Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-10-08 14:47

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 14:47

Dat is een goed punt, maar uiteindelijk zal een kind dat geboren wordt alles accepteren wat hem overkomt.
Dit is soms erg onrechtvaardig en de meesten doen ook alles om te voorkomen dat een kind lijdt, maar vergeet niet dat het lijden ook bijdraagt aan het vormen van een mens.
Ik vind zelf weer verwennerij en het kind tegen alles beschermen ook niet gezond. Bovendien, waar blijft het dan in de maatschappij als het volwassen is? Het moet toch een weerbaar mens worden en dat maak je iemand niet als je het maar in bescherming neemt tegen alles.

Verder wil ik ook zeggen dat een erfelijke ziekte niet gelijk hoeft te staan aan een handicap of dat een kind daardoor in een tehuis terecht zou moeten komen.
Er zijn heel veel soorten en daarom nam ik ook dat voorbeeld van blind en doof, want dat zijn dingen waarmee je zelfstandig mee kunt leven, gewoon kunt werken en meedraaien in de maatschappij. Geldt ook voor bv huidaandoeningen, het hebben van een extra vinger of het missen van een vinger of het hebben van halve vingers.
Bovendien, nogmaals, bij erfelijke ziekten zijn er dus ervaringsdeskundigen in de familie die best goed kunnen inschatten hoe "zielig" het is. Ze hebben het ook.

Zou jij liever een maatschappij zien met alleen "perfecte" mensen?

Mensen die kiezen om een gehandicapt kind op de wereld te zetten, doen dat om hun kinderwens te vervullen, die op zich altijd egoistisch is, en vaker nog omdat ze gewoon geen abortus willen ondergaan omdat ze al een band hebben met de vrucht en abortus te ingrijpend vinden.

Overigens kun je het ook nog bekijken vanuit een heel ander standpunt, van reïncarnatie bv. Dan zou je de geboorte tegengaan van iemand die er voor gekozen heeft met een defect geboren te worden....

**Geplaatst**: 27-10-08 14:55

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 14:55

Als je het weet op moment dat je bewust aan de slag gaat om zwanger te raken, vind ik dat je er niet verstandig aan doet. Maar dit blijft iets heel persoonlijks.
Zelf vind ik dat kwaliteit van leven al op zoveel andere manieren in het gedrang kan komen wanneer je gezond geboren wordt. Ook vind ik het doordrukken van een kinderwens een beetje egocentrisch, als je weet dat er meer dan 25-50% kans is op de ziekte van een van beide ouders in dit geval van erfelijk doorgeven.

Ik denk daarnaast dat er voldoende opties zijn om op een andere manier een kinderwens vervuld te zien.
Maar als ik het heel even chargeer dan een volgende vraag:

Waarom kiezen zo weinig ouders voor een adoptie kind met een medische indicatie (klomvoetje, hazelip oid)? Puur omdat het kindje niet 100% gezond is. Waarom dan wel een eigen kind krijgen als je weet dat dat door jouw toedoen, jouw keuzes ook niet gezond is of blijft...beetje omgekeerde wereld.

Overigens stel je zelf eens de vraag óf er zo nodig een kindje moet komen om een rijk en gelukkig leven te hebben Bloos

Lastige vragen....

**Geplaatst**: 27-10-08 15:07

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 15:07

Er zijn al genoeg ziektes en ellende op deze wereld die ervoor zorgen dat de wereld niet 'perfect' wordt. als wij iig het onnodig lijden kunnen voorkomen door bewust niet voor een kind te kiezen als je weet dat je een erfelijke aandoening kan overdragen scheelt dat al wel. Ik vind het een krom vergelijk door meteen te stellen dat we een perfecte wereld hebben als we dit soort dingen uitsluiten.

**Geplaatst**: 27-10-08 15:08

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 15:08

Lusitana schreef:
Overigens kun je het ook nog bekijken vanuit een heel ander standpunt, van reïncarnatie bv. Dan zou je de geboorte tegengaan van iemand die er voor gekozen heeft met een defect geboren te worden....

hier geloof ik niet in. En als dat dan wel zo is, zal het wel een ziekte krijgen met als resultaat een defect. Mocht het dan zo nodig ment to be zijn.

