Geplaatst De reden van mijn trip was duidelijk; ik ben helemaal wild van alle dingen die de meeste mensen ziekelijk of op z'n minst luguber vinden; noem hier bv de bodyfarm (onderzoek over ontbinding), dr G (forensics) en BodyWorlds (Körperwelten). Let wel; CSI is fake en dus in mijn bekrompen gedachten niet interessant, en hoewel ook ik in de beurs van berlage ben gaan kijken naar Bodies, the exhibition vond ik het tegenstrijdig; mooi om te zien maar de filosofie vond, en vind ik waardeloos (copycat, en een slechte ook).
Het origineel; "Körperwelten" had ik liever gezien, maar die zijn al lang niet meer in NL of omstreken geweest. Neemt niet weg dat ik daar wel voor op de lijst sta; als ik later dood ben word ik ook geplastineerd. Of dat nou in schijfjes of als geraamte of in een (al dan niet) fraaie houding is maakt me eerlijk gezegd niet eens heel veel uit.
Het brein achter de plastinatiemethode is Gunther von Hagens, een duitse anatoom die veel mensen wel kennen als "de griezel, die lijkensnijder" uit de serie "anatomie voor beginners" die een tijdje terug op Tien/Talpa te zien was. Von Hagens is dus ook de eigenaar en stichter van de Körperwelten-tentoonstellingen. Alle lichamen die gebruikt worden in deze shows zijn afkomstig van een donatieprogramma, en dat is een belangrijk onderscheid met "bodies, the exhibition" waarin de afkomst van de lichamen op z'n zachtst gezegd bedenkelijk is.
In november '07 heeft von Hagens het Plastinarium geopend; de zogeheten lijkenfabriek. Hier worden de donoren geplastineerd en klaargemaakt om mee te kunnen met de tentoonstellingen of naar universiteiten etc te gaan. Dit is allemaal publiekelijk; een blik achter de schermen...
Het zijn van bodydonor/korperspender krijg je in principe niets voor, behalve eens in de zoveel tijd een aardigheidje. Het meest recente aardigheidje was een uitnodiging voor het treffen; een grote bijeenkomst van allemaal donoren. Iedereen had een uitnodiging gehad voor het eerste treffen in het Plastinarium. Dus daar moest en zou ik bij zijn. Dat von Hagens er zelf ook zou zijn was alleen nog maar meer motivatie; evenals bijna iedereen vond ook ik het een freak. Een genie, maar nog steeds een freak.
Guben is niet heel ver weg, het ligt zo'n 120 km onder Berlijn en is een grensdorp polen/duitsland. Achtergebleven in ontwikkeling, niet erg werelds. De paar pensions die er zijn hebben spontaan voor het weekend hun deuren gesloten toen ze hoorden hoe druk het kon worden, de eigenaren zijn een weekendje weggetrokken, evenals veel andere gubenaren. De 3 hotels die er zijn waren in no-time vol; evenals alle hotels in een straal van 25 km in het duitse gedeelte. Het poolse gedeelte daarintegen bleef rustig; het was niet moeilijk daar een kamer te boeken. Dat het vanaf het treinstation nog een paar km lopen was en er geen bus stopte heeft daar vast ook een aandeel in gehad; feit is wel dat ik de enige was daar die naar het treffen ging.
Vrijdags ben ik vertrokken thuis en na een voorspoedige reis was ik rond 21.00 in Guben (het jippieajeegevoel toen ik het bordje met de plaatsnaam zag was echt ongekend), beetje jammer dat ik mijn plattegrond en routebeschrijving (met daarop ook het telefoonnummer van een taxi) naar het hotel thuis had gelaten. Ik kende het wel zo'n beetje uit mijn hoofd, maar aan een herinnering aan googlemaps heb je weinig als het stervensdonker is en er is amper straatverlichting. Maar na zo'n tripje en een stapel blaren verder waardeer je je bedje des te meer
Zaterdags was het echte treffen, ik wist wel dat er een contactpersoon voor de buitenlanders was maar ik vond het niet zo nodig op zoek te gaan. Na inschrijving had ik nog ruim een uur om alvast in het plastinarium rond te snuffelen; deze dag was echt alles openbaar, ook de ruimtes die normaliter gesloten zijn. (bv waar de vriezers staan en ruimten die nog niet klaar zijn, en de opslag en al).
