Bokt.nl

De Hoefslag schreef:

Aan de universiteit van Pennsylvania onderzocht dr. Martin Seligman met zijn collega's actief vermijdingsleren. Hij deed dit door honden in een ruimte te plaatsen die door middel van een hek in twee compartimenten was verdeeld. De proefhonden kregen via de vloer een electrische schok toegediend. De dieren leerden de schok te vermijden door over het hek naar het stroomloze vlak te springen. Voordat de dieren een schok toegeniend kregen ging een lamp branden. Zodra ze over het hek sprongen, ging de lamp uit. Na een aantal malen geconfronteerd te zijn met de associatie 'licht aan betekent electrische schok', werden de honden angstig als het licht ging branden. De angst voor de lamp was aangeleerd door klassieke conditionering. Door over het hek te springen hadden de dieren geleerd dat de lamp uitging, en hun angst verdween. Een prachtig voorbeeld van operante conditionering: het leren van de gevolgen van je gedrag. Dit onderzoek gaf aanleiding tot een heftige discussie tussen de diverse wetenschappers. Waren de honden bezig de electrische schok te vermijden of nam het over het hek springen toe omdat dit bekrachtigd werd door het doven van de lamp en daarmee het verdwijnen van hun aan het licht gekoppelde angst ?

In een poging het vraagstuk op te helderen bedacht men een nieuw onderzoek met telkens 3 honden.
De dieren werden vastgemaakt in een tuig dat weer vastzat in een kooiconstructie. De vastgebonden honden konden alleen hun kop, die tussen twee schotten zat, een fractie bewegen. Hond A werd alleen maar vastgebonden en na een bepaalde tijd weer losgelaten. Hond B werd vastgebonden en kreeg electrische schokken die onmiddellijk stopten als het dier met zijn kop de schotten raakte. Hond C werd vastgebonden in het tuig, kreeg eveneens electrische schokken, maar het met zijn kop aanraken van de platen had geen enkel effect, de schokken gingen onverminderd door. De volgende dag werden de drie honden in het compartiment met de twee vakken en het hek geplaatst. Voordat de dieren een schok kregen, ging een lamp branden. Hond A zonder 'stroomverleden' en hond B die geleerd had dat hij met zijn gedrag invloed kon uitoefenen, sprongen al snel over het hek naar het stroomloze vlak. Ze leerden snel de associatie te leggen tussen 'licht = electrische schok'. Hond C, die geleerd had dat hij geen invloed kon uitoefenen op de schokken, raakte in de eerste instantie in paniek, ging al snel liggen en deed niets. Hij ondernam geen enkele poging om uit het vak te komen en daarmee de stroom te vermijden. Soortgelijke experimenten met verschillende diersoorten leverden dezelfde resultaten op. In alle gevallen was gebrekkige of totaal afwezige controle over de onaangename situatie de sterkste aankondiging van aangeleerde hulpeloosheid.

bonney4evver schreef:

en dan krijgen we weer een heel topic met hoe zielig we het vinden en dat er er tegen zijn, maar wanneer word er nu echt eens iets aan gedaan..