Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 23:16

Genetische afwijking - kinderen krijgen

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 23:16

Ik weet niet of dit hier moet, want het is niet echt gebaseerd op nieuws ofzo dus bij nieuws en maatschappij? Nouja TEM maar als het verkeerd staat.

Amyway, ik was op youtube van die personem docu filmpjes aan het kijken. Je kent ze wel, over mensen die geboren zijn met één of andere lichamelijke, erfelijke afwijking. Nu zie ik vaak hierbij dat (een van) de ouders deze afwijking ook hebben.

Waarop ik me afvraag: waarom krijg je dan een kind als je weet dat je een erfelijke afwijking hebt en je kind die dus ook kan gaan krijgen? Vaak vinden deze mensen dat ze niet gehinderd worden door hun aandoening een leven ze hun leven ten volle, maar de vraag blijft; is het wel verantwoordelijk? Die kinderen hebben er niet voor gekozen, en ik zou toch liever met twee armen geboren worden dan met één, zou ik dan zeggen.

Wat vinden jullie hiervan?

**Geplaatst**: 01-05-16 23:41

Re: Genetische afwijking - kinderen krijgen

Geplaatst: 01-05-16 23:41

Intressant onderwerp.

Denk er zelf ook wel is over na.
Ik ben aan de ene kant pro sterste gaan voor. Omdat dat in natuur zo is, de zwakere overleven niet. Maar aan de andere kant we hebben de hulpmidelen om ze toch te laten overleven dus waarom niet.

Kiezen voor een kind in zo een situatie vind ik prima. Zoalng je het maar goed overwogen hebt. Een vriendin heeft een genetische spierziekte en die houd heel veel van kinderen maar neemt er zelf geen. Ze wilt het niet door geven aan haar kinderen. Maar als je zelf overtuigt bent dar jij een goed leven zo hebt waarom niet.

**Geplaatst**: 01-05-16 23:43

Re: Genetische afwijking - kinderen krijgen

Geplaatst: 01-05-16 23:43

Het ligt er denk ik aan wat voor een afwijking het is, en hoe het kwaliteit van leven is.
Hoe de persoon dit zelf ervaart.
De een kan met 1 been prima leven, en de ander miet.
Denk niet dat wij daar als buitenstaanders over kunnen oordelen.

Ik ben geboren met een schisis + een syndroom. ( niks ernstigs gelukkig )
Ik heb nooit geweten dat dit erfelijk was. ( was ook nog niet met kinderen bezig )
Toen ik zwanger bleek te zijn, kwam dit natuurlijk ter sprake.
Ik kon een vruchtwater punctie ect laten doen, heb daar bewust niet voor gekozen.
Als het wel zo is, laat ik ook geen kindje weghalen.
Met de 20weken echo bleek ook dat mijn zoontje ook een schisis had.
( we wisten inmiddels dat we 50% kans hadden )
Tja, en wat doe je dan?
Ik heb me vooral in de eerste instantie heel schuldig gevoeld, tegen over mijn zoontje.
Ik heb hem dit wel "aangedaan"
Maar als ik naar me zelf kijk, heb ik mijn schisis niet als negatief ervaren.
Dit heeft mij wel gemaakt tot wie ik ben, en zou voor geen goud willen ruilen.

Ik ben in mijn zwangerschap heel bang geweest, voor wat komen zal.
Hoevaak ik wel niet egoïstisch ben genoemd, dat ik mijn kindje liet komen.
En als ik dan nu naar mijn mannetje kijk.. denk ik, hoe kunnen mensen dit denken/zeggen?
Hij is de vrolijkste ter wereld, en voor mij de mooiste ter wereld.

Uiteraard hebben wij dit wel besproken, voor een evt volgend kindje.
Ik zal hier bewust zelf niet voor kiezen. En er zijn nog meerdere omwegen om wel een kindje te krijgen, zonder dat die mijn syndroom heeft.

