Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-11-14 00:59

Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 10-11-14 00:59

Ik ben heel erg benieuwd hoe hier over gedacht wordt.

Ik bekeek een film van ongeveer 25 min. waarin Psychiater Dirk de Wachter pleit dat het goed is te leren dat een beetje ongelukkig zijn ook bij het leven hoort.
Het streven van gelukkig zijn, altijd gelukkig zijn en extreem gelukkig te willen zijn maakt volgens deze man dat ongelukkig zijn ziek zijn wordt.

Ik zelf vind het een beetje een typische man in zijn uitspraken

maar ik zie wel wat waarheid in wat hij zegt.

Voor het complete beeld zou ik je willen vragen om de film even te zien alvorens je gedachte over deze vraag te geven

Gelieve in respect voor elkaar reageren.

**Geplaatst**: 10-11-14 08:02

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 10-11-14 08:02

Ga het filmpje vandaag nog bekijken. Maar ik snap de gedachtengang denk ik wel. Doordat je momenten meemaakt waarin je ongelukkig was, kun je ook sterker worden. Kan spreken uit ervaring.

**Geplaatst**: 10-11-14 08:11

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 10-11-14 08:11

Ik denk dat deze man ergens wel gelijk heeft. We leven in een maatschappij waarbij geluk tot een standaard waarde is verworden. Je moet gelukkig zijn, uitingen van ongeluk worden steeds minder geaccepteerd. Het moet steeds groter en mooier. Deels veroorzaakt door sociale media, FB moet bijvoorbeeld leuk zijn voor anderen om te lezen.

Door ook het gevoel van ongelukkig zijn te erkennen, erken je in mijn ogen ook juist het gevoel van geluk. Het is een weegschaal en die kan niet alleen maar een kant op staan.

(Tot zover een filosofische gedachtengang om 7 uur in de ochtend)

**Geplaatst**: 10-11-14 18:47

Geplaatst: 10-11-14 18:47

Bedankt Delvira en maaikemuis voor jullie gedachte gang.

Meer mensen die er een bepaalde gedachte bij hebben?

**Geplaatst**: 10-11-14 19:02

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 10-11-14 19:02

nog nooit van de 'applaus generatie' gehoord?

**Geplaatst**: 10-11-14 19:45

Geplaatst: 10-11-14 19:45

Ik vond het heel intressant om te zien en heb het dan ook via mijn mobiel bekeken. Het geluk bestaat uit lang en kort geluk. Deze twee wisselen zich in het leven vaak af. Lang geluk is bijvoorbeeld de algehele tevredenheid over het werk of de relatie of het gezin enzovoorts. Dit geluk is er, maar wordt vaak als een vanzelfsprekendheid ervaren waardoor het lange geluk afgewisseld wordt met kort geluk zoals het bezoeken van een pretpark of het laten plaatsen van een tatoeage. De tatoeage kan dan weer zorgen voor een lang tevredenheid gevoel.

Ik denk wel dat mensen vaak pas echt goed het geluk kunnen ervaren als ze ook ongelukkig zijn geweest. Ik spreek uit ervaring en kan nu een ontzettend gevoel van geluk krijgen als ik alleen al een vlinder zie vliegen en denk heel vaak heel bewust over hoe goed ik het heb getroffen met mijn vriend (zijn 5 en half jaar samen).

Er wordt gezegd dat mensen vroeger gelukkiger waren simpelweg omdat ze in het leven heel snel tevreden waren onder ze wisten dat ze het leven hadden om daarna in het paradijs te komen.

**Geplaatst**: 10-11-14 19:51

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 10-11-14 19:51

Heb het filmpje nog niet bekeken, maar ben het eens met Moonsparkle.

Beetje zoals dat liedje van Passenger:
"Well you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know you love her when you let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low"

Niemand kan ook constant gelukkig zijn. Wie dat wel nastreeft, zal te vaak op zoek gaan naar "kicks", maar niet snel tot rust kunnen komen vermoed ik.

