Citaat:Steve (7) en Ornella (3) uit Werkendam worden met hun ouders - Jean-Pierre Mujyambere en Angelique Ruhamira - uitgezet naar Congo. Het gezin deed tevergeefs een beroep op het kinderpardon.
Vader Jean-Pierre, die in oktober nog cum laude afstudeerde op de Erasmus Universiteit in Rotterdam en zijn master rechtsgeleerdheid behaalde, vreest dat hij en zijn gezin gevaar lopen in Congo. Hij is daar al een keer opgepakt als politiek dissident. ,,Ze wachten hem op het vliegveld op. Zijn kop gaat er dan meteen af,'' had een buurman al eerder gezegd.
Bang
Inmiddels is het gezin gebroken. Volgens zijn moeder slaapt de kleine Steve nauwelijks nog. ,,Hij zegt dat hij bang is,'' verzucht Angelique. ,,Ik heb aan die man van de IND gevraagd of hij straks mijn kinderen wil adopteren als wij het land worden uitgezet. Ik neem ze niet mee, dat is te gevaarlijk.''
Zowel Steve als Ornella is opgegroeid in Werkendam. Ze spreken allebei alleen Nederlands. ,,Als wij het land worden uitgezet, is dat voor de kinderen een ramp,'' zegt moeder Angelique. ,,Zij komen in een land dat zij totaal niet kennen en gevaarlijk is. Steve kan niet meer naar school en niet meer met zijn vriendjes spelen. Hij verliest alles.''
Steve kan niet meer naar school en niet meer met zijn vriendjes spelen. Hij verliest alles.
Moeder Angelique
Advocaat mr. Hanno Bos gaat wel in beroep bij de Raad van State, maar dat mag het gezin niet in Nederland afwachten. ,,De rechter heeft zich zeer formalistisch opgesteld en het verzoek afgewezen, onder andere omdat men twijfelt aan de nationaliteit van de vader. De rechter vindt dat niet kan worden aangetoond dat de man Congolees is. Verder is het kinderpardon afgewezen omdat het gezin wordt verweten niet genoeg te hebben meegewerkt aan terugkeer.''
Schrijnend
Over hoe het nu verder moet hebben Jean-Pierre en Angelique gisteren een gesprek gehad met het Bureau Terugkeer en Vertrek van de IND.
,,Ik vraag mij af wat het kinderpardon voorstelt als blijkt dat ons verzoek is afgewezen omdat men aan mijn nationaliteit twijfelt,'' zegt Jean-Pierre,
De omstandigheden waarin de familie nu moet leven is schrijnend. Omdat de ouders niet mogen werken en uitgeprocedeerd zijn, hebben zij geen inkomen. Het is vooral aan de kerk, de Voedselbank en de buren te danken dat zij zich in leven kunnen houden.
,,We zijn heel dankbaar dat er zo veel mensen zijn die ons helpen,'' fluistert Jean-Pierre. ,,Maar wij zijn ook bang, al blijf ik geloven in het Nederlandse systeem. Ik hoop dat het besluit nog eens wordt heroverwogen en dat ook de Nederlandse Staat inziet dat wij niet terug kunnen naar Congo.''
Zat op Facebook wat reacties te lezen als: regels zijn regels, het zijn negerlanders, en weet ik veel wat nog meer.
Meningen?