**Geplaatst**: 27-10-08 15:22

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 15:22

Ik heb het niet over een perfecte wereld, maar over een maatschappij met perfecte mensen, oftewel, alle kneuzen maar opruimen en vooral niet geboren laten worden wat niet past in het perfecte plaatje.

Tinkerlady, ik zou persoonlijk juist wél kiezen voor pleegzorg of adoptie van een niet "perfect" kind, omdat ik weet dat die overblijven en ik zou een kind willen helpen, ik wil geen kind voor mij. Ik zou dus helemaal geen kinderen nemen ongeacht of er een kans was op een erfelijke ziekte of niet en altijd kiezen voor pleegzorg en/of adoptie. Dat is een heel ander uitgangspunt, omdat ik geen kinderwens heb.

Ik weet wat het is om broeds te zijn, en vreemd genoeg worden we daarin heel "inhalig". Het lijkt net zoiets als verliefdheid. Iedereen weet dat, als we verliefd zijn, we ook niet meer rationeel denken.
De ouders die dus aan een kind beginnen, wetende dat er een kans is op een erfelijke ziekte, hebben daar wellicht ook last van. Hun emoties, de wens, nemen de overhand en ze hebben er alles voor over.
Dit zie je ook bv bij onvruchtbaarheid. Veel denken er later, als de broedsheid weg is (en er is nog steeds geen kind), heel anders over en zijn eigenlijk blij dat ze geen kinderen hebben, terwijl toen ze het nog graag wilden, het leven bijna geen zin had zonder.
Beetje als je vriendje moeten verliezen terwijl je zo verliefd bent, terwijl je later denkt, ach het was eigenlijk ook maar een zak.

Ik denk dat we de kracht van de emotie niet moeten onderschatten in dergelijke gevallen.

Onnodig lijden, nogmaals, is rekbaar.
Ook is het zo dat mensen die een ernstige erfelijke andoening hebben, vaak niet eens de leeftijd bereiken waarop ze kinderen zouden kunnen willen, of ze weten dat ze te kort te leven hebben of geen krachten meer zullen hebben om het te kunnen verzorgen.

Het is denk ik dus wel belangrijk om in ogenschouw te nemen over wat voor een soort erfelijke aandoening je het hebt.

**Geplaatst**: 27-10-08 15:37

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 15:37

Ik heb er moeite mee, als mensen bewust kinderen op de wereld zette, als ze 50 % kans (of meer) dat een kind een ziekte/aandoening heeft. In mijn kennissenkring heb ik het meegemaakt, zij had NF1, zoonlief heeft het ook en erger, speciaal onderwijs en al.. Is het dat dan waard?
Andere kant van de medaille ken ik ook, we hebben een prachtige gezonde Chinese dochter geadopteerd, geboren met een hazelip. Ik schrijf bewust: gezond, want dat is ze. Ze kreeg geen kans in China vanwege haar hazelip, ze is een meisje en wie weet hoeveel kinderen haar ouders al hadden, en of ze erg arm waren..
Ik kan volmondig zeggen: geen biokind als er een erfelijke ziekte is. Ons Chineesje bestond al, en zij had evenveel 'recht' op ouders als welk ander kind, dus nu bij ons. We wachten nu op nog een adoptie-Chineesje, weer een kind met een special need.

**Geplaatst**: 27-10-08 15:41

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 15:41

Er zijn genoeg mensen die niet perfect zijn bij een geboorte Knipoog

sterker nog: wat is perfect. Maar bewust kiezen voor een kind die: blind, doof, verlamd, open rug, weet ik veel wat, waardoor een kind minder kansen krijgt dan een gezond kind is absoluut onbeschoft en egoïstisch. Kijk een hazelipje of klompvoetje ok dat is niet iets waardoor een kind minder kansen krijgt, maar kom op er zijn al zoveel hulpbehoevende kinderen door ernstige ziektes of door ongelukken. Waarom zou iemand dan met de volle wetenschap dat ze een erfelijke aandoening hebben kiezen voor een hulpbehoevend kind. Dat is ongehoord. Dat is puur eigen belang van ik wil een kindje hebben, egoïstisch gedrag vind ik dat.

