Bokt.nl

Citaat:

Het Britse koppel Jeff en Hillary Whittington legt uit waarom zij besloten hun dochtertje vanaf haar vijfde levensjaar 'zoon' te noemen. Hun kind Ryland was doof geboren, maar toen het eenmaal oorimplantaten kreeg, had ze nog een verrassing voor haar ouders in petto. Eén van de eerste dingen die ze haar ouders vertelde toen ze kon praten was: 'Ik ben een jongen.'

Ze had lang blond haar en een roze meisjekamer, maar was daar niet gelukkig mee. Ze weigerde meisjeskleren aan te trekken, wilde alleen jongensspelletjes doen. Eerst deden haar ouders er niets mee, dachten dat hun kind een gewone tomboy was.

Maar Ryland was zo volhardend, dat ze de signalen niet meer konden negeren. Een keer zei ze: 'Als mijn familie dood gaat, knip ik mijn haar af.' Later moest Ryland vaker huilen. 'Waarom ben ik zo gemaakt?', vroeg ze haar vader en moeder.

Haar ouders gingen zich verdiepen in transseksualiteit. Ze kwamen er achter dat de gevolgen heftig kunnen zijn als transseksuelen niet worden begrepen. Zo overweegt 41 procent van de transseksuelen zelfmoord.

Vanaf toen besloten ze hun Ryland te helpen. Ze lieten haar haar afknippen en veranderden haar kamer van roze naar blauw. Vanaf nu heette hun dochter 'zoon' en werd het met 'hem' en 'hij' aangesproken. Ryland is nu gelukkig. Hij (en dus niet meer 'zij') is nu zes jaar.

De ouders werden beloond met een 'inspiratie-award' door de Harvey Milk Breakfast club. Ter ere daarvan maakte de ouders een filmpje. Met het filmpje vragen de ouders aandacht voor kinderen die transseksueel zijn en willen ze begrip voor hun besluit kweken.



Bron: http://www.ad.nl/ad/nl/1014/Bizar/artic ... etje.dhtml