elsa91 schreef:Shadow de aanpak van verbieden en schreeuwen is misschien niet de manier van hier en nu. Maar de laatste ouders hadden het besproken en ondanks dat gaat hun dochter toch hierin mee.
Ja, dat doen pubers, vooral als je ze niet leert op zichzelf te vertrouwen maar (stricte) regels oplegt. Maar dat die ouders uberhaupt kiezen voor zo'n manier van reageren, die echt totaal
niet aanvaardbaar is in de omgang met kinderen en tieners, zegt denk ik wel iets over hoe zij in de opvoeding staan. Ik vraag me af of ze dat echt besproken hebben, of hebben opgelegd...
En wie weet is het kind door deze (toch vrij traumatische) gebeurtenis inderdaad heel bang geworden zodat ze de deur niet uit durft... maar dan blijft ze binnen uit angst. Het lijkt me zeer nadrukkelijk
niet de omgeving waarin een tiener de volgende keer wel naar haar ouders zal stappen als ze contact heeft met een jongen, om daarin werkelijk zichzelf en haar eigen weg te ontwikkelen, in de wetenschap dat haar ouders haar altijd en zonder verwijten zullen opvangen als het mis gaat.
Ik heb een jaar high school gedaan in de VS. En de hele cultuur was er een dat er alleen maar opgelegd werd. Er werd niks besproken, er werd vooral geindoctrineerd. Een flinke cultuurshock met Nederland dus (en al helemaal met mijn ouders en omgeving, die ook binnen Nederland nog behoorlijk vrij was.)
Maar het verschil was wel heel duidelijk. Toen ik daar namelijk met een vriendin op stap ging en er een feestje was wat bij nader inzien helemaal verkeerd bleek, was
mijn eerste reactie om weg te wezen en indien nodig mijn moeder om hulp te roepen. Ik wist zeker dat dat altijd kon en ook dat mijn ouders juist blij zouden zijn met mijn reactie (namelijk - een keuze maken en hulp inroepen.) Terwijl de vriendin eigenlijk niet wist hoe ze het aan moest pakken, maar als ze er iets over gezegd had alleen maar gestraft zou zijn met tijden huisarrest ofzo. Zij bleef dus alleen met haar onzekerheid en kon bv ook nooit achteraf bespreken hoe ze iets beter anders had kunnen aanpakken.
Dat leert dus nadrukkelijk niemand om
zelf verstandige keuzes te maken. En juist die verstandige keuzes en hoe te handelen bij gevaar (en da's dus niet alleen maar 'don't do it') zijn zo'n belangrijke bescherming.
(Overigens - de meeste meiden hebben daar wel degelijk negatieve seksuele ervaringen, maar veel vaker door date rape - dus bekende jongens van dezelfde leeftijd waar ze al een tijd mee omgaan maar die sneller verder gaan dan het meisje wil - dan door kinderlokkende pedofielen. Maar date rape wordt dan weer nauwelijks aan de orde gesteld, en soms zelfs openlijk geaccepteerd.)