Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-10-10 08:33

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 08:33

Ik lees hier veel zielige verhalen over dingen die mensen als kind meemaken, laat dat duidelijk zijn, als kind heb je NOOIT schuld aan hetgeen dat je aan gedaan wordt!

Deze stelling gaat echter over volwassen vrouwen, vrouwen die het niet een keer overkomt, maar over vrouwen die het keer op keer laten gebeuren. De meeste vrouwen schoppen hun vent na 2 geweldige incidenten de deur uit, maar voor sommige vrouwen is na 100 incidenten de weegschaal tussen de lieve en agressieve kant nog steeds in evenwicht.

Het enige dat ik in dat soort gevallen hoop is dat het flink mis gaat zodat een vrouw zelf het besef krijgt. De vrouw is de enige die een eind aan de situatie kan maken, maar ook de enige die de situatie zelf in stand kan houden. Elke vrouw die de kans heeft om alleen boodschappen te doen heeft de kans om een einde aan de situatie te maken.

**Geplaatst**: 21-10-10 09:07

Geplaatst: 21-10-10 09:07

absolutt niet mee eens...
je kiest er toch niet voor om misbruikt of mishandelt te worden...
het is makkelijk om te zeggen 'als dit mij overkomt zou ik aangifte doen'...tot de moment daar is...
je durft inderdaad niet uit angst voor erger...
je kan hier alleen over oordelen als je het zelf hebt meegemaakt...en geloof me, dan zeg je het aan niemand....
je bent dan doodsbang!
en dat is iets wat blijft hangen....
de vrouwen die misbruikt/mishandelt worden, voelen zich zelf al schuldig....zonder dat ze er iets aan konden doen...

akkoord sommige vrouwen 'lokken' het misschien een beetje uit door hun kledij of verleiden en dan niet willen...
maar dan nog is dit geen reden om misbruikt/mishandelt te worden...

**Geplaatst**: 21-10-10 09:20

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 09:20

Odet in theorie klopt dat maar je hebt bijna te maken met het stockholm-syndroom: mensen die afhankelijk worden (of zelfs verliefd) op hun ontvoerders. Juist door de isolatie die deze vrouwen ondervinden is het moeilijk om contact te maken met de buitenwereld en de wegen weten te bewandelen. naar de politie is voor veel mensen een hele grote stap.
Dus ja, in theorie klopt het maar in de praktijk niet altijd. Als een vrouw in dat stadium nog eruit kan komen is dat een enorme prestatie.

**Geplaatst**: 21-10-10 09:30

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 09:30

Pauline schreef:
[***] in theorie klopt dat maar je hebt bijna te maken met het stockholm-syndroom: mensen die afhankelijk worden (of zelfs verliefd) op hun ontvoerders. Juist door de isolatie die deze vrouwen ondervinden is het moeilijk om contact te maken met de buitenwereld en de wegen weten te bewandelen. naar de politie is voor veel mensen een hele grote stap.
Dus ja, in theorie klopt het maar in de praktijk niet altijd. Als een vrouw in dat stadium nog eruit kan komen is dat een enorme prestatie.

maar met het beleid van een week afkoelperiode waarin de geweldspleger een week een huisverbod krijgt los je dat ook niet op. Het gaat pas enig effect hebben als er verplichtte goede hulpverlening is en je ook het slachtoffer gedwongen kan behandelen en soms zelfs ook opnemen.

Zo lang dat volgens nederlandse wetgeving niet kan zal een slachtoffer het toch echt zelf moeten doen en is het hopen op de druppel die de emmer doet overlopen en blijft de enige die er een eind aan kan maken het slachtoffer.

**Geplaatst**: 21-10-10 09:32

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 09:32

Mijn mening: Je kiest er niet voor om mishandeld of misbruikt te worden. Je kiest er wel voor om bij zo iemand te blijven en dus jaren en jaren mishandeld en misbruikt te worden. En nu heb ik het even over volwassenen in een relatie oid, geen kinderen die ontvoerd worden/door de ouders mishandeld/misbruikt of dergelijke situaties.

**Geplaatst**: 21-10-10 09:38

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 09:38

Als kind kies je hier zeker niet voor!

Als moeder zijnde ook niet maar op een gegeven moment heb je toch nog een keuze om je spullen te pakken en weg te gaan. Ik ken iemand en haar moeder werd ook geslagen en dergelijke en zij vond het raar dat de buren, die het volgens haar door hadden, geen alarm hadden geslagen bij de politie. Dat vind ik een rare beredenering. Waarom moet een buur dat doen? En dan? Een vrouw moet zelf de keuze maken uiteindelijk. Wel kan ik me voorstellen dat als je bedreigt wordt dat geen makkelijke keuze is.