**Geplaatst**: 27-10-08 18:14

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 18:14

Daar zijn we weer op het punt dat een kind nemen altijd egoïstisch is.

Erfelijke aandoeningen kunnen dingen zijn waarbij het kind "gezond" geboren wordt en pas later iets ontwikkeld (bv bij erfelijke borstkanker).
En nogmaals, er is een kans op een gewoon kind, moet je die kans dan persee voorbij laten gaan?
Bij sommige dingen is het zo dat je drager kunt zijn, maar de ziekte niet krijgt. Heb je dan ook geen bestaansrecht?

En ik heb ook het idee dat je toch aan zware handicaps denkt bij "erfelijke aandoening". Dat is ECHT NIET hetzelfde.
Een erfelijke aandoening kán iets zijn waar je jong aan sterft of erge last van hebt, maar het kan ook iets vrij onbenulligs of zeer draagbaars/ te behandelen zijn, of als gezegd, iets waar je drager van bent, maar niks ontwikkeld.

Hier goede info:

http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuse ... rt_id=2946
http://www.erfelijkeziekten.be/ziekten.html

**Geplaatst**: 27-10-08 18:15

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 18:15

Lusitana schreef:
Tinkerlady, ik zou persoonlijk juist wél kiezen voor pleegzorg of adoptie van een niet "perfect" kind, omdat ik weet dat die overblijven en ik zou een kind willen helpen, ik wil geen kind voor mij. Ik zou dus helemaal geen kinderen nemen ongeacht of er een kans was op een erfelijke ziekte of niet en altijd kiezen voor pleegzorg en/of adoptie. Dat is een heel ander uitgangspunt, omdat ik geen kinderwens heb.

Dat is een heel mooi statement, maar dan nog ben je echt een uitzondering op de regel. Kindertehuizen vol met kindjes met een 'medische aantekening'. De meesten paren kiezen daar echt absoluut (en zelfs weloverwogen) niet voor, dat is bekend (onderzocht en gemeten). Nog maar niet gesproken over adoptie kinderen die wat ouder zijn. Kennelijk streven velen van ons naar het perfecte babietje in de wieg....jammer voor al die kindjes die met smart wachten op een goed leven.

Merilyn schreef:
Kijk een hazelipje of klompvoetje ok dat is niet iets waardoor een kind minder kansen krijgt

Alleen al je woordkeuze Bloos

alsof het niks is. Juist deze aandoeningen, waar je als adoptief ouder toch ook druk mee bent (net als het kindje zelf) tot minimaal het 18e levensjaar, zijn toch zeker al voldoende reden waarom er zoveel adoptie kinderen wachten op een plaatsje. Ze worden hierop al afgewezen, en gewoon niet gewild. Informeer maar eens bij de bemiddelende instanties. Ik ben het wel met je eens, dat deze aandoeningen na specialistische zorg in bijvoorbeeld ons land, prima behandeld kunnen worden waardoor er uiteindelijk geen kwaliteit van leven wordt ingeleverd. Dit in tegenstelling tot wat bij erfelijke ziektes wel het geval is.

AngeliqueB schreef:
Ons Chineesje bestond al, en zij had evenveel 'recht' op ouders als welk ander kind, dus nu bij ons. We wachten nu op nog een adoptie-Chineesje, weer een kind met een special need.

Wat super dat jullie hiervoor gaan! niets dan lof! Veel geluk met toewijzing van de tweede Haha!

Maar hiermee dwalen we af van de discussie. Kiezen voor een kind wat je zo goed als zeker een ziekte meegeeft, die erfelijk overdraagbaar bewezen blijkt. Mij niet gezien. Maar zoals eerder aangegeven, het blijft persoonlijk.

