C_arola schreef:Mitxa schreef:Ik ben ook voor abortus, zolang het "kindje" idd niet levensvatbaar is.
Ik denk allereerst dat het zowiezo niet goed voor het kindje is wanneer hij/zij bij ouders groot gebracht wordt die er eigenlijk niet 100% achter staan.....
Zelf zou ik ook waarschijnlijk een abortus plegen wanneer hij/zij een handicap heeft.
& natuurlijk verkrachting etc en wat er verder genoemd wordt.
Ik heb trouwens ook een spiraaltje (koper) en het klopt dat het eitje wel wordt bevrucht maar zich niet kan innestelen doordat het spiraaltje baarmoederslijmvlies ongeschikt maakt.
Ik heb gelukkig nog geen abortus hoeven mee te maken en dat wil ik graag zo houden. Maar ik vind het wel fijn dat mogelijkheden als deze bestaan en dat iedereen voor zich een beslissing mag maken.
Misschien ga ik teveel offtopic; maar wat zien mensen precies als gehandicapt? En wanneer zou je dan besluiten abortus te plegen.
Mijn broer was licht gehandicapt en had epilepsie. Toch genoot hij meer van het leven dan ik deed. Ik zou daardoor niet zomaar abortus plegen. Als het erg gehandicapt is waardoor het niks mee krijgt van het leven dan zou ik denk ik wel overwegen om abortus te plegen. Hoe en wat kun je denk ik op het moment zelf pas bepalen.
Het ligt idd aan de ernst van een handicap, maar hoe ik er nu over denk is: Dat ik al abortus laat plegen wanneer het syndroom van down een rol speelt of andere symdromen met lichamelijke en geestelijke beperkingen. Wat je kunt zien natuurlijk. En er kan ook altijd met de geboorte wat mis gaan waar kinderen een handicap aan over houden. Daar ben ik me ook zeker van bewust.
Waarom ik er nu zo over denk:
Ik weet dat ik niet heel mijn leven een kind met een handicap in huis kan hebben en hem/haar op een gegeven moment toch naar een instelling zou moeten sturen waar ik totaal geen vertrouwen in heb (ik heb er zelf gewerkt en heel wat nare dinen meegemaakt helaas). Het kindje zal ook altijd nagekeken worden op straat, zelf zijn ze er misschien niet altijd even van bewust maar mijn gevoel is daar gewoon niet lekker bij. Emotioneel voor mezelf zou ik het ook niet aankunnen denk ik. Uiteraard spelen de sutuatie waarin je verkeerd zoals financien etc ook een rol.
Hier liep ooit al eens een apart topic over geloof ik
