid van jullie betreft? Sorry van je moeder, ik heb eerst mijn kat uit het brandende gebouw gehaald en toen was het voor je moeder helaas te laat? Ik ken jouw moeder immers niet en mijn kat is mij dierbaar.

chevax schreef:

Dus als één van je ouders overlijdt, is dat hetzelfde als wanneer je pony dood is? Je hebt dan dezelfde emoties, hetzelfde rouwproces en hetzelfde gevoel van gemis?

Urielle schreef:

Dat is gewoon altijd een banketstaaf opmerking omdat je met 'het is maar...' iemands gevoelens bagatelliseert. Al is iemand verdrietig omdat hij zijn steen is kwijt geraakt als iemand daar intens verdrietig over is, is het wreed om daar licht over te gaan.

chevax schreef:

Dus als één van je ouders overlijdt, is dat hetzelfde als wanneer je pony dood is? Je hebt dan dezelfde emoties, hetzelfde rouwproces en hetzelfde gevoel van gemis?

Nimfee schreef:

chevax schreef:

Dus als één van je ouders overlijdt, is dat hetzelfde als wanneer je pony dood is? Je hebt dan dezelfde emoties, hetzelfde rouwproces en hetzelfde gevoel van gemis?

Ik denk dat ik wel door hetzelfde rouwproces zou gaan als mijn hond zou overlijden. Is dat zo raar dan?

Mindim schreef:

chevax schreef:

Dus als één van je ouders overlijdt, is dat hetzelfde als wanneer je pony dood is? Je hebt dan dezelfde emoties, hetzelfde rouwproces en hetzelfde gevoel van gemis?

Kijk daar komen de emoties weer. Mijn vader is onlangs overleden en ik zit in dat rouwproces, dat ervaar ik als heftig. Dat zal een ander rouwproces zijn dan wanneer mijn hond overlijdt, dat zal ook heftig zijn, maar heeft een ander impact. Mijn vader ken ik heel mijn leven, van klein mensje naar volwassene, dat is degene die mij bijna alles over het leven heeft bijgebracht. Door mijn emotie over mijn vader, is hij een van de weinigen die ik boven mijn dieren verkies. Maar het is alleen de emotie die sommige mensen meer maakt imo dan een dier.


Maar kijk ik heel feitelijk naar een mens en een dier, is een mens een wat geadvanceerder type van de aap, maar beide dier.

ietjelover schreef:

Tuurlijk is dit veel erger en is het rouwproces vele malen heftiger,
maar als je hond nou overlijd heb je daar ook verdriet van, als iemand dan tegen je zegt och stop met janken en het is maar een hond!
vindt je dat een normale opmerking en kan je dat dan respecteren?
en dat is wat ik nou juist bedoel.
ik vindt dat geen normale opmerking en echt respectloos

Urielle schreef:

Gecondoleerd nog voor het verlies van je vader Mindim.

Mindim schreef:

Nimfee schreef:

Ik denk dat ik wel door hetzelfde rouwproces zou gaan als mijn hond zou overlijden. Is dat zo raar dan?

Nou, ik denk dat het een wel wat anders is qua beleving.