Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-09 10:34

keuzes client accepteren?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-09 10:34

Een studiegenoot (studeert SPH) vertelde dat op de afdeling waar ze werkt een cliënt zit. Deze cliënt stond onder behandeling bij het GGzE. In de tijd dat hij was gekomen tot nu, is hij erg vooruitgegaan, hij had weer vertrouwen gekregen in de mensen om hem heen, hij was veel minder/ tot nooit agressief en zat een stuk lekkerder in zijn vel. Hij was dus wel nog onder behandeling! Ze vertelde dat hij 6 van de 7 dagen op de instelling aanwezig was, en dat hij een dag in de week zijn eigen ding deed. Daar viel onder: naar de prutsmutsen ging en ook daarna naar coffeeshop gaan, en dat hij ‘savonds weer netjes op tijd terug kwam op de instelling. Hier werd hij gecontroleerd op aanwezigheid van drugs, net als iedereen.
Zelf was ik er verbaasd dat deze cliënt dit wekelijkse ritueel had. Ik ben het er wel mee eens dat de client zelf zijn keuzes hoort te maken, en hier zijn we ook mee bezig geweest op school, maar dan zat het veel meer in de kleinere dingen zoals wat de client die dag wil doen, wat hij voor kleren aan wil, wat hij wil eten, hoe de kamerinrichting is etc.
Ik vroeg me af hoe jullie hierover denken, jullie hebben hier vast een mening over. En het is misschien stom om aan te geven, maar iedereen kan later client worden, hoe zou je er dan over denken? dat mag over dit voorbeeld zijn maar ook over het algemeen.
Dus:
In hoeverre moet je ingaan op wensen en de keuzes van een cliënt accepteren?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-09 10:35

Re: keuzes client accepteren?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-09 10:35

oh, het woord is vervangen voor prutsmutsen, ik neem aan dat jullie wel weten wat ik ermee bedoel

**Geplaatst**: 14-01-09 10:38

Re: keuzes client accepteren?

Geplaatst: 14-01-09 10:38

Ik ben taxi-chauffeuse en rijd ook veel mensen met een beperking die vaak in een zorginstelling zitten.
De kleine dingen moeten deze mensen wel keuze in krijgen vind ik zoals kiezen welke kleren ze aantrekken, mee beslissen in wat er gegeten word (al kan dat natuurlijk lastig zijn).
Persoonlijk vind ik dat er heel weinig dingen zijn waar je nog vrijheid in hebt bij zo'n instelling, dat is ook wel te begrijpen, maar toch, mij lijkt het verschrikkelijk om er te zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-09 10:41

Re: keuzes client accepteren?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-09 10:41

dat klopt, wat me eerst vanzelfsprekend leek dat ze dat zelf mogen bepalen, zoals bijvoorbeeld welke kleren ze aantrekken, met wie ze willen wonen, wat ze eten... bleek na wat onderzoek helemaal niet zo vanzelfsprekend, best schokkend eigenlijk, laat staan over de grote dingn zoals mijn voorbeeld... ik vind het ook ontzettend dapper van een instelling dat ze iemand die onder behandeling staan die verantwoordelijkheid kunnen geven,
maar ik snap heel goed dat mensen het hier niet mee eens kunnen zijn.

**Geplaatst**: 14-01-09 10:43

Geplaatst: 14-01-09 10:43

Clienten zijn ook mensen. Hulpverleners vergeten dat nog wel eens...

Tuurlijk hebben zij de keuzevrijheid. Als instelling kan je hooguit zeggen: dit gedrag wordt hier niet geaccepteerd, dus als je het daar niet aankan houden, houdt het hier op. Zeker als dit gedrag de behandeling in de weg staat.

Zolang mensen geen direct gevaar zijn voor zichzel of andere, heb je er weinig aan te doen, tenzij dit iets is wat onder zijn doelen staat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-09 10:46

Re: keuzes client accepteren?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-09 10:46

Ik ben het wel met je eens hoor vanitimay! maar wat te doen als een client onder dwangbehandeling gaat? In hoeverre zal je dan moeten ingaan op de keuzes van een client, zul je het dan moeten afkappen?