**Geplaatst**: 02-05-16 05:22

Geplaatst: 02-05-16 05:22

Het hangt natuurlijk helemaal af van de ernst van de afwijking (en of je al wist dat het erfelijk is), maar bij een ernstige afwijking waarvan je weet dat de kans op doorgeven groot is: nee, ik vind dat je dan niet voor een biologisch eigen kind moet gaan.

Met de kanttekening dat er tegenwoordig ook gescreend kan worden op bekende afwijkingen; met een traject waarbij een embryo's gescreend worden en er embryo's die vrij zijn van de afwijking worden geplaatst heb ik geen problemen.

En tja, wat dan ernstig genoeg is en wat niet... daar is geen eenduidig antwoord op te geven.

**Geplaatst**: 02-05-16 07:04

Re: Genetische afwijking - kinderen krijgen

Geplaatst: 02-05-16 07:04

Een kind krijgen, met of zonder erfelijke 'afwijking', is sowieso egoïstisch.

Ontzettend interessant onderwerp. Ik denk dat je dit soort dingen niet voor iemand kunt bepalen. Wat de een hindert hoeft voor de ander geen probleem te zijn.

Wel vind ik dat er bij stelletjes met afwijkingen meer informatie vertrekt mag worden (als dat al niet gebeurd) over de eventuele gevolgen voor hun kinderen.

**Geplaatst**: 02-05-16 07:36

Geplaatst: 02-05-16 07:36

dit is echt een heel individueel en de menig hier over ook!
Maar soms zie je dingen dat je denkt schijt aan je geloof stop met babys verwekken!
En dan heb ik het over dingen als autistisch zijn wat dus voor de geboorte niet te bepalen is.
Want dan vind ik het te erg voorwoorden dat de maatschappij moet opdraaien voor de zorg met alles wat er bij hoort om een zware autist op te voeden te verzorgen en te scholen dat staat vast dat het nu al 4x inrichting wordt de ouders kunnen het niet aan en ik heb echt met ze te doen.( maar het was wel hun keuze/wens)
En tja dan zou het toch verboden moeten kunnen worden, dat is echt niet leuk voor niemand niet(ouders en kind)
Wat vind jij als ouder verantwoord? Maar tja met een been of arm kun je prima leven, ben je doof hoef je verder niets te mankeren dan is het toch echt aan de ouders om hun wens wel of niet te laten uitkomen!

**Geplaatst**: 02-05-16 07:42

Geplaatst: 02-05-16 07:42

kwita schreef:
dit is echt een heel individueel en de menig hier over ook!
Maar soms zie je dingen dat je denkt schijt aan je geloof stop met babys verwekken!
En dan heb ik het over dingen als autistisch zijn wat dus voor de geboorte niet te bepalen is.
Want dan vind ik het te erg voorwoorden dat de maatschappij moet opdraaien voor de zorg met alles wat er bij hoort om een zware autist op te voeden te verzorgen en te scholen dat staat vast dat het nu al 4x inrichting wordt de ouders kunnen het niet aan en ik heb echt met ze te doen.( maar het was wel hun keuze/wens)
En tja dan zou het toch verboden moeten kunnen worden, dat is echt niet leuk voor niemand niet(ouders en kind)
Wat vind jij als ouder verantwoord? Maar tja met een been of arm kun je prima leven, ben je doof hoef je verder niets te mankeren dan is het toch echt aan de ouders om hun wens wel of niet te laten uitkomen!

Ik snap niet zo goed wat geloof hier mee te maken heeft, maar vind jij dan dat iemand met autisme geen kinderen 'mag' krijgen? Je zegt zelf al dat het voor de geboorte niet te bepalen is, dus in het geval van autisme staat nog helemaal niks 'vast', zeker niet mbt zwaarte/heftigheid van het geval.