**Geplaatst**: 21-10-10 09:47

Geplaatst: 21-10-10 09:47

en dan heb je als vrouw het lef om te vertrekken, krijg je bij het wachten voor een treinovergang een hakbijl in je hoofd geplant!...moeilijk voor een vrouw om in zo situatie weg te gaan omdat je als vrouw te weinig wordt beschermd door de overheid...ga maar naar de politie er mee er zit altijd wel een maar aan, zodat ze niet de bescherming kunnen bieden die de vrouw in kwestie zo hard nodig heb...maar ben het wel met onderstaand eens,er zit een voortraject aan...de eerste keer dat je door je vent wordt geslagen zie je niet aankomen en de tweede keer had je kunnen weten...bij de eerste keer moet je al weg zijn, zodat je niet met een hakbijl in je hoofd eindigt...voordat dat gebeurde werd ze(waarschijnlijk) al jaren mishandelt...je moet als vrouw jezelf veel meer in bescherming nemen..mannen die 1 keer slaan, slaan ook de 2e keer!..we leven hier in nederland waar een vrouw gelijkwaardig is aan de man, waar we ons sterk maken voor vrouwen aan de top met een gelijkwaardig salaris...hier wonen de vrouwen met ballen..en ook deze vrouwen die slachtoffer zijn moeten hun ballen tonen...en dat kost heel veel moeite en kracht...maar daarvoor zijn we vrouw

odetteke schreef:
Ik lees hier veel zielige verhalen over dingen die mensen als kind meemaken, laat dat duidelijk zijn, als kind heb je NOOIT schuld aan hetgeen dat je aan gedaan wordt!

Deze stelling gaat echter over volwassen vrouwen, vrouwen die het niet een keer overkomt, maar over vrouwen die het keer op keer laten gebeuren. De meeste vrouwen schoppen hun vent na 2 geweldige incidenten de deur uit, maar voor sommige vrouwen is na 100 incidenten de weegschaal tussen de lieve en agressieve kant nog steeds in evenwicht.

Het enige dat ik in dat soort gevallen hoop is dat het flink mis gaat zodat een vrouw zelf het besef krijgt. De vrouw is de enige die een eind aan de situatie kan maken, maar ook de enige die de situatie zelf in stand kan houden. Elke vrouw die de kans heeft om alleen boodschappen te doen heeft de kans om een einde aan de situatie te maken.

**Geplaatst**: 21-10-10 09:52

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 09:52

Niet mee eens, ze manipuleren je zo dat je geen aangifte gaat doen, laten je denken dat je een liefdevolle relatie heb. Echter durf je het aan niemand te vertellen en vertel je alleen de goede kanten van je relatie, zodat geen vriendin enz. kan vertellen dat dit niet zo hoort.

Dit geld ook voor fysiek verwaarlozing, geloof me. Je denkt dat je van iemand houd, dan kan het wel geen slaan enz. zijn, dit is net zo erg. Zelfs achteraf zou je geen aangifte doen.

Vrouwen zijn gewoon te lief voor de mannen

**Geplaatst**: 21-10-10 09:54

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 09:54

Dan nog kan je realistisch genoeg zijn om te beseffen dat het mis zit. Men manipuleert niet, men láát zich manipuleren.

**Geplaatst**: 21-10-10 10:00

Geplaatst: 21-10-10 10:00

ik ben het volledig eens met _Sammy_
je voelt jezelf schuldig voor hetgeen gebeurd is en wilt voor iedereen de schijn hoog ophouden en tonen dat je gelukkig bent, ook al is dat niet....

zowel fysieke als mentale verwaarlozing, misbruik komen voor...en maar al te vaak durven we er niet tegen in gaan...
gewoon uit angst...

@Ayasha: je kunt beseffen dat het mis zit, maar dan nog durf je er niet altijd tegen in gaan...
de angst om dan nog erger mee te maken is veel te groot...vaak wil je gewoon je vrienden en familie beschermen en laat je het daarom toe (ik bedoel zeg je er niets van tegen anderen)

kijk, ik heb het meegemaakt, een jaar lang...ik heb er nooit iets van gezegd....uit angst dat hij mij of mijn dierbaren iets (erger) ging aandoen...
ik wou hen beschermen voor zoiets dus zweeg ik....
ik verwijt mezelf nog steeds dat ik er niet tegen in ging toen...maar ik was amper 14 en veel te bang....

heb ik het dan zelf gezocht? neen, ik dacht het niet...ik heb altijd neen blijven zeggen tegen hem(ex)...maar dat maakte niet uit...hij heeft mij mentaal en fysiek misbruikt...

en nu 6 jaar later, durf ik er nog amper over praten...maar 2 mensen in mijn omgeving weten het...

geloof me, er tegen in gaan is niet zo makkelijk...

