Magrathea schreef:Ja, ik denk wel degelijk dat iemands geslacht invloed heeft op hoe iemand denkt. Óók een blanke vrouw en een zwarte man die wellicht in hetzelfde cohort zijn afgestudeerd (de kans is namelijk erg klein dat ze voor hun studie al hun hele leven op dezelfde manier hebben geleefd).
Maar is het verschil ook significant? En zijn er misschien andere criteria die veel belangrijker zijn om een ander perspectief te krijgen?
Zelf woon ik in Azië en heb hier ook gestudeerd. Het interessante aan de studie was onder andere dat ik het grote verschil met mijn klasgenoten kon zien qua perspectief. Zo vroeg de professor bijvoorbeeld welke criteria je zou nemen om een leverancier te kiezen voor een project, en bij mij kwamen prijs en kwaliteit hoog op de lijst. Bij mijn klasgenoten was een van de leidende factoren echter of ze iemand kende in de sector die toevallig die producten maakte (nepotisme) en wie bereid zou zijn het meeste onder de tafel te betalen (corruptie). We hadden ook geregeld exchange-studenten die overkwamen uit andere Aziatische landen, maar ook van topuniversiteiten in Amerika. En niet heel verrassend maar mijn zienswijze sloot heel dicht aan bij Amerikaanse studenten ongeacht hun geslacht (en huidskleur). En dat terwijl het vaak totaal niet aansloot bij Aziatische studenten ondanks dat ze van hetzelfde geslacht waren.
Mijn punt is dat je vaak weinig diversiteit krijgt door naar geslacht te kijken. Je zou juist eerder naar achtergrond, opleiding, werkervaring, familieomstandigheden, etc moeten kijken.
De donkere man en de blanke vrouw die ik als voorbeeld noemde zullen beiden door "de bril" van iemand met een rechtenachtergrond kijken. Als ik ze 2 verschillende reclames laat zien voor cola zullen zij zich vooral afvragen of er geen regels en wetten overtreden worden, iemand met een biologie-achtergrond zal kijken of er misschien geluiden en kleuren gebruikt worden die biologische reacties opwekken in de hersenen, en een grafisch ontwerper zal vooral letten op de animatie die gebruikt is.
En dat stoort me nog vaak aan "feminisme". Alles wordt bekeken op een criteria: het geslacht. Daarbij wordt een groep weggezet als "onderdrukte" en de andere groep als "onderdrukker". En als het onderscheid onderdrukker/onderdrukte kleiner wordt (zoals nu in de Nederlandse maatschappij waar het wettelijk verboden is te discrimineren op geslacht) dan pakken we gewoon een ander criteria om alsnog onderscheid te kunnen maken tussen onderdrukker en onderdrukte; bijvoorbeeld huidskleur, rijk/arm, opleidingsniveau, IQ, knap/lelijk etc (hint: de reden dat er nu intersectioneel feminisme is). Je kan de bevolking bijna oneindig blijven onderverdelen in groepen want er zijn oneindig veel criteria. Tot je uitkomt bij de ultieme minderheid: het individu.
Citaat:
Wat je nu ziet bijvoorbeeld in de USA is dat een groep van (voornamelijk) witte mannen van middelbare leeftijd besluit dat abortus slecht is en dat dus ingeperkt dient te worden: abortusklinieken verdwijnen terwijl de "pregnancy crisis centers" als paddestoelen uit de grond schieten (wiens doel is om jonge vrouwen om te praten om toch geen abortus te plegen:
Klik). Ik zeg niet dat vrouwen dit soort dingen niet doen (iets wat ook duidelijk wordt uit eerder genoemd filmpje
) maar ik vind het nog steeds dubieus.
En stel nu dat het hooggerechtshof morgen besluit dat deze groep mannen vanaf heden 50/50 man vrouw moet zijn. Omdat er zoveel haast is en ze zelf mogen beslissen wie ze toevoegen besluiten al deze witte mannen van middelbare leeftijd hun vrouw mee te nemen naar de volgende vergadering. Denk je dat de uitkomsten nu volledig anders zullen zijn met de 50/50 verdeling?
Natuurlijk niet, want hun vrouwen hebben waarschijnlijk precies dezelfde visie. Het geslacht bepaald niet hoe ze hier naar kijken, maar het is meer afhankelijk van hoe conservatief ze zijn, de omgeving waarin ze zijn opgegroeid, hoeveel geld ze nu hebben, etc. Voor diversiteit zou je dus veel beter een groep witte mannen van middelbare leeftijd erbij kunnen zetten die heel progressief is.