**Geplaatst**: 02-05-16 08:15

Geplaatst: 02-05-16 08:15

kwita schreef:
dit is echt een heel individueel en de menig hier over ook!
Maar soms zie je dingen dat je denkt schijt aan je geloof stop met babys verwekken!
En dan heb ik het over dingen als autistisch zijn wat dus voor de geboorte niet te bepalen is.
Want dan vind ik het te erg voorwoorden dat de maatschappij moet opdraaien voor de zorg met alles wat er bij hoort om een zware autist op te voeden te verzorgen en te scholen dat staat vast dat het nu al 4x inrichting wordt de ouders kunnen het niet aan en ik heb echt met ze te doen.( maar het was wel hun keuze/wens)
En tja dan zou het toch verboden moeten kunnen worden, dat is echt niet leuk voor niemand niet(ouders en kind)
Wat vind jij als ouder verantwoord? Maar tja met een been of arm kun je prima leven, ben je doof hoef je verder niets te mankeren dan is het toch echt aan de ouders om hun wens wel of niet te laten uitkomen!

Maar nu heb je het over dingen die je helemaal van te voren niet kan weten

autisme hoeft lang niet erfelijk te zijn, en zo wel weet je nooit in welke gradatie het kind het zal krijgen. Of ga jij het kind na de geboorte nog laten aborteren? En doofheid is al helemaal niet erfelijk en niet eens prenataal te testen.

Ik vind het een keuze die ieder voor zich moet maken. Het scheelt ook nog erg met welke ziekte je erfelijk belast bent denk ik. Ben je drager van bv CF of iets dergelijks is het heel anders dan een schisis, wat hier al genoemd werd.

**Geplaatst**: 02-05-16 09:13

Geplaatst: 02-05-16 09:13

Ik heb een genetische afwijking - een musculaire dystrophie. Ik heb dit van mijn moeder geërfd.

Mijn moeder wist het pas toen ik 8 was. Omdat ik nooit kenmerken heb vertoond, het onderzoek heel lang zou duren en ook een beetje omdat mijn ouders angstig waren (denk ik), ben ik nooit getest.

Na de bevalling van mijn dochtertje kreeg ik echter symptomen die op de ziekte zouden kunnen wijzen. En inderdaad: ik ben positief getest.
Het eerste wat ik dacht was: wat heb ik gedaan? Ineens leek het compleet onverantwoordelijk om een kindje te nemen zonder te testen. En ik had geen enkel excuus: ik wist dat ik het KON hebben.

Maar goed, ze is er nu en het moet nog blijken of zij het heeft. Ik heb het advies gekregen om niet te testen zolang er geen symptomen zijn, maar ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Je kop in het zand steken lijkt mij nooit de bedoeling.
Aan de andere kant ontneem je haar dan wel de kans om 'normaal' op te groeien, wat gewoon heel goed kan bij deze afwijking. Ze zal bij elke lichamelijke moeilijkheid denken 'oh jee, mijn spierziekte'.

Heb ik er spijt van dat ze er is? Nee, natuurlijk niet. Als ik het had geweten vóór haar geboorte had ik liever embryoselectie gedaan dan het aan het lot over te laten. Als zij het blijkt te hebben ga ik me namelijk heel, heel erg schuldig voelen.

Edit: Na de geboorte van mijn dochter is ook nog gebleken dat haar vader autistisch is. God betert dat ze beide gaat erven. En als je dan zou kunnen kiezen, welke 'afwijking' wil je dan dat ze liever heeft? Gelukkig kunnen we niet kiezen en helaas moeten we afwachten.