**Geplaatst**: 21-10-10 10:14

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 10:14

Maar het is wel een keuze die je gemaakt hebt. Bovendien was jij 14. In jouw geval had iemand anders die verantwoordelijkheid moeten nemen.

**Geplaatst**: 21-10-10 10:14

Geplaatst: 21-10-10 10:14

ertegen in gaan is ook zeker niet makkelijk...en als je 14 jaar bent, ben je nog een kind..natuurlijk ben je dan bang en valt er jou niets aan te merken!...maar ik zou wel willen dat als er zoiets met mn dochters zou gebeuren, dat ze naar me toe zouden komen en weten dat ik me niet laat intimideren door zo'n snotvent...dat ze zich daarin altijd beschermd voelen

maar hoe laat je dat je kind weten die in zo'n situatie zit....brr, moet er niet aan denken hoe moeilijk dat is geweest voor jou

**Geplaatst**: 21-10-10 10:18

Re: Mishandelde/misbruikte vrouwen doen het zelf

Geplaatst: 21-10-10 10:18

Hoe kan een moeder niet zien dat er wat scheelt met haar kind? Zulke dingen merk je toch? Dat moet toch effect hebben op een kind?

**Geplaatst**: 21-10-10 10:21

Geplaatst: 21-10-10 10:21

Wat een vage stelling, ben er niet mee eens..

Wel hoor en zie ik vaak dat deze vrouwen bij een bepaald type man zijn..
en komen ze vaak weer terug met hetzelfde verhaal..

**Geplaatst**: 21-10-10 10:22

Geplaatst: 21-10-10 10:22

@ Ayasha: Vergis je daarin niet! Kinderen kunnen heel erg goed problemen verbergen. Bovendien kan het zijn dat problemen wel geuit worden, maar dat het een hele puzzel is voor ouder(s) om uit te vinden wat daadwerkelijk aan de hand is. Ook is er nog de trouw van een kind naar de ouder(s), het nest. Heel problematisch allemaal, onderschat dat niet en beschuldig niet meteen de ouder die "het" niet door heeft gehad.

**Geplaatst**: 21-10-10 10:27

Geplaatst: 21-10-10 10:27

ik ging toe juist door een moeilijke perriode met mijn moeder...vandaar dat ze waarschijnlijk niets merkte...
ik had inderdaad iemand in vertrouwen moeten nemen, en verwijt mezelf nog steeds dat ik dat niet gedaan heb...maar ik kon en durfde gewoon niet.
ik schaamde me en ik was bang voor wat hij ging doen indien ik het vertelde...

effect heeft het zeker op me gehad, maar ik liet het niet merken...
ik was altijd wat meer op mezelf...niet echt aanhankelijk of sociaal...ook emoties toonde ik niet gemakkelijk...
dit komt door problemen met mijn vader (geen misbruik ofzo tegen mij)...
de 2 mensen die het weten merkten het ook niet aan mij...mijn huidige vriend kende me toen (meer op het einde van die moeilijke periode) en ook hij heeft er nooit iets van gemerkt...

ik ben iemand die mn gevoelens opkropt en anderen er niet mee wil lastigvallen.
daarmee dat mijn moeder niets doorhad...

het enioge dat nu veranderd is door die situatie...is dat iik heel emotioneel ben, maar het nog steeds niet laat merken, nog iets meer op mezelf ben, en wel aanhankelijk ben naar mijn vriend toe...
ook ben ik nog heel angstig, maar dat heb ik min of meer onder controle, ik bedoel dat iik het niet laat merken, maar in mezelf wel heel angstig ben...

geloof me, het is niet altijd makkelijk te zien waneer iemand zoiets meemaakt of heeft meegemaakt...
en het is ook niet makkelijk er iets van te zeggen en er tegen in te gaan.

**Geplaatst**: 21-10-10 10:27

Geplaatst: 21-10-10 10:27

Jacky91 schreef:
nee ben ik het niet mee eens
vaak durven ze geen aangifte te doen, omdat ze bang zijn voor erger
en plus doet de politie toch vaak niets dus wat heb je eraan

Precies, wat voor onzin topic is dit?

