Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Guernica schreef:Ik zal nu wel heel bokt over me heenkrijgen, maar ik kan geen respect opbrengen voor mensen met eetstoornissen.
Ik kan het gewoon niet.
Zoveel mensen in de derde wereld die geen eten hebben, die sterven aan hongersnood en dan ga je jezelf uithongeren omdat je jezelf te dik vind?
Ik snap héél goed dat je er niet voor kiest om een eetstoornis te krijgen en dat ik het wel heel simpel stel zo, maar ik vind het gewoon zonde.
Je bent gezegend met een gezond lijf in een "gezonde" maatschappij waar je je lijf kan geven wat het nodig heeft en dan doe je jezelf zoiets aan.
Nogmaals, ik begrijp dat het een geestelijk probleem is, maar snappen doe ik het niet.
mick75 schreef:Eetstoornissen zijn een verdomd ingewikkeld probleem, en een opmerking als "in de derde wereld hebben ze het zoveel slechter" slaat als een tang op een varken.
Aan eetstoornissen gaat een enorme geschiedenis schuil, waarvan in de meeste gevallen alleen de oppervlakte zichtbaar wordt. In veel gevallen is er sprake van misbruik, mishandeling, ernstig pesten en dat soort dingen, dingen die niet te bevatten zijn als je het niet hebt meegemaakt. Het draait helemaal niet om het gewicht, zoals het voor de oppervlakte lijkt. Het draait om het zoeken naar controle. Als sommige mensen het idee hebben dat ze de controle over hun leven verloren hebben (door redenen die je niet wilt weten, echt waar) vinden ze controle door het beheersen van hun gewicht. Dat is iets wat ze ZELF kunnen, zonder inmenging van buitenaf. Mensen die aan anorexia lijden proberen te verdwijnen, onzichtbaar te worden en daarmee ongrijpbaar voor grijpende handen. En als je in die spiraal zit is het verslavend, erger nog dan heroine. Vanwege het gevoel van controle. En dat geneest nooit helemaal, mensen die ooit anorexia of een andere eetstoornis gehad hebben komen er nooit helemaal bovenop en zullen helaas altijd een fixatie hebben op gewicht en eten. En de stoornis kan weer de kop opsteken als er iets negatiefs gebeurt.
Daarbij is het een manier om met je andere problemen om te gaan. Zolang je je kan focussen op je gewicht zijn andere dingen minder belangrijk. Lees: pijnlijke dingen minder pijnlijk.
Het is ook heel moeilijk om het probleem te begrijpen. Dat kan alleen als je zelf ervaring hebt met zaken als misbruik, verkrachting, incest, mishandeling, ernstige treiterijen of zo. Als je dat niet hebt mag je jezelf ten eerste heel erg gelukkig prijzen en ten tweede niet oordelen, want dat kan je domweg niet. Niemand die het niet meegemaakt heeft weet hoe het voelt om verkracht te worden, om als hoertje verkocht te worden en bijna vermoord of thuis consequent in elkaar gemept te worden om niets. Om op school steeds lekgestoken banden van je fiets te hebben, opgewacht wordt door de "grote jongens" en net buiten het schoolplein consequent in elkaar geslagen te worden. Als je alleen maar een veilige haven kent kan je niet weten wat het is om dat NIET te hebben. En dus kan je dan ook niet oordelen! Dan kan je niet weten wat het is en wat voor gevolgen dat heeft!
Guernica schreef:Dat kan ik me heel goed voorstellen, en ik snap dat jullie denken na het lezen van mijn post dat ik het nog nooit heb ervaren, maar integendeel. Een meisje dat jaren mijn beste vriendin is geweest heeft het ook gehad, ik weet dondersgoed wat het is.
Ik zeg niet dat het aanstellen is, maar ik denk er wel zo over.
Lisetje schreef:Dat je zo kan denken over het leven, daar kan ik met mijn hoofd niet bij.
Lisetje schreef:Ja heb het er misschien verkeerd neergezet. Met mijn hoofd niet bij bedoel ik meer dat ik zoiets niet kan snappen dat het ZO erg kan zijn.
Ik heb daar sowieso moeite mee, ook met zelfmoord e.d. Daarom denk ik dat, zolang je het zelf niet voelt of meemaakt, je er verder ook niet over kan oordelen.
Guernica schreef:Ik vind het vreselijk en toen mijn beste vriendin een eetstoornis had (waar ik dus niet slechts oppervlakkig iets van hoorde zoals jij het zo lekker simpel stelt Redpassion) wist ik ook niet waar ik het moest zoeken.
_AAASCHAAA_ schreef:Kheb het ook gezien. En voor mij is alles heel herkenbaar, Ik loop zelf ook bij een kliniek voor mijn eetprobleem. Het is zo herkenbaar en toch shockerend.