**Geplaatst**: 02-05-16 09:43

Geplaatst: 02-05-16 09:43

verootjoo schreef:
kwita schreef:
dit is echt een heel individueel en de menig hier over ook!
Maar soms zie je dingen dat je denkt schijt aan je geloof stop met babys verwekken!
En dan heb ik het over dingen als autistisch zijn wat dus voor de geboorte niet te bepalen is.
Want dan vind ik het te erg voorwoorden dat de maatschappij moet opdraaien voor de zorg met alles wat er bij hoort om een zware autist op te voeden te verzorgen en te scholen dat staat vast dat het nu al 4x inrichting wordt de ouders kunnen het niet aan en ik heb echt met ze te doen.( maar het was wel hun keuze/wens)
En tja dan zou het toch verboden moeten kunnen worden, dat is echt niet leuk voor niemand niet(ouders en kind)
Wat vind jij als ouder verantwoord? Maar tja met een been of arm kun je prima leven, ben je doof hoef je verder niets te mankeren dan is het toch echt aan de ouders om hun wens wel of niet te laten uitkomen!

Maar nu heb je het over dingen die je helemaal van te voren niet kan weten autisme hoeft lang niet erfelijk te zijn, en zo wel weet je nooit in welke gradatie het kind het zal krijgen. Of ga jij het kind na de geboorte nog laten aborteren? En doofheid is al helemaal niet erfelijk en niet eens prenataal te testen.

Ik vind het een keuze die ieder voor zich moet maken. Het scheelt ook nog erg met welke ziekte je erfelijk belast bent denk ik. Ben je drager van bv CF of iets dergelijks is het heel anders dan een schisis, wat hier al genoemd werd.

Als je goed gelezen had stond dat er ook, maar het is minstens net zo beperkend als een handicap en daar had ik het dus over.
(overgens wisten de ouders wel dat er in beide families autistme zat, en ook niet zomaar licht maar de zware gevallen.Ook zij hoopten op een licht iets als asperger tot 4x toe ging het niet zo!) en dan vraag ik me af doe je daar verstandig aan? ook al is het geen handicap!)

**Geplaatst**: 02-05-16 09:46

Re: Genetische afwijking - kinderen krijgen

Geplaatst: 02-05-16 09:46

Ik denk er nu dus al over na. Ik heb een afwijking in mijn rug wat doorloopt naar mijn knieën en loop dus iedere dag met pijn rond. Dit komt doordat mijn moeder een stofje mistte in haar bloed. Als ik dit stofje ook mis wil ik geen kinderen. De kans is dan veel te groot dat mijn kind dit ook krijgt .....

**Geplaatst**: 02-05-16 11:37

Geplaatst: 02-05-16 11:37

Ierpier schreef:
Die kinderen hebben er niet voor gekozen, en ik zou toch liever met twee armen geboren worden dan met één, zou ik dan zeggen.

Maar dat is de keuze niet. Voor het kind is de vraag 'had ik liever niet bestaan' - want de optie om met twee armen geboren te worden is er nooit geweest, het was altijd de vraag tussen of met risico, of helemaal niet. En dat maakt de keuze anders.

Er zijn enkele aandoeningen die zo zwaar en pijnlijk zijn dat het moeilijk te verantwoorden is. Maar voor veel, heel veel beperkingen (en zeker voor het relatief kleine probleem van 1 arm minder) geldt dat er prima mee te leven is, en dat veel van de problemen bovendien komen door de manier waarop wij als maatschappij ermee omgaan (uitsluiting, pesten, geen vanzelfsprekend recht op dingen die nodig zijn maar juist eindeloze bureaucratie en moeite, het voortdurend in twijfel trekken van het bestaansrecht van mensen met beperkingen: hadden ze niet geaborteerd moeten worden? Zijn ze wel echt ziek? En zijn ze dan niet te slachtofferig? Etc.)