**Geplaatst**: 21-10-10 10:31

Geplaatst: 21-10-10 10:31

Je ouders kunnen ook niks merken, dat betekend niet dat het slechte ouders zijn wat soms wordt opgevat in het topic.

Hoe oud je ook bent, je wilt het verbergen, net zoals je seksueel misbruikt bent, dit hou je toch ook liever voor je? Je gaat er fysiek 'dood' aan, maar zelf denk je beter als dat iemand het weet. Tuurlijk is dit fout maar het gebeurt wel.

**Geplaatst**: 21-10-10 10:31

Geplaatst: 21-10-10 10:31

De stelling is veel te kort door de bocht, maar voor een deel is het wel waarheid. Maar om dat volledig te beargumenteren... Dat wordt het wel een heel lang verhaal...

Het is niet zo zwart-wit. Allereerst heb je culturen waar de vrouw structureel onderdrukt wordt, dus daar heb je als vrouw weinig te kiezen. Dat kun je dus niet 1 op 1 vergelijken met onze westerse vrouw en cultuur.

Als het gaat om onze westerse cultuur... Dan is de vrouw gelijk aan de man en in basis hebben wij allemaal dezelfde rechten en mogelijkheden. Vouwen kunnen hier zelfstandig en (financieel)onafhankelijk leven. Dat is een recht, maar daarbij horen ook plichten. Als je als vrouw zelfstandig en (financieel) onafhankelijk wil zijn zul je daarvoor wat moeten ondernemen (werken, school etc). Als je die plichten niet wilt dragen, dan kom je als vrouw in een afhankelijke positie terecht. Afhankelijk van een man, van instanties etc. Dan laat je dus anderen over je eigen leven beslissen.

Sommige vrouwen kiezen (misschien niet altijd bewust) voor een leven waarin zijn afhankelijk zijn van een man. Dat kan voordelen opleveren (als beslissingen voor je worden gemaakt kan dat makkelijk zijn) Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, maar wel als de man die machtspositie misbruikt. En dat is het risico wat je loopt als je je als vrouw in een positie manouvreert waarin je afhankelijk wordt van een man. Sommige vrouwen hebben een neus voor verkeerde mannen, en sommige foute mannen hebben een neus voor naief en kwetsbare vrouwen)

Voor sommige vrouwen die regelmatig mishandeld worden staat er ook tegevn over dat ze na perioden van mishandeling weer heel erg verwend worden door die man. Het vergt moed en doorzettingsvermogen om uit zo'n situatie te stappen. Voor sommigevrouwen is het dan makkelijker om bij het 'oude vertrouwde' te blijven.

Verder kiest geen enkele vrouw (bewust) ervoor om mishandeld te worden, maar de situatie waarin zij dan verkeren is wel een gevolg van hun eigen keuzes en de consequenties daarvan.

**Geplaatst**: 21-10-10 10:34

Geplaatst: 21-10-10 10:34

MMares schreef:
ik ging toe juist door een moeilijke perriode met mijn moeder...vandaar dat ze waarschijnlijk niets merkte...
ik had inderdaad iemand in vertrouwen moeten nemen, en verwijt mezelf nog steeds dat ik dat niet gedaan heb...maar ik kon en durfde gewoon niet.
ik schaamde me en ik was bang voor wat hij ging doen indien ik het vertelde...

effect heeft het zeker op me gehad, maar ik liet het niet merken...
ik was altijd wat meer op mezelf...niet echt aanhankelijk of sociaal...ook emoties toonde ik niet gemakkelijk...
dit komt door problemen met mijn vader (geen misbruik ofzo tegen mij)...
de 2 mensen die het weten merkten het ook niet aan mij...mijn huidige vriend kende me toen (meer op het einde van die moeilijke periode) en ook hij heeft er nooit iets van gemerkt...

ik ben iemand die mn gevoelens opkropt en anderen er niet mee wil lastigvallen.
daarmee dat mijn moeder niets doorhad...

het enioge dat nu veranderd is door die situatie...is dat iik heel emotioneel ben, maar het nog steeds niet laat merken, nog iets meer op mezelf ben, en wel aanhankelijk ben naar mijn vriend toe...
ook ben ik nog heel angstig, maar dat heb ik min of meer onder controle, ik bedoel dat iik het niet laat merken, maar in mezelf wel heel angstig ben...

geloof me, het is niet altijd makkelijk te zien waneer iemand zoiets meemaakt of heeft meegemaakt...
en het is ook niet makkelijk er iets van te zeggen en er tegen in te gaan.

