Geplaatst Volgens onze routebeschrijving zouden we er ruim twee uur over doen, gelukkig leek dat mee te vallen...na 1,5 uur waren we in de buurt van Appelscha. Hier hield de goede routebeschrijving er echter mee op. Bij Oosterwolde de organisatie maar even gebeld, om vervolgens door te rijden richting Donkerbroek. Nou ja...konden we in elk geval de tank weer vol gooien.
Nogmaals de organisatie gebeld en uiteindelijk na een rit van 2,5 uur kwamen we aan bij de manege. Salty uit de trailer geladen. Die was natuurlijk aardig stijf, ze had onderweg een paar keer flink tegen de trailer gemept en had een klein wondje bij haar spronggewricht. Eerst maar even flink losstappen dus en afwachten. Zelf had ik er weinig vertrouwen in. Ik vond dat ze stijf bleef lopen, maar heb haar toch maar ter keuring aangeboden. Mijn zorgen waren (gelukkig) onterecht, want ze kreeg een A voor locomotie! Moet zeggen dat mijn humeur op dat moment een stuk beter werd!
We gingen van start, net als in Onstwedde was Salty eigenlijk meteen heerlijk te rijden.
De hele groep bleef dicht bij elkaar. Al was dat niet altijd even vrijwillig. Het kwam meerdere malen voor dat de koplopers na verloop van tijd weer aansloten bij de groep na een dwaaltocht door het bos
Ook wij zijn meerdere malen verkeerd gereden. Zo was er een lint (blijkbaar) van de tak gevallen en misten we een afslag. Dankzij een paar oplettende mederuiters zijn we weer op de goede route terug gekomen en konden we de weg vervolgen. Het was een route waar je je ogen goed de kost moest geven. Niet alleen vanwege de lintjes, maar ook door boomstronken- en wortels, modderpoelen en plassen die midden op de (soms mulle) paden lagen. Ik zag aan de hartslagwaardes onderweg dat Salty zich ook flink moest inspannen zo af en toe. Ik heb de teugels maar "los" gelaten en Salty zelf grotendeels haar weg laten zoeken door de moeilijke stukken.
In de eerste ronde is ze toch één keer gaan glibberen, struikelde, maar herstelde zich goed. En hoeveel boomwortels we hebben geraakt, heb ik maar niet geteld. Benen optillen als je in slaapstand achter een ander paard aanhobbelt is soms wel erg veel gevraagd
Om niet nog vaker te verdwalen hebben we het grootste deel samen gereden met de rest van de klasse 2 ruiters. De hele groep kwam dan ook gelijktijdig binnen bij de vetgate.
Mijn groom was daar nog niet geïnstalleerd (lees: rende nog heen en weer met allerlei spullen), maar gelukkig mocht Salty vast wat hooi lenen van haar buurvrouw waar ze dankbaar gebruik van maakte!
Na het aanbieden (HF 44) mocht ze eerst nog wat eten voor de rest gekeurd werd. De darmgeluiden konden wat beter, maar de rest van de waardes waren prima (zelfs de turgor was <1)! En ach, ze stond lekker hooi te eten in de vetgate, dus dat zou wel goed komen.
Met z'n zessen vertrokken we voor het tweede rondje. Na een paar km. sloten ook degene die voor ons waren vertrokken weer aan. Tja...zo ging het de hele rit eigenlijk! Ik kreeg het gevoel op ponykamp te zijn en onder begeleiding (van Ineke Westers) een buitenrit te maken.
Salty bleef heerlijk te rijden onderweg. Ze was echt met neckreining te sturen en luisterde prima ! Als ze voorop liep lette ze beter op waar ze haar hoeven neerzette dan achter een ander paard. Op een gegeven moment ben ik dan ook vooruit gereden samen met o.a. Saskia (Symbeami).
In de laaste kilometers ging Salty nog een keer onderuit door een miscommunicatie met mij. (ik wou rechtdoor, door de modderpoel, Salty wou erlangs, en in het midden stond een boomstronk
). Hierna had ik het gevoel dat ze zich niet zo snel herstelde als de andere keer. En ik zag de rit al eindigen met een B of erger... Om de darmen op gang te houden mocht Salty af en toe een hapje gras nemen.
Het laatste deel van de route ging door het dorp. Hier heb ik Saskia vooruit laten gaan, want na al het geploeter door het bos, vond ik het niet eerlijk tegenover Salty om haar met haar blote hoeven nog een km. over asfalt te laten draven. Het laaste stuk heb ik wel weer een drafje ingezet en zo over de finish gekomen.
Bij de trailer at en dronk Salty ook weer goed. Dit was te merken aan de waardes bij de nakeuring.
Turgor weer <1! (nog nooit meegemaakt) en ook haar darmgeluiden waar weer prima! In de hoek van de binnenbak liet ze zelfs een waterval lopen, volgens mij had ze alles opgespaard over de hele dag!
Vervolgens heeft ze nog even (verdiend) kunnen rollen. Toen nog het spannende gedeelte....de locomotie! Salty draafde weg, de eerste paar passen onregelmatig om vervolgens haar ritme te vinden en regelmatig verder te draven. Een A !
Met 12,48 km / uur zijn we op een uiteindelijke 4e plaats geëindigd.
Haar hartslagwaardes: 36 (voorkeuring) 44 (vetgate) 68 (finish) en 44 (nakeuring)
Op de hartslag na, exact dezelfde waardes bij de nakeuring als bij de voorkeuring! En... the day after staat ze er ook weer prima bij!
Ik ben weer bijzonder trots op mijn zoutje, ze heeft het prima gedaan !
En fijn dat Salty er vandaag weer goed bij staat 