**Geplaatst**: 14-01-09 12:23

Geplaatst: 14-01-09 12:23

Tja, het zijn volwassen mensen denk ik dan.

Ik bedoel, kleren kiezen en kamerinrichting??? Dat klinkt alsof hij een zes-jarige is. Daar zou ik zelf ook niet mijn voldoening uithalen, jij wel dan

?

Ik heb ergens het principe, een cliënt is een klant, en klant is koning. Blijkbaar werkt deze routine voor hem, hij knapt ervan op, ik zou niet weten waarom je dat dan moet geen verbieden omdat het tegen je eigen waarden en normen is

.

Het verhaal word uiteraard anders bij een dwangbehandeling. Dan heeft de cliënt te volgen met de medisch team zegt. Maar dwangbehandeling is nog heeel veel stappen verder imo, dan is de cliënt een gevaar voor zichzelf en/of zijn omgeving. Dat is bij het voorbeeld dat jij aanhaalt niet het geval lijkt me...

**Geplaatst**: 14-01-09 12:29

Re: keuzes client accepteren?

Geplaatst: 14-01-09 12:29

In principe zie ik hier het probleem niet echt van in. Op het moment dat deze persoon uitbehandeld is zal hij toch ook weer zijn eigen keuzes moeten gaan maken?

Bij mensen met een beperking (m.n. verstandelijk) is het soms een ander verhaal. Die help je niet altijd door ze maar zelf te laten kiezen, want zij worden soms echt gek van het feit altijd maar te moeten kiezen. Wat dan wel heel belangrijk is om ze te ondersteunen bij het maken van een keuze

**Geplaatst**: 14-01-09 12:34

Re: keuzes client accepteren?

Geplaatst: 14-01-09 12:34

Ik werk zelf op Het dorp in Arnhem! zelfstandig wonen voor mensen met een lichamelijke handicap!
bij ons is er vrijheid natuurlijk zijn er regels en trekken wij wel eens goed de riem aan maar de mensen mogen zelf weten wat ze doen met wie ze dingen doen en maken ook zeker zelf de keuze die over dingen in het dagelijks leven.
als er gedrag word vertoont wat wij niet accepteren dan maken wij dat zeker duidelijk. er zijn grenzen! maar wat is met hun leven doen moeten ze zelf weten!
er zijn ook een aantal mensen met een verstandelijke berperking en daar leggen wij wel duidelijk de regels bij neer!

**Geplaatst**: 14-01-09 12:35

Geplaatst: 14-01-09 12:35

MaaykeKramer schreef:
Ik werk zelf op Het dorp in Arnhem! zelfstandig wonen voor mensen met een lichamelijke handicap!
bij ons is er vrijheid natuurlijk zijn er regels en trekken wij wel eens goed de riem aan maar de mensen mogen zelf weten wat ze doen met wie ze dingen doen en maken ook zeker zelf de keuze die over dingen in het dagelijks leven.
als er gedrag word vertoont wat wij niet accepteren dan maken wij dat zeker duidelijk. er zijn grenzen! maar wat is met hun leven doen moeten ze zelf weten!
er zijn ook een aantal mensen met een verstandelijke berperking en daar leggen wij wel duidelijk de regels bij neer!

Ik ben wel benieuwd welke regels dat dan zijn? Mogen ze bijvoorbeeld naar de prutsmutsen gaan en naar een coffeeshop? En wat als ze zich niet aan de regels houden?

**Geplaatst**: 14-01-09 12:40

Geplaatst: 14-01-09 12:40

Ik vind het super, zou in meer instellingen moeten gebeuren. Mensen moeten toch een keer de wereld weer in, ze afsluiten van alle stimuli werkt als je in de inrichting bent misschien wel, maar eenmaal terug in de buitenwereld een heel stuk minder goed.
Snap ook niet waarom instellingen niet meer cliënten hun eigen keuzes laten maken (afgezien van mensen die een gevaar zijn voor zichzelf of hun omgeving).
Ik vind naar een coffeeshop of de prutsmutsen gaan ook helemaal geen schokkende dingen ofzo. Kijk, als de regel op de instelling is een zero tolerance beleid ten opzichte van drugs, OK, dan is 't stom dat ie naar een coffeeshop gaat. Maar als ie daar z'n voldoening uithaalt... hij doet er niemand kwaad mee, en ook zijn geestelijke gezondheid niet schijnbaar.