Dit is een voorbeeld op me verhaal. Ik snap het helemaal; je bent bang(vroeger nooit), schrik van alles, en krop alles op en denk dat je alles zelf kan oplossen.

Als je al zo bent geworden en stel je wordt nu mishandeld door je vriend, de enige aan wie je alles durfte te vertellen. Dan stap je niet snel van hem af.

**Geplaatst**: 21-10-10 10:36

Geplaatst: 21-10-10 10:36

Ayasha, ik denk dat kinderen dat heel goed kunnen verbergen en wellicht ook hun ouders geen 'pijn' willen doen.

**Geplaatst**: 21-10-10 10:45

Geplaatst: 21-10-10 10:45

MamboBeach schreef:
Ayasha, ik denk dat kinderen dat heel goed kunnen verbergen en wellicht ook hun ouders geen 'pijn' willen doen.

Ik weet het niet... Op een gegeven moment moet zo iemand toch iets gaan tonen... Maar misschien is het probleem net dat je mensen soms te goed kent.... Dat je er te dichtbij staat..

**Geplaatst**: 21-10-10 10:50

Geplaatst: 21-10-10 10:50

bij mij ging het inderdaad niet alleen over mentaal kraken/kleineren en fysiek geweld(waren vooral stompen in de buik dus niet echt zichtbaar)
het fysiek geweld was een gevolg van seksueel misbruik....
dat is de reden waarom ik me toen en nu nog steeds schaamde...

6 jaar later verwijt ik het mezelf nog steeds en schaam ik me nog steeds...

aan misbruik seksueel of geweld, ga je niet alleen fysiek kapot aan, maar vooraal mentaal...
ik dacht toen, dat ik niet beter verdiende (nochtants ik was kalm, niet het verleiders type, eerder teruggetrokken, ...)
dankzij veel praten met mijn vriend is dat idee al over, maar mijn zelfvertrouwen heeft er een serieuse klap door gehad...
en mijn vertrouwen in mensne ook...vooral mannen natuurlijk...
met het gevolg dat ik nu een heel wantrouwig persoon ben...

ik ben vooral boos op mezelf omdat ik mijn intuitie toen niet gevolgd heb...ik was in het algemeen heel goed in het inschatten van mensen...
mijn ex (degene die me dat allemaal heeft aangedaan..en aub geen commentaar op het feit dat ik zo jong een relatie begon, hij was toen de enige die me steunde enzo) was eerst heel lief, hij luisterde naar mijn problemen met mijn moedere en daardoor zijn we iets begonnen, eerst ging alles goed, tot hij de verkeerde vrienden kreeg...
toen zei mn intuitie van 'stop, hij is verkeerd bezig'...maar hij was de enige die echt naar me luisterde dus bleef ik bij hem...
spijtig genoeg....

sindsdien vertouw ik alleen nog op mijn intuitie...misschien raar, maar het heeft me toen gewaarschuwd en was toen te dom om te luisteren, met de gevolgen van dien...

dankzij mij huidige vriend, gaat het al iets beter, maar ik ben nog steeds eniorm wantrouwig, en als er veel mennen zijn rond me, word ik enorm angstig....

ik ben dom geweest en heb er spijt van...
maar het is gebeurd en ik kan er niets meer aan doen....

wel ben ik blij dat ik door hetgeen met me gebeurd is, een vriendin heb kunnen tegenhouden van bijna hetzelfde mee te maken.
ik zag wel een verandering in haar gedrag, maar miniem...niemand anders zag het...
maar ik wist wat het met me had gedaan en herkende het en kon ingrijpen...

gelukkig maar

**Geplaatst**: 21-10-10 10:51

Geplaatst: 21-10-10 10:51

inderdaad Sammy...wat je zegt klopt volledig...
hij was de enige die naar me luisterde dus durfde ik gewoon niet weg gaan...

bedankt dat je het begrijpt...ik vreesde dat het verhaal wat slordig geschreven was...

zelf om het te typen heb ik al moeite mee

**Geplaatst**: 21-10-10 10:54

Geplaatst: 21-10-10 10:54

MMares: Ik denk niet dat je jezelf "mag" verwijten dat een ander dergelijke dingen doet. Ik "begrijp" de schaamte wel denk ik... Maar het is niet eerlijk naar jezelf toe om jezelf te verwijten dat een ander geen greintje fatsoen in zijn lijf heeft...

Ik volg je denkwijze trouwens wel... En ik snap ook hoe je tot zo'n keuze kan komen... En van daaruit vind ik het niet eerlijk dat je het jezelf verwijt, niet naar jezelf...