Prrrr schreef:Utrecht heeft grote problemen in Overvecht en Kanaleneiland
. Met wel meer jeugd dan alleen de Marokkaanse. Maar dat is niet zo gek als je al je jeugdwerk wegbezuinigt, denk ik. Dat was een hele rijke visvijver voor meneer Taghi en zijn vriendjes, en die geest is nu uit de fles. Daar zijn al heel onschuldige mensen het slachtoffer van geworden.
Maar het snoeien in de jeugdzorg, hoe kwalijk ook, is toch nog geen excuus om naar geweld te grijpen. Ik hoor vaak dat jongeren niet dezelfde kansen krijgen als ze in het verkeerde gezin geboren zijn. Maar is dat ook zo? Iedereen in België en Nederland heeft leerplicht tot 18 jaar. Er zijn zoveel studierichtingen, ieder kind heeft zijn/haar talenten en kan die ontplooien door een passende studie richting te geven. Het klopt dat hogere studies te duur zijn, waardoor minder begoeden minder kansen krijgen op een hoger diploma en daar mag best iets aan gedaan worden. Maar iedereen krijgt wel de kans om een goed middelbaar diploma te halen.
Daarnaast is discriminatie nog geen reden om te kiezen voor een gewelddadig leven. Laat ik mezelf even als voorbeeld nemen. Ik raakte verbrand met kokend water toen ik amper 9 maand jong was. Vanaf dag 1 werd ik gepest op school, niemand greep in, zelfs mijn eigen moeder niet. Toen ik 11 was ben ik ontploft, het was even te veel. Ik was me er onmiddellijk van bewust dat dit niet de oplossing was, ik stond vooraan in de klas te wachten op mijn straf. Tot mijn grote verbazing sprak de leerkracht over hoe zij al jaren toekeken terwijl mijn klasgenootjes me wreed behandelden en hoe zij verwacht hadden dat er vroeg of laat een reactie van mij zou komen. Ik werd dan ook niet gestraft. Zelf als 11-jarige kon ik niet begrijpen hoe mensen onrecht konden laten gebeuren zonder in te grijpen en het zijn beloop lieten tot het escaleerde in geweld. Maar mijn moreel compas was wel groot genoeg op die leeftijd om in te zien dat geweld het probleem alleen maar groter maakt ipv op te lossen. Tot de dag van vandaag beoordelen en veroordelen mensen mij owv mijn littekens en krijg ik niet dezelfde kansen als een ander. Ooit kreeg ik te horen, dat mensen zoals ik, die verbrand zijn voor er brandwondencentra's waren, allemaal het uiterlijk van een monster hebben. Was een leerkracht tijdens mijn opleiding verpleegkunde die dat zei, diezelfde leerkracht buisde mij ten onrechte in mijn laatste jaar. Ik ben geen amok gaan maken, ben wel verhaal gaan halen waarom hij me buisde. Destijds moest je je eindexamen nog afleggen in het ziekenhuis bij een echte patiënt. Door het opvragen van dat patiënten dossier, kon ik punt voor punt bewijzen dat ik wel correct gehandeld had. Gevolg, ik werd gedelibereerd en kreeg mijn diploma. Weer een bewijs voor mij dat je meer bereikt door je schouders ergens onder te zetten, dan wanneer je je wentelt in zelbeklag.
Al die jongeren hebben geen enkel excuus om zo te rellen. Er is altijd een andere manier om een moeilijke situatie te verbeteren. Je moet er niet vanuit gaan dat je kansen krijgt in het leven, je moet zelf je kansen creëren. Als je niet wil dat mensen een negatief beeld hebben, zorg er dan voor dat mensen ook geen reden hebben om het negatieve te zien. Het is de aard van de mens om vooral het slechte te onthouden. Als je mij vraagt wat ik niet leuk vind aan mijn partner, kan ik een hele lijst opsommen. Vraag je wat ik wel leuk vind, kom ik minder ver. Toch heeft mijn partner meer mooie als minder mooie kanten, zou er anders geen 19 jaar mee samen leven.
Het zou een mooi ding zijn, als een open communicatie mogelijk zou zijn, zonder vooroordelen. Als je niet open en eerlijk kan zeggen waar de knelpunten zitten, raak je nooit verlost van racisme en discriminatie.