**Geplaatst**: 14-01-09 12:41

Geplaatst: 14-01-09 12:41

Hier een begeleider. Ik vind dat iedere client zijn eigen keuzes moet kunnen maken. let wel, tot op zekere hoogte. Deze client zit er niet voor niets en als zijn keuze is om een joint te roken, dat vind ik dat ze dat goed hebben opgelost om het 1 keer in de week te laten gaan. Alle clienten zitten er neit voor hun zweetvoeten en vaak denken ze daar zelf heel anders over.
Vinden ze dat ze het allemaal wel kunnen, terwijl dit niet het geval is en stoten ze telkens weer tegen de lamp.
Dan denk ik dat het verstandig is voor een instelling om daar regels voor te maken, zodat de client in een staat blijft waarin hij begeleidbaar is. Als je alle clienten vrij zou laten, zou dat betekenen dat deze client niet te begeleiden s en alleen de kas van de instelling spekt.

Ik werk zelf in een open instelling en daar zijn er heel wat die zich niet begeleidbaar opstellen. Met het gevolg dat ze de regels aan hun lars lappen, met alle gevolgen van dien. Vaak zijn deze clienten zo vatbaar voor de "verkeerde"vrienden en doen alles om deze vrienden te houden. Met het gevolg dat ze eindigen in een gevangenis, afkickkliniek of nog erger, loverboywereld, dealers en overdosis verhalen. Noem maar op.

Mijn mening is dat clienten hun eigen keuze mogen maken tot het moment dat dit schade heeft voor hun eigen begeleiding. Zodat begeleiders ze alsnog kunnen helpen. Al is het vaak niet genoeg.
Vaak hebben clienten zoveel rechten en eigen keuzes dat je ze weg ziet glippen en er niets aan kan doen..........

**Geplaatst**: 14-01-09 12:41

Geplaatst: 14-01-09 12:41

Ik begrijp uit het voorbeeld van de TS dat het gaat op een cliënt met een psychische stoornis die nu redelijk onder controle is. In principe dus een normaal gewoon persoon, met enkel alleen een stoornis.

Het lijkt mij dat een klant vooral zelf zn eigen keuzes moet kunnen maken en zolang dat geen keuzes en beslissingen zijn die tegen de wet in gaan dan is er niets aan de hand. Naar de prutsmutsen of naar een coffeeshop is gewoon legaal in Nederland en als de klant daar geld voor heeft dan lijkt me dat geen enkel probleem.

Het gaat er meer om of je als hulpverlener je zelf bewust bent van je eigen waarden en normenpakket en dat niet wilt opleggen aan een ander mens. Dat is namelijk nogal betuttelend.

**Geplaatst**: 14-01-09 12:42

Geplaatst: 14-01-09 12:42

een client hoort begeleiding te krijgen in de keuze van zijn vrijetijdsbesteding.

**Geplaatst**: 14-01-09 12:43

Geplaatst: 14-01-09 12:43

Hermelijn schreef:
Ik vind het super, zou in meer instellingen moeten gebeuren. Mensen moeten toch een keer de wereld weer in, ze afsluiten van alle stimuli werkt als je in de inrichting bent misschien wel, maar eenmaal terug in de buitenwereld een heel stuk minder goed.
Snap ook niet waarom instellingen niet meer cliënten hun eigen keuzes laten maken (afgezien van mensen die een gevaar zijn voor zichzelf of hun omgeving).
Ik vind naar een coffeeshop of de prutsmutsen gaan ook helemaal geen schokkende dingen ofzo. Kijk, als de regel op de instelling is een zero tolerance beleid ten opzichte van drugs, OK, dan is 't stom dat ie naar een coffeeshop gaat. Maar als ie daar z'n voldoening uithaalt... hij doet er niemand kwaad mee, en ook zijn geestelijke gezondheid niet schijnbaar.

