Geplaatst 
Op de een of andere manier had ik na een heftig gesprek met mijn moeder (niet negatief trouwens) de wekker gewoon een half uur te laat gezet. Bij het wakker worden merkte ik het gelijk. Dus in racetempo naar stal. Snel de trailer aankoppelen en paard pakken.
NIET dus. Een half uur heb ik achter haar aan gevangen. Er is wat onderlinge strijd in de groep en ze lijkt bang haar leidpositie te verliezen. Ze is gestrest.
Uiteindelijk had ik haar te pakken, maar ze wilde niet graag laden. Gelukkig kwam er een oud mannetje langs die zijn hond aan het uitlaten was. Hij hoefde alleen maar even achter haar te gaan staan en toen stond ze. Stang erachter, klep dicht en rijden.
Ze gaf gelijk een bok in de trailer, dus ik draaide het raampje open om haar even toe te spreken. Hoor ik toch wel een erg raar geluid. Toen ik ging kijken bleek het neuswieltje van de trailer een toch wel erg rare vorm gekregen te hebben. Niet goed opgedraaid dus. Had weer wat uit te leggen aan de eigenaar van de trailer.
Uiteindelijk kwam ik dus veel later dan gepland op het terrein aan. Met de goede hulp van Carla, Bert en Annemieke toch nog op tijd kunnen keuren (alles goed, maar voor haar doen een hoge stress hartslag) en starten. De massastart ging goed. Ze had wel wat bokneigingen, maar die kon ik voorkomen. Het eerste rondje had ze er echt zin in. Voor mij betekend dat veel gesjor aan mijn armen, maar beter dan dat ze niet lopen wil. Geprobeerd een beetje een regelmatig tempo te rijden, dat niet te snel was. Wilde haar niet de hele tijd in haar bek hangen, dus dat was zo nu en dan best een opgave. Vlak voor de dikke Bart viel ze uit galop. Haar rug leek ook wat gespannen. Blijkbaar toe aan een plaspauze.
Een paar keer gaan stappen en stilgezet, maar er werd geen spreidstand aangenomen. Toch maar over de dikke Bart eerst. Het mulle zand is ze niet gewend, dus aan het eind was haar ademhaling lekker gestegen. Na het zand weer even stappen om te kijken of ze plassen wilde. Nog steeds niet.
Het volgende groompunt dan eindelijk. Daar kwam de waterval. Het grappige was dat ze hier al naar de grooms toe begon te trekken. Ze vond ze leuk. Meestal vindt ze mannen niet zo, maar Bert was duidelijk goed gekeurd.
Tot aan de vetgate ging het goed. Na het plassen voelde ze weer super en had ze weer goede zin.
In de vetgate stonden mijn supergrooms al weer klaar, met koelwater, drinken en dekentjes. Mijn zadel was er af voor ik het wist, en na wat koelflesjes gelijk maar aangeboden. Alles goed. Ze at haar slobber goed, hooi was niet super favoriet, maar wortels wel. Drinken wilde ze nog steeds niet. Dat moet toch een keer gaan gebeuren. Die 55 km red ze er wel mee, maar het zou toch fijn zijn als ze het leert.
Het vertrek na de vetgate vond ze stom. Daar was toch echt de trailer, en wat gingen we nu weer in ons eentje doen. Op het heuvelpaadje wilde ze toch nog wel even hard de heuveltjes op galopperen. Lichamelijk niks mis dus, maar mentaal toch niet helemaal super. Uiteindelijk bij een groepje met Ineke Westers meegereden. Dat ging fijn. Gezellige groep en ze wilde daar wel weer het liefst voorop lopen, wat natuurlijk niet altijd mocht van mij
Enorm nat geworden in de onweersbui. Gelukkig zaten we midden in het dichte bos, want op de hei was dit echt niet tof geweest.
Ze bleef lekker naar de grooms toetrekken, hoewel die niet echt meer een koeltaak hadden. Drinken wilde ze nog steeds niet.
Bij de finish was het gelukkig weer droog. Samen met Ineke over de finish gekomen. Lekker een halfuurtje verzorgt en met een lagere hartslag dan bij de voorkeuring aangeboden. Ook weer een mooie A op het lelijke (verzopen) papiertje, dus de wedstrijd was geslaagd.
Op het eind had ik opeens 5 grooms ofzo. Erg gezellig en Pipo vond ze allemaal geslaagd.
Na het door een 4x4 van het weiland laten slepen, Pipo door Djilan in de trailer geparkeerd. Ik was de auto nog niet uit of ze stond.
Thuis in het weiland gezet, en daarna daar nog wortels gevoerd. Weer was ze niet erg enthousiast om te komen, maar ze kwam wel.
Gisteren haar even gefreestyled. (nu kwam ze wel in het land). Ze liep goed en was erg op me gericht. Deze keer zal ze mij dus wel niet stom vinden, maar zal het wel een beetje liggen aan het gedoe in de wei. Hopelijk is daar de boel snel opgelost dan kan ze weer een beetje rustig worden.
Jullie hebben het super gedaan ondanks het slechte weer en de onweer 