Om die problemen op te lossen moeten we volgens mij juist veel meer ruimte maken voor alle mensen , inclusief beperkingen. Waarbij we niet de hele tijd moeten kijken 'met hoe weinig komen we weg', maar juist 'hoe doen we dit structureel goed'. Daar wordt het volgens mij een stuk leuker EN een stuk goedkoper van. En dan zijn de kinderen van harte welkom

**Geplaatst**: 02-05-16 11:43

Geplaatst: 02-05-16 11:43

Wanneer ik zou weten dat ik een erfelijke aandoening had zou ik daar zeker rekening mee houden in mijn kinderwens.
Nu is het medisch mogelijk, wanneer je voldoet aan de eisen, om embryo selectie toe te passen.
Ik zou daar dan ook voor kiezen. Ik zou mijn kind later niet bewust op kunnen/willen zadelen met een aandoening.

Wel ter nuancering, het ligt wel aan de aandoening en in welke mate deze ingrijpt op je leven of het leven van je kind.

Informatie over embryo selectie

**Geplaatst**: 02-05-16 11:54

Re: Genetische afwijking - kinderen krijgen

Geplaatst: 02-05-16 11:54

Ik heb een erfelijke bindweefselziekte.
Zoon is genoren in 2000 en diagnose kreeg ik in 2007.
Hoe blij ik ook met hem ben, dit had ik hem willen besparen.

Mijn nichtje leek gezond. Toch diabetes type 1.
Zie je niks van, maar ze heeft er wel last van.

Niet alles is uit te sluiten qua ziektes.

En juist ouders die dezelfde ziekte hebben kunnen zich inleven in hun kind.
En het kind begeleiden met de ziekte.

**Geplaatst**: 02-05-16 12:04

Geplaatst: 02-05-16 12:04

Ik vind dit altijd een erg lastig onderwerp... simpelweg omdat je er zelf een hele sterke mening over kunt hebben, maar niet voor een ander kan bepalen welke keuze hij of zij maakt.

Gelukkig worden in het leven heeft niet per definitie iets te maken met hoe je lichamelijk in elkaar zit, maar ook enorm met je leefomgeving.
Ik vind ook dat iedereen recht heeft op een leven.
En aan de andere kant zie ik ook weleens mensen voorbij komen waarvan je je afvraagt of ze überhaupt iets meekrijgen van de wereld om zich heen.

Ik ben zelf wel voor het krijgen van kinderen met een afwijking, maar dan zou ik ook graag willen zien dat het euthanasiebeleid zou veranderen.
Niet alleen voor mensen met een lichamelijke afwijking trouwens.

**Geplaatst**: 02-05-16 12:08

Geplaatst: 02-05-16 12:08

Mensen verbieden, hetzij moreel hetzij wettelijk, om kinderen te krijgen vanwege een afwijking vind ik heel eng. Dat is eugenetica, sociaal darwinisme en daar zijn in het verleden... nou ja, je weet wel.

Wel heeft de ouder een taak om zich die vraag te stellen. Maar wat mag je allemaal nog wel doorgeven en wat niet? Ten slotte is niemand volmaakt. Ik heb X-benen, mag ik die doorgeven (als ik ooit een partner vind)? Ik heb asperger, mag ik dat doorgeven? Zonder lichte geestelijke afwijkingen blijven er weinig genieën over... Aan de andere kant: een man die taaislijmziekte (cystische fibrose) heeft, kan zich alleen voortplanten als hij zich aan zijn zaadleider laat helpen. Medisch ingrijpen om een zeer lastige ziekte überhaupt te kunnen doorgeven, mag dat? Ik zou het niet doen, denk ik, maar ik zit niet in dat dilemma.

Laatst bijgewerkt door musiqolog op 02-05-16 12:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-05-16 12:11

Geplaatst: 02-05-16 12:11

musiqolog schreef:
Mensen verbieden, hetzij moreel hetzij wettelijk, om kinderen te krijgen vanwege een afwijking vind ik heel eng. Dat is eugenetica, sociaal darwinisme en daar zijn in het verleden... nou ja, je weet wel.

Wel heeft de ouder een taak of zich die vraag te stellen. <knip>

Helemaal mee eens, ik denk er ook precies zo over.