Citaat:
Daarnaast is het wel degelijk goed om een breed palet aan mensen te hebben in alle vakgebieden. Gewoon omdat je daarmee aan jonge kinderen laat zien: kijk, dit kan jij ook zijn. En daardoor kiezen er misschien meer jongens voor de Pabo en meer meisjes voor een bouwopleiding.
Dat zal ongetwijfeld meespelen, maar tot in welke mate?
En speelt daar niet gedeeltelijk in mee dat we juist zoveel focus leggen op geslacht?
Ik heb zelf 2 kinderen en die zijn half Nederlands en half Thais. Waar ze later ook willen werken, in Nederland of in Thailand, ze zullen 100% zeker een minderheid zijn. Maar het is mijn taak als ouder om ze verder te laten kijken dan huidskleur/nationaliteit. Als ze een beroep willen doen dat "niet bij hun geslacht past volgens huidige normen" dan wijs is ze erop dat hun geslacht ze nooit in de weg zal staan en dat ze er gewoon voor moeten gaan. Ik zal ze proberen te leren dat er duizenden mensen dit beroep succesvol doen, en dat zij ook een mens zijn en het dus ook kunnen. Geen focus op geslacht, huidskleur, of afkomst.
En dat is, in mijn ogen, een negatief bijeffect van feminisme. Als ik iets doe dan is dat representatief voor mij, en mij alleen, en niet voor mijn geslacht (of mijn huidskleur, of mijn nationaliteit). Mensen moeten mij beoordelen op basis van mij als persoon en niet op basis van mijn geslacht. Maar met alle focus op m/v zit iedereen met een stuk papier in de hand films te kijken om af te vinken hoeveel mannen en vrouwen erin meespelen en hoeveel zinnen ze zeggen.
Citaat:
Als er namelijk iets is wat me opvalt is het wel dat mijn medestudenten vaak iets hebben gekozen wat enigszins lijkt op wat hun ouders deden: mijn vader was ingenieur bij een maritiem bedrijf (voor hij huisvader werd) en mijn moeder OK assistent, ik ben in opleiding tot biomedisch ingenieur (a.k.a. precies ertussenin
). En ik heb veel kennissen op de TU wiens ouders ook in Delft gestudeerd hebben.
Maar ondermijn je hier niet juist je eigen standpunt?
Als het geslacht zo bepalend was geweest dan zou jij, als vrouw zijnde, juist iets richting OK assistent moeten gaan doen want je identificeert je met je moeder (op basis van geslacht). In werkelijkheid kies je juist iets dat er tussenin ligt omdat je ermee in aanraking bent gekomen op jonge leeftijd en ziet wat de mogelijkheden zijn, ongeacht je geslacht. Uit wat je verteld zou ik juist concluderen dat mensen een beroep kiezen waar ze in aanraking mee zijn geweest en met wat ze meekrijgen van hun ouders. Dit heeft dus niets met geslacht te maken maar juist met opvoeding.
Citaat:
Dat is echt totaal niet wat ik zeg. Waar suggereer ik dat mensen verplicht werk moeten gaan doen dat ze niet willen?
Het enige wat ik bedoel is dat een KDV zelf kan besluiten om een meer divers platform te bieden (en dus ook actief op zoek te gaan naar mannelijke leiders) in plaats van dat toen een paar jaar geleden de situatie rondom Robert M. was, dat elke ouder dacht dat een mannelijke KDV-medewerker wel pedofiel zal zijn.
Bovendien zorgt het ook dat jongens in dat KDV zien dat mannen ook zorgtaken kunnen hebben, dat ze dat normaal vinden. En dat ze (hopelijk) later niet aannemen dat een jonge vrouw die solliciteert bij hen er binnenkort wel uit zal gaan omdat ze huismoeder wordt.
Je zei dat je een 50/50 verdeling nastreeft en dat is alleen mogelijk met dwang.
Citaat:
In vergelijkbare zin mogen basisscholen/KDV's enzo wat mij betreft best invoeren dat de man-vrouw verhouding dicht bij 50-50 moet liggen.
Zo ziet het er nu uit in NL (bron CBS rapport dat ik eerder aanhaalde):
Hoe wil jij al die vrouwen uit de zorg krijgen en in de bouwnijverheid duwen?
Biologisch gezien hebben vrouwen meer trek in zorgtaken terwijl mannen graag iets bouwen.
Dat verander je volgens mij niet makkelijk zonder dwang.
Geplaatst: 23-04-18 02:17 
En uiteraard staat het Enzino vrij om een mannenbeweging op te richten.