Nadeeltje was dat er wel veel pers aanwezig was; Gunther moest net op fotosessie waar ik akelig dichtbij stond. Even staan kijken en wat staan praten met iemand die er ook stond; dit bleek zijn assistente te zijn. Ik mocht meekijken in wat schema's en als je ziet hoe die lui geleefd worden die dag; dat is echt bezopen. Compleet gekkenwerk. En dat was wel kenmerkend voor het uurtje voor de presentaties begonnen; hectiek. Veel mensen die veel indrukken opdeden.
Aangezien de groep redelijk groot bleek te zijn (700 donoren en 300 introducees) zijn we naar een grote tent gegaan die tegenover het plastinarium opgesteld stond; hier eerst een welkom bla bla en vervolgens een paar presentaties. Vantevoren had ik me wel afgevraagd waarover ze in vredesnaam al die presentaties wilden doen, maar ze hadden het wel voor elkaar dat (op 1 spreker na) iedere minuut echt boeiend was. Een samenvatting in vogelvlucht:
*leichname für die Anatomie een smakelijke uiteenzetting over hoe de wetenschap door de eeuwen heen aan lichamen is gekomen en hoe daar destijds mee werd omgegaan. Incl foto's
*die öffentliche Leiche im Wandel der Zeit hier snapte ik geen moer van, dit was een lezing van een professor Filosofie en hij was vooral bezig met het vergelijken van een lichaam met de melkweg volgens mij.
*mein Leichnam gehört mir, mündig bis in den Tod wederom zeer smakelijk, iedereen was meteen weer wakker. Zelfbeschikking na de dood; wanneer is een dode een dode en een lijk een lijk en hoeveel heb je zelf bij leven te zeggen over wat er na je dood met je gebeurt, wat is je recht.
(hmmm, lunchpauze! ik heb niet 1 iemand gezien wiens eetlust ontbrak... iedereen zat braaf z'n soep en worsten naar binnen te schuiven. Helaas was er voor vegetariers alleen fruit, dat was dan net weer wel jammer. Hoewel ze me ook niet erg begrepen denk ik, toen ik mijn beste engels/duits vroeg om eten zonder vlees kwamen ze juist met alle soort vlees aanzetten. Een alternatief leken ze echt niet te hebben)
*Bodyworlds-ausstellungen in den USA und Kanada over de amerikaanse tegenstand en de vele demonstraties in eerste instantie, tot compleet uitverkochte tentoonstellingen nu en hoe dat zich onderscheidt tot de rest van de wereld.
*entwicklung des Plastinariums in Guben over de opbouw en de toekomst van het plastinarium, uitleg over het sluiten van alle settings in china.
Hierna ging het voor mij een klein beetje mis; ik had mij inmiddels aangesloten bij de overige buitenlanders (we waren met 8) en dat was toch wel héél gezellig. Een zeer gemeleerd gezelschap, maar zo gaaf. Er was koffie met koek in het volkshuis waar we aten, daarna was er een rondleiding door Gunther en Angelina in het plastinarium. Dacht ik. Alleen begonnen die beide dingen tegelijk dus toen ik daar eenmaal was had ik wel een heerlijk bakje koffie op maar moest ik nog even hard rennen om de rondleiding in te halen. Uiteindelijk vond ik ze bijna bij het einde, op een uitkijktoren, gelukkig heb ik de meest bijzondere dingen nog wel meegemaakt. De vrieskisten, de nieuwe ruimten, de opslag en lastbutnotleast; de körperkirche. Een gewaagde zet waar Gunther gaat proberen geloof en plastinatie samen te laten komen.