**Geplaatst**: 02-05-16 19:22

Re: Genetische afwijking - kinderen krijgen

Geplaatst: 02-05-16 19:22

Ik ben geboren met een aangeboren afwijking. Ik heb mij laten testen of m'n afwijking erfelijk is. Dat is gelukkig niet zo, was dat wel geweest had ik niet op de "normale" manier kinderen gewild.

Inmiddels heb ik m'n afwijking geaccepteerd maar als ik zie wat ik heb meegemaakt wil ik mijn kind dat niet aan doen (en hoe zou dat voor mezelf zijn? om alles een soort van te herbeleven).

**Geplaatst**: 02-05-16 19:32

Geplaatst: 02-05-16 19:32

musiqolog schreef:
Mensen verbieden, hetzij moreel hetzij wettelijk, om kinderen te krijgen vanwege een afwijking vind ik heel eng. Dat is eugenetica, sociaal darwinisme en daar zijn in het verleden... nou ja, je weet wel.

Wel heeft de ouder een taak of zich die vraag te stellen. <knip>

Ik wilde het niet zeggen...

**Geplaatst**: 02-05-16 19:40

Re: Genetische afwijking - kinderen krijgen

Geplaatst: 02-05-16 19:40

Ik vind het hartstikke egoïstisch om dan kinderen te krijgen. Niet alleen voor je kinderen die ook kans hebben op het krijgen ervan, maar voor het voortbestaan van de hele mensheid.

Dit klinkt op het eerste gezicht natuurlijk raar en vergezocht. Toch is het dat niet. Tegenwoordig kunnen we bijna alles genezen en bijna elke ziekte de kop in drukken dmv medicijnen enzo. Vroeger ging je gewoon dood als je iets ergs kreeg. Tegenwoordig blijf je leven. Daar is uiteraard niets verkeerds aan: heerlijk als je zonder al te veel problemen door kan leven!

Maar kinderen krijgen als je weet dat ze ook kans hebben op jouw afwijking, daar kan ik niet bij. Je kind moet er mee leven, maar tegelijkertijd zijn we daardoor ook allemaal bezig met het langzamerhand zwakker maken van de mensheid. Je gaat niet meer dood en als je dan ook nog kinderen krijgt ga je gewoonweg tegen alle principes van natuurlijke selectie in.

Als je kinderen wil en je hebt een genetische afwijking: adopteer dan gewoon.

Dit is hoe ik erover denk. Uiteraard zullen mensen het er niet mee eens zijn, dat neem ik niemand kwalijk.

**Geplaatst**: 02-05-16 19:46

Geplaatst: 02-05-16 19:46

Op mijn opleiding was dit een verhitte discussie.
Naast wat als de echte laat zien dat je bv een kind met syndroom van doen krijgt of een zwaar gehandicapt kind.

Mij viel op dat vn de vrouwen kozen om te laten leven, de mannen voor beëindigen zwangerschap.
Waarbij het mij dus ook opviel dat het gemakkelijker was om voor het lijf van de ander te kiezen dan zelf de abortus te ondergaan.

Bij mij zou het liggen aan de handicap en de kans op een zelfstandig bestaan.

Als mijn ouders hadden geweten dat zij samen de combinatie waren voor een reeks hartkwalen, en de gevolgen daarvan, hadden mijn broers, zussen en ik ws niet geleefd.
Maar hadden we niet willen leven?
Van de 7 personen zijn er inmiddels 3 overleden, hebben er 2 hartaanval overleeft, 1 zware operatie en is er 1 gezond.
Maar kan me niet voorstellen dat 1 ervan zou hebben gekozen niet te hebben geleefd.
Voor mij zou het geen issue zijn geweest voor al dan geen kinderen.

**Geplaatst**: 02-05-16 19:57

Geplaatst: 02-05-16 19:57

Ik lees bv over adoptie hier.

