Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
laetitia schreef:Ik heb het van dichtbij meegemaakt hoe iemand uit mijn familie in een sekte terecht is gekomen...
Het was mijn oom, die na 15 jaar was verlaten door zijn vriendin en heel erg op zoek ging naar zichzelf.
Naar zijn eigen identiteit. Hij nam yogalessen en die yogalessen gingen steeds dieper en verder. De yogaleer werd gevolgd volgens een 'goeroe'. en die 'goeroe' werd aanbeden door alle volgelingen, inclusief mijn oom. Uiteindelijk was mijn oom mijn oom niet meer, geen vrolijkheid of grapjes, alcohol was uit den boze (ik en mijn broertje waren in deze periode net pubers en alles wat wij deden werd door hem als slecht gezien), op verjaardagen zat er altijd een groepje uit zijn 'gemeenschap' , de Ahsram. Mijn oom heeft ook een tijd in deze Ahsram gewoond. Wat daar allemaal gebeurde weten we tot op de dag van vandaag nog steeds niet. Op mijn ooms verjaardag zaten de leden allemaal in kleermakerszit, groene thee te drinken en er waren geen normale gesprekken mee mogelijk. Ze mengden zich ook totaal niet met de rest van het gezelschap. Binnen de Ahsram werd echt alles voor de goeroe (Gerard) gedaan, zijn huis werd door alle leden compleet verbouwd (gratis), mijn oom is bouwkundig architect en heeft al zijn tijd en energie in de verbouwing gestoken. Toen het huis in Nederland af was, was het volgende project om een huis te bouwen in Spanje. Ook daar heeft mijn oom weer gratis aan meegeholpen, net als de rest van de leden. Met verjaardagen kregen wij beeldjes van de godin Shivra of een ander spirituele uiting. Wij weten niet of er ook contant geld naar Gerard is gegaan, wat ik wel weet is dat mijn oom een foto van hem had staan thuis. Als we doorvroegen (vooral mijn moeder) werd er geiirriteerd gereageerd en 'snapten wij er toch niets van'. Duidelijke antwoorden kreeg mijn moeder nooit. Daarnaast werd er enorm op ons neergekeken door onze oom, omdat wij 'niet zuiver leefden'. Wij hadden nog wel contact met onze oom, maar de omgang van enorm veranderd.
Deze periode heeft erg lang geduurd, totdat mijn oom ontdekte dat hij homo was en als een blad aan een boom omdraaide naar feesten, alcohol en een appartement kocht in A'dam.
Van het ene extreme kwam hij in het andere extreme, maar goed hij is nu in rustiger vaarwater gekomen en weer 'bij zinnen' gekomen. Hij woont nu met zijn vriend op Bali en geniet weer van het leven.
laetitia schreef:Hij woont nu met zijn vriend op Bali en geniet weer van het leven.
CynthiaV schreef:Ze doen dit omdat ze aan zichzelf willen werken zodat ze weer verder kunnen gaan met hun leven en zich niet meer zo belabberd hoeven te voelen. Volgens mij is er dan geen sprake meer van vrije wil, maar gewoon van misbruik maken van mensen die op dat moment niet in staat zijn om te zien dat dit niet goed voor hun is. Je kan mij echt niet wijs maken dat mensen met zulke trauma's gelukkiger worden van zulke activiteiten, eerder nog ongelukkiger en onzekerder.
vonneke schreef:maar er is ook gewoon niets leuks aan de sessies, er wordt echt alleen maar gehuild en gegild.
vonneke schreef:Ik geloof wel, maar om nu zo ver te gaan? Dit gaat voor mij aan alle kanten te ver. Heeft geen enkele waardigheid meer voor mensen!
Absoluut niet te vergelijken met het christendom of de islam. Dat heeft er echt in geen velden of wegen mee te maken!
eenitraM schreef:[naam] schreef:Ik geloof wel, maar om nu zo ver te gaan? Dit gaat voor mij aan alle kanten te ver. Heeft geen enkele waardigheid meer voor mensen!
Absoluut niet te vergelijken met het christendom of de islam. Dat heeft er echt in geen velden of wegen mee te maken!
Ik vind de geloven of geloven geen verschil. "Iets" trekt je aan om daarin te "geloven". (Of niet, en je wordt vanuit je ouders daarin meegetrokken)
vonneke schreef:eenitraM schreef:
Ik vind de geloven of geloven geen verschil. "Iets" trekt je aan om daarin te "geloven". (Of niet, en je wordt vanuit je ouders daarin meegetrokken)
Ja dhu, maar je gehele leven opgeven al je bezittingen wegdoen, naakt ronddansen en heel hard gillen en huilen. Dat is dus echt niet hetzelfde als naar de kerk gaan.
Dat is wel erg kortzichtig!
laetitia schreef:@chubby: mag ik vragen waarom je destijds deze weg gekozen hebt en niet bijvoorbeeld niet gekozen hebt voor reguliere therapie van Altrecht of iets dergelijks? Dat zijn ook hele intensieve (groeps)therapiëen maar met begeleiding van psychologen en psychiaters.