Hierna hebben we op het gemakje alles nog eens uitgebreid bekeken, onderling een hoop gesproken over de knelpunten die nog bestaan. Leuke, bijzondere mensen leren kennen, maar wat het echt zo prettig maakte ook was dat we daar toch eigenlijk allemaal wel gelijkgestemde zieltjes waren. De pers dacht er soms anders over, sommigen waren duidelijk op zoek naar mensen die wel wilden zeggen dat we ervoor betaald werden of meer negatiefs... ik ben zelf voor 1 krantje geinterviewd (heel slecht, want mensen die hadden aangegeven dat ze aangesproken mochten voor een interview hadden een merktekentje op hun naamkaartje, en ik dus niet. Maar mogelijk was het feit dat er stond dat ik uit NL kwam toch te interessant om te laten lopen). In de manier van vragen merkte ik vrij duidelijk dat het echt een tegenstander was. Of ik het dan niet erg vond om in plakjes verkocht te worden, of als schilderijtje aan de muur te komen, of ik niet bang was voor de grote cirkelzaag en echt wel als vermaak gebruikt wilde worden.
Verder hadden we nog ruim gelegenheid om vragen te stellen aan de werknemers daar en ze op hun vingers te kijken. Stuk voor stuk aardige mensen, die gerust ook wat meer details vertelden dan er normaal verteld worden. En dat deden ze ook gerust onder de neus van von Hagens, wat ergens wel een prettig idee was.
Helaas kwam daarna alweer een einde aan deze drukke dag, waar het allemaal om te doen was.
De volgende dag ben ik nog teruggeweest, en was er inderdaad minder te zien dan de zaterdag. De opslagruimten en dergelijke waren nu dicht, en de körperkirche was nu weer netjes voorzien van een waarschuwing voor instortingsgevaar.
Die middag en avond ben ik het dorp wezen verkennen; er waren echt supertoeristische feesten. Heerlijk, lekker oubollig
Dat je voor 1 euro een fikse rondrit in een koetsje met haflingers kon maken was dan weer wel een zeer aangename verrassing en een leuke manier om nog eens wat te zien.'s avonds een feest met optredens en de verkiezingen van de Gub'ner Apfelkonigin. Erg leuk, waar ook het poolse stadsdeel in betrokken werd. De koningin van het afgelopen jaar moest de nieuw gekozen koningin kronen, bij haar afscheidspraatje was het wel supersneu, dikke tranen, geen woord meer uit d'r keel krijgen. En vrijwel iedereen zat vol medeleven mee te janken. (
het was echt sneu voor d'r). Leuke dag geweest, tot ze de nieuwe kroning vierden met vuurwerk. En dan geen braaf rotje ofzo. Genoeg reden voor ondergetekende om in vrijwel blinde hysterie weg te rennen. Als ze er niet van dat zalige potsdammerbier gehad hadden was het misschien nog gelukt ook Helaas was maandag de dag van de terugreis alweer aangebroken. Mijn vliegtuig ging pas laat, dus ik kon op het gemak doen. Ik moest voor iemand nog iets in Berlijn halen dus dacht mezelf daar wel te vermaken, maar dat plannetje mislukte een beetje door de gietregen.
Eenmaal terug onderweg naar huis kwam er toch wel een klap; het weekend was enorm leuk, en hoewel ik mijn beestjes en vrienden etc vreselijk miste had ik het liefst rechtsomkeert gemaakt en teruggegaan naar Guben. En nog steeds trouwens. Ik ben er nog lang niet klaar en ben min of meer mijn volgende trip al aan het plannen. Het heeft me wel even een poosje gekost om te bedenken waarom ik nou zo graag terugwilde, of het de magie van het treffen was of de hele omgeving en sfeer daar. Ik ben er nog niet achter...
DE FOTO'S!
:+: Gunther en ik
natuurlijk moest ik ook met mijn ogen dicht
de echte staat van de gebouwen; onderin zie je de poort naar de körperkirche
dit wordt een practicumzaal
hij heeft echt een brilletje gehad
het casino royale-trio
zo worden schijven dunner gemaakt
de ultieme toeristenfoto, deze mocht je altijd fotograferen
nieuwe plastinaten
geraamten binnen, verval buiten
een doormidden gezaagd hoofd
deze giraf ligt er al een jaar
het plastinarium over de lengte
en de breedte
door de ramen boven zie je de opslag; in die containers zitten lichamen
de korte kant van de tent
De foto's van buiten ben ik een dag later voor teruggegaan. Op zaterdag zag het er echt zwart van de mensen.
