Wat een mooie en interessante reacties

Zat me vervolgens, ook naar aanleiding van een mooie PB, af te vragen of, als God bestaat, hij of zij of het ook negatieve eigenschappen zou hebben...
Want we gaan er over het algemeen zonder twijfel van uit dat God goed is, en allerlei waarden verkondigd die duiden op alleen maar positieve dingen. Maar als je dan nu ziet hoe mensen godsdienst belijden, inclusief de in ogen van sommigen zeer negatieve kanten, is dat dan toe te schrijven aan de minder positieve eigenschappen van God? (is hij net als mensen niet altijd vredelievend en heeft hij dit overgebracht op de mensen?) Of is dat dan toe te schrijven aan de mens? (die het positieve van God negatief inbrengt, om welke reden dan ook)? En als dat laatste het geval is, is dat dan een foutje geweest van God? Of was dat dan zijn bedoeling?
Laat ik een voorbeeld nemen: er zijn mensen die vinden dat ongelovigen bekeerd moeten worden. Er zijn zelfs mensen die vinden dat ongelovigen gedood moeten worden. Zij grijpen naar eigen zeggen terug op het woord van God. Nu dacht ik automatisch: als God ons allen geschapen heeft, waarom heeft hij dan ook ongelovigen geschapen? Welke reden heeft hij daarvoor gehad? Is dat omdat het hem niet uitmaakte of iemand wel of niet in hem geloofde? Is dat dan om te zien of gelovigen de strijd tegen de ongelovigen kunnen winnen? En als dat dat dmv oorlog zou gebeuren, was dit dan door hem voorzien? Of was dit dan zijn doel misschien zelfs? Is hij dus deels ook kwaadaardig misschien? Machtsbelust? Strijdlustig in de negatieve zin van het woord? Of wilde hij dan juist testen in hoeverre hij de mensen zo geschapen heeft dat tolerantie zou winnen? Vredelievendheid? Saamhorigheid?
ofwel: wat komt van de mens en wat komt van God? Is alles met een doel gebeurd of zijn er foutjes gemaakt? Wil God dat iedereen in hem gelooft? eist hij dat? Zet hij mensen in om dat te bereiken? Of zijn het de mensen die God totaal verkeerd geinterpreteerd hebben en er nu een potje van maken?
Of, nog een optie: hij heeft mensen niet gelovig of ongelovig geschapen, maar de ene mens voelt zijn aanwezigheid wel en de ander niet en zijn dus gelovig geworden?
Ik vind dat intrigerend!!
