Ik euhm, ben verbijsterd.

"Het klinkt als een script voor een film, maar volgens een Italiaanse arts is het over twee jaar wel degelijk mogelijk: een hoofdtransplantatie bij mensen.
De lugubere ingreep is niet bedoeld voor mensen die ontevreden zijn over hun uiterlijk. De Italiaanse arts Sergio Canavero wil met de transplantatie het leven van kankerpatiënten rekken, schrijft de New Scientist. Ook mensen met een verwoestende spierziekte zouden hiermee geholpen kunnen worden.
Een hoofdtransplantatie is enorm ingrijpend. Het hoofd van de ontvanger en het hoofd van de donor zullen aan het begin van de operatie voor lange tijd worden gekoeld. Het koelingsproces moet ervoor zorgen dat de cellen lange tijd kunnen overleven zonder zuurstof. Vervolgens wordt het nekweefsel weggehaald en worden de bloedvaten aangesloten op het nieuwe hoofd. Daarna volgt het meest ingrijpende proces: het ruggemerg van de patiënt wordt doorgesneden en verbonden met het ruggemerg van het donorlichaam.
Na deze ingrijpende operatie wordt de patiënt vier weken in een coma gebracht om het genezingsproces te bevorderen. Binnen een jaar moet de persoon met het nieuwe hoofd weer kunnen lopen."
Om de rest van het artikel te lezen, hier de link:
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenla ... bij-mensen
Vragen die in mij opkomen.. Waar ligt de ethische grens? Ik vind dit persoonlijk zéér vergaand.
In 1970 werd de eerste "succesvolle" hoofdtransplantatie uitgevoerd bij een aap (die na 9 dagen stierf wegens afstoting van het immuunsysteem, zie artikel), moeten we echt zo ver willen gaan?
Die hoofden komen dan dus van overleden mensen af?

Hoe zit het met het behoud van gezichtsvermogen, het gehoor, enzovoort..
Ik ben benieuwd naar jullie ideeën hierover.
