Over het ontstaan van endurance heb ik het volgende gevonden:
Ik weet echter niet of dit nou klopt, want in het boek over endurance rijden zeggen ze hier niet veel over ..

Het ontstaan van endurance

De mensen gebruikte hun paarden al om lange afstanden snel af te leggen, dit was nodig om van de ene naar de andere plaats te komen, omdat er nog geen ander vervoersmiddel was. In de 17e eeuw waren er al de eerste verhalen voer endurance, maar toen was het nog niet echt een sport, meer een hulpmiddel om ergens te komen. In 1612 reed de Engelse prins Henry bijvoorbeeld in twee dagen 155 km af. De jongere broer van Henry reed nog meer, hij reed 415 km in 4 dagen. De eerste wedstrijd werd georganiseerd door Wendell Robie, een Americaan. Wendell Robbie wou een paardensport doen, waarbij het uithoudingsvermogen, de band tussen paard en ruiter en het rijden over moeilijk landschap voorkwam. De wedstrijd die hij organiseerde heten de Tevis Cub en werd een rit van 100-mijl, het eerste jaar deden er maar 5 deelnemers aan mee, maar elk jaar werd het drukker bezocht en steeg het deelnemers aantal. Het was zo’n succes dat er een speciale endurance vereniging werd opgesteld, The Western States. Nadat deze verinniging werd opgericht kwam het endurance ook naar de rest van de wereld. In 1966 werd er in Australië de eerste wedstrijd in endurance gehouden. In 1973 is in Engenland de Endurance Horse and Pony Society ontstaan. De bekendste wedstrijd heet de Summer Solstice, deze wordt ook in Engeland gehouden over een afstand van 160 km. In Nederland is op 6 mei 1991 de DER opgericht, dit was de Nederlandse Endurance verenging.

De wedstrijden hadden een bepaald motto dat over de hele wereld bekend is: ‘To complete is to win’, dat houd in dat het paard zo fit over de finish moet komen dat hij nog veder zou kunnen lopen. Ook nu is dat nog steeds het belangrijkste punt van endurance.