**Geplaatst**: 27-10-08 18:23

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 18:23

Ja, het is een ander punt. Het maakt mij (sinds mijn jeugd al eigenlijk, daarin ben ik nooit veranderd) erg opstandig dat mensen persee een "perfect" babietje willen, die er in sommige gevallen zelfs voor "gefokt" worden, om aan de adoptie behoefte te voldoen, terwijl andere kinderen die ook hard liefde nodig hebben gewoon verpieteren. Maar dat is weer een heel ander punt evenals het op de wereld zetten van een kind waarvan je weet dat het gehandicapt is. Want dat is bij erfelijke aandoeningen dus niet (altiijd) het geval.
Een en ander raakt elkaar natuurlijk wel als we praten over kinderwens.

Een vriendin van mij was er te laat achter dat ze zwanger was (toen ze tegen de veertig liep) en heeft een punctie geweigerd omdat ze toch niet meer wilde aborteren. Moet je dan denken:Jee, wat een egoistisch mens, die laat een kind komen dat syndroom van Down kán hebben?
Overigens is het kind wat achter maar verder gezond.

**Geplaatst**: 27-10-08 19:53

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 19:53

Sorry dat ik twee keer achter elkaar post, maar er zit meer dan een uur tussen en ik kan niet meer toevoegen in de andere.

Maar ik heb bv een vriendin die uit een zeer groot gezin komt waarin erfelijke darmkanker voorkomt. Tot nu toe heeft alleen een broer dat gekregen, maar recentelijk zij ook. Ze hebben de tumor verwijderd, een chemo kuur erachter aan en verder kan ze gewoon weer doorleven. Ze ontwikkelden het ook pas na hun vijftigste... Zouden zij "zielig" zijn? Hebben zij geen bestaansrecht? Kun je hier spreken over "een kind wat aandoen?"

Ik wil even duidelijk aangeven dat erfelijke aandoening die toevallig wél ontwikkeld (als gezegd er is ook een kans op niet), niet gelijk hoeft te staan aan een (zware) handicap of levenslange ziekte...

**Geplaatst**: 27-10-08 22:03

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 22:03

maar wie zegt dan dan zulke mensen geen bestaansrecht hebben?

**Geplaatst**: 27-10-08 22:16

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 22:16

Er is iemand die graag zou zien dat mensen met kans op erfelijke afwijking ze niet geboren werden. Dan geef je ze dus geen bestaansrecht. en ze is daar vast niet alleen in, als je het topic doorleest zul je er wel meer tegen komen die vinden dat je kinderen met een erfelijke afwijking niet moet "nemen" of geboren moet laten worden.
Ik wil alleen maar zeer duidelijk maken dat niet elke erfelijk aandoening een gehandicapt of zielig kind betekent.
Dat er situaties zijn dat je als volwassene pas kans hebt om er last van te krijgen en dat het zelfs dan nog wel eens goed te behandelen is. Waarom zou je dan geen kinderen nemen die dat risico lopen (om na je vijftigste wat op te lopen bv) ? Er is immers ook een kans op geen problemen...
Het is dus helemaal niet zo makkelijk om het allemaal maar op een grote hoop te scheppen, het is per aandoening verschillend wat de kansen zijn om het idd over te erven, wat de kansen zijn dat een kind het ontwikkeld (kan nl ook alleen drager zijn) en hoe erg het is.

Laatst bijgewerkt door Lusitana op 27-10-08 22:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-10-08 22:21

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 22:21

nee zeker niet is ieder kind zielig,dat ben ik helemaal met je eens.

ik kan alleen voor mezelf spreken als ik zeg dat ik doel op mensen die bv drager van taaislijm ziekte zijn.
dat de kans dus groot is dat je kind het krijgt en daarmee vroeg overlijdt.
dat soort dingen.

en dan bedoel ik absoluut niet dat zieke kinderen minder waard zijn of geen bestaansrecht hebben!

**Geplaatst**: 27-10-08 22:25

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 22:25

Nee, ik zou het niet doen, niet alleen omdat ik het zelf niet zou aan kunnen, maar zeker ook omdat ik niet wil dat mijn kind de aandoening zou krijgen. Nou wil ik soieso geen kinderen, maar dat terzijde. Desondanks blijft het een moeilijke vraag/beslissing.