**Geplaatst**: 10-11-14 20:00

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 10-11-14 20:00

Ik denk dat geluk volkomen uit zijn verband getrokken is tegenwoordig. Ik durf best te zeggen dat ik toch zeker een groot deel van de tijd gelukkig ben. Maar gelukkig zijn is geen streven, geen doel ect. In mijn ogen en ook na het zien van het filmpje is gelukkig zijn een keuze. Ik weet dat het cliche is en ook ik heb jaren mee gemaakt waar in ik dacht 'Ha gelukkig zijn een keuze? Bullshit'. Misschien is dat ook wel wat moonsparkle en hwn beschrijven, geluk kunnen voelen als je ongeluk kent.

Maar ondanks alles blijf ik vinden dat geluk een manier van leven is. Geen doel. Ik zou het omschrijven als accepteren wat je niet kan veranderen en veranderen wat je niet kan accepteren? Ik vind namelijk juist enorm veel rust daarin.

Ik weet ook niet of geluk iets is waar je over kan discussiëren? Is geluk niet 'gewoon heel relatief'?

**Geplaatst**: 11-11-14 10:10

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 11-11-14 10:10

Ik denk ook dat je pas echt gelukkig of tevreden kunt zijn als je de andere kant van de medaille kent. Anders is 'geluk zo heel gewoon'.

**Geplaatst**: 12-11-14 12:10

Geplaatst: 12-11-14 12:10

kijk naar alle ellende in de wereld! Dan besef je hoe gelukkig wij het wel niet hebben hier in Nederland.

**Geplaatst**: 12-11-14 12:14

Geplaatst: 12-11-14 12:14

Hazna schreef:
Ik denk ook dat je pas echt gelukkig of tevreden kunt zijn als je de andere kant van de medaille kent. Anders is 'geluk zo heel gewoon'.

**Geplaatst**: 12-11-14 12:14

Geplaatst: 12-11-14 12:14

Ik snap hem wel.
Zeker met social media is geluk "standaard". Wij posten alleen maar leuke foto's, leuke dagen, leuke vakanties, waardoor je bijna verplicht wordt om gelukkig te zijn.

Maar ik denk dat je soms ook ongelukkig moet voelen om later gelukkig te kunnen zijn

**Geplaatst**: 12-11-14 12:22

Geplaatst: 12-11-14 12:22

hwn schreef:
Heb het filmpje nog niet bekeken, maar ben het eens met Moonsparkle.

Beetje zoals dat liedje van Passenger:
"Well you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know you love her when you let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low"

Niemand kan ook constant gelukkig zijn. Wie dat wel nastreeft, zal te vaak op zoek gaan naar "kicks", maar niet snel tot rust kunnen komen vermoed ik.

Ik zat ook idd aan Passenger te denken, en moet zeggen dat het ook wel zo is.
De beste man heeft ergens wel gelijk, anderzijds vind ik hem best zwaar op de hand als je begrijpt wat ik bedoel.

**Geplaatst**: 12-11-14 12:58

Geplaatst: 12-11-14 12:58

Ik denk dat het probleem niet ligt bij het streven naar geluk, maar dat het probleem meer zit in het niet kunnen omgaan met ongelukkig zijn. En daarin heeft die man dus wat mij betreft volkomen gelijk, al vind ik dat hij de klemtoon soms wat raar is. Want wat is er mis met het streven naar geluk? (Al lijkt het me daarbij wel belangrijk dat je jezelf afvraagt of dat wat jij nastreeft je ook écht gelukkig maakt. Voor de ene mens is het misschien het hebben van die dure auto, voor een andere de verbondenheid met zijn paard, voor een derde een wandeling in de prachtige natuur en voor weer een andere zijn familie en zijn relaties. Allemaal niks mis mee volgens mij.)

