Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Magrathea schreef:Over het algemeen zie ik hondjes met rolstoelen net zo vrolijk en gelukkig zijn als hun wel-lopende maatjes. (Eventueel wel na een tijdje wennen, ~2 weekjes)
Wat ik dan ook weer zie is dat mensen soms naar zo'n vrolijk hondje kijken en zeggen "Dit is natuurlijk geen leven voor een hond, hij gaat ingeslapen worden". Dat snap ik echt niet, als een 'gehandicapt' dier nog steeds vrijwel alles kan (of dit in elk geval snel weer leert) zie ik het probleem niet.
Ik vind het dan ook een fascinerend vakgebied, misschien dat ik hier na mijn studie iets mee ga doen(protheses die dieren helpen om snel en pijnvrij weer hun normale leven te kunnen leiden).
Wat ik me dan afvraag, voor de tegenstanders: wat maakt dat je denkt dat een dier zo snel opgeeft, of dat wij zo snel moeten opgeven voor het dier? Elk dier wil leven, waarom niet alle mogelijkheden aftasten tot je opgeeft? Immers, wanneer een mens een dwarsleasie krijgt zeggen we ook niet 'trek de stekker er maar uit, dit is geen kwaliteit van leven meer'. Laat staan wanneer die persoon een been verliest.
kiki1976 schreef:Hier krijgen ze ook geen prothese.
Hond met een rolstoel omdat ze van achteren verlamd zijn, tja ze zien vaak idd vrolijk. Maar wat ik me dat weer afvraag. Hoe ontlasten deze dieren zich? Kunnen ze dat zelf? Laten ze alles lopen? Of moeten ze hierbij geholpen worden/
Een paard heeft 4 benen nodig tot in tegenstelling van een hond of kat, dus nee bij een paard vind ik het geen optie. Houden van is in dit geval ook loslaten.