Naar een coffeeshop of iets dergelijks is ook niet schokkend, maar een mens met en normaal verstand kan daar opletten voor de "grote"gevaren. Een mens met een beperking kan dat vaak niet en ontmoet de grote gevaren juist en ziet die als vriendschap

**Geplaatst**: 14-01-09 12:44

Geplaatst: 14-01-09 12:44

HenJ schreef:
Vaak hebben clienten zoveel rechten en eigen keuzes dat je ze weg ziet glippen en er niets aan kan doen..........

Dat snap ik ook. Maar de TS leert op school notabene dat persoonlijke vrijheid bestaat uit kamerinrichting en zelf je kleren uitzoeken? Dat vind ik ronduit shockerend gewoon...

**Geplaatst**: 14-01-09 12:45

Geplaatst: 14-01-09 12:45

HenJ schreef:
Naar een coffeeshop of iets dergelijks is ook niet schokkend, maar een mens met en normaal verstand kan daar opletten voor de "grote"gevaren. Een mens met een beperking kan dat vaak niet en ontmoet de grote gevaren juist en ziet die als vriendschap

Heeft deze persoon ineens geen 'normaal verstand' meer dan omdat hij onder behandeling is van een GGZ instelling?

**Geplaatst**: 14-01-09 12:45

Geplaatst: 14-01-09 12:45

Ts, ik snap je punt; je vraagt je misschien af in hoeverre deze persoon in kwestie zichzelf odnermijnt in zijn therapie qua ontwikkeling; geen idee of deze client op vrije basis zit? We weten zo weinig achtergrond info.

Wél vind ik dat binnen de perken (geen egvaar voor zichzelf of een ander) dat de persoon mag zijn wie hij is en als dat zijn vorkeur heeft, zou hij dat mogen behouden. Hij doet het toch verder super? Hij vordert, doet zijn best, etc.

Er spelen zoveel factoren een rol in deze casus..

**Geplaatst**: 14-01-09 12:46

Geplaatst: 14-01-09 12:46

HenJ schreef:
Naar een coffeeshop of iets dergelijks is ook niet schokkend, maar een mens met en normaal verstand kan daar opletten voor de "grote"gevaren. Een mens met een beperking kan dat vaak niet en ontmoet de grote gevaren juist en ziet die als vriendschap

Maar wat ik begreep is deze cliënt grotendeels beter maar nog steeds wel onder behandeling. Hij heeft dus geen beperking, maar moet inderdaad gezien worden als een 'normaal' mens met normale mentale capaciteiten.
Mensen met een echte beperking ligt het uiteraard weer anders bij, maar daar is hier geen sprake van.

**Geplaatst**: 14-01-09 12:46

Geplaatst: 14-01-09 12:46

HenJ: denk dat het verschil hem ook een beetje zit in het soort cliënt. Ik kan me zo voorstellen dat iemand met een lichamelijke handicap of iemand met een psychische stoornis (die op dat moment goed onder controle is met medicatie) wel naar een coffeeshop kan terwijl iemand met een verstandelijke handicap dat niet kan.

En ook dat in gradaties.

Lijkt me dat begeleiders in instellingen het ook van geval tot geval moeten bekijken.

**Geplaatst**: 14-01-09 12:47

Geplaatst: 14-01-09 12:47

Bij ons zijn de vlienten 12-18. Een 16 jarige jongen zit vrijwillig. Wij hebben echter besproken met de ouders dat hij pas over 6 weken naar huis mag. Dit heeft zijn redenen. Kamerinrichting zelfstandig doen kan enorm prettig voelen voor een bewoner, nét als leren koken, zelf mogen timmeren, etc.

Je kijkt erg naar het individu, diens problematiek en de mogelijkheden (zijn competenties).

**Geplaatst**: 14-01-09 12:52

Geplaatst: 14-01-09 12:52

Wendy schreef:
HenJ schreef:
Naar een coffeeshop of iets dergelijks is ook niet schokkend, maar een mens met en normaal verstand kan daar opletten voor de "grote"gevaren. Een mens met een beperking kan dat vaak niet en ontmoet de grote gevaren juist en ziet die als vriendschap

Heeft deze persoon ineens geen 'normaal verstand' meer dan omdat hij onder behandeling is van een GGZ instelling?