De essentie van het probleem ligt er veel meer in dat we inderdaad niet durven stilstaan bij ons ongelukkig zijn. Dat mensen geen huisdieren voor hun kinderen willen omdat ze angst hebben voor het verdriet van hun kinderen als die dieren komen te sterven. Dat we ons ongemakkelijk voelen en geen woorden vinden als we zien dat onze medemensen niet gelukkig zijn. Dat we ze vaak lastig vinden als ze willen praten over hun verdriet.

Ik pleit dus ook samen met deze man om onze kinderen te leren dat verdriet bij het leven hoort en een plaats in het leven heeft. Dat een situatie die verdriet veroorzaakt niet altijd kan of moet "opgelost" worden, maar dat je verdriet kan accepteren. Dat je anderen die verdriet hebben een beetje kan troosten door te delen in hun verdriet; door gewoon een luisterend oor te hebben als daar behoefte aan is. Door moeilijke thema's als de dood niet dood te zwijgen of te vermijden.

Mijn achtjarige dochter moest twee weken geleden haar liefste ratje laten inslapen. Man, wat is het moeilijk om je kind zo verdrietig te zien! :(:)

Je word er zelf mee ongelukkig van. Maar het was helemaal haar eigen beslissing. Ze heeft zielsveel van het diertje gehouden en er veel plezier van gehad. En dan hoort dat er helaas ook bij. Een levensles en een beetje een voorbereiding op ander groot verdriet dat ze in het leven zeker nog zal tegenkomen.

**Geplaatst**: 12-11-14 13:51

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 12-11-14 13:51

ontzettend goed omschreven soesita!

**Geplaatst**: 12-11-14 14:45

Geplaatst: 12-11-14 14:45

Er interessant wat deze man vertelt. Ik denk dat hij een gevoelig punt bloot legt dat niet iedereen zal erkennen.
Ik heb met veel belangstelling geluisterd...

maaikemuis schreef:
Ik denk dat deze man ergens wel gelijk heeft. We leven in een maatschappij waarbij geluk tot een standaard waarde is verworden. Je moet gelukkig zijn, uitingen van ongeluk worden steeds minder geaccepteerd. Het moet steeds groter en mooier. Deels veroorzaakt door sociale media, FB moet bijvoorbeeld leuk zijn voor anderen om te lezen.

Maaikemui, ik ben niet zo goed met woorden en hoe jij het uitlegt, kan ik me bij aansluiten. Ook het feit dat je MOET gelukkig zijn, legt een enorme druk.
Even andersom.... Ik heb ook al gemerkt dat je niet meer ongelukkig mag zijn. Mensen kunnen daar niet mee om. Ik denk dat dit ook wel past in dit plaatje...

**Geplaatst**: 12-11-14 15:17

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 12-11-14 15:17

Ik vind het ook interessant! Ik verbaas me soms ook dat mensen zo slecht enige tegenslag kunnen accepteren. Het leven is nu eenmaal niet altijd één groot feest. Heb laatst nog van dichtbij dit ervaren en er werd maar antidepressiva voorgeschreven. Niet eens psychologische hulp daarbij, terwijl dat me veel zinniger leek in dit geval. Zelf kan je wel zeggen dat ik behoorlijk wat ernstige dingen heb meegemaakt op mijn pad, en het valt echt niet altijd mee. Maar ik durf ook wel te zeggen dat ik er heel anders door in het leven sta. Het was het alle verdriet niet waard, maar ik ben wel de simpele dingen gaan waarderen en zien.

**Geplaatst**: 12-11-14 15:36

Geplaatst: 12-11-14 15:36

Ka_tje schreef:
Even andersom.... Ik heb ook al gemerkt dat je niet meer ongelukkig mag zijn. Mensen kunnen daar niet mee om. Ik denk dat dit ook wel past in dit plaatje...

Vind dit best raar... Tuurlijk mag je ergens ongelukkig over zijn, je mag ook verdrietig zijn en rouwen. ...
alleen is het een gezond gevolg dat je na die periode ook weer gaat kijken naar wat je wel hebt en wat je een fijn/gelukkig gevoel geeft.
Blijf je on/ bewust in de put zitten(veel langer dan normaal), dan zullen veel mensen dit idd niet begrijpen.

