Geplaatst 
Vorige week kwamen wij erachter dat mijn stalgenootje mariel ook zou gaan starten in de kennismakkingsklasse. We zouden ieder apart in een trailer gaan ,maar bij hen was er iets mis met de verlichting, dus ging Bram gezellig bij ons in de trailer. Dat vond Zjief helemaal niet erg, want in zijn eentje vind ie ook maar niets.
We moesten nog stevig doorrijden, maar we waren ruim op tijd. Goh, wat een ruimte daar zeg, om van de trailer naar de keuring te lopen was ong. 10 min of zo. De paardjes waren biede goed door de voorkeuring gekomen. Bram had een hartslag van 32
en Zjief 36 voor de rest alles prima.Snel opzadelen, want we hadden nog maar een half uur of zo. Mariel startte 4 min. eerder dan ik. Uiteindelijk kwamen we om 12:06 bij de start dus de 3 andere paardjes waarmee Mariel zou starten die waren al vertrokken. Zij had begeleiding, omdat dit haar eerste wedstrijd was.
Die drie hadden we na een 20 min al ingehaald en daar reden wij een poos mee op, maar met zijn vijfen rijden vind ik toch niet echt fijn. Uiteindellijk moest er een afhaken, omdat haar paardje last kreeg van zijn knie.
Bij de pa was Zjief superrustig, en ik had hem achteraf meteen moeten aanbieden. Hij had nog geplast ook en had een hartslag van 38
Maar ja, ik had wel 10 min gewacht en ik weet nu pas dat dat ook in je punten scheelt, helaas. Maar weer wat geleerd...
Het laatste stuk ging superlekker, alhoewel voor Bram de paden soms wat te hobbelig waren en hij niet zo goed wist waar hij zijn voeten neer moest zetten. Dat regenbuitje onderweg was eigenlijk ook best wel lekker.
Bij de finish had Zjief een hartslag van 51.
Michel had al de spullen daarheengehaald, omdat het niet echt te doen was om eerst weer helemaal naar de trailer te lopen, maar Mariel moest met Bram wel naar de trailer, want zij hadden hun spullen niet opgehaald. Dus ik baalde als een stekker. Zjief was een beetje va de rel, maar het viel nog mee vond ik . Uiteindelijk had hij wel wat gras geknabbeld en gedronken. Ik hoopte dat ze er optijd weer zouden zijn voor de nakeuring en gelukkig waren ze dat. Zjief die begon te bleren en was opeens een echte arabier. Ik dacht " denk om je hartslag alsjeblieft"
Gelukkig was de nakeuring prima verlopen. Hartslag was 42 en hij had een Atje voor Locomotie.
We zijn gebleven tot de priijsuitrijking. Ik vond het erg jammer dat er al zoveel mensen vertrokken waren. Ook bijna iedereen die in de prijzen waren gevallen. Best banketstaaf voor de organisatie. Alhoewel ik ook wel snal dat sommige mensen nog een heel eind moeten rijden.
Uiteindelijk zijn we 22ste geworden. Met een snelheid van 9.9 km per uur.
Ik dacht" had ik hem nu maar meteen aangeboden bij de PA " Maar ja, hij heeft het super gedaan en ik ben weer trots. Bovendien zijn we nu startgerechtigd Klasse 2
Bij deze wil ik de organisatie enorm bedanken. Alles was prima geregeld. Bedankt en tot volgend jaar!!
Gr. Jeannine
Helaas geen foto's, want de fotograaf was dit keer thuisgebleven!
Ik ga daar ook vrijwilligen 