Ik bedoel in het algemeen. Vaak doordat alle clienten rechten hebben zitten daar ook clienten bij die deze rechten zelf helemaal niet aan kunnen. Als begeleider sta je dan met je handen op je rug en kan alleen maar toekijken. Niet alleen in de ggz, want daar werk ik niet. IN vele instellingen het nu zo dat er steeds meer mensen met een lichte beperking of gedragsstoornis in de instelling komen. De GGz daarintegen heeft nog meer huisregels waar ze zich aan moeten houden. Die hebben ergens nog mazzel........als begeleider.

Apple± Inderdaad het licht eraan waarom de client begeleiding krijgt. En hoever deze is in zijn-haar traject

**Geplaatst**: 14-01-09 12:52

Geplaatst: 14-01-09 12:52

ChantalSmook schreef:
In hoeverre moet je ingaan op wensen en de keuzes van een cliënt accepteren?

Ik denk dat je het om moet draaien: dat je in principe geen (professioneel) oordeel moet hebben over de wensen en keuzes van een client, tenzij er goede redenen zijn om dat wel te hebben.
Dat geldt hier wat mij betreft ook: in principe is het geen probleem om naar de prutsmutsen te gaan en ook niet om soft drugs te gebruiken - beide zijn gedoogd hier in Nederland en worden door hele volksstammen gedaan. Dat het jouw keuze is niet is, doet in feite niets ter zake.

WEL kunnen er redenen zijn waarom het voor deze persoon extra ongezond zou kunnen zijn. Als de softdrugs problemen geeft, is dat een buitengewoon goede reden om bezwaar te hebben. En als de persoon een seksuele stoornis heeft kan het zijn dat het niet wenselijk is om elke week een bezoekje aan de prostitiuees te brengen. (Maar dat kan ook juist een reden zijn dat het wel zo is.)
Ook in dat geval heeft enkel botweg verbieden vermoedelijk weinig zin maar kun je mogelijk wel werken aan inzicht waarom het verkeerd / onwenselijk is, en aan alternatieven. Maar dan nog heeft het niet zozeer met jouw mening over andermans keuze te maken, want die doet niet ter zake. Als SPH'er ben je niet iemands geweten of morele grondslag.

**Geplaatst**: 14-01-09 12:55

Geplaatst: 14-01-09 12:55

detour schreef:
Bij ons zijn de vlienten 12-18. Een 16 jarige jongen zit vrijwillig. Wij hebben echter besproken met de ouders dat hij pas over 6 weken naar huis mag. Dit heeft zijn redenen. Kamerinrichting zelfstandig doen kan enorm prettig voelen voor een bewoner, nét als leren koken, zelf mogen timmeren, etc.

Je kijkt erg naar het individu, diens problematiek en de mogelijkheden (zijn competenties).

INderdaad, dat bedoel ik met dat er sms wel en soms niet gekeken kan worden naar eigen keuze.

Het wordt lastig als deze client vrijwillig in een instelling zit. Vaak heb je dan minder te zeggen. Bij ons zitten clienten vrijwillig, waar ik het totaal niet mee eens ben als begeleider, maar deze komt binnen met een zzp 7, neemt een rugzak vol geld mee...... jammer vind ik dat. Maar als begeleider kun je er weinig aan doen.

hhaa Het lijkt erop dat ik mijn frustratie van de zorg aan het uiten ben...........

**Geplaatst**: 14-01-09 12:56

Geplaatst: 14-01-09 12:56

Edit: zie dat Apple al neergezet heeft wat ik wilde typen...

Verder ben ik van mening dat een 'client' (wat een rotwoord) als hij een volwassen mens is, zoveel mogelijk zijn eigen keuzes moet kunnen maken.
Dat er al gesproken moet worden over of patienten wel of niet hun eigen kleren mogen kiezen, is al te gek voor woorden... (tenzij ze misschien blind zijn.)

Maar ik vrees dat in veel instellingen het regime van de instelling bepaalt wat voor een patient mogelijk is, en niet de mogelijkheden en vaardigheden van individuen.

Gevaar is dan hospitalisering, en dan ben je verder van huis....