En over fb, vind het wel fijn om leuke berichten te lezen, anders kijk ik wel naar het nieuws waar 1 en al rottigheid te zien is.

**Geplaatst**: 12-11-14 15:39

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 12-11-14 15:39

Het leven bestaat niet uit alleen maar pieken, maar we leven wel zo gejaagd dat we van onze ene piek de andere najagen zonder daartussen stil te staan en vergeten onderweg te genieten. Gelukkig zijn is inderdaad niet alleen de mooie momenten mee mogen maken het is ook de vaardigheden hebben om met de minder mooie momenten om te gaan.

Ben het dus absoluut eens met wat deze man zegt, alleen brengt hij het wellicht wat 'zwaar'.

**Geplaatst**: 12-11-14 15:54

Geplaatst: 12-11-14 15:54

sneeuwpop schreef:
Ka_tje schreef:
Even andersom.... Ik heb ook al gemerkt dat je niet meer ongelukkig mag zijn. Mensen kunnen daar niet mee om. Ik denk dat dit ook wel past in dit plaatje...

Vind dit best raar... Tuurlijk mag je ergens ongelukkig over zijn, je mag ook verdrietig zijn en rouwen. ...
alleen is het een gezond gevolg dat je na die periode ook weer gaat kijken naar wat je wel hebt en wat je een fijn/gelukkig gevoel geeft.
Blijf je on/ bewust in de put zitten(veel langer dan normaal), dan zullen veel mensen dit idd niet begrijpen.

En over fb, vind het wel fijn om leuke berichten te lezen, anders kijk ik wel naar het nieuws waar 1 en al rottigheid te zien is.

Ongelukkig zijn betekent niet dat je geen dingen in je leven hebt die je een fijn gevoel geven of dat je het goed in je leven niet ziet. We vinden het heel normaal dat een gelukkig mens een huilbui heeft als er wat vervelends gebeurt, of een slechte dag, maar we zien ongelukkig zijn als een soort grote ellende zonder lichtpunten. Dat is onzin, het werkt beide kanten op. Mijn ervaring is dat we niet zo enorm veel invloed hebben op onze gemoedstoestand, dus het is gemakkelijker te accepteren dat het nu eenmaal zo is dan altijd maar te vechten om gelukkig te zijn, of net te doen alsof. Ik ben best wel eens periodes ongelukkig, maar dan doe ik nog steeds leuke dingen, en lach ik veel, het voelt alleen allemaal net wat minder intens happy dan als ik een gelukkige periode heb. Maar dat komt vanzelf wel weer. Als we onszelf pushen om continue gelukkig te zijn eindigen we enkel met nog meer ellende.

**Geplaatst**: 12-11-14 16:29

Geplaatst: 12-11-14 16:29

Ik vind zijn punt aan het begin ook heel interessant, over gehechtheid. Zelf zie ik namelijk in veel van dat streven naar uitbundig geluk ook een soort onveiligheid. En ik denk werkelijk dat de veilige basis vaak ontbreekt.

Dat hangt volgens mij niet eens zozeer samen met het streven naar geluk, maar met dat mensen zich veroordeeld en buitengesloten voelen als ze niet succesvol of gelukkig zijn. Volgens mij is dat sociale aspect veel belangrijker dan het streven naar gelukkig zijn op zich.
(En ik denk dan ook dat we niet zozeer moeten leren om ongelukkig te zijn, maar moeten leren om ons weer verbonden te voelen met anderen. Niet meer te hard mensen veroordelen op jonge leeftijd, of ze het idee aanpraten dat fouten die ze maken voor de rest van hun leven gevolgen zullen hebben, maar juist dat iedereen als mens gewoon welkom is. Je hoeft je waarde als mens niet te verdienen, je waarde als mens is niet het salaris dat je uitbetaald krijgt - je hebt die waarde al omdat je mens bent.)