**Geplaatst**: 27-10-08 22:30

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 22:30

@ snoevie. Ik had het ook niet speciaal over jou.
En taai slijmziekte is ook een van de dingen die mij persoonlijk wel zou tegen houden, denk ik. Dat heb ik al gezegd, het maakt veel uit hoe erg het lijden en de dood is.
Maar dan nog kan ik zelf wel respecteren dat mensen gaan voor een kansje dat het wel goed gaat.

**Geplaatst**: 27-10-08 22:33

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 22:33

nee dat weet ik wel hoor,dat je niet alleen op mij doelde.

en ik heb zeer veel moeite met het respecteren van mensen die dan toch voor dat kansje gaan,dat zeg ik er wel eerlijk bij.
ik kan dat moeilijk begrijpen.

**Geplaatst**: 27-10-08 22:35

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 27-10-08 22:35

Ik vroeger ook, dus dat kan ik weer begrijpen, dat je dat moeilijk te begrijpen vindt.
Maar nu ben ik neutraler.

**Geplaatst**: 28-10-08 11:33

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 28-10-08 11:33

Kwaliteit van leven, is voor iedereen weer anders in te vullen en te beoordelen met of zonder erfelijke aandoening. Ik ben er vanuit gegaan bij de topic vraag dat het gaat om ernstige aandoeningen/ziektes met een behoorlijke beperking in kwaliteit van leven.

Dat iemand die onverwacht toch zwanger raakt op haar 40 ste en dan mogelijk kans op een kindje met downsyndroom loopt, vind ik een heel ander verhaal. Er is dan nadrukkelijk geen zwangerschap meer verwacht en is alleen leeftijd de indicatie tot risico. Daarbij valt een kindje met downsyndroom voor mij niet in de rubriek ernstige aandoeningen, je kunt namelijk dikwijls stellen dat deze kindjes gezond zijn, maar een handicap hebben. Dat ligt mijns inziens weer heel anders. Veel van deze kinderen zijn namelijk zorgeloos gelukkig te noemen en is er geen sprake van intensieve medische behandelingen en zorg op lange termijn, dagelijks terugkerend of erger nog zaken die de situatie soms zelfs levensbedreigend maken.

**Geplaatst**: 28-10-08 12:06

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 28-10-08 12:06

Ik zie dat heel veel mensen uitgaan van ernstige aandoeningen, maar erfelijke ziekten zijn lang niet allemaal even ernstig sterker nog, ik denk dat er meer niet dan wel ernstig zijn. (Ik ga de meer dan duizend eens op mijn gemak bekijken)
Ook zijn de kansen er op verschillend en dat is ook in de openingspost aangegeven.
Wanneer ga je niet meer voor een kind? Bij 25% kans is het eigenlijk maar een klein kansje. 50% is er nog steeds een kans op een normaal kind... en je kunt alsnog de zwangerschap afbreken. Dit wordt ook bijna altijd gedaan bij afwijkingen die in een foetus al te zien zijn.

Het down syndroom gebeuren was even een voorbeeld van wat mensen vaak toch zien als een weinig ernstige afwijking, hoewel deze mensen ook jong sterven. Rond hun veertigste houdt gewoonlijk het hart er mee op. En ze kunnen wel degelijk behoorlijk complicaties hebben, met name met het hart, en moeten soms vechten voor hun leven als ze nog heel pril zijn. Je kunt dus niet stellen dat ze gezond geboren worden...

Citaat:
Maar bij downsyndroom zijn er van chromosoom 21 geen twee exemplaren, maar drie exemplaren aanwezig. Dit wordt in 96 van de 100 gevallen veroorzaakt een fout voor of na de bevruchting. Dit is de niet erfelijke vorm van downsyndroom. Bij 4 van de 100 gevallen is sprake van een erfelijke oorzaak. Dit is de erfelijke vorm.