[MWS] Eiceldonatie

eiceldonatie kan in dit soort gevallen ook een oplossing zijn.
Of in het geval dat een man het kan doorgeven sperma donatie.

kindje groeit toch in de moeder maar je geeft niks door.

**Geplaatst**: 02-05-16 19:57

Geplaatst: 02-05-16 19:57

Resistance schreef:
Ik vind het hartstikke egoïstisch om dan kinderen te krijgen. Niet alleen voor je kinderen die ook kans hebben op het krijgen ervan, maar voor het voortbestaan van de hele mensheid.

Dit klinkt op het eerste gezicht natuurlijk raar en vergezocht.

Op het tweede en derde gezicht ook hoor.

Ten eerste: zelfs de meest extreme ouderparen krijgen het aantal niet ver opgeschroefd, de serie op TLC is nu geloof ik bij 19. Op hoeveel-miljard mensen er ook zijn, krijg je dus echt met geen mogelijkheid een significante spreiding van problematische genen.

Een stap verder: wij maken een zootje van de aarde. Ik denk dat we de mensheid en vooral menselijkheid juist redden als we ons meer instellen op mensen met beperkingen, onze empathie beter trainen en meer de ruimte geven, flexibel leren omgaan met beperkingen (die dan lang niet altijd beperkingen meer hoeven te zijn), als we ons geld en onze tijd steken in zorg en niet in enge financieringsproducten, of clusterbommen of JSF's ofzo.
Ik denk dat we juist open moeten staan voor mensen met andere ervaringen omdat de wereld erdoor verrijkt wordt. Mens zijn gaat nou juist niet om het zijn van de meest efficiente eenvormige productie-eenheid, maar juist om ervaringen, mogelijkheden, beperkingen, wensen en dromen die voor ieder mens weer net wat anders zijn.

Het idee dat we iedereen die niet past maar gewoon buiten onze maatschappij moeten houden lijkt me een veel groter probleem voor de mensheid dan een kind met een beperking.

**Geplaatst**: 02-05-16 20:08

Geplaatst: 02-05-16 20:08

Ik heb een genetische afwijking die me op zich niet beperkt in m'n leven maar wel een sterk verhoogde kans op kanker geeft.
Zelf ben ik de 3e generatie op rij (de andere 2 zijn overleden aan kanker) en bij mij stopt het, ik kan en wil een kind niet deze afwijking meegeven of het kind moeten laten meemaken dat een ouder zo ziek wordt en wellicht voor z'n ogen overlijdt.

Ik ben ook zeker van mening dat als je ergens over twijfelt qua erfelijkheid je het beste een dna-test kunt laten doen hierop en afhankelijk van de uitslag verder moet kijken hoe of wat.
En dan vooral laten meewegen in hoeverre een afwijking invloed heeft op het leven van het kind, maar ook op je eigen leven.

**Geplaatst**: 02-05-16 20:09

Geplaatst: 02-05-16 20:09

Dit heeft in mijn ogen niets met mens zijn te maken.

Dit heeft te maken met leven en organismen in het algemeen en evolutie.

Tuurlijk kunnen die relatief weinig mensen met genetische afwijkingen ons ras der mensen niet minder gezond maken. Maar wat dacht je van grote, dodelijke virussen die uitbreken en waar weer vaccinaties tegen worden uitgevonden? Onvruchtbare mensen die weer vruchtbaar worden gemaakt? En ga zo maar door. Dat alles bij elkaar stapelt zich op, en dan wordt het toch opeens wel heel veel.

En tuurlijk, we zijn mens. We kunenn er iets aan doen en een leven redden. Ik ontken niet dat ik ontzettend blij zou zijn als een goede vriend of een familielid door de ongelofelijke kundigheid der medici zou kunnen worden gered van de dood. Dat kan, en we kunnen er niet meer zonder.

En toch is het tegen natuurlijk. Zo ook met mensen met genetische afwijkingen die kinderen krijgen. Daar kan je tenminste nog adopteren, doe dat dan.