Maar verder ben ik het in veel opzichten met hem eens. Het zoeken naar kicks slaat door, we gaan te snel, maar uiteindelijk vind je alleen maar ledigheid.

(Overigens - ik heb me heel lang steevast op zondag ontzettend rot gevoeld, omdat ik me zo verveelde. En pas veel later kwam ik er achter dat dat niet kwam door te weinig te doen te hebben, maar juist te druk zijn door de week waardoor de zondag de enige dag was dat ik mezelf niet oppepte met adrenaline, terwijl ik al ruim in het rood stond.)

**Geplaatst**: 12-11-14 16:31

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 12-11-14 16:31

Ik ga kijken of ik het filmpje binnenkort eens goed kan kijken.

Maar 'leren' ongelukkig te zijn? Ik denk dat je mag afkloppen als je nog nooit momenten hebt gehad waarin het niet meezat of waar je unhappy was...

**Geplaatst**: 12-11-14 16:58

Geplaatst: 12-11-14 16:58

VisibreTeam schreef:
Maar 'leren' ongelukkig te zijn? Ik denk dat je mag afkloppen als je nog nooit momenten hebt gehad waarin het niet meezat of waar je unhappy was...

Het gaat ook niet echt om het leren ongelukkig zijn, maar om het leren van het accepteren van de toestand van ongelukkig zijn. Dus eigenlijk leren dat je ongelukkig mág zijn.

**Geplaatst**: 12-11-14 17:23

Re: Leren om soms ongelukkig te zijn? wat vind jij?

Geplaatst: 12-11-14 17:23

Die man is psychiater?????? Wat hij op pak hem beet 15 minuten zegt stuit mij werkelijk waar enorm tegen de borst. (heb het daarna ook niet verder gekeken.
Iemand met tegenslag zal zich best een tijdje ongelukkig voelen maar is niet depressief. Dat weet hij ook als psychiater.

En verder...ja je kan niet altijd overlopen van geluk en materialistische zaken brengen je het zeker niet dat ben ik met hem eens.

Persoonlijk is dit voor mij een beetje een open deur verhaal.

Zal ik wel weer alleen in staan

**Geplaatst**: 12-11-14 17:29

Geplaatst: 12-11-14 17:29

NatasjavE, hij zegt het inderdaad wat zwartwit en inhoudelijk heb ik ook wel wat aanmerkingen. Maar 'depressie' is toch een diagnose die puur op symptomen wordt vastgesteld, en al behoorlijk snel ook. Een deel van die 'depressies' zijn inderdaad niet veel anders dan een normale reactie op tegenslag, waar men alleen maar erg ingrijpt omdat het deels maatschappelijk niet aanvaard is om een paar maanden uit de running te zijn. Zelfs al is dat in principe niet uitzonderlijk, herstel kost tijd. Van een longontsteking kan het maanden duren voor je weer op conditie bent - bij ernstige tegenslag kan dat ook zo zijn. We beschouwen dat als veel ongewoner en ongewenster dan het is.

(En dat zonder de ernst van diepe of aanhoudende depressies te willen bagatelliseren.)

De DSM-IV stelt bv als enige vereisten voor de diagnose:

https://www.nhg.org/standaarden/samenvatting/depressie schreef:
Depressie: gedurende minstens twee weken vijf of meer symptomen, waarvan ten minste één van de twee eerste symptomen (DSM-IV):

- sombere stemming gedurende het grootste deel van de dag, bijna dagelijks;
- duidelijke vermindering van interesse of plezier in (bijna) alle activiteiten;
- duidelijke gewichtsvermindering of gewichtstoename;
- slapeloosheid of overmatig slapen;
- psychomotorische agitatie of remming;
- moeheid of verlies van energie;
- gevoelens van waardeloosheid of buitensporige of onterechte schuldgevoelens;
- verminderd vermogen tot concentratie of besluiteloosheid;
- terugkerende gedachten aan de dood, suïcidegedachten, suïcideplannen of suïcidepoging.