Mensen met downsyndroom hebben een lichte tot ernstige verstandelijke handicap, en een aantal herkenbare uiterlijke kenmerken. Daarnaast ontwikkelen zij zich trager, zowel verstandelijk als lichamelijk.

Bijna de helft van de kinderen met downsyndroom wordt geboren met een hartafwijking. Soms is er bij de geboorte een maag-darmafwijking aanwezig. Ook hebben mensen met dit syndroom een verhoogde kans op problemen met hun ademhaling en luchtwegen, gehoor, ogen, spraak, motoriek en afweer tegen infecties. Daarnaast is er meer kans op leukemie en de ziekte van Alzheimer. Hoe iemand met downsyndroom zich ontwikkelt, verschilt van persoon tot persoon.

Door de verbetering van de zorg en toegenomen kennis zijn de kansen op een goede gezondheid voor mensen met downsyndroom toegenomen en is hun levensverwachting verbeterd.

Daaruit blijkt ook dat de kans door leeftijd op down syndroom dus weer niet in het vakje erfelijk hoort.
Neemt niet weg dat als het wel erfelijk is, er dus wel mee te leven is, hoewel er dus best gezondheidsproblemen kunnen zijn, en je ze niet standaard onder gezond kunt scharen.

**Geplaatst**: 28-10-08 12:08

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 28-10-08 12:08

moeilijk,moeilijk!
ik moet inderdaad zeggen dat de mensen die ik ken met down syndroom wel gelukkig en blij zijn........en gelukkig geen hartafwijking hebben

**Geplaatst**: 28-10-08 12:14

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 28-10-08 12:14

Ook niet gehad bij de geboorte?

**Geplaatst**: 28-10-08 12:22

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 28-10-08 12:22

nee,ik dacht van niet!
maar ik zal het eens vragen voor de zekerheid.
ik ken niet zoveel mensen met down overigens,maar een paar.

ik herrinner me nu wel dat er een meisje bij is die medicijnen voor haar hart gebruikt inderdaad,maar niet onder het mes geweest

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-10-08 16:31

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-08 16:31

Nogmaals mijn vraag: Lachen

Redrumfox schreef:
Is het jullie dan meer waard om een kind van jezelf te hebben die ziek is, of een gezond kind - in ieder geval niet zeker weten ziek - maar geadopteerd? En dan bedoel ik een adoptie uit een land waar dit kind sowieso geen toekomst heeft in de maatschappij en nu dus wel die mogelijkheid krijgt. Komt in feite op hetzelfde neer als een eigen kind, maar dan - veel grotere kans - gezond, goede mogelijkheden tot ontwikkeling in de maatschappij alleen is het niet iets van jezelf.

Lusitana, ik vind dat je het erg zwartwit stelt dat iedereen wil dat men perfect in de maatschappij past. Maar dat terzijde. Anyway, wat heeft dit te maken met een kind overal tegen beschermen? Jij wil dus zeggen dat het niet uitmaakt dat je een kind op de aarde zet wat én blind is én het syndroom van down heeft - om maar iets te roepen - ? Omdat diegene daar alleen maar sterker van wordt?

Om maar even op dat adopteren terug te komen..
Waarom kiezen voor een ongezond kind en het diegene moeilijk maken (notabene je eigen kind) ipv een geadopteerd gezond* kind of helemaal geen kind?

Is de meerwaarde van iets van jezelf dan zoveel groter dat het ziek mag zijn en een véél moeilijker leven mag leiden, in tegenstelling tot een geadopteerd kindje wat wel gezond* is?

* je weet natuurlijk nooit of iemand 100% gezond is, maar jullie begrijpen wel wat ik bedoel neem ik aan. Lachen

**Geplaatst**: 28-10-08 16:37

Re: Kinderwens maar een erfelijke aandoening, wat nu?

Geplaatst: 28-10-08 16:37

oh lastig.........ja het zou voor mij wel meerwaarde hebben om een kindje van mezelf te krijgen.
als ik bv onvruchtbaar ben(of mijn man/vriend tegen die tijd)dan zou ik zeker adoptie overwegen.