Technieken die je in het plastinarium kunt zien:
Skeletknutselen op de foto een rek met schedels en op de achtergrond de schedelsplitters. Via het gat in de schedel worden er gedroogde erwten ingedaan en vervolgens wordt het in water gelegd. Na een paar dagen zijn de erwten zo gezwollen dat de schedelnaden gebarsten zijn en de verschillende schedelbotten uit elkaar gehaald kunnen worden. (expansering)
Niet op de foto; de rest van het geraamte en het hele proces van de botten. (ontvetting-vleesresten eraf-bleken). Die middelste stap gebeurt overigens gewoon met normaal enzymhoudend waspoeder; door de enzymen lossen de laatste restjes nog op.
De bloedvaten:
In een heel oud topic over plastinatie is de vraag gesteld hoe het mogelijk is dat alleen de bloedvaten zo blijven. Dat het welhaast niet echt kan zijn. De man die er zondags werkte was maar al te bereid alles te demonstreren, helaas mocht ik geen foto's meer maken toen, het maken van foto's zijn ze normaliter heel fel op, alleen met het treffen mocht alles dus ik heb er maar 1 eigen foto van.
Op dit moment waren ze alleen bezig met kuikentjes en rundernieren. Het kuikentje staat op de foto. De nier heb ik met mijn neus op gestaan; er steken 3 slangetjes uit waar normaliter de aansluiting op het lichaam zit. 1 de slagader en 2 in aderen. Er wordt een mengsel gemaakt van komponent A en komponent B, dit geeft een bloedrode prut die de consistentie van verf heeft. Eenmaal samengevoegd is het in 24 uur keihard. De komponenten worden in een vacuumkamer gezet om alle bellen eruit te krijgen, vervolgens wordt met een spuit die aangesloten is op een electronische drukregelaar de mix via de slangetjes de nier in gespoten. Die druk wordt zo geregeld omdat bij te weinig druk de smurrie niet diep genoeg zal gaan en bij teveel druk knappen de vaatjes waardoor het geheel onbruikbaar wordt.
Vervolgens wordt de nier een paar minuten zachtjes gekneed voor een juiste verdeling. Hierna gaat de nier in een warm bad met enzymen en bacterien, die alle weefsel opvreten. Met een weekje is dat klaar en blijven alleen de bloedvaten dus nog over.
In geval van hele dieren of ledematen waar ook bot inzit dan is het bot na deze behandeling nog intant. Willen ze dat ook weg hebben dan gaat het preparaat in een badje zoutzuur zodat ook het bot oplost.
Het prepareren van een heel lichaam. Dit spreekt voor zich; ze werken in tweetallen aan een lichaam en leggen de nodige structuren bloot. Dit kunnen spieren zijn, zenuwen, pezen en banden. De rest van het lichaam is ingepakt om uitdrogen te voorkomen, ieder kwartier wordt het ook met ethanol gesprayed om het goed te houden. De lichamen overnachten in een ethanolbad.
De media:
het krantenartikel waar ik genoemd wordt
Dat ik nagenoeg geen duits spreek doet er niet toe, en mijn naam is ook niet Johanna maar dat is wel mijn doopnaam. Maar ook dat mag de pret niet drukken.
filmpje dat een heel kleine indruk geeft over de omvang
zomaar een krantenartikeltje erover
dit ook
die 82-jarige Juanita was echt super!
waarin over de korperkirche gesproken wordt
En de echte links;
http://www.plastinarium.de
http://www.bodyworlds.com
http://www.korperwelten.de
Edit Justy: Link naar meeting-topic: viewtopic.php?f=16&t=843371&hilit=
. 
en erg mooie fotos meid 
